Doodziek van oppervlakkigheid.

[Michiel 14]

Quote:

Op maandag 21 juni 2004 15:02:06 schreef aTsT het volgende: dit heb ik ook heel erg ja. in real life zou ik niet gauw iemand aanspreken om 'zomaar' serieus mee te praten. daarom wordt ik vaak bestempeld als iemand die oppervlakkig is en geen behoeft heeft aan serieuze gesprekken, terwijl ik daar dol op ben

Quote:

Op maandag 21 juni 2004 11:25:51 schreef MikeDJ het volgende: Als je tijdens een oppervlakkig gesprek eens een rake opmerking plaats, of een directe persoonlijke vraag stelt, dan kan dat zeker de aanzet zijn tot. Waarom alles ontwijken, probeer met je eigen filosofische gedachten mensen te raken. Mijn intentie als ik ergens kom is om mensen aan het denken te zetten. Als me dat lukt dan is het gesprek goed geweest. Dit gesprek kan de ene keer veel dieper en verder voeren dan de andere keer, maar als jij tegen mij zegt "Ik denk er nog eens over na" dan heb ik mijn doel bereikt. Ik raak dan dat snaartje in de oppervlakkigheid en toon daarmee aan dat je helemaal niet oppervlakkig bent, maar het allemaal uiterlijk vertoon is. Als jezelf geen actie onderneemt om iets aan de oppervlakkigheid te doen, dan zal het ook niet veranderen. Zoekt en gij zult vinden!

Als jij dol bent op niet oppervlakkige gesprekken, dan zal je (m.i.) dat element ook altijd opzoeken.

Zelf houd ik ook van de meer diepzinnige gesprekken en probeer ook altijd daar wat van te maken. Dit zal niet altijd lukken en de ene keer makkelijker dan de andere keer. Maar zoals ik hierzelf ook schreef (en ook las) het hoeft niet altijd zo te zijn, samen lol hebben is net zo belangrijk.

Een goed gesprek begin je niet, dat ontstaat!

[Robert Frans 1.543]

Ik denk dat het misschien ook wel belangrijk is om niet alles wat oppervlakkig lijkt ook als zodanig te beschouwen. Iemand die feestend door het leven gaat, zonder diepe gesprekken, kan heel oppervlakkig zijn, maar dat hoeft niet. misschien zit er een diepere gedachte achter zijn levensstijl dan jij denkt. Hedonisme is immers ook een filosofie: geniet van het leven, nu het nog kan.

Oppervlakkigheid komt vaak ook voort uit onverschilligheid. En onverschillig kun je worden als je niets meer hebt om naar uit te zien, niets meer je kan interesseren. Als je beseft dat bijvoorbeeld demonstreren voor een goede zaak toch geen zin heeft, omdat er door de politiek toch niet geluisterd wordt, waarom dan nog demonstreren? Of stemmen? Als je merkt dat instanties toch geen oog voor je hebben en toch met geld bezig zijn, waarom dan nog luisteren?

Veel mensen zitten in dezelfde ontgoocheling als Prediker toen: waarom wijsheid verzamelen, waarom feesten, waarom genieten, waarom rijk zijn, waarom discussies aangaan? Het is maar tijdelijk, het is zo weer voorbij en dan?

In deze technocratische samenleving is er genoeg ruimte en redenen om onverschillig te zijn en dus ook oppervlakkig. Diepgang kun je krijgen als deze mensen weer de zin zien van hun doen en laten, weer geraakt worden door al is het maar een vonkje. Daar ligt dus een mooie taak voor ons als christenen.

[Michiel 14]

Idd Oogje, meestal is het de onverschilligheid van de mensen die aanzet geeft tot de oppervlakkige houding. Deze instelling is werkt denk ik wel twee kanten uit. Enerzijds kan het uiterlijk vertoon zijn, waarbij er innerlijke pijn is. Anderzijds kan het zoals jij ook al zegt zijn omdat ze Hedonisme aanhangen. Dat op zich is geen verkeerde instelling, want het is wel een hele positieve kijk op het leven. Maar ook diegene die vanuit een (al dan niet geveinsde) onverschilligheid leven, doen zichzelf te kort.

