Bijbelverhaal - Jezelf kunnen/mogen zijn

[Gast Anon_phpbb]

Hallo iedereen,

Ik ben nieuw hier op het forum Ik ben 21 jaar en zit op de PABO.

Inmiddels in het laatste jaar.In dit jaar staan er twee onderzoeken centraal, een hiervan is het onderzoek identiteit. Hierin staat onder andere godsdienst in centraal.

Nu moet ik opzoek naar een bijbelverhaal passend bij mijn thema: jezelf zijn hieraan gekoppeld: jezelf durven zijn, jezelf mogen zijn, ondanks eventuele stoornissen, en dergelijke want we hebben allemaal toch wel iets: iedere gek heeft zijn gebrek toch? Maar toch is het in deze samenleving moeilijk om jezelf te zijn, want iedereen wilt onderbewust toch ergens bij horen, een vriendengroep, subcultuur etc.

Nou vroeg ik mij of iemand hier misschien een bijbelverhaal weet waarin deze boodschap zit: jezelf kunnen zijn/ mogen zijn (of juist het tegenover gestelde hiervan, dat mag ook.)

Het liefste een verhaal dat geschikt is voor kinderen.

Alvast erg bedankt!

[eclammers 0]

Hi Pipoz, ja er zijn genoeg verhalen te vertellen hoor. Ik wil je er wel bij helpen.

Misschien het verhaal over het meisje (naam niet bekend) dat bij Naäman de Syrische overste was. Zij was uit Israël gekidnapped.

Ik kom er op terug.

Ed

eclammers@hotmail.com

[Chappo 0]

Mozes stotterde en werd gebruikt door God.

Jeremia vond zichzelf te jong.

Timotheus was ook nog jong(en nog kind van Griekse papa ook).

David was een herdertje en nog de jongste ook thuis. (en verderop in zijn leven vreet die ook het een en het ander uit waar je van gaat fronsen)

Ehud was linkshandig(schijnt niet echt goed gelegen te hebben toen), maar stak daardoor wel een stoute koning neer. (misschien minder geschikt voor kinderen )

Elia twijfelde erg op sommige momenten.

Jona rende weg toen God hem riep en werd later nog boos.

Petrus was haantje de voorste, maar ook een lafaard als het er op aan kwam. Toch bouwde Jezus op hem zijn kerk.

Paulus vervolgde de gemeente en werd de grootste zendeling.

Weet je het doet er niet toe. Iedereen heeft gebreken, maar juist daarin schittert Gods heerlijkheid. Het enige waar ik met dit soort dingen altijd bang voor ben is dat je het teveel op de persoon richt. Absoluut kinderen mogen de boodschap horen dat ze er mogen zijn, dat ze bedoelt en geliefd zijn. Maar de reden is God en niets en niemand anders. Die ligt in hen, omdat God hen zo heeft geschapen.

[Gast Anon_phpbb]

ik dacht toen ik je verhaal las meteen aan de tollenaar:

iedereen spugde op hem maar toch zei jezus kom maar ik wil je vriend zijn. (even simpel gezegd)

[dingo 166]

Geen verhaal maar wel geschikt voor de wat oudere kinderen

Psalm 139:

13 U was het die mijn nieren vormde,

die mij weefde in de buik van mijn moeder.

14 Ik loof u voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan,

wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt.

Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel.

15 Toen ik in het verborgene gemaakt werd,

kunstig geweven in de schoot van de aarde,

was mijn wezen voor u geen geheim.

16 Uw ogen zagen mijn vormeloos begin,

alles werd in uw boekrol opgetekend,

aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één.

[eclammers 0]

Naäman was een melaatse, en hoewel de Syriërs niet van hem verlangden dat hij zich afzonderde, zoals Jehovah’s wet dit van de melaatsen in Israël vereiste, was het toch welkom nieuws te vernemen hoe hij van deze weerzinwekkende ziekte genezen kon worden. Dit nieuws vernam hij via een Israëlitisch meisje dat het slavinnetje was van zijn vrouw. Zij sprak over een profeet in Samaria die melaatsheid kon genezen. Onmiddellijk begaf Naäman zich met een introductiebrief van Ben-Hadad II op weg naar Samaria. Na hem echter koel en wantrouwend te hebben ontvangen, zond de Israëlitische koning Joram hem naar Elisa. Elisa ontving Naäman niet persoonlijk, maar liet hem in plaats daarvan door zijn bediende zeggen dat hij zich zevenmaal in de Jordaan moest baden. Hij was in zijn trots gekrenkt, en omdat hij waarschijnlijk het gevoel had gewoon van het kastje naar de muur te zijn gestuurd, zonder iets te bereiken, ging hij woedend heen. Hadden zijn dienaren niet met hem geredeneerd door hem erop te wijzen dat er niets onredelijks van hem werd gevraagd, dan zou Naäman als een melaatse naar zijn land zijn teruggekeerd. Uiteindelijk baadde hij zich zevenmaal in de Jordaan en werd door een wonder gereinigd. Hij was de enige melaatse die door toedoen van Elisa werd genezen. — 2Kon 5:1-14; Lu 4:27.

Wordt een aanbidder van Jehovah. Nu met dankbaarheid en nederige waardering vervuld, keerde de Syrische legeroverste naar Elisa terug, een afstand van misschien 50 km, en bood hem een zeer edelmoedig geschenk aan, dat de profeet pertinent weigerde. Daarop deed Naäman het verzoek wat aarde, „de vracht van een paar muildierenâ€, uit Israël naar huis te mogen meenemen, opdat hij op van Israël afkomstige grond slachtoffers aan Jehovah zou kunnen brengen, terwijl hij plechtig beloofde voortaan geen andere god meer te zullen aanbidden. Misschien had Naäman in gedachten Jehovah slachtoffers te brengen op een altaar van aarde. — 2Kon 5:15-17; vgl. Ex 20:24, 25.

Vervolgens vroeg Naäman of Jehovah hem zou willen vergeven wanneer hij zich plichtmatig met de koning, die kennelijk oud en gebrekkig was en voor steun op Naäman leunde, voor de god Rimmon zou neerbuigen. In dat geval zou zijn neerbuigen mechanisch zijn, slechts om zich van zijn taak te kwijten de koning te ondersteunen, geen persoonlijke daad van aanbidding. Elisa geloofde Naämans oprechte verzoek en antwoordde: „Ga in vrede.†— 2Kon 5:18, 19.

Na zijn vertrek werd Naäman ingehaald door Elisa’s hebzuchtige bediende Gehazi, die het op leugenachtige wijze deed voorkomen alsof Elisa van gedachte veranderd was en toch enkele geschenken wilde aannemen. Verheugd schonk Naäman hem zilver en klederen. Maar voor deze hebzuchtige en leugenachtige daad, waarbij Gehazi misbruik maakte van zijn positie als Elisa’s bediende en aldus trachtte datgene wat door Jehovah’s geest tot stand was gebracht ten eigen bate aan te wenden, strafte Jehovah hem door hem en zijn nakomelingen tot onbepaalde tijd met melaatsheid te slaan

succes met het verhaal, Ed