Op kamers en geloof(sbeleving)

[Michiel 14]

Je kent het wel, je zit in het laatste jaar van de HAVO of VWO en dan komt de volgende stap in de lerende carriere, het HBO of WO. Veel mensen besluiten dan om op kamers te gaan wonen, want al dat reizen is maar niets en niets boven gezelligheid. Geen beter leven dan een studentenleven.

Heeft de keuze voor het op kamers gaan ook invloed op je geloof gehad? Is er invloed op je geloofsbeleving als je op eigen benen gaat staan rond je 18de en wat is deze invloed dan?

[WillemV 0]

Bij mij heeft het toch een serieuze invloed gehad. Ik had altijd op een katholieke school gezeten en plots kwam ik in eerder vrijzinnige stad met een vrijzinnige universiteit waar geen plaats was voor geloof. Dat was in het begin wel wat aanpassen. Maar hierdoor is mijn geloof wel weer aangewakkerd. Ik merkte in mijn omgeving dat ik 'iets' tekort kwam. Ik bleef met veel vragen zitten die ik heb kunnen terugvinden in mijn geloof.

dus een nieuwe omgeving, studie heeft zeker zijn invloed. Het feit dat je dan nog meer zelfstandig gaat leven door op kamers te gaan, kan daarin meespelen maar dat heb ik toch niet zo ervaren.

[Kurt 0]

Bij mij heeft het ook invloed gehad. Ik heb me enigszins vergist in de CHE en stoorde me vrij snel aan de happy clappy christenen daar. Tevens stoorde ik me eraan dat 'overal' het geloof erbij werd gehaald. Gelukkig was het onderwijs wel aardig goed vergeleken met veel andere hbo's.

Ik kreeg al vrij snel vragen als 'hoe sta jij eigenlijk in het geloof', et cetera. Ik ben sowieso iemand die al heel lang tobt, piekert en nadenkt, dus ook toen al en zelfs al lang daarvoor. Echter, tot die tijd was ik er altijd van overtuigd dat er een god bestond en dat ik in hem geloofde. Tot rond mijn twintigste. Na diverse discussies, gesprekken, et cetera, besloot ik rond mijn negentiende (net na het eerste jaar van mijn studie was het geloof ik) eens te onderzoeken wat ik nu precies wel en niet geloofde. Dat bleek toen toch erg weinig te zijn. Ik kwam erachter dat ik een god niet nodig had om het ontstaan van dingen te verklaren en verwierp steeds meer gedachten en ideeën die me als kind waren bijgebracht. Eigenlijk is dus mijn CHE-periode in het begin de aanzet geweest van mijn ongeloof.

[*nath* 0]

Ik denk dat het sowieso wel effect heeft wanneer je je los gaat maken van je ouders. Bij mij is het ook veranderd toen ik op kamers ging, alleen had ik er wel voor gekozen om in een christelijk studentenhuis te gaan wonen. Bij mij werd het alleen maar beter.

Nu woon ik weer bij mijn ouders en het gaat nog steeds goed. Alleen zou ik wel weer op kamers willen. Ik zou er dan alleen wel weer voor kiezen om in een christelijk huis te gaan wonen, omdat je dan mensen in huis hebt met wie je je geloof kunt delen.

[Kurt 0]

De christenen die met mij in huis hebben gezeten vonden het juist altijd een meerwaarde om ook met ongelovigen in huis te wonen - los van hun (waarschijnlijke) hoop dat ik tot geloof zou komen.

[Étoile 0]

Ik ben in ieder geval een stuk minder 'radicaal' geworden. Ik weet alleen niet of dat het een direct verband heeft met op kamers wonen. Wel met studeren denk ik, en zeker met reizen

[Michiel 14]

Is de kamerervaring voor je idee te vroeg gekomen, zou je zonder het op kamers gaan ook deze ontwikkeling hebben gemaakt in je geloofsleven?

[WillemV 0]

mja, weet ik niet zo goed. Het speelt zeker een rol, maar ik denk toch dat ik dezelfde verandering ging doorgemaakt hebben als ik niet op kamers was geweest maar gewoon had gependelt. De nieuwe omgeving en studie speelt vooral een rol denk ik.

[Kurt 0]

Ik zou de ontwikkeling ook hebben doorgemaakt als ik thuis was blijven wonen of naar een 'openbare' hbo of universiteit zou zijn gegaan. Alleen zou het dan wellicht op een andere manier zijn gebeurd of langer hebben geduurd.

