BlackBerrie bekent...

[Redactie 0]

Jacobus 5 : 16
'Beken elkaar uw zonden, en bid voor elkaar, dan zult u genezen. Want het gebed van een rechtvaardige is krachtig en mist zijn uitwerking niet'

Even de tekst ontleden voordat we het verkeerd opvatten. 'Beken elkaar uw fouten', lijkt me vrij simpel. Piet vertelt Jan dat hij Lies heeft geslagen. Hij heeft er spijt van, belijdt zijn zonde. Helder? Mooi. Volgende gedeelte: bid voor elkaar.
Dat doen we om elkaar te bemoedigen, om naar God toe te gaan.
'Dan zult u genezen', dit slaat niet op ziekte maar op innerlijk herstel. Piet heeft er spijt van, hij heeft in zijn opvoeding geen goed voorbeeld gehad. Dat verklaard zijn losse handjes. Piet heeft herstel in die emoties nodig, daarvan zal hij genezen.
'Want het gebed van een rechtvaardige'. Wie zijn er rechtvaardig? Dat zijn wij, want wij zijn geheiligd en gerechtvaardigd door het bloed van Jezus Christus.
'En mist zijn uitwerking niet'. Je mag er dan vanuit gaan dat God er mee aan de slag gaat!

Je vraagt je vast af: waar wil je heen met deze tekst? Waar gaat deze blog over?
Nou, weet je, die BlackBerrie storing, geen idee of jij er de dupe van was (ik niet) maar ik vond het verrassend om te zien. Op het 20.00 uur journaal was een jongen te zien te midden van zijn klasgenoten, al roepende 'nu kan ik niet sociaal doen'. Frappant, vind je niet? Ik bedoel, als mensen aan me vragen: hoi, hoe gaat het? Dan is het al vaak zo gehaast dat ik me afvraag of de pure belangstelling er wel überhaupt is. Ik ken mezelf en weet dat ik het soms vraag uit oprechtheid en soms niet. Omdat het zo verwacht word. Omdat je het nu eenmaal vraagt. Omdat het beleefd is.

Hoeveel christenen biechten elkaar hun zonden nog op? En hoeveel christenen bidden er nog voor elkaar? Zonder de ander eerst flink veroordeeld te hebben. Zonder schaamte. Pijn mag, schaamte niet. Dat zouden we niet bij elkaar moeten hebben – helaas, we leven in een wereld (ook binnen de kerk) waar we op onszelf gericht zijn. En zo redeneren. En vaak ook nog voor een ander van alles invullen.

Pingen, What's Appen, chatten.. Ik vind het allemaal maar oppervlakkig. En ergens nog diep triest ook dat we zo geschokt op een storing kunnen reageren. Alsof ons leven als een kaartenhuis in elkaar valt. Wat een onzin! Jacobus daagt ons uit om imperfect te zijn. Om niet op de ping te doen alsof ons leven 1 groot feest is, ook niet om schreeuwerig om aandacht te vragen maar wel om gewoon oprecht te zijn. Volgens mij geeft het ons veel meer vrijheid om eerlijk te zijn, praten over je problemen, delen wat je op je lever hebt. Volgens mij geeft ons dat minder kramp. Dus, last van de storing? Maak er gebruik van. Kom naar buiten, deel je hart. Wees open. Laat je niet storen...

Terug naar blog

[Ursa 1]

Ik reageer maar even vóór de onvermijdelijke discussie over genezing losbarst... een tekst als dit heeft altijd meerdere betekenissen of interpretaties. Een katholiek zal bijv. ook om genezing bidden bij een heilige (denk ik dan).

Enfin, om in te gaan op stuk, het lijkt me nog best lastig om je zonden ook aan elkaar te belijden. Aan God, ok. Maar aan elkaar, en dan voor elkaar bidden? Da's toch weer een stapje verder; meestal houden we liever de schone schijn op. Ik zou het best spannend vinden om te proberen, want in mijn omgeving is het niet gebruikelijk. Toch is het heilzaam, zoals je al aangeeft.

Ten laatste, ik gebruik uiteraard een HTC.

[Robert Frans 1.537]

Wij betrekken deze tekst ook bij de uitleg van het sacrament van verzoening. Daarin belijdt je je zonde aan een medegelovige, die middels zijn wijding een zegel op de mond heeft ontvangen die er nooit afmag, en waardoor Christus je inderdaad echte genezing kan brengen: de vergeving van je zonden en zo het verlost zijn van een hele last die je meedroeg. Niet zelden kan het kwijtraken van zo'n last ook tot enige lichamelijke genezing lijden, omdat het geestelijk welzijn nu eenmaal ook het lichamelijk welzijn beïnvloedt.

Ik denk dat wat deze column beschrijft, vast ook wel werd besproken ten tijde dat de schriftelijke communicatie opkwam, of ten tijde van de eerste telefoon of de eerste e-mails. Dergelijke afstandscommunicatie creëert afstand, maar kan ook weer mensen bij elkaar brengen, waaronder mensen die elkaar anders nooit zouden ontmoeten. Veel mensen gebruiken die communicatie ook als aanvulling op hun bestaande vriendschappen of zakelijke relaties. Elke vorm van communicatie heeft zijn voordelen en nadelen en de kunst is om je dat te beseffen en er op juiste wijze mee om te gaan.

[dingo 166]

Wel absurd dat je niet sociaal zou kunnen doen zonder je BB of social apps. Eerlijk gezegd vind ik mensen die constant hun mobieltje in de gaten houden terwijl ze met jou in gesprek zijn behoorlijk asociaal. Zeg dan gewoon ik vind virtuele "vrienden" interessanter dan mensen in levende lijve tegenover me, dan hoef je tenminste de schijn niet op te houden.

Het is overigens een Blackberry.