samantha 0 Geplaatst 25 november 2003 Rapport Share Geplaatst 25 november 2003 Quote: Op dinsdag 25 november 2003 17:39:49 schreef Dennis het volgende: God weet wat het beste voor ons. Als hij niet bij zijn vriendin kan/mag waar hij van houd zijn heeft God daar vast hele goede redenen voor... ja maar WIE verteld hem dat dan? HET stemmetje? zijn eigen geweten? zijn Christelijke vrienden? de kerk? hoe moet iemand nou precies weten wat God van hem/haar wil? dat weten zelfs de beste bijbel geleerden niet! Link naar bericht Deel via andere websites
JohnM 0 Geplaatst 25 november 2003 Rapport Share Geplaatst 25 november 2003 God heeft daar vast een goede reden voor, en het is uiteraard de vraag of ik mij kan inhouden wat mijn gevoelens betreft... en zoals het er nu uit ziet wil dat niet echt lukken .... 't maakt me gewoon en , ik zie op dit moment een ultieme en waarschijnlijk enige kans langzaam wegglippen... misschien heb ik wel gebrek aan Vertrouwen... Link naar bericht Deel via andere websites
samantha 0 Geplaatst 25 november 2003 Rapport Share Geplaatst 25 november 2003 Maar is dat meisje zo evil dan of zo is ze satanistisch? Of misschien heeft ze een ander geloof? Kijk als ze wel open staat voor jou geloof zie ik geen probleem. Link naar bericht Deel via andere websites
JohnM 0 Geplaatst 25 november 2003 Rapport Share Geplaatst 25 november 2003 Quote: Op dinsdag 25 november 2003 17:49:08 schreef samantha het volgende: [...] ja maar WIE verteld hem dat dan? HET stemmetje? zijn eigen geweten? zijn Christelijke vrienden? de kerk? hoe moet iemand nou precies weten wat God van hem/haar wil? dat weten zelfs de beste bijbel geleerden niet! Wie mij dat verteld? De Heilige Geest... Ik vind het vreemd dat ik dat nu zeg, weet je dat? Ik heb al een paar weken de Bijbel nauwelijks open gehad. Voor die periode kon ik "heel goed" met die gevoelens omgaan, ik merkte in iedergeval dat ik met haar kon praten zonder dat mijn rikketik overuren maakte. En haar "neutraal" advies geven over de "shit" waar zij in zat zonder dat mijn gevoelens de boel beinvloeden. Sinds ik minder tijd aan God besteed en minder om hulp vraag, merk ik dat mijn gevoelens en dus mijn hart de overhand heeft gekregen... en heb zelfs het gevoel dat ik HG in een hoekje heb gedrukt...terwijl HG mij het beste zou kunnen helpen. Héél lastig nu, vooral omdat ik bewust of onbewust haar een beetje heb laten merken wat ik van haar vind... en dat was gisteren... Link naar bericht Deel via andere websites
JohnM 0 Geplaatst 25 november 2003 Rapport Share Geplaatst 25 november 2003 Quote: Op dinsdag 25 november 2003 18:01:22 schreef samantha het volgende: Maar is dat meisje zo evil dan of zo is ze satanistisch? Of misschien heeft ze een ander geloof? Kijk als ze wel open staat voor jou geloof zie ik geen probleem. Ze is RK én ze staat open voor mijn geloof, ze heeft in ieder geval interesse. But, waar ik dan mee zit is de vraag (en de angst) dat ik haar van God zal wegdrijven als ik een relatie met haar begin. Dwz, dat ze zou kunnen gaan denken dat ik dat alleen maar doe om haar te "strikken" en zo haar vertrouwen in mij (en dat heeft ze wel) te beschamen en haar weg te drijven van God... Dan liever geen relatie en evangeliseren met de hoop dat ze tot geloof komt, ookal zou ik never een relatie met haar krijgen... liever dat, dan haar kwijt voor in de eeuwigheid... zover gaan mijn gevoelens (liefde) voor haar... Lekker dillema dus... bah! Waarom ik weer... Link naar bericht Deel via andere websites