[Jyoti 0]

Op kamers te gaan heeft mij meer vrijheid gegeven om rustig voor mezelf dingen uit te zoeken zonder inmenging van gezinsleden. Bijvoorbeeld wel of niet naar de kerk gaan is een keuze die je op kamers gewoon vrij maakt zonder dat er meteen een hoop vragen over komen van ouders of broers en zussen die gelijk willen weten wat en waarom (en daar natuurlijk meteen hun mening over hebben.) Mij gaf dat wel een bepaalde ruimte die denk ik goed voor me was, als je het zelf nog niet goed weet en zelf nog dingen zit uit te zoeken is het wat lastig om je gelijk te moeten verantwoorden tegenover familieleden die op een heel andere lijn zitten.

[jt 0]

Quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 16:24:27 schreef Iriacynthe het volgende: Op kamers te gaan heeft mij meer vrijheid gegeven om rustig voor mezelf dingen uit te zoeken zonder inmenging van gezinsleden. Bijvoorbeeld wel of niet naar de kerk gaan is een keuze die je op kamers gewoon vrij maakt zonder dat er meteen een hoop vragen over komen van ouders of broers en zussen die gelijk willen weten wat en waarom (en daar natuurlijk meteen hun mening over hebben.) Mij gaf dat wel een bepaalde ruimte die denk ik goed voor me was, als je het zelf nog niet goed weet en zelf nog dingen zit uit te zoeken is het wat lastig om je gelijk te moeten verantwoorden tegenover familieleden die op een heel andere lijn zitten.

Zoiets heb ik ook een beetje. Bij mij thuis gaat mijn moeder elke zondag naar de kerk, maar dat is vooral omdat ze daar werkt. En ik heb als tiener zo rebels gedaan over alles wat met kerk te maken had dat ik het nogal moeilijk had gevonden daar thuis zo maar weer positief over te beginnen.

Verder kende ik "kerk" vooral als "werkplek van mijn ouders" en ik voelde me niet echt thuis in die kerk, had een verschrikkelijke hekel aan de dominee, vond het kerkgebouw niet mooi, de diensten deden me niks etc. In een andere omgeving zitten en een keer gaan kijken hoe ze dingen in andere kerken/stromingen/landen doen kan best bevorderlijk zijn (en doet je misschien ook sommige dingen van je thuiskerk meer waarderen).

[elineheid 0]

Mijn geloofsleven is wel degelijk veranderd toen ik ben gaan studeren. Ik ben nu een half jaar lid van de studentenvereniging Ichthus in Amsterdam. Het is echt onwijs gezellig en ik ben er zelf dichter bij God door gekomen. Iedereen kan trouwens altijd lid worden (zonder ontgroening etc.) dus als het je leuk lijkt mag je me contacten natuurlijk

[Liset 0]

Quote:

Op donderdag 27 januari 2011 07:48:22 schreef Michiel het volgende: Je kent het wel, je zit in het laatste jaar van de HAVO of VWO en dan komt de volgende stap in de lerende carriere, het HBO of WO. Veel mensen besluiten dan om op kamers te gaan wonen, want al dat reizen is maar niets en niets boven gezelligheid. Geen beter leven dan een studentenleven. Heeft de keuze voor het op kamers gaan ook invloed op je geloof gehad? Is er invloed op je geloofsbeleving als je op eigen benen gaat staan rond je 18de en wat is deze invloed dan?

Ik ben eigenlijk wel benieuwd waarom je het vraagt Ik heb het idee dat jij wat ouder bent dan de rest hier.. Gewoon interesse?

En is de vraag ook voor mensen die mbo zijn gaan doen of alleen voor de hogeropgeleide mensen?

[Michiel 14]

De vragen staan voor iedereen die op kamers zijn gegaan. Waarbij het een vraag is vanuit interesse.

[Ursa 1]

Ik herken vooral het element van 'op eigen benen staan', weg uit de schaduw van mijn ouders' vleug'len en zelf bewust je geloof ontwikkelen. Op zich geloofde ik 'thuis' ook al wel en had al belijdenis gedaan. Op kamers gaan, studentenwereld, -vereniging, het heeft allemaal gezorgd voor een verbreding en het zien van de voordelen in andere tradities. Daarnaast kon ik het erg goed vinden met mijn huisgenoot, en die gesprekken vormen je ook.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op zaterdag 29 januari 2011 18:48:14 schreef elineheid het volgende: Iedereen kan trouwens altijd lid worden (zonder ontgroening etc.)

Wat is er mis met een degelijke ontgroening?

[Eli7 0]

Het idee van het 'op kamers gaan' heeft op zich niet zoveel invloed op mijn geloofsleven gehad. Mijn geloof is wel behoorlijk veranderd in mijn tijd van op kamers zitten. Dat heeft echter meer met het algemeen student-zijn te maken, dan specifiek met dat kamertje in de grote stad. Je maakt je los van je ouders, je komt in een meestal meer kritische omgeving, je bent vaak vooral veel bezig met de dingen die je zelf leuk en interessant vindt omdat je toch nog maar weinig verantwoordelijkheden hebt. Bij mij is daarin ook een hoop radicaliteit verdwenen, heb ook een hoop geleerd, maar die radicaliteit probeer ik nu toch echt weer terug te vinden.

[Étoile 0]

waarom? ik merk juist dat die vrijere opvattingen mij veel gelukkiger hebben gemaakt.

[Eli7 0]

Quote:

Op maandag 31 januari 2011 10:58:12 schreef Étoile het volgende: waarom? ik merk juist dat die vrijere opvattingen mij veel gelukkiger hebben gemaakt.

Vrijere opvattingen en radicaliteit hoeven niet tegenover elkaar te staan. Zo ga ik echt geen creationist meer worden en is de evangelische variant van het Christendom nog steeds niet meer per definitie de beste.

Met radicaliteit bedoel ik eigenlijk vooral dat het er bij mij de laatste tijd vooral om is gaan draaien om proberen goed te praten wat ik zelf graag wilde dat goed zou zijn in Gods ogen. Niet meer 'ik vind het goed/niet verkeerd, dus hoe kan God daar iets tegen hebben?', maar 'wat zou God van mij vragen?' Het is het verleggen van wat ik belangrijk vind, naar wat God belangrijk vindt.

[elineheid 0]

Maar krijg je daar nu meer ruimte voor nu je op kamers bent? Ik woon nu dus nog bij mijn ouders maar ik kan me voorstellen dat je voor jezelf meer ruimte krijgt om je eigen geloofs-leven in te vullen.

[Pinkeltje 0]

Wat mij vooral opviel was hoe moeilijk het is om bepaalde dingen in je nieuwe, vrije leven een plaats te geven. Van huis uit was ik gewend om voor en na het eten te bidden en ook nog bijbel te lezen. Toen ik op mezelf ging wonen vond ik het veel moeilijker om dat zo vaak te doen. Ik vergat steeds vaker te bidden, de bijbel verstofte in de vensterbank en dat gebeurde helemaal niet bewust. Je moet zelf echt een bepaalde discipline aanleren in die dingen. Het helpt erg als je huisgenoten hebt die actief christen zijn en het helpt ook om bijbelstudie te volgen (bij een studentenvereniging of bij een kerk). Dat houdt je een beetje bij de les.

Verder verandert je wereld natuurlijk best wel als je gaat studeren aan een openbare instelling. Je komt allemaal mensen tegen met verschillende denkbeelden en die laten zich niet makkelijk overreden tot jouw standpunt. Misschien hebben ze zelfs wel gelijk...

Je studententijd is bij uitstek de tijd om je goed te verdiepen in allerlei opvattingen en standpunten, daar leer je van en het maakt op langere termijn dat je sterker in je schoenen staat. En soms betekent dat je het geloof loslaat, it happens.

Ik vond het zelf heel prettig dat ik bij een christelijke studentenvereniging zat waar je over zulke dingen in een vertrouwde kring kon praten en ook je twijfels kon uiten. Het is best belangrijk om zo'n basis te hebben waar je op terug kunt vallen.

[Marduk 0]

Ik mag dan atheist zijn, ik wil er toch even een bijbelcitaatje tegen aan gooien: "Onderzoekt alle dingen en behoudt het goede". Dit is een van de weinige deviezen van het christelijk geloof waar ik wel wat mee kan, en ik raad eenieder aan hetzelfde te doen.

Uit huis gaan en op eigen benen staan betekent in de praktijk dat je ineens volledige vrijheid hebt over alles wat je doet en laat. Het is aan ieder individu om daar een weg in te vinden. Wat ik wel kan zeggen: Iedereen die ik ken die uit huis is (en inmiddels is dat eigenlijk iedereen in mijn vriendenkring) heeft er geen moment spijt van gehad, ongeacht geloof, sexe, leeftijd, of wat dan ook. Kortom: Ga ervoor en geniet met volle teugen! Alle goeds en succes toegewenst!

