Psalm 88

[JoostG 27]

1 Een lied, een psalm van de Korachieten. Voor de koorleider. Op de wijs van De rietpijp. Een beurtzang, een kunstig lied van de Ezrachiet Heman.

2 HEER, God, mijn redder,

overdag schreeuw ik het uit,

’s nachts zit ik stil voor u neer.

3 Laat mijn gebed u bereiken,

luister naar mijn klagen,

4 ik word door rampen bezocht,

mijn leven nadert het dodenrijk.

5 Ik hoor bij wie afgedaald zijn in het graf,

ik ben als een man aan het eind van zijn krachten,

6 een naamloze dode, ik ben

als een gesneuvelde in een massagraf,

aan wie u niet langer denkt,

losgerukt uit uw hand.

7 U hebt mij onder in de kuil gelegd,

in het duister van de diepte,

8 uw toorn drukt zwaar op mij,

uw golven slaan over mij heen. sela

9 Bekenden hebt u van mij vervreemd,

afgrijzen roep ik bij hen op,

ik ben ingesloten en zie geen uitweg meer.

10 Mijn ogen zijn dof van ellende,

ik roep u aan, HEER, elke dag,

en strek mijn handen naar u uit.

11 Doet u aan doden wonderen,

staan schimmen op om u te loven? sela

12 Komt uw liefde in het graf ter sprake

of uw trouw in de afgrond?

13 Weet men in de duisternis van uw wonderen

of van uw weldaden in het land der vergetelheid?

14 Daarom roep ik u om hulp, HEER,

elke morgen nader ik u met mijn gebed.

15 Waarom, HEER, verstoot u mij

en verbergt u voor mij uw gelaat?

16 Ik ben verzwakt, van jongs af in doodsgevaar,

verbijsterd moet ik uw woede verduren.

17 De gloed van uw toorn overweldigt mij,

uw verschrikkingen maken mij sprakeloos,

18 als water omringen ze mij, dag aan dag,

van alle kanten sluiten ze mij in.

19 Mijn beste vrienden hebt u van mij vervreemd,

mijn enige metgezel is de duisternis.

Vaak hebben we het over het vertroostende van de Bijbel. De hoop die er van uit gaat, die God geeft. De hulp die je van Hem mag verwachten en (vaak) zult krijgen.

Maar... Hoe lees je deze psalm? De schrijver maakt overduidelijk een hoop ellende mee en schreeuwt het uit naar God terwijl God niets (b)lijkt te doen! Hoe kun je dit rijmen met een liefdevolle God, die Zijn kinderen bijstaat? Of kan het zo zijn dat God niet iedereen helpt... Dat er daadwerkelijk 'verstotenen' zijn?

[Eulogía 0]

Inderdaad lijkt het in deze oudtestamentische psalm alsof God niets doet, maar Hij doet wel iets. Alleen komt dat in deze psalm niet naar voren. Uit andere psalmen en Bijbelboeken blijkt dat God wel wat doet. Heman schrijft alleen hoe hij het een en ander ervaart.

Hij schrijft ook dat hij is

als een man aan het eind van zijn krachten,

6 een naamloze dode, ik ben

als een gesneuvelde in een massagraf,

aan wie u niet langer denkt,

losgerukt uit uw hand.

In werkelijkheid is hij er zo niet aan toe, omdat hij God aan zijn kant heeft en Hij voor uitkomst zorgt. Daadwerkelijk verstotenen zijn er niet. Als hij verstoten zou zijn, zou hij zo'n psalm niet meer schrijven. Misschien ervaart hij het tijdelijk wel zo dat hij verstoten is.

[Timon 0]

Je hebt gelijk, dit is geen psalm die veel mensen zal bemoedigen. De psalmist brengt alles bij God, zijn twijfels, zijn problemen en hij verwijt God eigenlijk dat Hij niks doet om hem te helpen.

Tegelijkertijd schuilt daar mi ook juist de kracht in. Het laat ons ook zien dat we eerlijk mogen zijn naar God en niet voor Hem mooi weer hoeven te spelen zonder er iets van te menen. Voor mensen in moelijke situaties kan de psalm heel herkenbaar zijn en daardoor troost geven. En de psalmist brengt uiteindelijk zijn problemen met God ook weer bij God zelf.

