Etiketjes

[RaXz 3]

Maar het systeem wel, daar moeten mensen zijn zoals ze horen te zijn, voor de al klaar gemaakte rollen die je kan aannemen. Als iemand niet goed dat programma kan draaien, dan wordt er al snel gesproken over een stoornis. Zie het maar als bugs in een programma, dit geldt natuurlijk niet voor allemaal hoor. Normaal kan er pas gesproken worden van een stoornis wanneer degene er zelf hinder van ondervindt, en niet als de maatschappij er last van heeft. Helaas lijkt het steeds meer weg te hebben van het laatste, er wordt dan ook vaak eerder naar wat voor pillen iemand kan slikken dan naar de voeding van degene. Tijden zijn gelukkig wel aan het veranderen, ik heb een tijdje terug vrijwillig meegewerkt aan een verbetertraject van het Trimbos Instituut. Ik kan er niet tegen hoe er met mensen wordt omgegaan, de zorg moet geen front zijn voor de industrie. Daar heeft het helaas wel veel weg van.

Ik heb zelf overigens ook het PDD-NOS etiket, heeft mij een hoop ademruimte bezorgd. Ik ging eraan onderdoor doe altijd te moeten zijn en doen zoals er gezegd werd, ik kan daar gewoon niet aan voldoen. Nooit gekund, ik heb dit menselijke systeem binnen een natuurlijke systeem nooit echt begrepen. Het heeft weg van een kooi voor de menselijke ziel, vuurvliegjes in een glazen pot.

[Hongerige Wolf 0]

Daarin verschillen we dan van mening. Ik geloof dat deze dingen met elkaar overeen (dienen te) komen, in de zin dat iemand is hoe God hem/haar ziet en dat iemand niet is hoe de wetenschap hem/haar bestempeld.

Maar als een psychisch probleem beschouwd wordt als gebrokenheid, net zoals bijv. een longontsteking dat is of eender welk ander lichamelijk ongemak, dan is het toch niet raar of slecht dat de wetenschap dit vaststelt en daar vervolgens met de door God gegeven middelen een oplossing voor bedenkt, of de patiënt begeleidt bij het leiden van een goed en zo comfortabel mogelijk leven?