40 Dagentijd

[peaches 0]

Han 20, 7-12

Veertig: een heilig getal

Dat de Paasvasten een tijdsduur van veertig dagen heeft gekregen, gaat terug op de symbolische betekenis van het getal veertig. Het is een heilig getal in de joodse en christelijke traditie.

Joodse traditie

Veertig jaar zwierf het volk Israël door de woestijn op zijn tocht naar het beloofde Land. Veertig dagen verbleef Mozes op de berg, toen hij de Wet in tien geboden van God ontving. De profeet Elia ondernam een tocht van veertig dagen naar de berg, waarop God hem zou verschijnen.

Naar Jezus' voorbeeld

Jezus trok zich veertig dagen in de woestijn terug om zich door vasten en bidden voor te bereiden op zijn zending onder de mensen. Hij leefde veertig dagen onthecht, zodat Hij zich helemaal kon openstellen voor de kracht van God en de boodschap van Gods liefde. Van die onthechting maakte de duivel gebruik om Jezus te verleiden, maar Jezus weerstond iedere verlokking en werd de bekeerde, 'de heilige Gods' die met gezag preekte (Lucas 4, 1-33). Naar Jezus' terugtrekking in de woestijn is de veertigdagentijd voor Pasen gemodelleerd.

Hoe mijn vastentijd eruit ziet?

Natuurlijk het vasten zelf (1 volle maaltijd per dag...drinken toegestaan)

Volgen van de Bijbellezingen van elke dag....Lezen Jaar des Heer van Pius Parsch

Rozenkrans gebed

Ochtend en avondgebed

Natuurlijk staat er een spaarpotje klaar voor de vastenactie van dit jaar. Op weg naar Pasen

[Hongerige Wolf 0]

Begrijp ik nou goed dat je gedurende alle veertig dagen één maaltijd eet?

[peaches 0]

Yep, 1 volle maaltijd per dag....Natuurlijk vast ik niet op zondag

[Hongerige Wolf 0]

Zo, dat is fanatiek.

[Michiel 14]

Yep, 1 volle maaltijd per dag....Natuurlijk vast ik niet op zondag

Eet je dan meer dan je gewoon bent te doen in 1 maaltijd of is het portie gelijk aan anders?

[Hongerige Wolf 0]

Ik kwam net een leuk stukje tegen over de Veertigdagentijd. Helaas in het Engels, maar ik wilde het jullie toch niet onthouden.

The Uncomfortable Individualism of Lent

For the Christian, Lent can be like hitting the refresh button on your computer screen. While the life of faith demands daily examination and commitment, the penitential season provides for a fresh start in terms of confession, forgiveness, prayer, spiritual reflection and daily discipleship. Some practice the discipline of "giving up" for Lent. Others look to add an experience of prayer or devotion each day in these weeks leading up to Easter. But I have come to the conclusion that Lent can be uncomfortably individualistic: my life, my sin, my relationship with God, my confession, my prayer, my devotion, my discipline, my Lord. Jesus and me.

Biblical support for the practice of Lent comes from the gospel descriptions of Jesus being led up to the wilderness for 40 days to be tempted by the devil. For Jesus, the trial comes as the tempter suggests he turn stones into bread, that he leap from a rooftop into the arms of angels, and that he would receive all the world's splendor if he would but worship Satan rather than God. The Lord's response to each of the temptations is a quote from the Book of Deuteronomy; "One does not live by bread alone, but by every word that comes from the mouth of God" (Deuteronomy 8:3), "Do not put the Lord your God to the test" (Deuteronomy 6:16), "Worship the Lord your God and serve only him" (Deuteronomy 6:13).

The Deuteronomy quotes don't come by coincidence. Attentive hearers of the Gospel will recognize how the wilderness experience of Jesus echoes the people of Israel in the wilderness after Moses led them out of Egypt: 40 days-40 years, the trial of hunger in the wilderness, putting God to the test in the wilderness, falling down to worship something, someone other than God in the wilderness. The Gospel account of the temptation of Jesus reverberates with the story of people of God and their season of complaint in the wilderness; with manna from heaven, and water from a rock, pillar of cloud by day, fire by night, tablets, golden calf, 40 years-40 days.

When Jesus was led by the Spirit up to the wilderness, it was not his morality that was being tested. The trials tossed his way have little to do with the fleshy side of life; the seedier side of being human, the steamier side of our existence. It is more about Jesus in the wilderness, pointing to the history of God and God's people; embodying what it means to be in relationship with God. The temptation of Jesus in the wilderness strikes at the very heart of the identity of God's people. The lure, the trial, the struggle, the battle, what's at stake is the wisdom it takes to be the people of God when you are in the wilderness.

