Spring naar bijdragen

nou daar ben ik...al weer


Aanbevolen berichten

he ....ik dacht...laat ik hier weer eens kijken.

en of fit topic in het juiste hoekje staat...geen idee.

ik wil gewoon even delen wat er gebeurd is.

laatste keer dat ik wat poste was er net uitgekomen dat mijn vader een hartaanval had gehad en mijn broer het leuk leek om vreemd te gaan...

nou...mijn broer ligt nu in een scheiding en die zie ik eigelijk niet zo veel meer...zeker sinds hij een vriendin heeft... nouja hij noemt het nogsteeds niet zo. maar dat wicht loopt constant achter zijn kont aan en hij kan niet stoppen er over te praten.

mijn vader is God zij dank weer veilig en wel thuis :)

hij heeft een Bypass operatie gehad en is inmiddels ...goed hersteld. we zijn als broers, zussen en mama wel een stuk...banger geworden.

met mij gaat het wat minder goed. mijn therapie ligt op het moment stil omdat mijn hoofd het simpelweg niet trekt. ik ben bezig met op kamers gaan...nu nog een huisje vinden maar dat is afwachten... ik ben ingeschreven.

en tja dat gaat met horten en stoten. mijn hoofd zit te vol en ik ben in korte tijd teruggevallen in een bepaalde...gewoonte. eentje waar ik niet trots op ben. nou dat heeft voor de nodige..."gekwetstheid" gezorgd en dat...heeft dan weer geresulteerd in nog meer pijn.. en depressie.

nu zit ik weer fulltime thuis met sinds gister een ontstoken gezicht :S en ben al 2 weken een beetje ziek.

ik denk dat het me een beetje te veel is allemaal. maar ook dat komt wel weer goed.

ik zit...alweer in een soort herstellende periode met God want...ik heb blijkbaar de gewoonte, zodra dingen in mijn leven k*t gaan God daar de schuld van te geven...en heb dus ook pijn te willen doen.

toen mijn vader die hartaanval had gekregen storte alles weer een beetje in...

toen ook mijn broer besloot er nog een flinke lading met stommiteit over heen te gooien... werd het weer te veel.

nou dit is weer een heel verhaal met volgens mij 3 keer het zelfde...maar de conclusie is. ik ben...alweer terug aan het komen bij God (je zou toch denken dat die lieve Man er eens zat van zal worden) en ben al weer!!!! aan het terugkruipen uit depressie enz enz. soms...word ik zo gek van mijn hoofd...

ik wilde even laten weten dat ik jullie niet vergeten ben,... en er denk ik wel weer een beetje zal komen :)

veel groetjes...

-het brabbelding-

Link naar bericht
Deel via andere websites

Sterkte in deze moeilijke perioden. En fijn om te lezen dat je vader goed hersteld is.

Misschien is het een tip om in plaats van full-time thuis te zitten wat kleine activiteiten te ondernemen zoals een wandeling, bezoekje bij vrienden/familie, boodschappen en dat soort dingetjes.

Link naar bericht
Deel via andere websites
he ....ik dacht...laat ik hier weer eens kijken.

en of fit topic in het juiste hoekje staat...geen idee.

ik wil gewoon even delen wat er gebeurd is.

laatste keer dat ik wat poste was er net uitgekomen dat mijn vader een hartaanval had gehad en mijn broer het leuk leek om vreemd te gaan...

nou...mijn broer ligt nu in een scheiding en die zie ik eigelijk niet zo veel meer...zeker sinds hij een vriendin heeft... nouja hij noemt het nogsteeds niet zo. maar dat wicht loopt constant achter zijn kont aan en hij kan niet stoppen er over te praten.

mijn vader is God zij dank weer veilig en wel thuis :)

hij heeft een Bypass operatie gehad en is inmiddels ...goed hersteld. we zijn als broers, zussen en mama wel een stuk...banger geworden.

met mij gaat het wat minder goed. mijn therapie ligt op het moment stil omdat mijn hoofd het simpelweg niet trekt. ik ben bezig met op kamers gaan...nu nog een huisje vinden maar dat is afwachten... ik ben ingeschreven.

en tja dat gaat met horten en stoten. mijn hoofd zit te vol en ik ben in korte tijd teruggevallen in een bepaalde...gewoonte. eentje waar ik niet trots op ben. nou dat heeft voor de nodige..."gekwetstheid" gezorgd en dat...heeft dan weer geresulteerd in nog meer pijn.. en depressie.

nu zit ik weer fulltime thuis met sinds gister een ontstoken gezicht :S en ben al 2 weken een beetje ziek.

ik denk dat het me een beetje te veel is allemaal. maar ook dat komt wel weer goed.

ik zit...alweer in een soort herstellende periode met God want...ik heb blijkbaar de gewoonte, zodra dingen in mijn leven k*t gaan God daar de schuld van te geven...en heb dus ook pijn te willen doen.

toen mijn vader die hartaanval had gekregen storte alles weer een beetje in...

toen ook mijn broer besloot er nog een flinke lading met stommiteit over heen te gooien... werd het weer te veel.

nou dit is weer een heel verhaal met volgens mij 3 keer het zelfde...maar de conclusie is. ik ben...alweer terug aan het komen bij God (je zou toch denken dat die lieve Man er eens zat van zal worden) en ben al weer!!!! aan het terugkruipen uit depressie enz enz. soms...word ik zo gek van mijn hoofd...

ik wilde even laten weten dat ik jullie niet vergeten ben,... en er denk ik wel weer een beetje zal komen :)

veel groetjes...

-het brabbelding-

Lieve Brabbeldasje,

Elke keer dat je weer een glimp van jouw schoonheid laat zien aan jouw Vader, geniet Hij weer enorm van jou.

Jak. 4:8a

Nadert tot God, en Hij zal tot u naderen.

Ga naar God en je zal merken dat Hij naar jou op zoek is.

Zie God als de Man Die uitkijkt naar Zijn verloren zoon. Zoals Hij uitkijkt naar Zijn verloren zoon, zo kijkt Hij ernaar uit om jou weer te ontmoeten

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 5 months later...
  • 2 months later...
  • 1 year later...
  • 1 month later...
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid