Was ik maar een vrouw....

[Ken Yehuwdiy 0]

Twee vrouwen waren met elkaar in gesprek op een verjaardag, de één is huisvrouw, getrouwd en heeft twee kinderen en de ander alleenstaande moeder, werkloos en twee kinderen. Zegt de getrouwde vrouw tegen haar: 'wanneer ga je weer aan het werk?'

Een alleenstaande vrouw met twee kinderen is automatisch verantwoordelijk voor de huishouding, toch is zij volgens de getrouwde huisvrouw die dezelfde taken heeft werkloos! Zodra een alleenstaande vrouw dus trouwt met een werkende man is de huishouding een full time baan, maar als die man er niet is is de huisvrouw werkloos geworden. Waarom krijg ik het gevoel dat hier iets niet klopt?

Natuurlijk moet er geld in het laatje komen, maar zolang het voor vrouwen niet belangrijk genoeg is om voor overeind te komen, waarom dan wel voor mij?

Beste huisvrouwen met werkende mannen, ik heb jullie door en jullie boffen.

[Wietse 0]

Misschien wil huisvrouw nr 1 ook wel weer werken? En dat ze van gedachten wisselen..

[Jin 0]

Mijn eerste reactie was,

Was ik maar een vrouw....

Daar zijn tegenwoordig pilletjes voor en kundige mensen met scherpe mesjes.....

Maar ik vond hem achteraf toch wat flauw.

[Ken Yehuwdiy 0]

Ja maar sommige mensen hebben zo'n hekel aan werk dat ze tot alles in staat zijn.

[Ken Yehuwdiy 0]

Misschien wil huisvrouw nr 1 ook wel weer werken? En dat ze van gedachten wisselen..

Nee, huisvrouw nr. 1 vindt dat ze werk heeft omdat haar man werkt en oordeelt de alleenstaande vrouw.

[Wietse 0]

Misschien wil huisvrouw nr 1 ook wel weer werken? En dat ze van gedachten wisselen..

Nee, huisvrouw nr. 1 vindt dat ze werk heeft omdat haar man werkt en oordeelt de alleenstaande vrouw.

Komt mij hypocriet over indd.

[Ken Yehuwdiy 0]

Misschien wil huisvrouw nr 1 ook wel weer werken? En dat ze van gedachten wisselen..

Nee, huisvrouw nr. 1 vindt dat ze werk heeft omdat haar man werkt en oordeelt de alleenstaande vrouw.

Komt mij hypocriet over indd.

Inderdaad! Het slaat nergens op want ze doen beide exact dezelfde taken, waarbij huisvrouw 1 i.t.t. tot nr. 2 zelfs nog hulp krijgt als manlief thuis is van het werk. Eigenlijk vind ik dat de getrouwde vrouw heeft toegegeven dat haar taken geen werk zijn en dus profiteert ze van de situatie.

[Jalikaatje 1]

Mijn eerste reactie: onderschat nooit het werk van een huisvrouw Je moet er vele delen van verschillende beroepen voor onder de knie hebben: loodgieter, chef, interieurstyliste, dokter, psychologe, voorraadmanager, etc. etc. Het is maar net hoe uitgebreid je het maakt en hoeveel zorg en aandacht je gezin en huis nodig hebben. Vaak zijn huisvrouwen ook moeders voor kinderen waar de ouders van werken na schooltijd. Het is in elk geval niet iets om laatdunkend over te doen. Hetzelfde geldt voor huismannen trouwens. Je hoeft er echt geen vrouw voor te zijn... Er er zijn ook zat mannen die teren op een uitkering terwijl er dames als carrieretijgers aan de slag zijn om genoeg belasting af te dragen voor de derde sixpack van de dag.

[Ursa 1]

* Ursa trekt nog een blik open.

'Vrouw, de nootjes zijn op.'

[Jin 0]

Klinkt uit de keuken.... 'Je weet waar ze staan'

[Pinkeltje 0]

* Ursa trekt nog een blik open.

'Vrouw, de nootjes zijn op.'

Vrouw haalt wel even nieuwe hoor, is manlief weer een tijd zoet.