Ook denk ik dat er voor het ontstaan van een goed gesprek meerdere factoren meespelen. Staan jullie open voor elkaar om ergens over te praten. Zijn jullie ook in een omgeving dat dit mogelijk is.

Quote:

Als een woord niet volstaat, dan zijn duizend woorden een verspilling

Ook is het denk ik afhankelijk van de personen zelf, hoe zij een gesprek benaderen en wanneer zij het als niet meer oppervlakkig beschouwen.

Wanneer is een gesprek niet oppervlakkig? Voor mij zijn het meestal geloof / filosofie vraagstukken die bijdragen tot diepgang. Maar dit hoeft niet altijd zo te zijn.

[exegese 0]

Quote:

Op zondag 20 juni 2004 09:17:46 schreef ikke2004 het volgende: De wereld is ziek en rot en ook nog eens verdoemd.

Dan snap ik niet dat je nog steeds in een grote goede macht gelooft die de slechte macht overwonnen zou hebben enzo.

[John 0]

Denk aan de hemel, an het eeuwig leven, waar het kwaad 0,0% macht heeft! Heerlijk!

[exegese 0]

Quote:

Op maandag 21 juni 2004 10:28:56 schreef Pieterke het volgende: [...] Wat ook erg is, dat er nog wel diepgaande gesprekken bestaan, maar dat die alleen maar via msn en mail worden gevoerd. En het erge is, ik doe er zelf aan mee... Waarom? Tsja, iedereen doet het.

In 2020 begint 70% van de relaties online. Watch my words!

Quote:

Als je een keer in real life met iemand wilt praten, dan merk je snel genoeg dat de andere partij geen zin heeft om te praten.

Misschien heeft dat wel een reden?

Quote:

Lang leve het feesten en de oppervlakkigheid. Ik haat het!!!

Is dat misschien een voorbeeld van 'Het christelijke dogma dat de wereld slecht en verrot is, heeft de wereld slecht en verrot gemaakt' van een Duitse filosoof?

Trek het je niet zo aan Peter. Zo erg is het allemaal toch ook weer niet?

[Saraya 0]

Hier zat ik in het begin toen ik bij de jeugdgroep kwam wel mee, ik was wat zwaarder op de hand waardoor ik niet zo mee kon praten over de meeste zaken. Ik was niet slimmer dan de rest ofzo, dat was het probleem niet, maar ik weet nieto f dat nou zoveel uitmaakt...

Later ontmoette ik een jongen waarmee het wel klikte en die ook over van alles en nog wat nadacht. Maar tegelijk merkte ik dat ik me afzonderde van de groep en de betrokkenheid miste die de rest wel had met elkaar. Toen besloot ik maar eens naar mezelf te kijken. Ook ging ik prioriteiten stellen. Want:

Ik was christen geworden.

Als jeugd komen we bij elkaar in de naam van Jezus.

Mijn eigen verlangens om diepe gesprekken te voeren werden naar de achtergrond verdreven en ik werd vrijmoediger en rustiger. Ik hield al van ze maar nu ik ze leer kennen ga ik nog meer van ze houden. En ik kwam erachter dat je mensen niet leert kennen door diepe gesprekken te voeren maar door met elkaar om te gaan. Hier hoort liefde (in werkwoordsvorm) dienen en geven bij.

Nu merk ik wel dat het met mensen die dezelfde ideeën en interesses hebben weer goed klikt, maar dan denk ik aan de opdracht van Jezus. En hoeveel liefde Johannes had voor z'n broeders. Hebben wij zoveel liefde voor ze? Als we terugkomen bij Jezus zien we ook dat het alleen nog maar om Hem gaat.

[regenboogje 0]

WOW Sarah, mooi gezegd!!