[Eulogía 0]

Ik mag dan atheist zijn, ik wil er toch even een bijbelcitaatje tegen aan gooien: "Onderzoekt alle dingen en behoudt het goede". Dit is een van de weinige deviezen van het christelijk geloof waar ik wel wat mee kan, en ik raad eenieder aan hetzelfde te doen.

Uit huis gaan en op eigen benen staan betekent in de praktijk dat je ineens volledige vrijheid hebt over alles wat je doet en laat. Het is aan ieder individu om daar een weg in te vinden. Wat ik wel kan zeggen: Iedereen die ik ken die uit huis is (en inmiddels is dat eigenlijk iedereen in mijn vriendenkring) heeft er geen moment spijt van gehad, ongeacht geloof, sexe, leeftijd, of wat dan ook. Kortom: Ga ervoor en geniet met volle teugen! Alle goeds en succes toegewenst!

Het grappige is dat weinigen dat Bijbelcitaat in de geschiedenis hebben gesnapt. Het betekent: 'Onderzoek of het je heil oplevert en zo ja: Omarm het en zo nee, verwerp het. Doe alleen het goede, zodat je gezegend zal zijn'.

[Marduk 0]

Het betekent: 'Onderzoek of het je heil oplevert en zo ja: Omarm het en zo nee, verwerp het. Doe alleen het goede, zodat je gezegend zal zijn'.

Is dit bedoelt als argument tegen hetgeen ik beweerde? Dan kunnen we er meteen een nieuw topic bij openen: Wat betekent "heil" in dezen? "Heil" binnen de semantiek komt neer op "het goede". "Gezegend" kunnen we een vergelijkbare discussie over voeren. Dit soort woorden interpreteren is sowieso iets wat op individueel niveau gebeurt, derhalve blijft het devies intact met de simpele woordkeus.

[Andere Jas 2]

Ik mag dan atheist zijn, ik wil er toch even een bijbelcitaatje tegen aan gooien: "Onderzoekt alle dingen en behoudt het goede". Dit is een van de weinige deviezen van het christelijk geloof waar ik wel wat mee kan, en ik raad eenieder aan hetzelfde te doen.

Uit huis gaan en op eigen benen staan betekent in de praktijk dat je ineens volledige vrijheid hebt over alles wat je doet en laat. Het is aan ieder individu om daar een weg in te vinden. Wat ik wel kan zeggen: Iedereen die ik ken die uit huis is (en inmiddels is dat eigenlijk iedereen in mijn vriendenkring) heeft er geen moment spijt van gehad, ongeacht geloof, sexe, leeftijd, of wat dan ook. Kortom: Ga ervoor en geniet met volle teugen! Alle goeds en succes toegewenst!

Het grappige is dat weinigen dat Bijbelcitaat in de geschiedenis hebben gesnapt. Het betekent: 'Onderzoek of het je heil oplevert en zo ja: Omarm het en zo nee, verwerp het. Doe alleen het goede, zodat je gezegend zal zijn'.

Mwah, er zit niet zoveel heil als jij nu legt in het woord καλος, hoor...

[Eulogía 0]

Ik mag dan atheist zijn, ik wil er toch even een bijbelcitaatje tegen aan gooien: "Onderzoekt alle dingen en behoudt het goede". Dit is een van de weinige deviezen van het christelijk geloof waar ik wel wat mee kan, en ik raad eenieder aan hetzelfde te doen.

Uit huis gaan en op eigen benen staan betekent in de praktijk dat je ineens volledige vrijheid hebt over alles wat je doet en laat. Het is aan ieder individu om daar een weg in te vinden. Wat ik wel kan zeggen: Iedereen die ik ken die uit huis is (en inmiddels is dat eigenlijk iedereen in mijn vriendenkring) heeft er geen moment spijt van gehad, ongeacht geloof, sexe, leeftijd, of wat dan ook. Kortom: Ga ervoor en geniet met volle teugen! Alle goeds en succes toegewenst!

Het grappige is dat weinigen dat Bijbelcitaat in de geschiedenis hebben gesnapt. Het betekent: 'Onderzoek of het je heil oplevert en zo ja: Omarm het en zo nee, verwerp het. Doe alleen het goede, zodat je gezegend zal zijn'.

Mwah, er zit niet zoveel heil als jij nu legt in het woord καλος, hoor...

Het kan inderdaad beter worden vertaald met 'het goede' dan met 'heil'. Dat is voor mij ook niet zo belangrijk. Het gaat mij erom dat je het kwade ontwijkt en het goede zoekt.