Overgave, hart geven, Gods wil enzovoort

[bornagain 0]

Is Geloof alleen genoeg of wil God ons hele hart hebben.(Je kan niet 2 heren dienen)

Wie heeft zijn hele leven verloren om het te behouden, ik hoorde eens een getuigenis van een ex rijke sportman/zakenman, dat God alles afpakte en die nu veel blijer is dan ooit.

Zelf merk dat alles in de wereld is "weggenomen "uit mn hart, het lekkerste eten smaakt niet meer zo , de mooiste vrouwen laten me koud, in korte tijd helemaal uit de wereld weggehaald, ik heb intens gebeden om overgave en het leven is in korte tijd radicaal verandert.

[Chappo 0]

Ik snap eerlijk gezegd niet zo goed wat dat te maken heeft met overgave aan God.. Ik heb niet het idee dat God mij roept om te stoppen met genieten. Ik wil dankbaar genieten van lekker eten en zeer zeker van vrouwelijke schoonheid. Akkoord, je kunt op een zondige manier genieten van alles wat het leven te bieden heeft. Heiliging betekent volgens mij niet dat je stopt met genieten van al het goede en alleen maar geestelijk word. God schiep het leven goed, Hij geeft dingen om dankbaar van te genieten.

Zie ook, 1 timotheus 4:

1 Maar de Geest zegt uitdrukkelijk dat in latere tijden sommigen afvallig zullen worden van het geloof en zich zullen wenden tot misleidende geesten en leringen van demonen,

2 door huichelarij van leugenaars, die hun eigen geweten als met een brandijzer hebben toegeschroeid.

3 Zij verbieden te trouwen en gebieden zich te onthouden van voedsel, dat God geschapen heeft voor de gelovigen en voor hen die de waarheid hebben leren kennen, om onder dankzegging aanvaard te worden.

4 Want alles wat God geschapen heeft, is goed en niets is verwerpelijk, wanneer het onder dankzegging aanvaard wordt.

5 Want het wordt geheiligd door het Woord van God en door het gebed.

[helm 0]

Je mag denk ik wel genieten zolang God maar de eerste plaats heeft in je leven.

[wintee 0]

Je zou ook eens het boek Prediker kunnen lezen ...

[MysticNetherlands 298]

Je mag denk ik wel genieten zolang God maar de eerste plaats heeft in je leven.

Sterker nog ik denk dat God dit hele universum heeft geschapen voor ons om te genieten.

[Hitchens 134]

lama. Offtopic

[helm 0]

lama. Offtopic

Een kameel ook?

[creyenn 0]

Ik snap eerlijk gezegd niet zo goed wat dat te maken heeft met overgave aan God.. Ik heb niet het idee dat God mij roept om te stoppen met genieten. Ik wil dankbaar genieten van lekker eten en zeer zeker van vrouwelijke schoonheid. Akkoord, je kunt op een zondige manier genieten van alles wat het leven te bieden heeft. Heiliging betekent volgens mij niet dat je stopt met genieten van al het goede en alleen maar geestelijk word. God schiep het leven goed, Hij geeft dingen om dankbaar van te genieten.

Zie ook, 1 timotheus 4:

1 Maar de Geest zegt uitdrukkelijk dat in latere tijden sommigen afvallig zullen worden van het geloof en zich zullen wenden tot misleidende geesten en leringen van demonen,

2 door huichelarij van leugenaars, die hun eigen geweten als met een brandijzer hebben toegeschroeid.

3 Zij verbieden te trouwen en gebieden zich te onthouden van voedsel, dat God geschapen heeft voor de gelovigen en voor hen die de waarheid hebben leren kennen, om onder dankzegging aanvaard te worden.

4 Want alles wat God geschapen heeft, is goed en niets is verwerpelijk, wanneer het onder dankzegging aanvaard wordt.

5 Want het wordt geheiligd door het Woord van God en door het gebed.

Leuke tekst. En ook wel logisch. Als vader wil je wel dat je kind gehoorzaam is, maar vooral voor zijn eigen bestwil zodat hij optimaal gelukkig zal zijn. Die mag ik wel eens vaker lezen. Ik vind het soms lastig, het genieten te balanceren met het niet voor jezelf leven.

[Jezuskomt 0]

Je mag denk ik wel genieten zolang God maar de eerste plaats heeft in je leven.

Iedere persoon en iedere wedergeboorte is anders, sommige krijgen gewoon extra hulp als ze bijvoorbeeld te veel met Whoppers en vrouwen bezig zijn.

Als mensen te vast zitten aan hun werk(workaholics), aan geld (geld wolven), aan carriere, en God wil hun redden, krijgen ze te maken met hulp van boven.

[Jezuskomt 0]

Hoe vaak kom je tegen : de wil van God ?

Maar wie doet de wil mijns Vaders

"Niet een ieder, die tot Mij zegt: Here, Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie doet de wil mijns Vaders, die in de hemelen is. Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Here, Here, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd en in uw naam boze geesten uitgedreven en in uw naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid" (Matteüs 7:21-23).

De gezindheid van de Here Jezus moet ook onze gezindheid zijn: "Zie hier ben ik om uw wil, o God, te doen" (Hebr. 10:7).

In ons geval wil God een levend offer. "Dat gij uw lichamen stelt tot een levend, heilig en Gode welgevallig offer" (Rom. 12:1).

"Spreek Heer want uw knecht hoort" (1 Samuel 3:10).

"Here wat wilt Gij dat ik doen zal" (Handelingen 20:10).

Wat is uw plan voor deze dag Heer?

Slechts Hem voldoen.

2 Timotheus 2:4.

Bent u tevreden over deze dag, Heer?

Dat is de gezindheid, dan ben je een levend offer.

[Chappo 0]

Ik snap eerlijk gezegd niet zo goed wat dat te maken heeft met overgave aan God.. Ik heb niet het idee dat God mij roept om te stoppen met genieten. Ik wil dankbaar genieten van lekker eten en zeer zeker van vrouwelijke schoonheid. Akkoord, je kunt op een zondige manier genieten van alles wat het leven te bieden heeft. Heiliging betekent volgens mij niet dat je stopt met genieten van al het goede en alleen maar geestelijk word. God schiep het leven goed, Hij geeft dingen om dankbaar van te genieten.

Zie ook, 1 timotheus 4:

1 Maar de Geest zegt uitdrukkelijk dat in latere tijden sommigen afvallig zullen worden van het geloof en zich zullen wenden tot misleidende geesten en leringen van demonen,

2 door huichelarij van leugenaars, die hun eigen geweten als met een brandijzer hebben toegeschroeid.

3 Zij verbieden te trouwen en gebieden zich te onthouden van voedsel, dat God geschapen heeft voor de gelovigen en voor hen die de waarheid hebben leren kennen, om onder dankzegging aanvaard te worden.

4 Want alles wat God geschapen heeft, is goed en niets is verwerpelijk, wanneer het onder dankzegging aanvaard wordt.

5 Want het wordt geheiligd door het Woord van God en door het gebed.

Leuke tekst. En ook wel logisch. Als vader wil je wel dat je kind gehoorzaam is, maar vooral voor zijn eigen bestwil zodat hij optimaal gelukkig zal zijn. Die mag ik wel eens vaker lezen. Ik vind het soms lastig, het genieten te balanceren met het niet voor jezelf leven.

Ik denk dat dus de essentie is van de zonde. Genieten is niet verkeerd, goed genieten is echter een kunst. God heeft ons geschapen om te genieten, van Hem en de schepping. Het punt is echter dat we Hem uit het middelpunt halen. We zijn zo snel alleen maar gericht op ons zelf. Dus in plaats van eten te zien als een geweldige mogelijkheid om te genieten van iets lekker terwijl je anderen echt ontmoet, word het een egoïstische activiteit. Is seks niet meer datgene wat uiting geeft aan onderlinge liefde, maar bevrediging van de eigen lusten.

