Het programma boeken en de aard van scrhijvers

[BookerT 0]

@ Ken, wat een opluchting! Het onderste stukje van mijn post was eigenlijk bedoeld voor Cobybryant, maar dat je dat abusievelijk op jezelf betrok, begrijp ik volkomen aangezien ik dat ook niet echt goed had aangegeven.Ik was te lui om te quoten(in hoeverre zegt dit iets over mij?) en dan ontstaan dat soort misverstanden.Mijn fout!

Toch denk ik dat het soms moeilijk is om een beeld van een persoon te krijgen aan de hand van iemands creaties.Misschien schrijft iemand iets wat hij in het echt niet zo snel zal doen, of vergroot hij dingen uit.

Mensen denken soms ook dat liedjes over feitelijke gebeurtenissen gaan, terwijl dat niet per se het geval hoeft te zijn.Het lijkt me logisch dat je iets van een kunstenaar in een kunstwerk terug ziet, maar hoe die dingen te zijn herleiden tot iemands leven en handel en wandel lijkt me niet altijd even makkelijk te zeggen.

[Ken Yehuwdiy 0]

@ Ken, wat een opluchting! Het onderste stukje van mijn post was eigenlijk bedoeld voor Cobybryant, maar dat je dat abusievelijk op jezelf betrok, begrijp ik volkomen aangezien ik dat ook niet echt goed had aangegeven.Ik was te lui om te quoten(in hoeverre zegt dit iets over mij?) en dan ontstaan dat soort misverstanden.Mijn fout!

Zeker een opluchting, ik ben blij dat het is opgehelderd!

[Credible 0]

Admod note:
Topic verplaatst naar Media, Nieuws en Maatschappij.

[hann 0]

@Ken

ik moest verplicht boeken lezen van Arthur Japin en ik geef toe dat hij weliswaar wat rare dingen erin zette, maar nergens kwam een homoseksuele relatie met twee verschillende mannen in voor bij mijn weten. Dus ik vind je reactie daarover een beetje twijfelachtig.

Bovendien hou ik nog steeds vast aan mijn mening dat ze vooral extreme gevallen hebben uitgekozen voor dit programma. En al zou dat niet zo zijn, dan nog kunnen de geschreven boeken geweldig goed zijn. Dan hoef je de schrijver zijn levensstijl niet goed te keuren, maar kan je wel genieten van het boek.

[Ken Yehuwdiy 0]

@Ken

ik moest verplicht boeken lezen van Arthur Japin en ik geef toe dat hij weliswaar wat rare dingen erin zette, maar nergens kwam een homoseksuele relatie met twee verschillende mannen in voor bij mijn weten. Dus ik vind je reactie daarover een beetje twijfelachtig.

Welke boeken bedoel je specifiek? Op Wikipedia staat bovenaan bij Arthur Japin:

'Zijn romans en verhalen hebben veelal een autobiografische of historische kern...'

Het moeten zijn historische verhalen zijn geweest die je hebt gelezen, want ik kan me niet voorstellen dat je een boekenverslag zou overschrijven van een boek wat je zelf niet gelezen heb. Want dat zou fraude zijn en daar lijk jij me het type niet voor.

Bovendien hou ik nog steeds vast aan mijn mening dat ze vooral extreme gevallen hebben uitgekozen voor dit programma. En al zou dat niet zo zijn, dan nog kunnen de geschreven boeken geweldig goed zijn. Dan hoef je de schrijver zijn levensstijl niet goed te keuren, maar kan je wel genieten van het boek.

Dan raad ik je echt aan ook het programma eens te bekijken waar deze discussie over gaat want dan zul je zien dat Arthur Japin er niet eens in zat. Dat het een vreemde vogel is ben ik met je eens en als hij dat niet is, dan bestaan er geen Pino's.

[hann 0]

@Ken

ik moest verplicht boeken lezen van Arthur Japin en ik geef toe dat hij weliswaar wat rare dingen erin zette, maar nergens kwam een homoseksuele relatie met twee verschillende mannen in voor bij mijn weten. Dus ik vind je reactie daarover een beetje twijfelachtig.