samantha 0 Geplaatst 25 november 2003 Rapport Share Geplaatst 25 november 2003 Heilige Geest ja vaag hoe weet je dat nou echt zeker? Niet dat ik je aanval of zo. Maar ik vraag me dat gewoon af. Is het niet iets wat je denkt dat het zo is omdat je het altijd zo geleerd hebt??? Link naar bericht Deel via andere websites
JohnM 0 Geplaatst 25 november 2003 Rapport Share Geplaatst 25 november 2003 Ehm, ken je het verhaal van het ongelijk tweespan? staat volgens mij ergens in korinthen, welke van de 2 boeken weet ik niet. Ik heb dezelfde situatie bij mijn broer meegemaakt. Alleen is het verschil dat hij al twee jaar een relatie had met een meisje en er veel dieper inzat dan ik. Ik voel het gewoon aan, begrijp je, ookal probeer ik het te ontkennen. Ik vraag mij ook nog steeds af waarom ik met haar weer zoveel contact heb terwijl ik dik 4 maanden terug gek was op een meisje die qua geloof wel op 't zelfde spoor zat en met haar alle contact ben verloren... En daar kan ik nog steeds geen sluitend antwoord op vinden... Link naar bericht Deel via andere websites
JohnM 0 Geplaatst 25 november 2003 Rapport Share Geplaatst 25 november 2003 Quote: Op dinsdag 25 november 2003 18:56:51 schreef Disciple het volgende: In jou situatie zou ik je geloof weer actief oppakken en tegelijk een relatie met haar beginnen. Als ze RK is en jou geloof accepteert (volgens mij hetzelfde fundament....Jezus) dan vind ik het geen ongelijk tweespan. Je kunt ook denken God heeft jullie bij elkaar gebracht en jou ingezet om haar bij Hem te brengen. Weetje Disciple... Ik heb altijd geleerd dat ik geen relatie moet aangaan met een ongelovige. Waarom? Het is niet opbouwend voor mijn relatie met God, de ander kan mij namelijk wegdrijven van Hem... Bovendien is zij niet practiserend RK. Ze weet nog ditjes en datjes van vroeger op TV en in de RK kerk. Ze heeft er al jaren niets meer aan gedaan, en was pas weer met geloof bezig toen haar relatie op de klippen liep. Een Gods-besef heeft ze wel, maar ze weet niet wie en hoe... Mijn onzekerheid is groot hierin omdat ik aan de ene kant Hem wil volgen en haar als goede vriendin niet kwijt wil en aan de andere kant mijn kans op een relatie met haar niet wil verspelen. Ik heb idd het gevoel dat God haar weer op mijn pad heeft gebracht, ik weet wel waarom (evangelisatie), maar ik weet niet hoe om te gaan met mijn gevoelens... negeren of toegeven?? Quote: Ga ervoor man!!!! Zo erg kan het toch niet aflopen...als jij tijdens de relatie merkt dat je wegglipt van God, moet je als de donder ingrijpen. Ik begrijp je onzekerheid wel...maar Jezus Christus neemt je het heus niet kwalijk als je je hart volgt, als het uiteindelijk anders uitpakt, breng je dat gewoon eerlijk bij hem aan en dan heb je bovendien wat geleerd. Als je deze kans niet grijpt, zul je altijd blijven vragen...wat als...? Ik ben gewaarschuwd door medechristenen dat ik verdraaid voorzichtig moet zijn met deze situatie...vooral wat relatie+evangelisatie betreft, want de kans is groot dat dat fout gaat... Mijn gevoelens voor haar maken mij zowat gek van verlangen (niet verkeerd opvatten aub) ... But... ik wil geen misbruik maken van haar gevoelens mocht ik een relatie met haar aangaan en daarna te moeten breken vanwege geloofsverschillen... ze heeft wat dat betreft al genoeg pijn geleden naar mijn mening... Kortom..... Link naar bericht Deel via andere websites
John 0 Geplaatst 25 november 2003 Rapport Share Geplaatst 25 november 2003 Could almost with you...voel als het ware gedeeltelijk hetzelfde... Maar wat ik heb gemerkt is dat een relatie met iemand (gelovig of niet...) 2 kanten heeft: als je eerst als vrienden met elkaar omgaat, en dat uitgroeit tot 'liefde'...uit eigen ervaring: 1. Ik kende mijn ex-vriendin net een weekje...we kwamen met elkaar in gesprek, en van het een kwam het andere...het vertrouwen groeide, en we werden verliefd. Ze schreef me ook brieven...maar na zo'n 2 maanden maakte ze het uit...THAT HURTS! It still does when I think about it...en sindsdien hebben we nauwelijks contact... 2. Een vriend en vriendin van me hadden nadat ze elkaar zo'n 3-4 jaar kenden een verkering. Na zo'n maand tot 2 maanden maakte zij het ook uit. Ze zijn er toen een lange tijd echt kapot van geweest, en spraken toen ook niet met elkaar...nu zijn het de dikste vrienden van elkaar...gewoon vrienden... De rest kan ik niet typen...zit met een grote krop in mijn keel, tranen in mijn ogen...sorry... Link naar bericht Deel via andere websites
JohnM 0 Geplaatst 25 november 2003 Rapport Share Geplaatst 25 november 2003 Ik weet wat je bedoeld John, Ik heb de afgelopen week met een vriendin van me via MSN over deze situatie gepraat... Veel heeft het niet geholpen, ookal gaf ze me het advies om alles bij Hem te leggen. Want het enige waar ik de ganse dag aan denk is ... "zucht" ... Love hurts... jij ook sterkte ... Link naar bericht Deel via andere websites
John 0 Geplaatst 25 november 2003 Rapport Share Geplaatst 25 november 2003 thx, u2 - was op dat moment ook met een vriendin aant praten erover...dus was even dubbel zo zwaar... Link naar bericht Deel via andere websites
Aviator 0 Geplaatst 26 november 2003 Rapport Share Geplaatst 26 november 2003 Mijn mams zou zeggen: 2 geloof op een kussen daar slaapt de duivel tussen... dus een gelovige en een ongelovige... Ik weet het niet, ik ken ook mensen waar het juist tot iets geweldigs is geworden (mijn ouders ) Mijn moeder zegt zulke dingen dan ook meer als een grap. Ik denk wel dat je op moet passen met 'verliefdheid' en je als het waren mee laat slepen maar ik denk niet dat iemand een oordeel kan geven of het goed of fout is met een ongelovige... Het gaat erom dat God erachter staat en in je beslissingen meetelt. Kijk ik kan je niet vertellen hoe je dat precies 'hoort' van God, heb ik zelf met mijn eigen leventje het al druk genoeg mee! Want ook twee christelijke mensen kunnen later een ramp stel vormen..... dus tja ach... Greetzzzzzz Link naar bericht Deel via andere websites
JohnM 0 Geplaatst 26 november 2003 Rapport Share Geplaatst 26 november 2003 sjah diejana.... Wat verliefdheid al niet met een mens kan doen hé Link naar bericht Deel via andere websites
Arwen 0 Geplaatst 28 november 2003 Rapport Share Geplaatst 28 november 2003 Aah gossie JMvriesen Je vind haar duidelijk heel erg leuk, als ik zo je posts lees, en ook je andere onderwerpen over haar. Je wilt ook graag een goede Christen zijn,God is duidelijk heel erg belangrijk voor je. Maar waarom moet het het een zijn of het ander? Ik denk dat God nu al apetrots op je is, dat je zo volwassen met deze situatie omgaat. Je probeert God en het meisje allebei niet te kwetsen, je probeert duidelijk het goede te doen. Maar hej, maak het niet te complex voor jezelf! Is het God die jullie liefde zal afkeuren, of is het je omgeving die dat zal doen? Ik denk dat je daar even goed bij stil moet staan. Zal God het echt afkeuren, als jij ook schoonheid ziet in een 'normaal' meisje? Voor God is iedereen gelijk. En ik denk dat als jij op een goede manier met dat meisje omgaat, haar behandelt met respect en liefde,( en omgekeerd natuurlijk !) er niks mis mee is. Het is juist goed dat je de schoonheid in andere mensen erkent, en niet in hokjes blijft denken. Je kunt haar over je geloof vertellen,en haar er weer mee in contact brengen. Zij vind jou leuk, jij vind haar leuk, wat is het probleem? Misschien is dit wel jou les die je van God moet leren, om ook het goede te zien in mensen die niet helemaal perfect Christen zijn. Je zegt zelf dat het best eens zo zou kunnen zijn dat God haar weer op je pad heeft gebracht, waarom zou je haar dan weer laten gaan? Ik hoop dat je hoofd weer wat helderder wordt de komende dagen, en dat je zult doen waar jij je goed bij voelt. Liefs Arwen Link naar bericht Deel via andere websites
Ruth 0 Geplaatst 28 november 2003 Rapport Share Geplaatst 28 november 2003 Quote: Op dinsdag 25 november 2003 22:36:30 schreef jmvriesen het volgende: Ik weet wat je bedoeld John, Ik heb de afgelopen week met een vriendin van me via MSN over deze situatie gepraat... Veel heeft het niet geholpen, ookal gaf ze me het advies om alles bij Hem te leggen. Want het enige waar ik de ganse dag aan denk is ... "zucht" ... Love hurts... jij ook sterkte ... Hehe Love hurt... idd Als je van de ander houdt, echt van de ander houdt, dan leef je ook mee met die persoon. Als die het moeilijk heeft, heb je het ook moeilijk. En geloof me maar, het kan vreselijk veel pijn doen! Toch is er wel echte liefde Groeten Ruth Link naar bericht Deel via andere websites
Ruth 0 Geplaatst 28 november 2003 Rapport Share Geplaatst 28 november 2003 John, Ik wens je nog veel sterkte en inzicht in de situatie... je komt er heus wel uit! Groeten Ruth Link naar bericht Deel via andere websites
Arwen 0 Geplaatst 28 november 2003 Rapport Share Geplaatst 28 november 2003 dat vin ik nou heel mooi gezegd Link naar bericht Deel via andere websites
Ruth 0 Geplaatst 28 november 2003 Rapport Share Geplaatst 28 november 2003 Quote: Op vrijdag 28 november 2003 12:08:42 schreef Arwen het volgende: dat vin ik nou heel mooi gezegd Ik ook Link naar bericht Deel via andere websites
JohnM 0 Geplaatst 1 december 2003 Rapport Share Geplaatst 1 december 2003 Ik bedank jullie allemaal voor jullie posts . T is nu kwart voor een (ben nog een filmpie aan t downen ) en ik ben behoorlijk rot. Ik vind dit nogal een moeilijke situatie en ik kom echt tijd te kort, met school, privé, alles... Hoevaak ik haar deze week (via msn) heb gesproken? Drie, vier keer? En niet eens voldoende tijd (ook van haar kant) om een goed gesprek op gang te brengen over ons, geloof en andere zaken... Om van te Maar ik voel me nu een stuk rustiger en meer in controle over mijn emoties. Hardstikke bedankt voor jullie gebeden Dat laatste poppetje is een geintjuh (voordat ik "kritische" opmerkingen krijg ) Nou, deze knappert gaat zijn schoonheidsslaapie doen, anders is hij niet oogverblindend genoeg voor zijn vrouwelijke omgeving (op school) Nogal arrogant hé Link naar bericht Deel via andere websites
Marlieke 0 Geplaatst 5 februari 2004 Rapport Share Geplaatst 5 februari 2004 Dag mensen! Aan de ene kant vind ik wel dat je een relatie met een ongelovige kunt beginne, als jij standvastig in je geloof staat..Ik ken zoveel mensen die door een relatie met een gelovige tot bekering zijn gekomen! dus het hoeft niet altijd in de weg te staan, je kunt ook via die weg iemand tot de Heer brengen.. Gr Marlieke Link naar bericht Deel via andere websites
JohnM 0 Geplaatst 25 mei 2004 Rapport Share Geplaatst 25 mei 2004 Irritant is dit "onderwerp" wel Heb al dik enkele weken weer last van "het syndroom" Whéééhéééhéé Link naar bericht Deel via andere websites
