Nederigheid naar elkaar

[Michiel 14]

Lezen Filipenzen 2:1-11

1 Nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol getroost, nu er onder u zo’n grote verbondenheid met de Geest is, zo veel ontferming en medelijden, 2 maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. 3 Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. 4 Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander. 5 Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had. 6 Hij die de gestalte van God had, hield zijn gelijkheid aan God niet vast, 7 maar deed er afstand van. Hij nam de gestalte aan van een slaaf en werd gelijk aan een mens. En als mens verschenen, 8 heeft hij zich vernederd en werd gehoorzaam tot in de dood – de dood aan het kruis. 9 Daarom heeft God hem hoog verheven en hem de naam geschonken die elke naam te boven gaat, 10 opdat in de naam van Jezus elke knie zich zal buigen, in de hemel, op de aarde en onder de aarde, 11 en elke tong zal belijden: ‘Jezus Christus is Heer,’ tot eer van God, de Vader.

Hoe nederig ben jij naar de ander?

[Mr. Emilio 0]

Waarschijnlijk lang niet zo nederig als ik zou moeten zijn.

Ik ben nog al van "het mijn gelijk halen ten koste van alles" als ik meen dat ik in mijn recht sta en omdat ik nogal eigenwijs ben laat ik mij niet snel van het tegendeel overtuigen.

Nu ik getrouwd ben en mijn leven niet meer alleen van mij is (heb ik het nadrukkelijk even niet over Geestelijk leven), gaat het wel gemakkelijker, al is nog wel eens lastig om de ander uitnemender te achten dan jezelf.

[Jalikaatje 1]

Oef, dit zijn een van de dingen die bijna elke keer in gebed terug komen bij mij: nederig leren zijn. Ik kan wel nederig doen maar ik wil het ook ménen.

Het is makkelijk om je 'nederig' op te stellen tegenover vreemden. Bijvoorbeeld: je botst per ongeluk tegen iemand aan in de bus en deze persoon reageert boos. Ik kan dan prima zeggen 'het spijt me meneer/mevrouw, het was mijn fout' en een glimlach. Omdat ik dan denk 'met die reactie heb je alleen jezelf, dus ik vind het geen probleem'

Het wordt pas tricky als mensen bekenden zijn... Ik vind het uitermate moeilijk om nederig te zijn naar iemand waarmee ik niet goed door een deur kan. Het is verleidelijk om steken onder water uit te delen zodra je er zelf een krijgt. En dan te zeggen 'ja, zeg, als hij/zij zo doet laat ik toch niet over me heen lopen!' Eigenlijk hoeft er geeneens een conflict te zijn, soms is er gewoon iemand waarmee ik geen beste vriendjes kan worden en waar ik dus weinig voor voel om nederig te zijn.

Ik zou willen dat ik het kon, en het ook kon menen, dat ik er een zuiver hart in zou hebben.

[Robert Frans 1.556]

Dat is een vraag die je nooit voor jezelf zou moeten beantwoorden. Zodra je namelijk bewust zou zijn van je nederigheid, kan de hoogmoed in het spel komen, dus het tegenovergestelde van nederigheid. Je kunt dan gaan denken dat je toch wel goed bezig bent, omdat je zo nederig bent.

Nederigheid betekent simpelweg niet aan jezelf denken, dankbaar zijn voor wat God je aan talenten gegeven heeft en je beseffen dat jij niet veel beter of slechter bent dan je medegelovige. Nederigheid betekent op aangename, positieve en bescheiden wijze met andere mensen omgaan, zonder gemoraliseer, geoordeel of gezever over hoe zwak en slecht jij wel niet zou zijn.

[Ramòntezuma 0]

Mooi RobertF, zoals de meeste van jouw posts.

Nederigheid is zeer moeilijk in deze maatschappij waarin vooral assertiviteit aangemoedigd wordt. Wat Jalikaatje al zei: als iemand geneigd is steken uit te delen is toekeren van je andere wang niet de meest voor de hand liggende keuze. Toch is dat iets wat Jezus graag van ons ziet en is dat zeker een punt van gebed.

Wat mij persoonlijk betreft, ik vrees nog een lange weg te gaan te hebben naar nederigheid. (ik heb er niet voor niets mijn signature van gemaakt)

[Michiel 14]

Quote:

Op dinsdag 02 februari 2010 10:30:09 schreef RobertF het volgende: Dat is een vraag die je nooit voor jezelf zou moeten beantwoorden.

Beantwoord je de vraag niet al in de rest van je post? Waarom zou je niet bij jezelf te raden mogen gaan of je nederig bent ten opzichte van de ander?

[Michiel 14]

Quote:

Op dinsdag 02 februari 2010 11:06:54 schreef Ramòntezuma het volgende: Nederigheid is zeer moeilijk in deze maatschappij waarin vooral assertiviteit aangemoedigd wordt.

Inderdaad als je jezelf nederig op durft te stellen dan wordt je al snel als "loser" neergezet. Zou dat onderdeel zijn van het proces individualisering in de maatschappij die het recht van de sterkste tot uiting heeft?

[-JmB- 0]

Quote:

Op dinsdag 02 februari 2010 11:58:07 schreef Michiel het volgende: [...]Beantwoord je de vraag niet al in de rest van je post? Waarom zou je niet bij jezelf te raden mogen gaan of je nederig bent ten opzichte van de ander?

Dat zat ik me ook al af te vragen bij het verder mooi geformuleerde bericht van RobertF.

Voor mezelf kan ik zeggen dat ik verre van nederig ben.

Daar ben ik me bewust van en ik poog dat te verbeteren, met wissellend succes.

[Robert Frans 1.556]

Mijn post is geen persoonlijke verhandeling over mijn eigen gesteldheid wat betreft nederigheid, maar een algemene schets van hoe ik als gelovige nederigheid of bescheidenheid bezie.

[Henriëtte 0]

Moeilijke vraag. Wat Jalikaatje al zegt, tegen een vreemde is het gemakkelijk om nederig te zijn, en dat doe ik dan ook oprecht en niet vanuit het idee dat het anders wel eens lastig kon worden. Tegen bekenden echter (hiermee bedoel ik niet direct geliefden) ontstaat nogal eens het idee dat nederig gelijk staat aan over je heen laten lopen of 'slijmen', in plaats van dat je de ander voorop stelt. Hierdoor is het lastig om ook daadwerkelijk nederig te zijn en je andere wang toe te keren. Wanneer je echt probeert te leven als Jezus ons heeft opgedragen, wordt het naar mijn idee vaak gezien als 'nep'.

Als het gaat om vrienden of familie ben ik denk ik best nederig. Ik probeer me zo veel mogelijk bewust te zijn van wat mijn acties voor een invloed kunnen hebben op hen, en zo veel mogelijk de mensen van wie ik hou voorop te stellen. Natuurlijk lukt dat lang niet altijd, maar ik streef er wel naar.