The biggest threat in the wilderness comes not from you sinning, or me sinning, It comes when the people of God lose their way. Lent can be so uncomfortably individualistic in this world of wilderness where the greater threat is to our identity as the people of God, our corporate witness as God's people, our collective servanthood in the kingdom of God. Lent and the temptation of Jesus. It's not about our morality, or our piety, or our doing battle with the devil. It is about claiming our identity as God's people here in the wilderness and soaking in Christ's wisdom.

For us as God's people, it is a wisdom that teaches that any concern for my own self interest ought to be outmatched by the concern for my neighbor, for the stranger, for the widow, for the orphan, for the other. In the wilderness for us as God's people, it is a wisdom that affirms that ultimatums and pronouncements and doctrinal litmus tests are nothing compared to caring for the sick, serving the poor, comforting the grieving and speaking for the long-silenced. Here in the wilderness, here among God's people, this wisdom of Christ, it questions the worship of mammon and the lust for power and the faith statement of winning at all cost. The wisdom of Christ, it is a wisdom that challenges when ivory towers become sacred and corporate ladders divine and extreme wealth a divine right of the few.

In the wilderness, you as an individual are expected to look for a faith community where everyone agrees with you, sings the songs you like, and makes you feel good week in and week out, helping you turn your stones into bread. But in the wilderness, God's people look to bear the mission of God into the world. In the wilderness, you as an individual are expected to put God to the test, thinking you're always right, or you should always win, or you should pay less, or you should have more, or you should always be happy. But in the wilderness, God's people settle for living the Gospel in very ordinary, yet sacred ways: advocating for one immigrant at a time, helping one refugee family at a time, working to free a wrongly imprisoned person, one at a time. In the wilderness, you are expected to bow down, pay homage, kneel before, devote yourself to someone, to a job, family, hobby, education, success, political party, alma mater, non profit passion, nation, heritage, values, status, legacy, the past, religion, the church. But in the wilderness, God's people worship the Lord God and God alone.

Lent is here again. Let's hit the refresh button on our life together as the people of God.

David A. Davis

Author, 'A Kingdom We Can Taste: Sermons for the Church Year'

Posted: March 19, 2011 08:20 PM

Bron: The Huffington Post

[peaches 0]

Yep, 1 volle maaltijd per dag....Natuurlijk vast ik niet op zondag

Eet je dan meer dan je gewoon bent te doen in 1 maaltijd of is het portie gelijk aan anders?

Nee eerlijk gezegd wat minder.

Kan best komen omdat ik wat meer drink...thee, groente sap enzovoorts

[Hongerige Wolf 0]

Kan best komen omdat ik wat meer drink...thee, groente sap

... Jägermeister.

(Sorry.)

[Michiel 14]

Kan best komen omdat ik wat meer drink...thee, groente sap

... Jägermeister.

(Sorry.)

Alleen als die ijs en ijkoud is...

@Peaches:

Is dit het eerste jaar dat je op deze manier de veertig dagen bewust viert of doe je dat jaarlijks? Ik vind het mooi om te horen hoe je er op het moment mee omgaat.

[peaches 0]

Kan best komen omdat ik wat meer drink...thee, groente sap

... Jägermeister.

(Sorry.)

Alleen als die ijs en ijkoud is...

@Peaches:

Is dit het eerste jaar dat je op deze manier de veertig dagen bewust viert of doe je dat jaarlijks? Ik vind het mooi om te horen hoe je er op het moment mee omgaat.

Nee het tweede jaar... Dit jaar gebruik ik het boekje De voorhof des Heren... Hierin staan heel wat goede tips.

Tsss drank, ik hoef nu maar een klein slokje wijn te drinken en ik sta al op mijn handen te dansen....Komt zo hart aan nu, eerlijk gezegd vind ik het niet lekker meer... Was mijn eerste slokje na maanden niet gedronken te hebben.

Nu maar voor het slapen gaan een glaasje pleegzusterbloed wijn met extra ijzer....

[Raido 0]

Er zijn behoorlijk wat nadere reformatoren die wel de vast 'deden' en in die kring (bevindelijk) zag je dat vroeger dus ook nog best veel.

O, dat wist ik niet. Heb je daar een artikeltje over ofzo? Vind ik wel interessant.

Brakel heeft er een hoofdstuk over geschreven in zijn 'Redelijke Godsdienst': http://www.theologienet.nl/documenten/B ... d33-39.rtf

[Michiel 14]

Het vasten in reformatorische kring blijft een ondergesneeuwd kindje. Hoe zou dat komen? Leeft de 40 dagen tijd minder/ anders binnen de Reformatie dan binnen de RKK?

[Hongerige Wolf 0]

Wellicht vond/vindt men het te Rooms, en is het een soort doorgeschoten sola gratia?

[Raido 0]

Het vasten in reformatorische kring blijft een ondergesneeuwd kindje. Hoe zou dat komen? Leeft de 40 dagen tijd minder/ anders binnen de Reformatie dan binnen de RKK?