Welke boeken bedoel je specifiek? Op Wikipedia staat bovenaan bij Arthur Japin:

'Zijn romans en verhalen hebben veelal een autobiografische of historische kern...'

Het moeten zijn historische verhalen zijn geweest die je hebt gelezen, want ik kan me niet voorstellen dat je een boekenverslag zou overschrijven van een boek wat je zelf niet gelezen heb. Want dat zou fraude zijn en daar lijk jij me het type niet voor.

Bovendien hou ik nog steeds vast aan mijn mening dat ze vooral extreme gevallen hebben uitgekozen voor dit programma. En al zou dat niet zo zijn, dan nog kunnen de geschreven boeken geweldig goed zijn. Dan hoef je de schrijver zijn levensstijl niet goed te keuren, maar kan je wel genieten van het boek.

Dan raad ik je echt aan ook het programma eens te bekijken waar deze discussie over gaat want dan zul je zien dat Arthur Japin er niet eens in zat. Dat het een vreemde vogel is ben ik met je eens en als hij dat niet is, dan bestaan er geen Pino's.

ik heb indd vooral de historische boeken gelezen (de zwarte met het witte hart, een schitterend gebrek en de overgave)

bovendien heb ik wel degelijk wat boekverslagen aan de hand van andere boekverslagen gemaakt dus dan is dat misverstand ook weer de wereld uitgeholpen, ik ben inderdaad een fraiderend persoon.

En denk je ook niet dat Arthur Japin een beetje duur zou zijn geweest om te vragen? Kijk, ik weet het natuurlijk niet zeker, maar ik denk gewoon dat niet elke schrijver geflipt is. En natuurlijk zeg je dat ook niet, je wil alleen maar zeggen dat veel psychische problemen hebben. Maar zou dat niet gewoon de prijs van roem kunnen zijn? Hoeveel sterren hebben er psychische problemen door de bekendheid en dat soort dingen. Misschien is het gewoon the price of being famous

[Robert Frans 1.537]

Stelling:

Schrijvers zijn in negen van de tien gevallen rijp voor de psychiatrie en door aan de vruchten ken je de boom.

Wat moeten we nu eigenlijk met deze stelling? Ik bedoel, nutteloze discussies zijn natuurlijk altijd leuk, vaak leuker zelfs dan nuttige discussies, maar ook als we zo over mensen gaan spreken? Goed, laten we eens doen alsof die stelling inderdaad helemaal klopt en we het daar allemaal over eens zijn. Wat dan? Moeten we dan schrijvers gaan mijden, moeten we ze dan als minderwaardig of zelfs als gevaarlijk zien? Is er íéts wat aan ons gedrag zou moeten veranderen als dit zo zou zijn? Hoeven wij op hen de christelijke geboden dan minder snel toe te passen? Mogen wij dan sneller over hen oordelen, hoeven wij dan minder naastenliefde te betonen, mogen wij dan gezellig hulpverlenertje gaan spelen, omdat wij tenminste wel zo fijn gezond en helder van geest zouden zijn?

Ik vind het persoonlijk niet erg van zachtmoedigheid en nederigheid getuigen om zo over mensen te spreken. Ik vind het meer getuigen van die typische arrogantie die "gezonde mensen" menen te moeten hebben. "Wij zijn gezond, de rest is rijp voor de psychatrie." Eén gebeurtenis, één vekeerde keuze en je zit naast die mompelende mevrouw in de Paaz, of naast die spuitende "junk" op straat. Maar zij zijn de echte schatten van Christus, want zij delen in zijn Lijden en zullen daardoor waarschijnlijk meer gelouterd de dood ingaan dan wij. In hen mogen, nee móéten wij Christus herkennen. Wat wij hier nu over hen zeggen, zeggen wij dus ook over Christus en over zijn Lijden. Sta daar maar eens even bij stil, voordat je weer zo'n stelling opwerpt of serieus op zo'n stelling ingaat.

