Goed en liefdevol

[Redactie 0]

Daar ligt hij, op de grond. Hij rilt van doodse angst en hij niet alleen. Met hem liggen honderden andere mannen in rijen op de grond. De oorlog is gestreden en zij hebben verloren. Nu heeft de vijand ze op de grond laten liggen en vindt er een selectie plaats. Sommige mannen mogen blijven leven, anderen worden direct gedood. Zwaarbewapende soldaten lopen langs de rijen, maar zij doen niets. Want nog ergens vooraan loopt hun grote leider en die maakt de keuzes. Niemand weet de criteria, dus iedereen vreest voor zijn leven.

Ook zij zit sidderend op de grond. Ze is met al haar vriendinnen gescheiden van de mannen, maar zij lijken in elk geval niet dood te hoeven. Dus zitten ze daar als krijgsgevangenen, bewaakt door de soldaten. Ze woonde nog thuis, maar haar vader werd gedood en haar moeder zal hier ook wel ergens zitten, als ze tenminste nog leeft. Want vele vrouwen overleefden de zware aanvallen en gevechten ook niet. Huizen werden vernield en in brand gestoken en de straten raakten besmeurd met het bloed van de gevallenen. Ze moet huilen.

De grote leider is nu bij hem. Zijn hart houdt even op met kloppen, maar hij heeft geluk. De leider gaat aan hem voorbij, hij mag blijven leven. Ook op haar komt een soldaat afgelopen. Ze schrikt hevig, maar zij mag ook blijven leven. Hij pakt haar bij de arm en neemt haar mee. Ze kan nauwelijks afscheid nemen van haar vriendinnen, die net zo hevig schrikken. Ook de man wordt uiteindelijk meegenomen door een soldaat.

Hij wordt meegenomen naar zijn huis en het wordt hem al snel duidelijk dat hij voor hem keihard zal moeten werken. Dagelijks moet hij op het land aan het werk, in de zinderende hitte of in de ijzige kou, terwijl zijn baas hem afbeult. Zij wordt ondertussen ook naar het huis van haar soldaat meegenomen. Daar wordt ze kaalgeschoren en vervolgens enige tijd met rust gelaten. Maar daarna neemt hij haar op een avond mee naar zijn bed.

Tijden later zien beiden hoe een boek over dat volk door andere volken weer wordt gelezen, waarin hun verhaal ook staat. Tijden later zien beiden hoe die volken concluderen dat de god van dat volk goed en liefdevol is en dat die grote leider een rechtvaardige vorst was. En dat het geheel terecht was dat zij tweeën zo werden behandeld. Maar niemand zal ooit echt hún verhaal horen, want zij hoorden niet bij dat volk en bij die god.

Robert

Terug naar frontpage

[tucker 28]

Het klinkt heftig maar de kern ontgaat mij. Gebrek aan Bijbelkennis kan misschien de oorzaak zijn, iemand bereid mij deze enigzins uit te leggen?

[joon 0]

Het klinkt heftig maar de kern ontgaat mij. Gebrek aan Bijbelkennis kan misschien de oorzaak zijn, iemand bereid mij deze enigzins uit te leggen?

idem voor mij eigenlijk

[Robert Frans 1.653]

Deuteronomium 21,10-14

2 Samuël 8,2

[Michiel 14]

Dat een deel uit Samuel kwam had ik goed. Het deel van Deuterenomium wist ik niet. Wel goed om op deze manier ook eens in de schrift te duiken.

[Ursa 1]

Sterk.

[tucker 28]

Ok het bovenste gedeelte snap ik nu. De laatste alinea nog niet, al lijkt het met de heilsgeschiedenis van het Joodse volk te maken te hebben. Wil je dat nog een beetje duiden?

[joon 0]

Ik heb de stukken van morgen gelezen. Ik wist niet dat er zo'n regel was.

Ik snap heel goed je laatste stuk.

[maran 0]

Ik heb de stukken van morgen gelezen. Ik wist niet dat er zo'n regel was.

Ik snap heel goed je laatste stuk.

dan kun jij het zeker en vast uitleggen - als antwoord op de vraag van Tucker, die het laatste stuk niet helemaal begrijpt.

