Getuigenis schrijven

[tucker 28]

Beste mensen,

het begint voor mij nu toch wel ernstig dichtbij te komen. De priester die mij gaat dopen heeft mij gevraagd een korte getuigenis op te stellen. Maar wat vertel je dan? Ik heb geen engel zien vliegen, geen maria zien huilen en Jezus niet over het water zien wandelen. Hij heeft me zogezegd geen 'voicemail' achtergelaten.

Ik wilde de kern raken. En de kern raakt ons in Marcus 13:28-31. Het woord uit de Schrift redde mij voor de zoveelste keer uit de penarie. En het was Zijn belofte die mij in al de afgelopen ellende op de been heeft gehouden.

Volgende zaterdag spreek ik de getuigenis uit, ik zal hem daarna (als ik er aan denk) voor een deel hier posten. Hij eindigt in ieder geval met:

Lieve mensen, zusters en broeders. Velen van jullie zijn mij tot steun geweest in de afgelopen jaren. Ik dank God bovenal voor zoveel prachtige, lieve en sterke mensen. Dank U wel Heer. Dankjewel lieve mensen.

Ik wil ook de mensen hier bedanken, voor hun heerlijke kritische blik, hun al dan niet ongenuanceerd commentaar en de eye-opener dat er nog meer is dan de Katholieke Kerk.

[Michiel 14]

Mooi! Wanneer heb je God mogen ervaren op je weg tot het ondergaan van de doop, er is vast een moment geweest waarop je dat hebt kunnen constateren. Niet alle bekeringen zijn er een met engelen, maar gebeuren in alle rust.

[Chealder 1]

Mijn broer is een aantal jaren geleden gedoopt, en ik weet nog dat hij voornamelijk vertelde hoe hij tot geloof is gekomen en over de rol die het christendom wel of juist niet in zijn jeugd heeft gespeeld.

Zelf ben ik nog niet gedoopt en heb ik dus zelf nog geen getuigenis hoeven opstellen. Ik weet verder ook niet wat gebruikelijk is om te vertellen en hoe vrij je er in bent om zelf te besluiten wat je vertelt. Ik weet ook niet of dit per stroming verschilt.

Je kan inderdaad vertellen over een mooie, bijzondere ervaring die je met God hebt gehad. Of als dat stuk van het Evangelie van Marcus dat je noemt je raakt, kun je dat ook meenemen. Zelf heb ik dichten als hobby, dus voor mijzelf zou ik overwegen om een gedicht voor te lezen. Misschien heb je ook wel een hobby die je echt voor God doet en dat in je getuigenis betrekken.

In elk geval vind ik dat je een hele mooie afsluiting hebt.

[Jyoti 0]

Niet elke bekering gaat op z'n Paulus, had ik zelf ook helemaal niet, was veel meer een proces dan iets wat in één moment te vangen was. Maar je verhaal hoeft denk ik ook niet heel spectaculair te zijn, vertel gewoon wat jou raakt en inspireert in je geloof, of dat nu één heftige ervaring is of eerder een hele periode waarin bepaalde stukjes geleidelijk aan in elkaar gevallen zijn.

[tucker 28]

Tsja, ik was er vrij in. Maar wij staan op heel andere voet met de priesters denk ik. Zo'n grote parochie zijn we niet, althans met de vaste 'klanten'. Het merendeel zit wel voor ergens tussen: organisatie van Taizégebed, broederlijkdelen etc.

Het is best bijzonder om daar eens over na te denken, de tekst van marcus raakt mij niet speciaal ik gebruik hem als kapstok voor de rest van mijn verhaal. De kunst van het weglaten overheerst, de priester heeft het stukje wel bijgesteld qua lengte maar de inhoud dezelfde gelaten, puur een tijdskwestie.

Als ik alle momenten moest opschrijven waar ik God ervaar dan was ik morgen nog niet klaar, en het gekke is als men er direct naar vraag zijn voorbeelden zo moeilijk te noemen. Er zit bij mij een complete historie aan vast, welke vast hier ergens op het forum zwerft. Een bekeringsverhaal? Niet echt misschien, wel een overtuigingsverhaal.

[Chealder 1]

Je kan dan natuurlijk je overtuigingsverhaal vertellen. En misschien heb je wel enkele momenten met God die eruit springen, de ene net iets bijzonderder dan de andere? Je kan een van de meest speciale momenten kiezen en daarover vertellen. Ik heb in elk geval wel één ervaring die gewoon echt heel erg veel indruk op mij heeft gemaakt, al denk ik dat ik er zeker nog wel een aantal zal krijgen