[Ken Yehuwdiy 0]

@Ken

ik moest verplicht boeken lezen van Arthur Japin en ik geef toe dat hij weliswaar wat rare dingen erin zette, maar nergens kwam een homoseksuele relatie met twee verschillende mannen in voor bij mijn weten. Dus ik vind je reactie daarover een beetje twijfelachtig.

Welke boeken bedoel je specifiek? Op Wikipedia staat bovenaan bij Arthur Japin:

'Zijn romans en verhalen hebben veelal een autobiografische of historische kern...'

Het moeten zijn historische verhalen zijn geweest die je hebt gelezen, want ik kan me niet voorstellen dat je een boekenverslag zou overschrijven van een boek wat je zelf niet gelezen heb. Want dat zou fraude zijn en daar lijk jij me het type niet voor.

ik heb indd vooral de historische boeken gelezen (de zwarte met het witte hart, een schitterend gebrek en de overgave)

Die titels heb ik wel eens gehoord, een schitterend gebrek zou zomaar op zijn geaardheid kunnen slaan.

bovendien heb ik wel degelijk wat boekverslagen aan de hand van andere boekverslagen gemaakt dus dan is dat misverstand ook weer de wereld uitgeholpen, ik ben inderdaad een fraiderend persoon.

Ja zie je wel, niet alleen is dat fraude maar als je een verslag hebt overgeschreven kan je niet zeggen dat je het boek gelezen hebt. Laten we hopen dat de auteur van het artikel op Wikipedia over Japin dat wel heeft gedaan.

En denk je ook niet dat Arthur Japin een beetje duur zou zijn geweest om te vragen?

Welnee, volgens mij is hij ook wel eens te gast geweest. Kijk nou maar gewoon een keer dat programma dan leer je nog eens wat over schrijvers!

Kijk, ik weet het natuurlijk niet zeker, maar ik denk gewoon dat niet elke schrijver geflipt is. En natuurlijk zeg je dat ook niet, je wil alleen maar zeggen dat veel psychische problemen hebben.

Zelfs dat niet eens, ik bevraag het enkel. Feit is wel dat schrijvers vaak solitair leven en dat is meestal geen teken van een optimale geestelijke gesteldheid.

Maar zou dat niet gewoon de prijs van roem kunnen zijn? Hoeveel sterren hebben er psychische problemen door de bekendheid en dat soort dingen. Misschien is het gewoon the price of being famous

Dan bedoel je dat sommige mensen gek worden van roem, die zijn er zeker maar dat is iets anders dan schrijvers die al psychische klachten hadden voor hun bekend, zoals die uit het programma van afgelopen zaterdag.

[Ken Yehuwdiy 0]

Ik vind het persoonlijk niet erg van zachtmoedigheid en nederigheid getuigen om zo over mensen te spreken. Ik vind het meer getuigen van die typische arrogantie die "gezonde mensen" menen te moeten hebben. "Wij zijn gezond, de rest is rijp voor de psychatrie." Eén gebeurtenis, één vekeerde keuze en je zit naast die mompelende mevrouw in de Paaz, of naast die spuitende "junk" op straat. Maar zij zijn de echte schatten van Christus, want zij delen in zijn Lijden en zullen daardoor waarschijnlijk meer gelouterd de dood ingaan dan wij. In hen mogen, nee móéten wij Christus herkennen. Wat wij hier nu over hen zeggen, zeggen wij dus ook over Christus en over zijn Lijden. Sta daar maar eens even bij stil, voordat je weer zo'n stelling opwerpt of serieus op zo'n stelling ingaat.

Getuigt het dan wel van nederigheid als wij anderen zeggen wat zij moeten? Het spijt me dat ik je gekwetst heb, maar ik herken Christus zeker niet in een Arthur Japin die met twee mannen samenwoont of in een Gerritsen die zegt geweldsg**l te zijn. Leg mij dan eens uit hoe ik dat moet zien als je wilt.