[Saraya 0]

Ja he

[anastasia 0]

Lieve Ikke,

De meest diepgaande gesprekken heb ik met andersgelovigen. Van christelijke signatuur (Jehova's getuigen b.v.)islamitische, hindoeïstische, holistische en boedhistische afkomst. Mensen met idealen. Ik kom ze overal tegen.Ik wil overal over praten, ben nieuwsgierig naar wat anderen denken, stel vragen en scherp daarmee mijn eigen verstand. Ik praat met jong en oud en leer veel. De gelegenheid is er echt wel, sta open voor de ideeën van anderen en luister naar afwijkende meningen. Je zult merken dat er meer idealisten en diep gelovige mensen zijn dan je dacht.

[Michiel 14]

Quote:

Op dinsdag 13 juli 2004 04:46:51 schreef anastasia het volgende: De gelegenheid is er echt wel, sta open voor de ideeën van anderen en luister naar afwijkende meningen.

Jammer genoeg is dat meestal het probleem, dat mensen niet voldoende openstaan voor de ander. Daardoor ga je een afsluiting krijgen.

Voor mijzelf vind ik het een uitdaging om dan te zorgen dat mensen wel open gaan staan. Het is vaak gewoon een gesprek beginnen en dan zien hoe het verder gaat. Het gesprek ontwikkeld zich en de ene keer is het heel diepzinnig en de andere keer alleen over koetjes en kalfjes .

[Saraya 0]

Hebben jullie altijd automatisch interesse in anderen? Het lijkt wel alsof dat vanzelf gaat bij jullie.

En vertrouwen hoe wek je dat op?

Zoveel tieners zijn tegenwoordig onzeker, door een nare jeugd of nare gebeurtenissen zullen ze zich niet gauw open stellen. Hoe krijg je het voor elkaar dat ze dat naar jou toe wél doen? Dan heb je de liefde van de Here Jezus nodig. En het is ook belangrijk dat je trouw bent. Nou met deze twee dingen heb ik het al hartstikke moeilijk, dus houd ik de gesprekken maar zo oppervlakkig mogelijk. Stel je voor dat ze geheimen gaan delen en je gaan vertrouwen...

[Michiel 14]

Nee ik heb niet altijd of meteen interesse in andere. Mijn interesse wek je op door je houding en wat je zegt . Hoe reageer jij op wat ik doe / zeg tegen je dat is voor mij van belang om "interesse" te tonen.

Vertrouwen kan je opwekken door aandacht te geven aan de ander. De ander ongemoeid zijn verhaal tegen je te laten vertellen. Als het nodig is dat er advies gegeven wordt, dit niet betweterig brengen, maar als een voorstel. Hoe ga je om met de informatie die je toevertrouwt wordt? Heel discreet en objectief of heb jij alles meegemaakt en zal je iedereen laten weten wat je net is verteld?

Juist omdat mensen het in deze tijd (schijnbaar) moeilijk hebben is het belangrijk om hun hun verhaal tegen je te doen. Wat maakt het jou uit dat ze alles tegen je vertellen. Jij kan hen daarmee een dienst bewijzen, omdat je ervoor zorgt dat ze hun hart kunnen luchten.

In gesprekken waar ik niet echt op zit te wachten en er gebeurt iets dergelijks, dan neem ik het vaak voor kennisgeving aan. Ik zal proberen een objectief oordeel te vellen een punt aandragen ter verbetering. Als de persoon mijn interesse heeft, dan kunnen ze alles vertellen en onthoud ik 90% van wat er gezegd is.

[Pieterke 0]

Quote:

Op zondag 11 juli 2004 01:53:21 schreef exegese het volgende: In 2020 begint 70% van de relaties online. Watch my words!

Helaas wel ja. Daar ben ik ook van overtuigd. Dat je iemand leert kennen via msn, mail of via internetsites, dat is in het begin niet erg. Dan heb je als het ware wat achtergrondinformatie. Maar dan… wat dan? Ga je dan alleen lief en aardig tegen elkaar lopen doen via het scherm of ga je echt een keer afspreken en elkaar vaker proberen te zien? Verliefdheid via internet, zonder elkaar ooit te zien: ik ken zulke personen en als ze daar te lang mee door zijn gegaan, en dan pas elkaar een paar keer zien, loopt het iedere keer uit op een sisser. Vandaar dat ik de laatste tijd ook veel minder op msn ben en ook bewust op credible mijn msn niet opgeef, omdat ik bang ben dat ik mensen in “vertrouwen†ga nemen, zodat ik ze van alles vertel, wat ik in real life nooit zou doen…

Quote:

Misschien heeft dat wel een reden?