De psalm is er niet één van de makkelijke antwoorden. Als je bij de psalmist zou aankomen met losse uitspraken als "maar God is altijd goed en heeft het beste met je voor" (wat overigens volgens mij helemaal waar is) sla je de plank helemaal mis, net als de vrienden van Job. Maar in plaats van makkelijke antwoorden, geeft de psalm een prachtig voorbeeld van hoe je ook met je elende bij God mag komen.

[Ramòntezuma 0]

Deze psalm is zeker geen uitzondering. Er wordt een hoop afgeklaagd in de bijbel. Met name Jeremia kon er wat van (jeremiëren). Vaak lees je achteraf dat God uiteindelijk alsnog hulp biedt of bezig was met hulp bieden (denk bijvoorbeeld aan Job, of de geschiedenis van Naomi en Ruth). Of dat in dit geval ook opgaat kan ik zo snel niet zeggen.

Hoe we ellende kunnen rijmen met een liefdevolle God? Allereerst is het goed om te weten dat verdriet niet per definitie kwaad is. Daarbij verwijs ik je naar wat Jezus zei: "zalig de treurenden, want zij zullen getroost worden". Daarnaast wil ik je wijzen op de volgende delen van het boek Spreuken:

Spreuken 13:24

"Hij die de roede spaart heeft een hekel aan zijn zoon, hou je echter van hem, kastijd hem dan voor het te laat is."

Spreuken 19:18

"Kastijd je zoon als er nog hoop is , en laat je niet vermurwen door zijn tranen."

Het is dus blijkbaar goed wanneer een mens perioden van verdriet meemaakt. Een mogelijke verklaring hiervoor is dat gedurende en na momenten van pijn, mensen (opnieuw) beseffen hoe hard ze God nodig hebben.

[dingo 166]

Als je naar het begin van de psalm kijkt, zie dat de dichter God aanspreekt als zijn redder. Vervolgens klaagt hij zijn nood bij God maar hij verwacht het wel van God. En daarmee is het een pastorale psalm, je mag je nood uit het diepst van je gemoed naar God toe brengen in de wetenschap dat Hij het hoort en ook naar je zal luisteren al is het dal nog zo diep.

[Gast Anon_phpbb]

In katholiek (iig monastiek) verstaan is het redelijk aanvaard dat de psalmen in de eerste plaats door Christus worden gebeden. Ik kan me voorstellen dat als je dat meeweegt, deze psalm een duidelijke betekenis krijgt?

[Eulogía 0]

Inderdaad, dat lees ik er zeker ook in.

[Skippy 0]

Quote:

Maar... Hoe lees je deze psalm? De schrijver maakt overduidelijk een hoop ellende mee en schreeuwt het uit naar God terwijl God niets (b)lijkt te doen! Hoe kun je dit rijmen met een liefdevolle God, die Zijn kinderen bijstaat? Of kan het zo zijn dat God niet iedereen helpt... Dat er daadwerkelijk 'verstotenen' zijn?

Dit gaat naar mijn mening over de gevoelens van de schrijver van deze psalm, en niet om wat God werkelijk deed op dat moment. Veel mensen maken wel eens mee dat het lijkt alsof God niets voor je doet. Achteraf kom je er dan wel achter dat God ook toen bij je was, maar op het moment zelf schreeuw je het uit naar Hem, net als de schrijver van deze psalm.

Ik weet niet of je deze psalm ook op Jezus kunt betrekken, maar het gaat er voor mijn gevoel in de eerste plaats om de relatie van een mens tot God. En soms is alles niet leuk, happy, en duidelijk.

Ik ben wel blij met dit soort psalmen. Ik krijg wel eens jeuk van Opwekking omdat bijna alle liederen zo'n blije insteek hebben, alsof je altijd in aanbiddingsstemming bent en alsof God altijd zichtbaar aanwezig is. De Bijbel (in ieder geval deze psalm) maakt duidelijk dat het niet altijd zo is.