De Reformatie is een reactie, een antibeweging tegen de katholieke kerk. In het begin van de Reformatie keren verschillende reformatoren zich in meer of mindere mate tegen alles wat neigt naar 'werkheiligheid'. Punten scoren bij de kerk, of genade krijgen van God door menselijke handelingen.

De Reformatie heeft zich sterk gebaseerd op (enkel) de Schrift en daar zie je dat het volk Israël alleen vast voor de Grote Verzoendag. Aangezien dat een ceremoniële wetgeving is voor Israël hoeven christenen zich daar niet aan te houden. Je hoeft dus niet te vasten. Calvijn had in eerste instantie niets met zang in de kerk, maar dat vond het volk maar niets. Ook het afschaffen van kerkelijke feesten heeft een tijdje rondgespookt binnen de protestantse gezindte.

En Hij heeft er geen jaarlijkse feestdagen of hoogtijden bijgedaan 7, zoals

zowel onze eerste en tweede synode van Dordrecht, in de jaren 1574 en 1578 recht

oordeelde, dat men met het houden van de Dag des Heeren tevreden behoorde te zijn

en niet enige feestdagen zoals Kerstfeest, Pasen en Pinksteren, etc.

Klikbaar

In de angst voor bijgeloof en werkheiligheid is het vasten ondergesneeuwd geraakt. Volgens Calvijn: 'Beter geen vasten, dan een vasten dat bedorven is door verderfelijke meningen'.

In Nederland heb je later nog de Nadere Reformatie gehad waar een sterke verinnerlijking van het geloofsleven voorop stond. De Nadere Reformatie heeft wat van doen met de opwekkingsbewegingen, waar het vasten een wat belangrijkere rol heeft. Die van een soort collectieve boetedoening ('met vasten en bidden').

Dat, maar dan op zijn 'reformatorisch' (=Nadere Reformatie) zie je zo nu en dan terug bij de voorbereidingsweek voor het Heilig Avondmaal, maar ook maar zelden.

[peaches 0]

Vandaag kwam ik er achter dat een kopje met bouilon je een vette opkikker geeft.

vastentip dus.... Heb ikook maar gelijk in mijn vastendagboek opgeschreven

[Michiel 14]

Wat hou je zoal bij een een dergelijk dagboek Peaches?

[audacity 0]

tot dit jaar is er in mijn kerk wel altijd aandacht aan de 40 dagen tijd besteed, wat ik wel heel mooi vond. Dit jaar helaas niet en dat vind ik toch jammer. Ik vind het toch wel mooi zo'n periode om toe te leven naar Pasen

[peaches 0]

Wat hou je zoal bij een een dergelijk dagboek Peaches?

Van alles... wat ik door maak tijdens medidatie, stukjes van de preek die ik kan gebruiken, eigen gedachtens enzo na de lectio van de dag(ik gebruik hiervoor de dagelijkse Evangelie en Epistel) eigen ervaringen

Eigenlijk alles wat er innerlijk met me gebeurt terwijl ik vast, bid en ja als ik de biechtspiegel doorneem kunnen er ook hele intressante dingen naar boven komen die ik kan gebruiken om mijn geloof en m'n zelf een beetje bij te staan in de vastentijd en erbuiten natuurlijk.

bv als ik merk dat ik in verscheuring geraak..wat ik dan voel en hoe ik ermee ben omgegaan ben.

Of tijdens de aanbidding... ach er is zoveel wat me nu opvalt... nu ik er zo bewust mee bezig ben dat ik het belangrijk vind dit bij te houden.

Natuurlijk ook wat voeding betreft... ieder jaar is er weer iets anders waar ik me los van moet maken.. ook dit noteer ik... wat ik erbij dacht en alles. Mijn dagboek helpt me erg goed. Aan het einde van de vastentijd lees ik alles terug en bespreek dingen tijdens de Paasbiecht... de pastoor geeft je dan tips hoe je er verder mee om kan gaan.

Ik ben hier mee begonnen toen ik enkele jaren geleden op retraite ben gegaan voor mijn Vormsel.. Mijn retraite ging toen over het Paastriduum.

Wat ik toen meemaakte ongelovelijk, alleen in de Kapel met het Allerheilige... van toen af ben ik catechese en andere lessen gaan volgen en heb een jaar later mijn Vormsel ontvangen.

En houd nu een dagboekje bij tijdens bijzondere dagen:" Vastentijd, als ik op retraite ga en ga zo maar door

[Michiel 14]

tot dit jaar is er in mijn kerk wel altijd aandacht aan de 40 dagen tijd besteed, wat ik wel heel mooi vond. Dit jaar helaas niet en dat vind ik toch jammer. Ik vind het toch wel mooi zo'n periode om toe te leven naar Pasen

Waarom doet je gemeente er niets aan? Vanuit de PKN wordt daar toch materiaal voor aangeboden en gestimuleerd het actief door te maken.