Ja, het zal ongetwijfeld aan mij liggen, ik weet het. Hehe, daar heb je Peter weer, die gaat weer over God vertellen of proberen ons te bekeren. Kijk, daar wordt ik nou doodziek van! Mensen willen niet met mij praten omdat ze mij wel mogen, maar omdat ik in Jezus Christus geloof, die maar als “eng†wordt beschouwd. Maar nu nog mooier… op msn willen ze met mij over het algemeen wél over diepgaande onderwerpen praten. Misschien dat ze er zich in het echie wel voor schamen om zich met een christen op te houden en zo een reputatie krijgen…

Quote:

Is dat misschien een voorbeeld van 'Het christelijke dogma dat de wereld slecht en verrot is, heeft de wereld slecht en verrot gemaakt' van een Duitse filosoof?

Hoezo gebrek aan inzicht? Christenen zorgen ervoor dat de wereld weer beter wordt, dus wat die Duitse filosoof beweert, is volstrekte onzin. Ik kan het alleen begrijpen als hij refereert naar “christenen†die ’s zondags vroom zijn en doordeweeks er maar op los leven.

Quote:

Trek het je niet zo aan Peter. Zo erg is het allemaal toch ook weer niet?

Zo erg is het nog allemaal niet, kun je beter zeggen. Nu is alles nog terug te draaien. Maar stel je eens voor dat dit doorgaat: 70% van de relaties begint online, jaren later zal 70% van de relaties online blijven. En zo zal het alleen maar verder bergafwaarts gaan…

Konden we maar weer terug naar zo’n simpele maatschappij, waar nog geen datacommunicatie is. Waar je tenminste écht met elkaar kan praten, waar je elkaar voor het eerst ontmoet in het “echtâ€. Een vakantie van 3 weken in een tent zonder stroom is een aardig begin en net als je eraan begint te wennen (oftewel het begint je wel te bevallen), moet je weer naar huis en zit je weer achter de computer.

[stilte 0]

Ja, verbeter de wereld, begin bij jezelf.

[ikke2004 0]

Quote:

Op dinsdag 20 juli 2004 22:19:23 schreef stilte het volgende: Ja, verbeter de wereld, begin bij jezelf.

Gooi jij er even opbouwende kritiek tussendoor.

Waarom posten mensen om maar te kunnen posten?

ontopic.

Dat dit topic nog steeds doorgaat zeg. Alleen ik zie dat het nu over relaties gaat? Misschien kun je de lijn ook wel doortrekken. Oppervlakkigheid binnen een relatie...

[Scepticus 0]

Ja erg is dat, die oppervlakkigheid en als je probeert eens een goed gesprek aan te gaan over de filosofie of iets dergelijks dan lopen mensen gewoon bij je weg. Wat een nutteloze soort is de mensheid eigenlijk. Ik ben het er helemaal mee eens. Vroeger hadden we nog missies, levensdoelen en levenswijzen, maar tegenwoordig weten we uit verveling dankzij de consumptiemaatschappij niet meer wat we moeten doen en laten we ons maar lekker makkelijk meevoeren op de gneugden des simpelheid.

[Michiel 14]

Gelukkig zijn er ook mensen die nog steeds een doel hebben of een bepaalde levenswijze nastreven. Het is een gebrek aan respect van de maatschappij dat je daarvoor uitgelachen wordt.

Persoonlijk ben ik meer op zoek naar filosofische gesprekken. Ik kan deze gesprekken niet altijd bijhouden (omdat ik niet genoeg filosofische kennis heb), maar ik vind dergelijke gesprekken altijd het fijnste.

Vanuit de maatschappij is het raar als je dieper en meer over dingen nadenkt. Het credo is "waar denk je allemaal over na", dat is ook zo'n lekker nuttige opmerking . Lekker je leven laten dicteren door de media en geen eigen denkbeelden vormen en deze bespreken. Ik vind het jammer dat in de huidige maatschappij geen eigen ideeën meer mogen leven. Laat staan dat je deze ideeën naar buiten brengt.