[Robert Frans 1.537]

Niet. Gewoon niet "zien." Want wij zien ook lang niet alles en kennen hun verhaal ook niet. Als je meer van iemand wil weten, moet je niet diegene gaan bezien, maar met diegene praten. Vragen stellen, accepteren wat hij zegt, echt luisteren, dat soort dingen. Of, in dit geval, minimaal hun boeken lezen waarin zij ons de eer geven een klein glimpje te mogen zien van wat er in hun hoofden omgaat.

En men kan inderdaad prima nederig zijn en zeggen wat men moet doen. Als ik bijvoorbeeld zeg dat men wel regelmatig móét eten omdat men anders dood gaat, dan ben ik niet meteen arrogant. En als ik tegen een huisgenoot zeg dat hij vandaag de boodschappen moet doen omdat dat op het rooster staat, dan ben ik ook niet arrogant. Hoogstends heb ik het misschien verkeerd, omdat we misschien de taak geruild hadden en ik dat vergeten was, maar arrogant is het niet per se. Dus ik blijf het gewoon weer zeggen: wij móéten in hen Christus herkennen, omdat dat gewoon christelijke leer is.

[Ken Yehuwdiy 0]

Niet. Gewoon niet "zien." Want wij zien ook lang niet alles en kennen hun verhaal ook niet. Als je meer van iemand wil weten, moet je niet diegene gaan bezien, maar met diegene praten. Vragen stellen, accepteren wat hij zegt, echt luisteren, dat soort dingen. Of, in dit geval, minimaal hun boeken lezen waarin zij ons de eer geven een klein glimpje te mogen zien van wat er in hun hoofden omgaat.

Dat is geen antwoord op de vraag, jij zei dat ik Christus moest zien in hun en ik vraag je hoe.

En men kan inderdaad prima nederig zijn en zeggen wat men moet doen. Als ik bijvoorbeeld zeg dat men wel regelmatig móét eten omdat men anders dood gaat, dan ben ik niet meteen arrogant. En als ik tegen een huisgenoot zeg dat hij vandaag de boodschappen moet doen omdat dat op het rooster staat, dan ben ik ook niet arrogant. Hoogstends heb ik het misschien verkeerd, omdat we misschien de taak geruild hadden en ik dat vergeten was, maar arrogant is het niet per se. Dus ik blijf het gewoon weer zeggen: wij móéten in hen Christus herkennen, omdat dat gewoon christelijke leer is.

Nee, maar je zei niet dat ik moet eten maar dat ik Christus moest zien in een mens waarbij ik dat niet zie. Is heel wat anders. En iemand vertellen hoe hij moet denken associeer ik niet meteen met nederigheid.

[Robert Frans 1.537]

Dat is geen antwoord op de vraag, jij zei dat ik Christus moest zien in hun en ik vraag je hoe.

Dan begreep ik je verkeerd. Ik zeg enkel dat je Christus in de lijdende mens moet zien. Dat je niet kunt zien hoe iemand tot zijn keuzes gekomen is en daarover dus eigenlijk niet zoveel kunt zeggen. Misschien doet hij of zij iets verkeerds in onze ogen, dat kan, maar dat is dan ook het enige wat je erover kunt zeggen. Misschien kan hij op dat moment wel niet anders, dat weten wij niet.

Nee, maar je zei niet dat ik moet eten maar dat ik Christus moest zien in een mens waarbij ik dat niet zie. Is heel wat anders. En iemand vertellen hoe hij moet denken associeer ik niet meteen met nederigheid.

Nou ja, dan kan ik je niet aanraden om in de psychatrie te gaan werken. Want soms moet je dat juist wél. Een banaal voorbeeld: als iemand denkt dat bleekmiddel goed te drinken is, dan zul je hem toch op andere gedachten moeten brengen. Voornamer voorbeeld: als iemand denkt dat het leven totaal geen waarde heeft, dat hij enkel een last is, dat hij daarom dood wil en moet en daar de hele dag mee bezig is, dan zal hij uiteindelijk toch moeten omdenken, toch anders móéten denken om zichzelf of anderen geen gevaar aan te doen. En de hulpverlener zal hem dat op een gegeven moment wel degelijk moeten zeggen.