[Ken Yehuwdiy 0]

Mijn eerste reactie: onderschat nooit het werk van een huisvrouw Je moet er vele delen van verschillende beroepen voor onder de knie hebben: loodgieter, chef, interieurstyliste, dokter, psychologe, voorraadmanager, etc. etc. Het is maar net hoe uitgebreid je het maakt en hoeveel zorg en aandacht je gezin en huis nodig hebben. Vaak zijn huisvrouwen ook moeders voor kinderen waar de ouders van werken na schooltijd. Het is in elk geval niet iets om laatdunkend over te doen. Hetzelfde geldt voor huismannen trouwens. Je hoeft er echt geen vrouw voor te zijn... Er er zijn ook zat mannen die teren op een uitkering terwijl er dames als carrieretijgers aan de slag zijn om genoeg belasting af te dragen voor de derde sixpack van de dag.

Ik doe absoluut niet laatdunkend over huisvrouwen, nee integendeel. Ik vind het slechts oneerlijk dat het alleen als werk gezien wordt als de vrouw gehuwd is met een werkende man.

[LouiseS 0]

Het komt zo vaak voor, dat gehuwde moeders onbegrip hebben voor de situatie van alleenstaande moeders. Ik werk, als alleenstaande moeder, 24 uur per week. Hiermee verdien ik net genoeg in financiëel onafhankelijk te zijn (alimentatie ontvang ik niet) en kan ik r toch zijn voor mijn kinderen. Het huishouden, de opvoeding en al het andere wat er bij het runnen van een gezin komt kijken, komt helemaal alleen voor mijn rekening. De kinderen gaan nooit naar hun vader, want wegens omstandigheden is dat niet mogelijk. Toch krijg ik van gehuwde, thuisblijvende moeders vaak de opmerking: "zo zo, 24 uur maar? Wat een luxe-leven heb jij zeg! Daar kan mijn man het niet in verdienen."

Waarop ik dan antwoordt: "Jawel hoor. Als jij van een minimum inkomen wilt leven, geen auto hoeft, niet op vakantie gaat, geen extra-tjes nodig hebt, al je sport-en hobbyclubs opzegt, alleen nog maar de hoognodige boodschappen doet, van het aller goedkoopste merk, het bedrag van de verjaardagscadeaus voor je kinderen door vieren deelt, hun zakgeld naar beneden schroeft, alleen nog tweedehands kleding koopt en dan ook alleen als er echt niets meer in de kast ligt dat past, je zonnescherm niet vervangt als die kapot is, de was maanden met de hand doet wanneer je wasmachine stuk gaat en je vakantiegeld en eindejaarsuitkering inzet voor het betalen van de vaste laten.... Dan kan jouw man het ook prima in 24 uur verdienen. En als hij thuis komt, heb jij het huishouden al gedaan, dus kan hij gek relaxed op de kinderen letten, zodat jij ook tijd voor jezelf hebt...... Dus je hebt helemaal gelijk: ik heb het enorm luxe....

[Ken Yehuwdiy 0]

Toch krijg ik van gehuwde, thuisblijvende moeders vaak de opmerking: "zo zo, 24 uur maar? Wat een luxe-leven heb jij zeg! Daar kan mijn man het niet in verdienen."

Waarop ik dan antwoordt: "Jawel hoor. Als jij van een minimum inkomen wilt leven, geen auto hoeft, niet op vakantie gaat, geen extra-tjes nodig hebt, al je sport-en hobbyclubs opzegt, alleen nog maar de hoognodige boodschappen doet, van het aller goedkoopste merk, het bedrag van de verjaardagscadeaus voor je kinderen door vieren deelt, hun zakgeld naar beneden schroeft, alleen nog tweedehands kleding koopt en dan ook alleen als er echt niets meer in de kast ligt dat past, je zonnescherm niet vervangt als die kapot is, de was maanden met de hand doet wanneer je wasmachine stuk gaat en je vakantiegeld en eindejaarsuitkering inzet voor het betalen van de vaste laten.... Dan kan jouw man het ook prima in 24 uur verdienen. En als hij thuis komt, heb jij het huishouden al gedaan, dus kan hij gek relaxed op de kinderen letten, zodat jij ook tijd voor jezelf hebt...... Dus je hebt helemaal gelijk: ik heb het enorm luxe....

Dat is dus precies wat ik bedoel! Mijn zusje zit in een soortgelijke situatie, alleenstaand met kinderen en die krijgt dat ook vaak te horen. Het lijkt er op dat de getrouwde moeders menen dat zij anderen aan het werk kunnen zetten alleen omdat hun man werkt, terwijl ze zelf de hele dag zitten koffiedrinken met de buurvrouw als de kinderen naar school zijn.

Enne wees welkom LouiseS!

[joon 0]

Het is al erg dat ze 'huisvrouw' niet zien als een beroep

[Maria K. 51]

@ LouiseS

Ik denk dat je een record hebt gehaald.

1 berichtje en nu al 4 bedankjes.

Dat belooft wat

Welkom.

[Maria K. 51]

terwijl ze zelf de hele dag zitten koffiedrinken met de buurvrouw als de kinderen naar school zijn.

Pas op Ken, met deze conclusie.

Een moeder is 24/24 uur en 7/7 dagen,

En dan ook nog eens 365/365 dagen moeder.

Nee, niet liegen; Ze gaat er ook af en toe een keer tussenuit voor een dagje en vraagt dan oppas.

Als dat niet lukt?

Ik denk, dat iedere moeder meer uren werkt, dan de doorsnee loonhebbende, zeker met nog iemand thuis, die het bedje heeft gespreid en waar je kunt aanschuiven aan tafel.

Maar dit alles maakt de single moeder, die dat allemaal kan met nog een baan, alleen maar nog bewonderenswaardiger.

Niet 's nachts slaapdronken een keer tegen haar man kunnen zeggen, als een kind ziek in bed ligt te huilen:

"Ga jij er nu een keer naartoe?"

[Ken Yehuwdiy 0]

terwijl ze zelf de hele dag zitten koffiedrinken met de buurvrouw als de kinderen naar school zijn.

Pas op Ken, met deze conclusie.

Een moeder is 24/24 uur en 7/7 dagen,

En dan ook nog eens 365/365 dagen moeder.

Nee, niet liegen; Ze gaat er ook af en toe een keer tussenuit voor een dagje en vraagt dan oppas.

Als dat niet lukt?

Oppas is er vaak wel te vinden, want aangezien opa en oma met pensioen zijn vinden die het wel gezellig als de koters een weekje langskomen. Ik krijg meer de indruk dat sommige moeders de kinderen als excuus gebruiken om nooit meer ergens heen te hoeven, als een soort dekmantel om hun hang naar een kluizenaarsbestaan te rechtvaardigen.

Ik denk, dat iedere moeder meer uren werkt, dan de doorsnee loonhebbende, zeker met nog iemand thuis, die het bedje heeft gespreid en waar je kunt aanschuiven aan tafel.

Zoveel werk is een kind niet, ik pas meerdere middagen per week op een meisje van net 4 en ik kan gewoon de dingen doen die ik leuk vind. Als ik een spelletje op de Wii doe geef ik haar ook een controller en heb er de hele middag geen kind aan. Vaak wil ze niet eens een ijsje als ik het haar vraag en tijd voor wat drinken heeft ze al helemaal niet. Ze begint wel eens te huilen als ze wordt opgehaald, maar ja, ik heb zelf geen kinderen, dus verstand heb ik er niet van.

Maar dit alles maakt de single moeder, die dat allemaal kan met nog een baan, alleen maar nog bewonderenswaardiger.

Niet 's nachts slaapdronken een keer tegen haar man kunnen zeggen, als een kind ziek in bed ligt te huilen:

"Ga jij er nu een keer naartoe?"

Wijlen Bart de Graaf had een programma 'waar kan ik je 's nachts voor wakker maken' waarin hij BN'ers midden in de nacht met veel bombarie opzocht die hij in een interview terloops had gevraagd waarvoor ze 's nachts wakker gemaakt wilden worden. Geen één van hen antwoordde 'mijn baby' maar ik ken hondenfokkers die dat ook voor een puppy doen. Dat jij zo aan je nachtrust gehecht bent wil nog niet zeggen dat anderen dat ook zijn, zo offeren doorgewinterde geveltoeristen maar wat graag de nachtelijke uurtjes op voor hun werk.

[Ken Yehuwdiy 0]

Het is al erg dat ze 'huisvrouw' niet zien als een beroep

In het woord beroep zit een roeping en huisvrouw is inderdaad een roeping. Eerder schreef ik dat het werk is, maar ik realiseer me nu dat het geen werk is, want het is onbetaald en onvoorwaardelijk. Onbetaald werk is dus een roeping maar het kan ook je plicht zijn, daarom spreken ze van onvoorwaardelijke liefde, maar ook onvoorwaardelijke straf.