Idd scepticus, waarom zou je zelf nadenken als je alles voorgekauwd kunt krijgen in de media? Wat is makkelijker dan simpel leven en doen alsof je je nergens druk om maakt? Jammer is dat des te meer, want het haalt diepgang weg uit je leven.

[Scepticus 0]

Precies MikeDJ en zie daar dan ook de paradox van de samenleving die persoonlijke vrijheid en eigen identiteit voorstaat. Enerzijds wil zij haar leden stimuleren tot het ontwikkelen van eigen ideëen en een eigen identiteit, maar anderzijds zijn er krachten actief binnen de samenleving die dit individualistisch aspect juist wegnemen: de media die wij zo graag aanbidden en die ons alles voorkauwt.

Ik weet nog heel goed dat ik op mijn stagebedrijf twee jaar geleden in gesprek raakte met een collega die ook graag een beetje dieper wilde nadenken. Er waren er overigens nog twee. Met zijn vieren waren we zo aan het praten geraakt. De baas kwam binnen en die zocht wat in een kast en luisterde dus ook mee. Op een gegeven moment draaide hij zich om en zei: "wat heb je nu aan dat soort gelul, leef niet zo moeilijk en geniet eens."

Kijk dat is weer zo iets. Opmerkingen als "geniet van je leven, doe niet moeilijk", "live your life to the max" en "een dag niet gelachten is een dag niet geleefd". Dit vind ik werkelijk ware domme opmerkingen. Ik bedoel, ten eerste is genieten van het leven persoonlijk. Ik geniet dus juist van diepgaande gesprekken. Ten tweede wat betekent het leven tot het maximale leven? Wie bepaalt wat het maximale is? Is dat heel rijk worden, veel voor anderen betekenen, veel seks hebben gehad of veel voor God hebben gedaan? Dat soort levensspreuken hebben totaal geen bodem, ze zijn op niets gebaseerd. Mensen nemen ze klakkeloos over, omdat de samenleving hen ze voorkauwt.

Bah.

[Michiel 14]

De aangehaalde uitspraken leggen ook precies de vinger op de zere plek. Waarom voor jezelf denken? De maatschappij vertelt toch alles wat goed voor je is? Dergelijke uitspraken geven verder ook de onmacht van mensen aan om zich ergens in te verdiepen.

Mensen zijn bang voor zichzelf, voor de ander wat die van hen gaat denken. Deze angst word ook nu weer ingegeven door de alom aanbeden media. Wij hebben helemaal geen mediavrijheid, het is een grote stroom van dat vertellen wat zij willen vertellen en niet wat er gebeurt. Alles wordt verteld met een gekleurde pet op en owee als JIJ daar een kritische vraag over stelt? Hoe haal je het in je hoofd om na te denken??

Persoonlijk vind ik niet nadenken over vragen die je hebt of over je eigen mening een groot gebrek. Juist dit vormen van je eigen mening lukt alleen maar door diepgaandere gesprekken te voeren. En natuurlijk is het ene gesprek niet te vergelijken met een ander. Maar dat is juist het leuke aan een diepgaandere zoektocht. Beetje mijmeren met andere en samen zo veel plezier hebben. Geef mij maar een goed gesprek ipv de hele avond beetje stompzinnig voor je uit staren in een kroeg waar je elkaar niet kan verstaan.

Wie kritisch is moet zo snel mogelijk de mond gesnoerd worden door oppervlakkige uitspraken, die kant nog wal raken.

I shake your hand in this

[stilte 0]

Quote:

Op woensdag 21 juli 2004 10:56:32 schreef ikke2004 het volgende: [...] Gooi jij er even opbouwende kritiek tussendoor. Waarom posten mensen om maar te kunnen posten? ontopic. Dat dit topic nog steeds doorgaat zeg. Alleen ik zie dat het nu over relaties gaat? Misschien kun je de lijn ook wel doortrekken. Oppervlakkigheid binnen een relatie...