[joon 0]

Hoe ik het versta is het volgende:

De eerste stukken (over die man en vrouw) gaat over een volk, Moabieten, dat gevangen genomen zijn door David. En God legde een soort van regel op wat ze moesten doen als ze een stad aanvielen (te lezen in het Deuteronomium stuk).

het laatste stuk, is eigenlijk dat er een volk is dat deze verhalen leest in het boek. Dit zijn christenen die deze gebeurtenissen lezen in de Bijbel. En christenen zeggen dat God goed is en liefdevol. Maar toch droeg Hij in die tijd die regels op.

Dus eigenlijk droeg God dat op, maar is het gerechtvaardigd omdat 'het toch maar over een ander, niet gelovig volk ging'.

Ook al weet je niet eens wat die 2 mensen gedaan hebben en of ze het wel zo verdienden om vermoord te worden.

Bedoel je het zo RobertF?

[maran 0]

ja, God is goed en liefdevol - maar toch voor een zeer beperkt aantal mensen zo het lijkt.

'Dit zegt de HEER van de hemelse machten: Ik ben niet vergeten wat Amalek Israël heeft aangedaan: het heeft Israël de weg versperd bij zijn uittocht uit Egypte. Trek daarom op tegen de Amalekieten en versla ze.

Wijd al hun bezittingen onvoorwaardelijk aan de HEER. Spaar ze niet, maar dood alles en iedereen: mannen en vrouwen, kinderen en zuigelingen,runderen en schapen, kamelen en ezels.' (1 Samuel 15:2 - 3)

'Verheugd is de rechtvaardige als hij vergelding ziet, in het bloed van de wettelozen wast hij zijn voeten. Dan zegt men: De rechtvaardige wordt beloond, er is een God die recht doet op aarde.' (Psalmen 58:10)

verkrachtingen waren geoorloofd en de verkrachte vrouw werd opgedragen met haar verkrachter te trouwen etc....

geweldig zo'n rechtvaardige God.

deze verdient tot in het einde der tijden alle aanbidding.

zelfs de aanbidding van diegenen die in opdracht van Hem omgekomen, verkracht en verslagen zijn.

want een ieder zal voor Hem buigen..

[Robert Frans 1.653]

Inderdaad. Ik begin me te beseffen dat als Paulus schrijft dat de Schrift (of de Wet, ofwel de Torah) ons de zonde doet kennen en dat de Schrift het woord van God is, dat dat weleens schokkend anders bedoeld kan zijn dan wij misschien gewend zijn. Er staat niets in wat God er niet in wilde hebben. Dit is wat God ons wilde laten zien, namelijk de religieuze, zondige mens. Hij ontmaskert ons zo genadeloos, want hoeveel christenen roepen wel niet dat die volkeren verdienden om zo behandeld te worden. Alsof die volkeren niet door God geschapen waren, alsof zij al zo volop van God gehoord zouden hebben. Moeten nu dan ook alle andersgelovigen dood? Waarom dán wel? Is God dan veranderd? Nee, ik denk dus dat de Schrift dat helemaal niet wil zeggen, omdat dat wel heel strijdig met het Evangelie zou zijn, van waaruit wij immers de hele Schrift dienen te lezen.

God is niet tribaal, maar de mens wel. Tot op de dag van vandaag is dat onze zonde. Ook binnen het christendom. Hij laat ons dat zien, heeft het toegelaten dat mensen Hem zulke vreselijke dingen toeschreven en zegt vervolgens: "Doe dat niet meer, je ziet wat ervan komt." Lees de Schrift, zie de kerkgeschiedenis, zie oorlogen in het algemeen, zie zelfs de treiterijen en buitensluitingen op het werk of op school. Maar ja, Christus vroeg zich al af of Hij nog geloof zal vinden als Hij terugkeert. Het is de grote tragiek van het christendom, ook vervat in de Schrift: God geeft ons een ideaal, maar we zijn niet in staat ons daar volledig aan te houden door de zonde. En misschien is dat ook juist wel de tragiek van het leven an sich: veel mooie dromen, maar weinigen komen echt uit; veel mooie idealen, die echter verworden tot bureaucratie, dictatuur of erger, door het kwaad.

[Lawrencelot 0]

Wow dit is voor mij een totaal nieuwe manier om naar de bijbel te kijken... ik moet hier nog over nadenken, weet je misschien waar ik hier meer over kan vinden? (wat heeft je hiertoe geïnspireerd bijv.)