[Maria K. 51]

Oppas is er vaak wel te vinden, want aangezien opa en oma met pensioen zijn vinden die het wel gezellig als de koters een weekje langskomen.

Goh, een weekje vakantie

Ik krijg meer de indruk dat sommige moeders de kinderen als excuus gebruiken om nooit meer ergens heen te hoeven, als een soort dekmantel om hun hang naar een kluizenaarsbestaan te rechtvaardigen.

Zo heeft ieder zijn eigen ervaringen met mensen in zijn eigen omgeving.

Ik moet zeggen, dat me dit uiterst zeldzaam lijkt.

Ik heb het nog nooit gehoord, maar legio keren andersom.

Zoveel werk is een kind niet, ik pas meerdere middagen per week op een meisje van net 4 en ik kan gewoon de dingen doen die ik leuk vind.

Heb je ze al eens 3 weken gehad, dag en nacht, terwijl je het hele huishouden moet runnen en boodschappen moet doen om het eten op tafel te krijgen?

Of 2 tegelijk die vechten om de pikorde wie met jouw Wii mag spelen?

En ik had het ook nog over kinderen, die ziek zijn.

Als ik een spelletje op de Wii doe geef ik haar ook een controller en heb er de hele middag geen kind aan.

Dat wordt nu werkelijk het toppunt van opvoedkunde gezien als je dat structureel zou doen.

Of moet ik zeggen dieptepunt?

Ze begint wel eens te huilen als ze wordt opgehaald, maar ja, ik heb zelf geen kinderen, dus verstand heb ik er niet van.

Das een goeie...

Waar heb ik dat eerder gehoord?

Kun je ook als smoes gebruiken om er niet verder over na te denken.

Maar dit alles maakt de single moeder, die dat allemaal kan met nog een baan, alleen maar nog bewonderenswaardiger.

Niet 's nachts slaapdronken een keer tegen haar man kunnen zeggen, als een kind ziek in bed ligt te huilen:

"Ga jij er nu een keer naartoe?"

Wijlen Bart de Graaf had een programma 'waar kan ik je 's nachts voor wakker maken' waarin hij BN'ers midden in de nacht met veel bombarie opzocht die hij in een interview terloops had gevraagd waarvoor ze 's nachts wakker gemaakt wilden worden. Geen één van hen antwoordde 'mijn baby' maar ik ken hondenfokkers die dat ook voor een puppy doen. Dat jij zo aan je nachtrust gehecht bent wil nog niet zeggen dat anderen dat ook zijn, zo offeren doorgewinterde geveltoeristen maar wat graag de nachtelijke uurtjes op voor hun werk.

Volgens mij behandel je dit topic en ook dit bericht als één grote grap.

[Ken Yehuwdiy 0]

Oppas is er vaak wel te vinden, want aangezien opa en oma met pensioen zijn vinden die het wel gezellig als de koters een weekje langskomen.

Goh, een weekje vakantie

De meeste moeders willen niet eens een dag zonder hun kinderen, laat staan een week.

Ik krijg meer de indruk dat sommige moeders de kinderen als excuus gebruiken om nooit meer ergens heen te hoeven, als een soort dekmantel om hun hang naar een kluizenaarsbestaan te rechtvaardigen.

Zo heeft ieder zijn eigen ervaringen met mensen in zijn eigen omgeving.

Ik moet zeggen, dat me dit uiterst zeldzaam lijkt.

Ik heb het nog nooit gehoord, maar legio keren andersom.

Dat je het andersom hoort is één ding, maar of het ook andersom is blijft een tweede. Als ik kinderen had zou ik ze gewoon meenemen op vakantie, want dat doen ze nog eens wat anders als achter de pc zitten. Vaak mogen ze gratis- of tegen lager tarief mee dus er zijn legio aan mogelijkheden, maar je moet ze wel willen zien en daar schort het nogal eens aan bij sommigen.

Zoveel werk is een kind niet, ik pas meerdere middagen per week op een meisje van net 4 en ik kan gewoon de dingen doen die ik leuk vind.

Heb je ze al eens 3 weken gehad, dag en nacht, terwijl je het hele huishouden moet runnen en boodschappen moet doen om het eten op tafel te krijgen?

