Spring naar bijdragen

Dankbaar?


Aanbevolen berichten

Gisteren was het dankdag, een dag waar in de gereformeerde gezindten speciaal wordt stilgestaan bij alle dingen die we aan God te danken hebben. De hashtag #dankdag was zelf even ‘trending’ op twitter. Traditioneel zijn deze dagen verbonden met de landbouwkalender; een biddag in het voorjaar, een dankdag in het najaar, ‘voor gewas en arbeid’. Onze voorganger had gisteravond een prikkelend stukje tekst te pakken – deze blog is dan ook mede te danken aan hem – te vinden in Lucas 17:11-19.

Jezus komt tien melaatsen tegen die op afstand blijven staan. Het enige wat Hij zegt is: ‘ga je aan de priester laten zien’. De mannen gaan op weg, en onderwijl worden ze genezen. Slechts één keert er terug en betuigt luid zijn dankbaarheid. En dan zegt Jezus iets bijzonders: ‘Sta op, uw geloof heeft u gered.’ (vs. 19)

Geloofden de anderen dan niet? Ze gingen toch op weg naar de priester? Als ze niet genezen zouden worden zouden ze met stok weggejaagd worden en de wet van Mozes zwaar overtreden hebben. De preek van die avond ging er over dat we allen moeten proberen die tiende te zijn, en in dankbaarheid naar God toegaan en Hem de eer geven. Maar ik denk dat dit stuk ons nog verder een spiegel voorhoudt.

Wij waren zelf ook melaats door de zonde. Als we Jezus tegenkomen, blijven we eigenlijk op een afstandje staan, we durven niet dichter bij te komen. Dan zegt Jezus: ‘ga maar, je bent vrij!’ Door Zijn offer zijn wij genezen. Maar hoe vaak zijn we ons daarvan bewust? Wordt het niet soms ‘gewoon’, en we leven ons leventje, genietend van de vrijheid ons geschonken? Ik denk dat we vaker de negen anderen zijn dan we ons beseffen. Ja, we geloven het wel. Ja, we mogen er bij horen. Maar die echte diepe dankbaarheid, die je om doet keren, die je terugstuurt om Jezus uit de grond van je hart te danken en te prijzen simpelweg voor het feit dat je mag leven, dat je er mag zijn. Dat Hij je niet laat zitten en je oppakt, dat je verder mag.

Daar zou ik wel eens iets meer van willen hebben.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Als ik God bv. om hulp heb gebeden bij een examen, en ik merk dat het goed gegaan is, dan dank ik God daarvoor.

Maar ik ga niet zeggen dat ik het nooit een keer vergeet. Er zijn, denk ik, wel dingetjes waar God voor zorgt bij jou, maar je niet echt beseft dat het door God gegeven is.

Kan iemand mij snappen wat ik bedoel?

Link naar bericht
Deel via andere websites
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid