Hij weet alles van mij

[Redactie 0]

Schriftlezing: Joh 4:1-42

29 ‘Kom mee, er is iemand die alles van mij weet. Zou dat niet de messias zijn?’

Wat er in dit verhaal gebeurt is revolutionair. We leven in zo’n andere cultuur dat we het bijna niet meer zien.  Joden spraken niet met Samaritanen, mannen spraken niet zomaar met vrouwen en überhaupt sprak er niemand met de vrouw. Ze kwam niet voor niets op het heetst van de dag water putten, ze hoorde er helemaal niet bij, zelfs bij haar Samaritaanse volksgenoten. Jezus zoekt haar op en neemt de tijd om met haar te praten. Daarmee breekt Jezus al dwars door grenzen en conventies heen. Heel doelbewust, want Jezus deed nooit iets zomaar, Hij deed wat hij de Vader zag doen. Dus trekt hij door Samaria heen, terwijl wetsgetrouwe Joden vaak kilometers omreisden om niet door het grondgebied van hun vijanden te hoeven. Maar Jezus zoekt deze vrouw op die er bij niemand bij hoorde. Daar spreekt al heel veel respect uit.

Dat kan ons ook een spiegel voorhouden. Een vrouw die meerdere mannen heeft gehad en nu met iemand leeft met wie ze niet getrouwd is. Hoe zouden wij met haar om gaan? Is ze welkom in onze kerk en in onze levens of lopen we liever met een boog om haar heen? Jezus zoekt haar in ieder geval juist op.

Als Jezus het met haar heeft over het levend water en dat wie daarvan drinkt nooit meer dorst zal hebben, heeft ze daar wel oren naar. Dan hoeft ze ook niet meer op het heetst van de dag naar de put om water te halen. Jezus wisselt snel het onderwerp af en vraagt haar om haar man te halen. Daarmee gaat hij al snel naar de kern. Hij weet dat juist de aan- en afwezigheid van mannen in haar leven de reden zijn voor haar om op dit tijdstip naar de bron te gaan. Aan dit kernachtige gesprek had de vrouw in ieder geval genoeg, het verandert haar leven.

Ik vind het mooi hoe ze terug gaat naar haar stad en anderen over Jezus vertelt en daarbij enthousiast is over het feit dat Jezus alles over haar weet. Er zit blijkbaar verlossing in het gekend zijn. Dat je je niet beter voor hoeft te doen dan je bent, maar echt jezelf kan zijn met alle zwakheden en zonden. Weten wij ons ook zo gekend of gaan we er gebukt onder dat we naar anderen toe niet echt onszelf kunnen zijn?

Jezus weet alles van deze vrouw, maar hoeft niet te roepen dat ze verkeerd leeft. Hij wijst niet heel expliciet haar levensstijl af, ze wist zelf best dat die niet was zoals het bedoeld was en dus is het vooral het respect dat hij toont, dat haar verandert.

Als de vrouw dan teruggaat naar het dorp, sluipt ze niet stilletjes in een hoekje, zoals ze eerst zou doen omdat zij ook haar zonden kennen. Ze roept het juist van de daken dat er Iemand is die alles van haar weet. Een grote ommekeer voor een vrouw die eerst nog vanwege haar zonden zo graag de anderen wilde ontlopen dat ze op het heetst van de dag water ging putten. Mooi is ook het effect dat het op haar stadsgenoten heeft. Zij die niet naar haar wilden luisteren, luisteren nu naar haar getuigenis, komen tot geloof en vroegen Jezus nog bij hen te blijven. Hoe liefde, respect en een heel diep besef van gekend zijn een mensenleven en soms zelfs een hele stad kunnen veranderen.

Timon

Terug naar frontpage

[MysticNetherlands 298]

Mooi!

[Lobke 467]

Een fantastisch verhaal en een geweldig evangelie!! Jezus " zag" de mensen aan de zelfkant van het leven, zij die uitgespuigd worden door de maatschappij.

Ik moest daar gisterenavond zo aan denken toen ik de documentaire van Louis Theroux zag; Jezus ziet U hen? En mijn gebed is; Heer ontferm U over zovelen die het zo moeilijk hebben.