True Voice 0 Geplaatst 30 juli 2004 Rapport Share Geplaatst 30 juli 2004 Ik vind eigenlijk een groot deel van de berichten die ik hier lees erg shockerend anno 2004. Waar hebben we het over; verliefheid, houden van, een flirt of een vriend voor het leven. Wanneer je een ongelovige vriend of vriendin hebt kom je al snel te weten of het wel of niet klikt en of het niet alleen de "blinde" verliefdheid is. Zeker wanneer je al een langere periode met 1 persoon een relatie hebt merk je snel genoeg of de liefde sterk genoeg is om het geloof te dragen. Ik vind de liefde misschien wel net zo belangrijk als het geloof. Heb je naaste lief; wie zegt dat deze persoon moet geloven. Ik denk dat je juist een sterker karakter hebt wanneer je kunt kiezen met je hart, zowel voor God als voor de persoon van wie je houdt. Geef je je liefde op uit geloofsovertuiging en hou je echt van die persoon, dus ben je al langere periode samen, dan heb je mijns inziens een zwak karakter... er zijn ergere dingen in de wereld dan een relatie hebben met een ongelovige. Wanneer die andere persoon ook echt van je houdt, dan zul jij ook echt niet alleen in die kerk zitten en Godswegen alleen bewandelen. Maar dan heb ik nu eigenlijk een vraag aan de rest van dit forum: Iedereen die een langere tijd een relatie heeft gehad (met lang bedoel ik anderhalf tot twee jaar) en die het heeft uitgemaakt uit geloofovertuiging. Toen je het uitmaakte voelde je jezelf toen niet ontzettend rot en stond je eigenlijk wel achter die beslissing? Geloof niet alleen in God, maar ook in jezelf, want hoewel hij een leefwijze is, heb je ook een eigen karakter en gevoelens. Er staat nergens zwart op wit dat jij je gevoel niet mag volgen, ook al liggen deze gevoelens buiten de bijbel. Link naar bericht Deel via andere websites
Janneke 0 Geplaatst 31 juli 2004 Rapport Share Geplaatst 31 juli 2004 Aan de ene kant geef ik je gelijk, True Voice, heb je naaste lief als jezelf. En je kan ook veel van een ongelovig persoon houden. Maar vraag je je dan niet bij jezelf af of je dit wel wil? Voor jullie samen? Ja, je vindt elkaar geweldig, je houdt van elkaar, je wilt verder met elkaar. Maar die andere persoon gelooft niet. Er botst zoveel! De ander kan nog zoveel respect voor jou en je geloof hebben, maar je zult nooit met elkaar op 1 lijn komen te zitten. De ander zal je nooit volledig begrijpen, zal jouw geloof nooit volledig begrijpen. En dat is niet wat je wilt. Zelf vind ik het belangrijk dat de persoon met wie je verder wilt gelovig is. Wat stel je voorop? Je geloof of de liefde voor de ander? Wat vind je belangrijker? Wat zet je op de eerste plaats? Ik denk dat je daar eerst een keuze voor moet maken en dan pas aan een relatie moet beginnen. Dan denk je ook wel 3 keer na voordat je aan een relatie met een ongelovige begint, hoe leuk die persoon ook mag zijn. Quote: Maar dan heb ik nu eigenlijk een vraag aan de rest van dit forum: Iedereen die een langere tijd een relatie heeft gehad (met lang bedoel ik anderhalf tot twee jaar) en die het heeft uitgemaakt uit geloofovertuiging. Toen je het uitmaakte voelde je jezelf toen niet ontzettend rot en stond je eigenlijk wel achter die beslissing? Nee, deze situatie ken ik niet, dus ik weet ook niet hoe ik erin zou handelen. En ik denk dus ook niet dat ik het ooit zal weten, omdat ik geen relatie wil beginnen met iemand die niet gelooft. En ik kan me wel voorstellen dat je je ontzettend rot voelt als je het uit maakt met zo iemand, ik voelde me al zo toen ik het uitmaakte met iemand waar ik niet eens verliefd op was (al stond ik daar wel zelf achter dat ik dat deed ). Ik weet het niet. Iemand in mijn naaste omgeving heeft een relatie met een ongelovige jongen, en zij zelf gelooft wel. Dit botst ook. Al is het alleen al tussen de families. Zij zit er ook mee dat hij niet gelooft, al had ze er in het begin meer problemen mee dan nu. Ze vindt