Sorry ikke, dit was niet bedoeld als kritiek. Ik denk alleen dat de meesten van ons de wereld tegenwoordig opppervlakkig vinden. Maar het lijkt me in zo'n geval slimmer om te proberen in ieder geval zelf die opppervlakkigheid te doorbreken in plaats van te klagen

[Robert Frans 1.543]

Wanneer blijf je gezond? Als je je voortdurend en fanatiek bezighoudt met gezond zijn, of als je gewoon leeft? Wanneer schrijf je iets foutloos over? Als je heel voorzichtig iedere letter op het papier zet, of gewoon schrijft en daar niet op let?

Ik heb zelf ervaren dat je gewoon moet leven en gewoon moet schrijven. Dan komt het vaker goed dan dat je heel erg voorzichtig gaat doen. Ik heb gezondheids-freaks gezien die vaker ziek werden dan ik en ik heb zelf hele teksten foutloos met pen overgeschreven zonder dat ik met foutloos schrijven bezig was.

Nu die zoektocht naar diepgang. Die krijg je niet als je heel fanatiek die diepgang zoekt. Die krijg je als je gewoon geniet van het leven. Dus die baas heeft in dat licht wel gelijk.

Prediker zegt dat je niet teveel boeken moet lezen en niet steeds wijsheid en kennis moet najagen. Je moet van het leven genieten en daarbij God gedenken. Als je dat doet, en je ligt op het strand met iemand anders, en je kijkt naar de zee en de mooie lucht, of je zit 's avonds naar de sterren te kijken... dan komen de gesprekken vaak vanzelf wel.

Leef dus het leven, dan komt de diepgang vanzelf. Net zoals gezondheid en foutloos overschrijven...

[Michiel 14]

Helemaal mee eens Robert

[Pieterke 0]

Quote:

Op vrijdag 23 juli 2004 10:13:12 schreef stilte het volgende: [...] Sorry ikke, dit was niet bedoeld als kritiek. Ik denk alleen dat de meesten van ons de wereld tegenwoordig opppervlakkig vinden. Maar het lijkt me in zo'n geval slimmer om te proberen in ieder geval zelf die opppervlakkigheid te doorbreken in plaats van te klagen

Oké Stilte, vertel jij maar eens hoe je deze oppervlakkigheid kunt doorbreken. Diepgang moet van twee kanten komen. Als de ene partij wél wil (ik dus) en de andere partij niet, hoe kan ik er dan voor zorgen dat er wel diepgang komt?

Verder klaag ik niet, maar geef ik de realiteit weer, hoe ik het zie. En helaas is dit niet bepaald positief. Maar klagen? Nee, dat is nergens goed voor...

[someone 0]

hey ikke, ik ben t helemaal met je eens. k heb ff niet de hele discussie gelezen btw maar oke.

Ik heb er een hekel aan als mensen geen mening heben, ik heb over de meeste dingen een heel uitgesproken mening en denk over bijna alles wel na. Ik heb afgelopen jaar gemerkt dat iedereen in mijn klas achter elkaar aanloopt, als je bijv. onder Godsdienst iets zegt in de klas, zegt de popu gang dat ie t dr niet mee eens is (al hebben ze geen goed argument) en iedereen is t daar mee eens. Maar zo komen er wel discussies als je tegendraads bent. Op vereniging van mijn oude kerk (zit ik nog steeds op) vinden ze het heel leuk dat ik bijna alijd het tegenovergestelde denk en dan ook met goede argumenten kom, zo worden zij ook aan t denken gezet.

Ik vind t soms wel moeilijk maar ik kom altijd voor mijn mening uit omdat ik het heel belangrijk vind om niet mee te lopen met anderen maar eerst zelf na te denken over allerlei dingen. Ik erger me vaak aan mensen die zomaar iets zeggen of doen omdat iedereen dat vind, of doet.

PS: Ik ben ook heel erg blij met dit forum want iedereen heeft echt zijn eigen mening, en iedereen heeft wel ervaring met iets waar je zelf ook mee zit. Echt cool forum