een klap in je gezicht

[Chappo 0]

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:20 Jullie weliswaar, jullie hebben kwaad tegen mij bedacht, maar God heeft dat ten goede gedacht

Gisteren een goede preek gehoord die deels over deze thematiek ging aan de hand van bovenstaande tekst. Vind het wel mooi wat Jozef daar zegt. Hij legt de verantwoordelijkheid van het kwaad gewoon bij zijn broers neer, maar erkend ook wel Gods leiding in zijn leven. Dat ondanks de slechte dingen en de verantwoordelijkheid van zijn broers er toch een groter plan was om zijn familie te redden. En dat zou ik graag zo willen laten staan.

[Shevan 0]

Door niemand. Het is een plaats van niets, van afbraak, waar Gods scheppende kracht en dus Gods liefde nooit is geweest en ook nooit zal komen. De hel ontstond zodra een aantal engelen zich tegen God keerden en daarom alles verlieten waar Hij aanwezig is en waar Hij geschapen heeft.

Duidelijk.

God stuurt mensen naar de hel toe als ze niet in hem geloven. Ik begrijp dan nog steeds niet hoe god geen onderdeel is van het leed. God kiest er voor om mensen alleen te laten, naar de hel te sturen. Dit veroorzaakt lijden, door de keuze van god.

[@lfred 0]

Ik zie telkens reacties dat God geen beproevingen, loutering, tuchtiging of lijden zou geven (hoe je het ook noemt). Het argument is dat er alleen ‘goed’ van God komt. Mijn mening is dat God beproeft wie Hij liefheeft en als de beproevingen nooit komen je kan afvragen of je echt met Gods Geest leeft.

Deze stelling vraagt natuurlijk toelichting. In de bijbel vind je dat God twee steden vernietigde (Sodom en Gomorra) vanwege de vele ongerechtigheden. Natuurlijk kun je dan zeggen dat Hij dat niet deed maar aan de duivel heeft overgelaten. Maar het zou niet aannemelijk zijn dat het kwaad zijn eigen troon zou vernietigen als het zo’n succes had om mensen tegen God op te zetten. Dus ik denk dat God het heeft vernietigd. Zo ook de zondvloed, was Gods werk, en zo zijn er tal van meer voorbeelden, zie maar eens de zeven zegels in openbaringen. Natuurlijk, mijn voorbeelden gaan over mensen die niet God (willen) volgen, maar het komt wel van God.

Hier hebben we misschien moeite mee.

In het paradijs zei satan tegen de mensen dat ze maar moesten nemen van de boom des kennis van goed en kwaad, dan wordt je net als God, met de kennis om te oordelen over goed en kwaad. Wij nu, mogen dankzij het offer van Jezus weer nemen van de boom des levens, maar ondanks dat handelen we nog veel te veel uit die andere boom. Vertrouwende op onze eigen inzichten met de kennis van goed en kwaad. Ik denk dat we zelfs God werken vaak oordelen met de kennis van goed en kwaad, en stellen dan met onze eigen beperkte inzichten wat uit God is en wat niet.

In het opstandingsleven van Jezus is er voor ons maar één boom, die des levens en we moeten niet meer op onze eigen inzichten vertrouwen en oordelen. Onze focus behoort niet op goed en kwaad te liggen maar op God en het leven met Hem.

Toch geeft God wel degelijk -gedoceerd en nooit boven onze krachten- beproevingen tot groei van ons. Hij heeft niet tot doel dat we geestelijke kamerplantjes worden maar juist ‘geestelijke spieren’ kweken, zeg maar discipelschap. Net zo min dat je een baby steriel moet opvoeden, dat betekent nog steeds (juist des te meer) dat je het kind lief hebt en koestert en beschermt, maar het moet wel groeien en gestalte krijgen.

God test wat voor vrucht Hij in je heeft gelegd, dit is louteren/tucht/lijden maar daarbij zal Hij je niet overgeven aan duistere krachten. Dit lijden/louteren is altijd van tijdelijke aard, altijd met een uitkomst en als je het echt met God deelt in dankbaarheid werkt het geweldige dingen uit. God gaat met iedereen een heel persoonlijke weg dus dit verschilt sterk per persoon, maar als je nooit beproevingen meemaakt kun je je afvragen…

[Eulogía 0]

Door niemand. Het is een plaats van niets, van afbraak, waar Gods scheppende kracht en dus Gods liefde nooit is geweest en ook nooit zal komen. De hel ontstond zodra een aantal engelen zich tegen God keerden en daarom alles verlieten waar Hij aanwezig is en waar Hij geschapen heeft.

Duidelijk.

God stuurt mensen naar de hel toe als ze niet in hem geloven. Ik begrijp dan nog steeds niet hoe god geen onderdeel is van het leed. God kiest er voor om mensen alleen te laten, naar de hel te sturen. Dit veroorzaakt lijden, door de keuze van god.

God stuurt geen mensen naar de hel. Mensen raken afgescheiden van God (hel, afgescheiden van liefde, afgescheiden van vrede, afgescheiden van rust, afgescheiden van blijdschap; mensen komen in pijn, ellende, verdriet) doordat ze Jezus' redding niet aannemen.