Of 2 tegelijk die vechten om de pikorde wie met jouw Wii mag spelen?

En ik had het ook nog over kinderen, die ziek zijn.

Doe nou niet net alsof je zulke akkefietjes niet kan voorzien voor je probeert om kinderen te krijgen.

Als ik een spelletje op de Wii doe geef ik haar ook een controller en heb er de hele middag geen kind aan.

Dat wordt nu werkelijk het toppunt van opvoedkunde gezien als je dat structureel zou doen.

Of moet ik zeggen dieptepunt?

Wel, in het regenachtige Nederland zijn er dagen het het opvoedkundig gezien ook niet verantwoord is om een kind mee naar buiten te nemen, als je niet wilt dat ze ziek worden.

Er is niks mis mee om samen met een kind een spelletje op de Wii te doen, maar dat kan op andere dagen net zo goed ganzenbord zijn of samen tekenen. Tegenwoordig mag een kind niet meer een kind zijn lijkt het wel en dat vind ik opvoedkundig gezien onjuist.

Ze begint wel eens te huilen als ze wordt opgehaald, maar ja, ik heb zelf geen kinderen, dus verstand heb ik er niet van.

Das een goeie...

Waar heb ik dat eerder gehoord?

Kun je ook als smoes gebruiken om er niet verder over na te denken.

Zelfs al doe je nog zo je best, ze smijten het je toch wel weer voor de voeten, dus waarom ook niet?

Volgens mij behandel je dit topic en ook dit bericht als één grote grap.

Nee, niet een grote grap, want ondanks dat ik het met een knipoog beschouw meen ik wel wat ik zeg. Een beetje humor relativeert e.e.a. en daarom heb ik het onderwerp ook bewust in koffiebar gepost, waar dat toegestaan is.

[Maria K. 51]

Volgens mij behandel je dit topic en ook dit bericht als één grote grap.

Nee, niet een grote grap, want ondanks dat ik het met een knipoog beschouw meen ik wel wat ik zeg. Een beetje humor relativeert e.e.a. en daarom heb ik het onderwerp ook bewust in koffiebar gepost, waar dat toegestaan is.

Precies dat.

Beetje menen wat je zegt, een beetje relativerend doen en verder zijn het allemaal persoonlijke zaken van anderen, wat mij betreft, waar ik verder niets mee heb.

Dat is dan weer een voordeel van geen kinderen hebben.

Maar daarom kun je het allemaal nog wel zien gebeuren.

[WonderfulStar 0]

Effe een zijtak: "Huisvrouw" en "huismoeder" worden hier iets te veel door elkaar gebruikt...

Huismoeder is een meer dan fulltime baan.

Huisvrouw.. Sja, Bergen alleenstaande mensen die hun huishouden naast hun baan kunnen doen.

[Ken Yehuwdiy 0]

Huismoeder is een meer dan fulltime baan.

Huisvrouw.. Sja, Bergen alleenstaande mensen die hun huishouden naast hun baan kunnen doen.

Niet om betweterig te klinken, maar huismoeder is geen baan.

Het is geen baan omdat het werk niet betaalt en louter gedaan wordt uit onvoorwaardelijke liefde. De baby heeft jouw barmhartigheid nodig om te overleven, maar jij hebt de barmhartigheid van je werkgever niet nodig zolang jij je werk zonder klachten doet. Pas als jij ziek wordt en je werk niet meer kan uitvoeren waarvoor je bent aangenomen, dán ben je aangewezen op de barmhartigheid van je werkgever zoals een baby altijd op die van zijn moeder. Indien jij achttien jaar aanspraak blijft maken op de barmhartigheid van je werkgever is de kans groot dat hem dat behoorlijk irriteert, terwijl de meeste moeders hun kinderen na achttien jaar nog niet willen laten gaan. Er is een essentieel verschil tussen een roeping en een baan. Het kan zo zijn dat je baan je roeping is, maar veel vaker is je roeping iets anders dan je werk.

Voor een alleenstaande is het huishouden makkelijker, want je hoeft alleen jezelf tevreden te stellen. Niemand zal tegen zichzelf zeggen 'heb je de afwas nou nog niet gedaan?'

[WonderfulStar 0]

Ik doelde op de tijd en energie die je als huismoeder nodig bent; meer dan een fulltime baan.