Alles op straat

[Redactie 0]

Trouwen kon al op televisie, maar nu kan men ook scheiden op televisie. Daarmee is de levenscyclus bijna rond: van geboorte tot graf kan men bijna alles in de media laten zien. Ziekenhuisbezoek, het bijleggen van ruzies, de geboorte van een kind en nu dus ook de scheiding. Maar ook het gewone, dagelijkse leven wordt vastgelegd op social media, waarop iedereen kan meelezen wanneer je naar de wc moet. Heel interessant.

Het is nog maar de vraag of het wel zo christelijk is om je privéleven op internet of televisie te gooien. Zeker omdat anonimiteit ook lang niet altijd gewaarborgd is. Nu zijn de gevaren van dat mediagedrag wel bekend, maar er speelt nog iets mee. Je kunt namelijk ook mensen tot aanstoot zijn met je publieke gedrag. Zeker als je uitgebreid een ruzie bespreekt, of een hechte vriendschap. Je naasten komen dan ook ongevraagd in beeld.

Het vrij collectivistische alles met elkaar delen krijgt dan ineens een grimmige bijsmaak. Het zal vast heel opluchtend zijn om op een forum de ruzies met je ouders te bespreken, maar je ouders kunnen of willen zich niet verdedigen. Je kunt dan wel zeggen dat het anoniem is, maar iedereen krijgt wel een eenzijdig beeld van de ouders. Daarbij is anonimiteit ook maar relatief tegenwoordig, zeker als iemand jou later echt leert kennen.

Ook kunnen mensen zich heel opgelaten voelen als je zomaar je diepste zieleroerselen aan hen toevertrouwt. Zo voelde ik mij bijzonder ongemakkelijk toen een christelijke jongen mij ongevraagd eens vertelde over zijn verleden met zelfbevrediging. Ik hoef dat allemaal niet te weten; vertel dat liever gewoon aan mensen die je écht kent en die je echt kunnen helpen. Gewoon, uit discretie, om mensen niet voor het blok te zetten.

Omwille van je naasten en ook van jezelf is het daarom beter om zo weinig mogelijk los te laten over je persoonlijke leven. Je richt dan ook minder de aandacht op jezelf en hebt misschien zelfs meer tijd voor de ander. Zo blijft alles wat van jou is ook echt van jou en blijven je naasten ook buiten schot. Echte problemen kun je bespreken met vertrouwelijke personen en dagelijkse bezigheden, ach, hoe boeiend zijn die nou echt?

Robert

Terug naar frontpage

[Michiel 14]

Het draait alleen maar om geld en sensatie om het allemaal op TV te etaleren.

[joon 0]

Sommige mensen vertellen dingen om hun hart te luchten.

Ik voel me persoonlijk aangevallen, er bestaat een subforum voor, dus maak ik er gebruik van. Van hoeveel verhalen ken je soms niet maar één kant, omdat je de andere partij gewoon niet kent?

----

Maar los van dat, ik vind het beschamend hoe mensen alles op tv smijten.

als je hier kijkt naar het programma tienermoeders. Sommige zijn 14jaar, kennen de vader niet of de vader (van het babytje) heeft hen laten zitten, en toch gooien ze het op tv?

Een kind krijgen is zo'n mooi gebeurtenis, dat wil ik later delen met mijn man. En er moet daarvoor geen cameraploeg aan mijn benen staan als ik aan het bevallen ben.

Hetzelfde als scheiden en huwen. Bij ons is er een programma waarin 4 koppels meestrijden om het beste huwelijksfeest, en de winnaar krijgt een huwelijksreis. Zo'n belangrijke dag is toch geen wedstrijd?? Waar is het gevoel van huwen dan heen?

[Thorgrem 430]

Ach ja, de sensatiezucht is bij het vulgaire af.

Het is toch dieptriest dat mensen alles op straat gooien. Hun financiële problemen, opvoed problemen, problemen met een huis wat maar niet af komt, problemen met een hobby, relatieproblemen en nu dus een show voor een scheiding. Nederlandse televisie is verworden tot een open riool waar een ieder amusant voor de TV kan zitten om naar de ellende van een ander te kijken.

Vroeger had je testbeeld. Wellicht moeten ze dat maar weer eens gaan invoeren zodat de tijd die wel daadwerkelijk als zendtijd gebruikt wordt ook nuttig en leuk ingevuld kan worden.

[Quest 90]

We zitten nog steeds in een digitale/sociale/media revolutie, het belangrijkste is dat iedereen moet leren dat aan elk verhaal 2 kanten zitten en dat je in de meeste gevallen zelf kiest waarnaar je kijkt/luistert. Vroeger werd het allemaal voorgekauwd en kreeg je alle informatie in uitgekristalliseerde vorm binnen, nu moet je het zelf doen. En als je ergens niet naar wilt kijken of niet wil lezen dan kun je die keuze zelf maken, niemand die het voor je doet, geen kerk, overheid, politieke partij etc. Dat 95% rotzooi is en niet echt boeiend is jammer, maar die laatste 5% aan informatie geeft wel inzichten in zaken die er anders nooit geweest waren.

Conclusie, rotzooi en vulgariteit genoeg in het leven maar je zult het zelf moeten filteren. Gewoon je schouders ophalen en kiezen wat je grenzen zijn en accepteren dat het leven voor anderen wat oppervlakkiger is.