Een les in geduld?

[Chealder 1]

Wees geduldig en wacht,
Op de Geest die je vult met kracht.

In de hedendaagse samenleving moet alles vlug en snel. Alles moet zo min mogelijk tijd kosten en een kleine vertraging zorgt al voor irritatie. De mens is ongeduldig. Zou men vroeger geduldiger zijn geweest?

Vandaag is het Hemelvaartsdag, de dag waarop christenen gedenken dat de Here Jezus Christus naar de hemel is opgestegen en daar is opgenomen. Voor mij is dat een reden om het eerste hoofdstuk van het Bijbelboek Handelingen door te nemen waarin de hemelvaart staat beschreven. Als ik dat stuk lees dan krijg ik de indruk dat de apostelen niet helemaal begrijpen wat er toen nou eigenlijk gebeurde en nog zou gaan gebeuren. Ik kan mij indenken dat ik het zelf ook niet zo goed zou begrijpen. Jezus gaf de apostelen een opdracht voordat Hij naar de hemel opsteeg; wachten. Ook daar leken ze naar mijn idee niets van te begrijpen en vroegen; ‘Gaat U nu het koningschap voor Israël herstellen?’

Wachten, maar hoelang dan?

Als ik mij in denk dat Jezus naar de hemel opstijgt krijg ik ook een beeld in mijn hoofd van de apostelen die Hem vol onbegrip en verwarring na staren. Misschien hadden ze gedacht; ‘Ik zie Hem niet meer, Hij is weg… En nu?’ Dat zou ik waarschijnlijk wel gedacht hebben. Als de twee engelen niet tegen hen gesproken hadden, hoelang zouden ze dan naar de hemel hebben gestaard? Ze gingen terug naar Jeruzalem. Om te wachten.

Hoelang zou jij gewacht hebben?

Er zitten tien dagen tussen hemelvaart en Pinksteren en dat betekent dat de apostelen tien dagen hebben gewacht. Wellicht wisten ook niet eens echt wat ze moesten verwachten. Jezus had hen dan wel gezegd dat de Heilige Geest , de Geest van de waarheid gestuurd zou worden, maar wie of wat is dat dan? Hoe ongeduldig zouden de apostelen zijn geweest? Waarschijnlijk zou ik er na één of twee dagen al wel genoeg van hebben. Misschien waren de apostelen ook wel heel ongeduldig, maar gelukkig bleven ze toch tien dagen lang wachten. Door zo te wachten konden ze ook meteen leren wat geduld was.

Geduld. Waar heb ik dat woord nog meer gelezen?

In Galaten 5:22-23 lees je de vrucht van de Geest en ook geduld wordt in dat rijtje genoemd. Ik zie geduld eigenlijk ook als een vorm van vertrouwen; op God vertrouwen dat het juiste moment voor iets vanzelf komt, erop vertrouwen dat alles op de plek zal vallen waar het hoort te vallen.
En stel dat Jezus niet naar de hemel was opgegaan, dan was de Heilige Geest ook niet over ons gekomen. Dan zou Jezus bij ons wonen, maar niet in ons wonen en niemand van ons zou de gaven of vrucht van de Geest kennen. Ik ben blij dat Jezus is opgestegen, al kijk ik uit naar de dag dat Hij terugkomt. Het liefst zou ik hebben dat Hij nu terug zal komen, maar ook ik moet leren geduldig te zijn. Om dat te leren helpt het mij om soms juist onnodig meer tijd aan iets te besteden door bijvoorbeeld in de langste rij van de kassa te gaan staan, maar ook om me te realiseren dat ik in sommige situaties toch niets kan veranderen en dan maar beter geduldig en rustig kan blijven. Maar boven alles zoek ik mijn steun bij God, want een poging doen zonder Hem is wat mij betreft bij voorbaat al een mislukte poging.

Vind jij jezelf geduldig? Wat zou je kunnen doen om geduldiger te worden?
Hoe denk je dat de apostelen om gingen met de opdracht om te wachten, zonder te weten hoelang?

Gods zegen,

Terug naar blog

[Michiel 14]

Ik heb hem even bewerkt, want de samenvatting was te lang...

Mooie blog.

[EvertteWinkel 0]

Ik heb op een gegeven ogenblik de opvatting gekregen dat het goed is om je druk te maken om dingen zolang je er wat aan kan veranderen en als je ergens niets aan kan veranderen, dat je dat dan gelaten over je heen moet laten komen. Noem het geduld. Maar geduld is niet die opvatting wel totaal 'ontgoddelijkt'. Geen idee of dat goed is of niet.

[joon 0]

met dat ene zinnetje ben ik het volledig eens (de rest ook, maar dit zinnetje besef ik de laatste tijd ook goed):

geduld is iets als vertrouwen. vertrouwen dat God het zal geven/doen op dat juiste ogenblik

[Chealder 1]

@Michiel: Dank je wel!

@Evert: Ik snap niet zo heel goed wat je bedoelt, met name met de zin; 'Maar geduld is niet die opvatting wel totaal 'ontgoddelijkt'.' Of het goed is om je druk te maken ligt naar mijn idee een beetje aan de situatie. Als mijn trein vertraagd is dan kan ik me er wel over opwinden, maar ik kan de trein toch niet sneller laten rijden. Ik kan hooguit als ik naar iemand toe ga diegene laten weten dat ik later kom.

@Joon: Ja, ik merk soms ook dat ik iets te snel wil. Bijvoorbeeld als ik iemand graag iets wil laten weten dan kies ik vaak het eerste moment dat ik diegene zie, terwijl dat soms een moment is dat de ander druk is en dan niet volledig zijn/haar aandacht kan geven aan wat ik vertel. Dan is het beter er op te vertrouwen dat ik een ander, beter gelegen moment krijg. Maar als je enthousiast bent is dat nog wel eens lastig. Maar soms als ergens een emotionele lading aan zit dan is het vaak beter niet gelijk te reageren omdat je dan sneller vanuit emotie reageert, wat niet altijd goed doet.

(Jeej, ik heb 1000 posts! )

[EvertteWinkel 0]

@Chealder

Sorry, tikfout. Niet moet zijn met, dus: 'Maar geduld is met die opvatting wel totaal 'ontgoddelijkt'.' En je voorbeeld is typisch eentje waar ik ook op doel. Als je ergens niets aan kan veranderen, dan heeft het geen zin om je er druk om te maken.

[Chealder 1]

Ah, nu snap ik het beter. Geeft niet, ik maak ook wel eens een typfout!

Mijn voorbeeld is gewoon een voorbeeld van geduld tonen waar het sowieso geen nut heeft om je druk te maken en dan is het naar mijn idee beter om je rust te bewaren. Dat is ook prettiger voor jezelf. Maar er zijn ook talloze momenten waar je wel iets kan veranderen en dan ook beter je rust en geduld kan bewaren. Als je iemand iets uitlegt en diegene begrijpt het niet, of zoals ik in mijn reactie naar Joon zei, wanneer je iemand iets wil vertellen en om dan het goede moment af te wachten.

Op mijn studie heb ik laatst een groepsles gegeven voor klasgenoten die dementerende ouderen speelden en soms dus tien keer de les uitlopen of naar iets vroegen wat je net had uitgelegd. Dan is het echt een oefening om je geduld te bewaren. Dat vergt naar mijn idee een actieve houding zonder je druk te maken.

Maar ik heb wel gemerkt nu ik wat beter heb geleerd geduldig te zijn in situaties waar ik niets aan kan veranderen, ik dat ook ben in situaties waarin ik wel wat kan veranderen.

Heb ik me zo wat beter uitgelegd?

[EvertteWinkel 0]

@Chealder

Helemaal. En ik ben het met je eens ook

[Lobke 467]

Zelfs in mijn periode van diep gelovig zijn heb ik nooit zo op de wederkomst gewacht.

Het aardse leven beviel me prima, er waren enkele jaren van depressies en toen verlangde ik wel naar de wederkomst.

Nu denk ik:" ik was het zat" het was geen oprecht gevoel, geen verlangen naar een soort scheiding want dat vind ik afschuwelijk.

Ik kan niet blij en gelukkig zijn wanneer de schapen van de bokken gescheiden worden.

En wie zijn die schapen en bokken denk ik dan menselijk? Vrienden zeggen dan:" ja maar God ziet dat anders wij mensen kunnen er niet bij"?

Maar ik ben mens en wat kan ik anders dan het willen begrijpen?

[dingo 166]

De meeste christenen leven gewoon hun leven zoals ze ook in de bijbel geleerd wordt. Niemand weet immers wanneer de wederkomst is en er is genoeg te doen hier op aarde om niet hele dagen met je handen in je zakken naar de hemel te gaan staan turen.

Wat die schapen en bokken betreft ik vertrouw erop dat God weet wat goed voor ons is. En ik weet zeker dat God verder kijkt dan het etiketje christelijk.