@ topic starter. Als ik je een boek mag aanraden hierover. Lees dan eens: Verlangen naar God. Dat is een boek van John Piper. Hij gaat daarin onder andere in op dit soort vragen. We mogen genieten van dingen. Anderzijds willen we ons overgeven aan Hem. Soms wil je dat bewust doen door te vasten. Dat je voor een bepaalde tijd zegt: God eten is lekker, maar nu wil ik even alleen nu. Dat maakt eten nog niet fout. Alleen we verliezen wel snel het belangrijke uit het oog; God.

[eclammers 0]

Als de bron van het leven is God de reden dat mensen leven.

Wij zijn tot bestaan gekomen omdat Hij het wilde.

Hij wil zo lang we leven contact met ons blijven houden, we kunnen met al onze zaken bij Hem terecht. Hij heeft ons ook geschapen met het vermogen om Hem te aanbidden.

Echter, God eist exclusieve toewijding. Hij is de enige die aanbidding mag hebben.

(Exodus 20:4, 5) . . .Gij moogt u geen gesneden beeld maken, noch enige gedaante gelijkend op iets wat in de hemel boven of wat op de aarde beneden of wat in de wateren onder de aarde is. 5 Gij moogt u voor die niet buigen, noch u ertoe laten bewegen ze te dienen, want ik, Jehovah, uw God, ben een God die exclusieve toewijding eist. . .

Volledige overgave is vereist maar betekent in geen geval dat we dan maar alles uit onze handen moeten laten vallen of alles moeten weggeven en geen bezittingen mogen hebben.

God wil dat wij van het leven genieten en wil dat we gelukkig zijn, hij is de gelukkige God.

Maar wel binnen de grenzen van wat fatsoenlijk is, wat Hij goedkeurt.

[anabana 0]

God wil dat we warm zijn of koud, als we lauw zijn spugt hij ons uit, hij is een jalourse God die ons hele hart wil.

Probeer helemaal te kiezen voor God en zijn Wil.

Gebedsloosheid. Er gaat een grap onder voorgangers rond dat de makkelijkste manier om een Christen zich schuldig te laten voelen is door hem te vragen naar zijn gebedsleven. Maar in werkelijkheid openbaart een halfhartig gebedsleven iets over een gelovige. De werken van die persoon – of het gebrek er aan – reflecteert de toestand van iemands hart. Gebed is een goddelijk werk die voortkomt vanuit een met de Geest vervuld hart. En het is een van de eerste dingen die ontbreken wanneer een hart lauw is.

Onbewogenheid met Gods Woord. Het lezen van Gods Woord is bedoeld om wakker te schudden, om ons in beweging te zetten. Maar soms wanneer we de Schrift lezen is het net alsof we een willekeurig boek lezen. Het kan ons boeien en het kan ons ongeboeid laten, en als we het saai vinden leggen we het aan de kant.

Een ontmoetiging met het levende woord van God is niet bedoeld als ontsnapping, net zoals andere boeken dat zijn. Het heeft het tegenovergestelde effect: het leidt naar transformatie. Het hart dat zichzelf opent voor de kracht van Gods Woord wordt veranderd. Maar het lauwe hart wordt niet veranderd omdat het nooit toestaat dat het onderzocht wordt.

Ongehoorzaamheid aan Gods Woord. Wat enorm tragisch is het wanneer een lauw hart eindelijk een glimp van de heilige waarheid ontvangt. De Heilige Geest breekt door en overtuigd de gelovige die zichzelf realiseert “Geen lauwheid meer voor mij, ik geef mezelf weer volledig terug aan de Heerâ€.

De lauwe gelovige heeft een andere reactie. Hij is als de man die beschreven wordt in de brief van Jakobus: Hij bekijkt zichzelf in de spiegel en ziet de toestand waar hij zich in verkeerd – maar wanneer hij wegloopt vergeet hij hoe hij er uit zag.