[Eulogía 0]

Ik zie telkens reacties dat God geen beproevingen, loutering, tuchtiging of lijden zou geven (hoe je het ook noemt). Het argument is dat er alleen ‘goed’ van God komt. Mijn mening is dat God beproeft wie Hij liefheeft en als de beproevingen nooit komen je kan afvragen of je echt met Gods Geest leeft.

Deze stelling vraagt natuurlijk toelichting. In de bijbel vind je dat God twee steden vernietigde (Sodom en Gomorra) vanwege de vele ongerechtigheden. Natuurlijk kun je dan zeggen dat Hij dat niet deed maar aan de duivel heeft overgelaten. Maar het zou niet aannemelijk zijn dat het kwaad zijn eigen troon zou vernietigen als het zo’n succes had om mensen tegen God op te zetten. Dus ik denk dat God het heeft vernietigd. Zo ook de zondvloed, was Gods werk, en zo zijn er tal van meer voorbeelden, zie maar eens de zeven zegels in openbaringen. Natuurlijk, mijn voorbeelden gaan over mensen die niet God (willen) volgen, maar het komt wel van God.

Hier hebben we misschien moeite mee.

In het paradijs zei satan tegen de mensen dat ze maar moesten nemen van de boom des kennis van goed en kwaad, dan wordt je net als God, met de kennis om te oordelen over goed en kwaad. Wij nu, mogen dankzij het offer van Jezus weer nemen van de boom des levens, maar ondanks dat handelen we nog veel te veel uit die andere boom. Vertrouwende op onze eigen inzichten met de kennis van goed en kwaad. Ik denk dat we zelfs God werken vaak oordelen met de kennis van goed en kwaad, en stellen dan met onze eigen beperkte inzichten wat uit God is en wat niet.

In het opstandingsleven van Jezus is er voor ons maar één boom, die des levens en we moeten niet meer op onze eigen inzichten vertrouwen en oordelen. Onze focus behoort niet op goed en kwaad te liggen maar op God en het leven met Hem.

Toch geeft God wel degelijk -gedoceerd en nooit boven onze krachten- beproevingen tot groei van ons. Hij heeft niet tot doel dat we geestelijke kamerplantjes worden maar juist ‘geestelijke spieren’ kweken, zeg maar discipelschap. Net zo min dat je een baby steriel moet opvoeden, dat betekent nog steeds (juist des te meer) dat je het kind lief hebt en koestert en beschermt, maar het moet wel groeien en gestalte krijgen.

God test wat voor vrucht Hij in je heeft gelegd, dit is louteren/tucht/lijden maar daarbij zal Hij je niet overgeven aan duistere krachten. Dit lijden/louteren is altijd van tijdelijke aard, altijd met een uitkomst en als je het echt met God deelt in dankbaarheid werkt het geweldige dingen uit. God gaat met iedereen een heel persoonlijke weg dus dit verschilt sterk per persoon, maar als je nooit beproevingen meemaakt kun je je afvragen…

God geeft nooit ziekte of armoede aan mensen, want ziekte en armoede zijn een vloek en komen van de duivel. Mensen kunnen wel onder de vloek komen door tegen Gods wil in te gaan en zo de gevolgen van gebrek en ziekte ondervinden. De mens is zelf verantwoordelijk en heeft zelf een eigen wil en kan dus de toekomst voor zichzelf bepalen.

Een heilig leven met God brengt alleen karaktervorming met zich mee en verder vervolging, verdrukking, benauwdheid enz. omwille van het evangelie.

[@lfred 0]

@Eulogia, ik mis het antwoord in jouw reactie.

[joon 0]

toen ik de titel van dit topic las, dacht ik direct aan iets wat me vorige week is overkomen.

Een vriend van me ging een vriendin van hem rijles geven. Ik kom helemaal niet overeen met dat meisje (ik heb er mijn redenen voor) en ik was jaloers (ik heb die jongen tamelijk graag). ik dacht (onbewust) bij mezelf: goh, ze moest ergens tegenrijden.

de dag nadien ging ik zelf met de auto rijden. mijn mama begon te roepen en ineens hoorde ik dat ik ergens tegenzat. ik was er letterlijk niet goed van.

en jah, dan beseft ge inderdaad dat GOd u wijst op datgene wat daarvoor gebeurd is (die ene gedachte)

[Michiel 14]

tja, maar dan heb je ook altijd nog de brede en de smalle weg he..

maar ik snap wat je bedoeld hoor

Heb je de Christenreis wel eens gelezen?

[Lillojon 0]

Een keer in de dienst was er een gast spreker. Hij zei, dat een christen vaak zal lijden. Dit kan als een beproeving worden gezien, maar ook in de zin van. Als je meer op Jezus gaat lijken, dan kom je dichter bij God. God is liefde. Dus als iemand jouw iets heeft aangedaan, dan moet je dat kunnen vergeven. Dat kan heel erg pijnlijk klinken, maar als je die persoon toch vergeeft ben je stap dichter bij liefde zijn.

[Miesje 0]

tja, maar dan heb je ook altijd nog de brede en de smalle weg he..

maar ik snap wat je bedoeld hoor

Heb je de Christenreis wel eens gelezen?

Nee, maar heb er wel eens van gehoord, schijnt een mooi boek / verhaal te zijn