[hann 0]

Welke boeken bedoel je specifiek? Op Wikipedia staat bovenaan bij Arthur Japin:

'Zijn romans en verhalen hebben veelal een autobiografische of historische kern...'

Het moeten zijn historische verhalen zijn geweest die je hebt gelezen, want ik kan me niet voorstellen dat je een boekenverslag zou overschrijven van een boek wat je zelf niet gelezen heb. Want dat zou fraude zijn en daar lijk jij me het type niet voor.

ik heb indd vooral de historische boeken gelezen (de zwarte met het witte hart, een schitterend gebrek en de overgave)

Die titels heb ik wel eens gehoord, een schitterend gebrek zou zomaar op zijn geaardheid kunnen slaan.

bovendien heb ik wel degelijk wat boekverslagen aan de hand van andere boekverslagen gemaakt dus dan is dat misverstand ook weer de wereld uitgeholpen, ik ben inderdaad een fraiderend persoon.

Ja zie je wel, niet alleen is dat fraude maar als je een verslag hebt overgeschreven kan je niet zeggen dat je het boek gelezen hebt. Laten we hopen dat de auteur van het artikel op Wikipedia over Japin dat wel heeft gedaan.

En denk je ook niet dat Arthur Japin een beetje duur zou zijn geweest om te vragen?

Welnee, volgens mij is hij ook wel eens te gast geweest. Kijk nou maar gewoon een keer dat programma dan leer je nog eens wat over schrijvers!

Kijk, ik weet het natuurlijk niet zeker, maar ik denk gewoon dat niet elke schrijver geflipt is. En natuurlijk zeg je dat ook niet, je wil alleen maar zeggen dat veel psychische problemen hebben.

Zelfs dat niet eens, ik bevraag het enkel. Feit is wel dat schrijvers vaak solitair leven en dat is meestal geen teken van een optimale geestelijke gesteldheid.

Maar zou dat niet gewoon de prijs van roem kunnen zijn? Hoeveel sterren hebben er psychische problemen door de bekendheid en dat soort dingen. Misschien is het gewoon the price of being famous

Dan bedoel je dat sommige mensen gek worden van roem, die zijn er zeker maar dat is iets anders dan schrijvers die al psychische klachten hadden voor hun bekend, zoals die uit het programma van afgelopen zaterdag.

een schitterend gebrek gaat over een vrouw die verliefd is op een man, de pokken krijgt en lelijk wordt. Vervolgens vlucht ze en wordt ze een prostituee die gesluierd is en daardoor veel geld verdient. Ik zie hier niet echt iets van zijn geaardheid in terugkomen. Misschien moet je eerst boeken lezen en dan oordelen dus, of gewoon het plot googlen. (En ja dit boek heb ik echt gelezen, niet alles in mijn leven bestaat uit fraude )

jij zag me toch als niet frauderend persoon? dan snap ik je commentaar 'ja zie je wel' niet. Ik heb zeer veel boeken gelezen, maar achtte sommige boeken niet de moeite waard om ook maar open te doen. Heb je soms hè.

nonsens. Er leven zoveel mensen solitair, schrijver of geen schrijver dus ik vind dit een beetje een onzinargument.

hoeveel mensen hebben tegenwoordig last van anorexia omdat ze zichzelf te dik vinden en later model willen worden? Terwijl ze dat nog nieteens zijn..

Ik vind de stelling te algemeen. Want ja: sommige schrijvers zijn rijp voor de psychiatrie en schrijven ook geflipte boeken. Maar aan de andere kant is dit alle schrijvers over één kam scheren. Als jij de schrijver afkeurt en daarom het boek ook dan is dat je eigen keus. Maar sommige mensen doen dat niet en dat is hun keuze.

[Ken Yehuwdiy 0]

Dat is geen antwoord op de vraag, jij zei dat ik Christus moest zien in hun en ik vraag je hoe.

Dan begreep ik je verkeerd. Ik zeg enkel dat je Christus in de lijdende mens moet zien. Dat je niet kunt zien hoe iemand tot zijn keuzes gekomen is en daarover dus eigenlijk niet zoveel kunt zeggen. Misschien doet hij of zij iets verkeerds in onze ogen, dat kan, maar dat is dan ook het enige wat je erover kunt zeggen. Misschien kan hij op dat moment wel niet anders, dat weten wij niet.

Arthur Japin doorstaat het lijden behoorlijk goed met zijn twee levensgezellen te Frankrijk. Niet direct het eerste waar ik aan denk bij de lijdende Christus maar inderdaad ik zie niet alles.

Nou ja, dan kan ik je niet aanraden om in de psychatrie te gaan werken. Want soms moet je dat juist wél. Een banaal voorbeeld: als iemand denkt dat bleekmiddel goed te drinken is, dan zul je hem toch op andere gedachten moeten brengen. Voornamer voorbeeld: als iemand denkt dat het leven totaal geen waarde heeft, dat hij enkel een last is, dat hij daarom dood wil en moet en daar de hele dag mee bezig is, dan zal hij uiteindelijk toch moeten omdenken, toch anders móéten denken om zichzelf of anderen geen gevaar aan te doen. En de hulpverlener zal hem dat op een gegeven moment wel degelijk moeten zeggen.

Weer een totaal ander voorbeeld. Kennelijk zie jij niet dat een ander vertellen wat hij moet zien een teken is dat jij jouw kijk superieur acht. Dat maakt mij verder niet uit, maar om een ander over nederigheid leren vereist ook van jou dat je nederig bent. Als je mij in het echt zou kennen dan zou je wel twee keer nadenken alvorens je mij beticht van arrogantie, want geloof het of niet: ik weet wat het is om door het slijk te gaan!

[hann 0]

ik denk niet dat RobertF je beticht van arrogantie Ken. Ik denk dat hij gewoon wil zeggen dat het belangrijk is om misschien iets minder hard te zijn in je oordeel over anderen waarvan je de situatie niet kent, of je zijn levensstijl nou afkeurt of niet.

[Robert Frans 1.537]

Ik beticht volgens mij niemand van arrogantie in dit topic, dus als ik dat tóch wel doe, dan wil ik graag weten waar precies. Want ik zie het niet. Volgens mij gebruikt iedereen wel vaak het woordje "moeten" in discussies en doet niemand daar moeilijk over. Vind je dat iets niet moet en de ander vindt dat wel, dan kom je gewoon met argumenten waarom jij gelijk hebt en de ander niet. De ander arrogant noemen lijkt mij dan wat onnodig. Die ander vindt dat zus en zo gewoon moet en dat kan gewoon.

En natuurlijk vind ik dat de ander geen gelijk heeft als die ander iets beweert wat tegengesteld is aan wat ik geloof. Ik weet dat dat tegenwoordig zelfs in het christendom niet erg meer mag, omdat iedereen zijn eigen waarheid zou hebben, maar dat relativisme is ook maar één van de vele standpunten. Als ik dus arrogant zou zijn omdat ik jou geen gelijk geef, dan zouden alle christenen arrogant zijn omdat zij het atheïsme afwijzen, of dan zouden alle atheïsten arrogant zijn omdat zij het christendom afwijzen.

Ongetwijfeld ben ik inderdaad een vervelende, hoogmoedige en nog lang niet nederige man. Maar dat ben ik dan niet om de redenen die jij noemt.

[Ken Yehuwdiy 0]

Ik beticht volgens mij niemand van arrogantie in dit topic, dus als ik dat tóch wel doe, dan wil ik graag weten waar precies. Want ik zie het niet.

Ik baseer dat op het volgende wat je schreef in dit topic:

'Ik vind het persoonlijk niet erg van zachtmoedigheid en nederigheid getuigen om zo over mensen te spreken. Ik vind het meer getuigen van die typische arrogantie....'

En nu ben je alweer een pagina verder aan het uitleggen wat je allemaal niet geschreven hebt, je lijkt wel protestant!