Weinig oog of passie voor het verlorene. Als de lauwe gelovige hoort over het verlorene en de wanhopige mensen – of dit nu in zijn achtertuin is of aan de andere kant van de oceaan – blijft hij onbewogen. Zelfs wanneer hij stil staat bij zijn ongelovige geliefden laat het hem koud.

Is er een schreeuw in uw ziel voor diegene die u kent die in de duisternis wandelen? Breekt het licht van Christus door in uw gebedstijd om u hun ware toestand te tonen? Wanneer u de drukkende nood ziet van behoeftigen in andere landen, ontwaakt er dan een geestelijke ambitie in u? Heeft u een vuur in uw binnenste om de verlorenen, de blinden en de beroofden tot Jezus te zien komen zodat ze Zijn liefde leren kennen?

Onregelmatig samenkomen met andere gelovigen. De lauwe gelovige gaat niet naar de gemeente om getransformeerd te worden maar alleen omdat het hem zo uitkomt. Samenkomen met andere gelovigen voor Gods glorie heeft geen betekenis voor hem, hij kies zelf te gaan wanneer hij wil en wanneer het hem uitkomt.

Maar David begreep de betekenis van het zijn in Gods huis onder Zijn volk. Hij verklaarde dat een enkele dag in Gods aanwezigheid beter is dan duizend dagen ergens anders. David zei zelfs dat hij blij zou zijn als hij de portier kon zijn – zolang hij maar bij Gods huis kon zijn. Dat zou iets moeten zeggen voor ons, het werd uitgesproken door een man met autoriteit over tienduizenden!

Een onverschilligheid tegenover onverschilligheid in de gemeente. Een lauwe gelovige kan het niets schelen als zijn broeders en zusters ook lauw zijn. Hij is tevreden om wat aanbiddingsliederen met hen te zingen en een preek aan te horen zonder dat hij het toestaat om binnen te komen. Als hij zijn zin kon doen dan zou er niets in zijn gemeente ooit veranderen. Het kan hem niets schelen of de gemeente wel of niet een levendige dienaar wordt temidden van de gemeenschap.

[cobybryant 0]

God wil dat we warm zijn of koud, als we lauw zijn spugt hij ons uit, hij is een jalourse God die ons hele hart wil.

Probeer helemaal te kiezen voor God en zijn Wil.

Gebedsloosheid. Er gaat een grap onder voorgangers rond dat de makkelijkste manier om een Christen zich schuldig te laten voelen is door hem te vragen naar zijn gebedsleven. Maar in werkelijkheid openbaart een halfhartig gebedsleven iets over een gelovige. De werken van die persoon – of het gebrek er aan – reflecteert de toestand van iemands hart. Gebed is een goddelijk werk die voortkomt vanuit een met de Geest vervuld hart. En het is een van de eerste dingen die ontbreken wanneer een hart lauw is.

Onbewogenheid met Gods Woord. Het lezen van Gods Woord is bedoeld om wakker te schudden, om ons in beweging te zetten. Maar soms wanneer we de Schrift lezen is het net alsof we een willekeurig boek lezen. Het kan ons boeien en het kan ons ongeboeid laten, en als we het saai vinden leggen we het aan de kant.

Een ontmoetiging met het levende woord van God is niet bedoeld als ontsnapping, net zoals andere boeken dat zijn. Het heeft het tegenovergestelde effect: het leidt naar transformatie. Het hart dat zichzelf opent voor de kracht van Gods Woord wordt veranderd. Maar het lauwe hart wordt niet veranderd omdat het nooit toestaat dat het onderzocht wordt.

Ongehoorzaamheid aan Gods Woord. Wat enorm tragisch is het wanneer een lauw hart eindelijk een glimp van de heilige waarheid ontvangt. De Heilige Geest breekt door en overtuigd de gelovige die zichzelf realiseert “Geen lauwheid meer voor mij, ik geef mezelf weer volledig terug aan de Heerâ€.

De lauwe gelovige heeft een andere reactie. Hij is als de man die beschreven wordt in de brief van Jakobus: Hij bekijkt zichzelf in de spiegel en ziet de toestand waar hij zich in verkeerd – maar wanneer hij wegloopt vergeet hij hoe hij er uit zag.

Weinig oog of passie voor het verlorene. Als de lauwe gelovige hoort over het verlorene en de wanhopige mensen – of dit nu in zijn achtertuin is of aan de andere kant van de oceaan – blijft hij onbewogen. Zelfs wanneer hij stil staat bij zijn ongelovige geliefden laat het hem koud.

Is er een schreeuw in uw ziel voor diegene die u kent die in de duisternis wandelen? Breekt het licht van Christus door in uw gebedstijd om u hun ware toestand te tonen? Wanneer u de drukkende nood ziet van behoeftigen in andere landen, ontwaakt er dan een geestelijke ambitie in u? Heeft u een vuur in uw binnenste om de verlorenen, de blinden en de beroofden tot Jezus te zien komen zodat ze Zijn liefde leren kennen?

Onregelmatig samenkomen met andere gelovigen. De lauwe gelovige gaat niet naar de gemeente om getransformeerd te worden maar alleen omdat het hem zo uitkomt. Samenkomen met andere gelovigen voor Gods glorie heeft geen betekenis voor hem, hij kies zelf te gaan wanneer hij wil en wanneer het hem uitkomt.

Maar David begreep de betekenis van het zijn in Gods huis onder Zijn volk. Hij verklaarde dat een enkele dag in Gods aanwezigheid beter is dan duizend dagen ergens anders. David zei zelfs dat hij blij zou zijn als hij de portier kon zijn – zolang hij maar bij Gods huis kon zijn. Dat zou iets moeten zeggen voor ons, het werd uitgesproken door een man met autoriteit over tienduizenden!

Een onverschilligheid tegenover onverschilligheid in de gemeente. Een lauwe gelovige kan het niets schelen als zijn broeders en zusters ook lauw zijn. Hij is tevreden om wat aanbiddingsliederen met hen te zingen en een preek aan te horen zonder dat hij het toestaat om binnen te komen. Als hij zijn zin kon doen dan zou er niets in zijn gemeente ooit veranderen. Het kan hem niets schelen of de gemeente wel of niet een levendige dienaar wordt temidden van de gemeenschap.

Och ja, het klopt, maar dat soort preken ken ik. Jullie zijn lauw, God spuugt je uit zijn mond!! Er zat zo'n man te preken op een ander forum dat iedereen lauw was, de meeste mensen werden er beroerd van. Ga bidden! Doe goede werken! Het vervelende ervan is dat de gemiddelde kerkganger zich alleen maar aangeklaagd voelt en nog meer zelf zijn best gaat doen of juist niet. Ik zag altijd een groep die dan iets had van bekijk het lekker, ik zoek het zelf wel uit en de paar die echt vurig wilden zijn en dan wel op de bidstonden kwamen (dat was de opzet van het praatje), maar die gingen vervolgens aanstoot nemen aan die anderen die het vertikten en werden door dit geoordeel op een gegeven moment zelf lauw of wettisch en niet echt vol liefde, waardoor gezamenlijk bidden eigenlijk zinloos werd, want geloof werkt alleen door liefde. Waar we vanaf moeten is menselijke religie en echt vurig word je alleen als je eerst ontdekt dat God de wettische en lauwe christenen zoals jezelf onvoorwaardelijk liefheeft, dat je niets moet doen omdat het moet en dan ineens kun je zomaar tot berouw en bekering komen en gedreven worden door de liefde van Christus, i.p.v. de wet. De echte wet staat dan in je hart geschreven: God liefhebben en je naaste als jezelf. Dat inspireert dan weer anderen.