helemaal geen steun bij de ander, hij gelooft helemaal niks (vind ik vreemd, maar goed) en is ook niet van plan om er iets aan te veranderen. Voor mij is het moeilijk om te zien hoe ze langzaam haar geloof kwijt raakt, er niks meer aan doet. Terwijl ze oppervlakkig wel heel gelukkig met elkaar lijken. Dit is voor mij al een voorbeeld om niet in het bootje te stappen met een ongelovige. Trouwens, als je echt met elkaar verder wilt, trouw je dan in de kerk? Eigenlijk kan dit niet, wat moet hij in de kerk? Ja zeggen tegenover God, terwijl hij helemaal niet gelooft dat er een God bestaat? Nee, lijkt me niet verstandig. Het is je eigen beslissing wat je doet. Niemand anders kan die voor je maken en daarom zegt de één in dit topic tegen de ander 'ik vind dat het wel kan', terwijl de ander juist vindt van niet. Ik denk dat het in zo een situatie er allemaal vanaf hangt wat je op de eerste plaats wilt zetten. Je geloof of je relatie. Link naar bericht Deel via andere websites
tinusd 0 Geplaatst 1 augustus 2004 Rapport Share Geplaatst 1 augustus 2004 Mijn moeder is gelovig ( en haar familie) terwijl mijn vader ( en familie) dat niet is. Ze zijn al 25 jaar gelukkig getrouwd dus een probleem hoeft het niet te zijn. Ikzelf zou nooit met een gelovig iemand iets kunnen hebben, vooral niet met mensen die het geloof overal bij betrekken. Ik ben men dat soort mensen altijd in discussie Link naar bericht Deel via andere websites
True Voice 0 Geplaatst 1 augustus 2004 Rapport Share Geplaatst 1 augustus 2004 "De ander kan nog zoveel respect voor jou en je geloof hebben, maar je zult nooit met elkaar op 1 lijn komen te zitten. De ander zal je nooit volledig begrijpen, zal jouw geloof nooit volledig begrijpen. En dat is niet wat je wilt. " Dit vind ik wel een vreemde constatering. Het bevestigd eigenlijk alleen maar wat tinusd zegt. Het leven is groter dan het geloof alleen. Ook al gelooft die partner niet, dan kan die partner nog wel steeds in jou geloven en jou als persoon respecteren. Ik vind niet dat je het geloof als excuus moet gebruiken om een relatie voor te beindigen of te starten. Het is ook onzin dat je niet op 1 lijn met elkaar komt. Moet alles dan soepeltjes verlopen, zijn tegenslagen juist niet de mooiste en belangrijkste onderdelen van het leven, waar zowel jij als je partner sterker uitkomt dan dat je er in gaat. Geluk komt voort uit de mens en het wederzijds respect, niet uit het geloof, het geloof is slechts een leefwijze. "Ik weet het niet. Iemand in mijn naaste omgeving heeft een relatie met een ongelovige jongen, en zij zelf gelooft wel. Dit botst ook. Al is het alleen al tussen de families. Zij zit er ook mee dat hij niet gelooft, al had ze er in het begin meer problemen mee dan nu." Een relatie heb je met z'n tweeen, niet met een familie. Ik vind het op het hele forum ook een beetje overkomen of dat mensen die niet geloven ook niet te respecteren zijn of dat ze "iets missen" in hun leven. Elkaar respecteren betekent ook van beide kanten water bij de wijn doen. Het feit dat hij niet gelooft betekent niet dat hij alles moet opgeven zodat zij haar geloof kan uitoefen, ook van haar kant zal er sprake moeten zijn van acceptatie. Ik ben zelf gelovig en heb genoeg vrienden en kenissen die bestaan uit 1 gelovige en 1 ongelovige. Ik heb zelden zulke gelukkige mensen gezien, want zij praten... en niet alleen over hun geloof. Problemen creer je samen en los je samen op, dat zul je in elke relatie zien en in elke relatie tegen komen, ongetwijfeld of je gelooft of niet, zolang je maar in elkaar gelooft. Link naar bericht Deel via andere websites
Aanbevolen berichten