[Eulogía 0]

In dezelfde psalmen staat:

Ps 42,6

Wat buigt gij u neder, o mijn ziel, en zijt gij onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem nog loven, mijn Verlosser en mijn God!

Ps 42,12

Wat buigt gij u neder, o mijn ziel, en wat zijt gij onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem nog loven, mijn Verlosser en mijn God!

Ps 43,5

Wat buigt gij u neder, o mijn ziel, en wat zijt gij onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem nog loven, mijn Verlosser en mijn God!

De psalmen stammen ook uit de tijd van vóór de Verlossing. Het is raar om in deze tijd nog te zingen alsof je niet verlost bent.

[Skippy 0]

Quote:

De psalmen stammen ook uit de tijd van vóór de Verlossing. Het is raar om in deze tijd nog te zingen alsof je niet verlost bent.

Niemand heeft het hier over verlossing.

Ja, jij gelooft dat als je eenmaal verlost bent je geen tegenslag meer hoeft te krijgen. De meeste mensen, waaronder ik, niet. Psalm 88 is nog steeds actueel voor de meeste christenen.

[Eulogía 0]

De schrijver van ps. 88 zag wel uit naar verlossing.

14 Daarom roep ik u om hulp, HEER,

elke morgen nader ik u met mijn gebed.

Ik geloof niet dat een gelovige geen tegenslag meer hoeft te krijgen, maar uit elke tegenslag redt God de gelovige en elke tegenslag heeft een steeds grotere overwinning tot gevolg.

Mat 7,24

Een ieder nu, die deze mijn woorden hoort en ze doet, zal gelijken op een verstandig man, die zijn huis bouwde op de rots.

Wie het vertrouwen stelt op Jezus, blijft veilig onder alle omstandigheden.

[Skippy 0]

Wat is nou je punt? Of reageerde je niet op mijn post van 16.51 uur?

[Eulogía 0]

Mijn punt is dat de psalmen betrekking hebben op het oude verbond en dat er een nieuw verbond is dat heel anders, veel beter, is. Veel mensen leven nog (half) onder het oude verbond, maar als ze dat willen, moeten ze dat zelf weten.

[Ramòntezuma 0]

Quote:

Op maandag 11 januari 2010 18:48:42 schreef Eulogía het volgende: Mijn punt is dat de psalmen betrekking hebben op het oude verbond en dat er een nieuw verbond is dat heel anders, veel beter, is. Veel mensen leven nog (half) onder het oude verbond, maar als ze dat willen, moeten ze dat zelf weten.

Ãlle psalmen? David heeft anders een hoop mooie psalmen geschreven om God mee te loven. Waarom zouden wij die niet voor Hem kunnen zingen?

[Eulogía 0]

Klopt Zelfs het oude verbond was al enorm rijk. Eerlijk gezegd ben ik best een liefhebber van de psalmen (mits in het juiste perspectief gezet). En zelfs onder het oude verbond werden al grote beloften gedaan voor de toekomst en deed God al grote dingen als inleiding op de toekomst.

[Skippy 0]

Quote:

Op maandag 11 januari 2010 18:48:42 schreef Eulogía het volgende: Mijn punt is dat de psalmen betrekking hebben op het oude verbond en dat er een nieuw verbond is dat heel anders, veel beter, is. Veel mensen leven nog (half) onder het oude verbond, maar als ze dat willen, moeten ze dat zelf weten.

Dat er een nieuw verbond is, wil toch niet zeggen dat dingen van het oude verbond per definitie niet meer bruikbaar zijn?

[Ramòntezuma 0]

Quote:

Op maandag 11 januari 2010 19:57:25 schreef Eulogía het volgende: Klopt Zelfs het oude verbond was al enorm rijk. Eerlijk gezegd ben ik best een liefhebber van de psalmen (mits in het juiste perspectief gezet). En zelfs onder het oude verbond werden al grote beloften gedaan voor de toekomst en deed God al grote dingen als inleiding op de toekomst.

Maar dan is er toch geen probleem? Het gaat erom dat God aan Zijn eer komt. En daar David heel mooi kon dichten lijkt het mij niet meer dan voor de hand liggend dat wij zijn psalmen af en toe zingen.

[Eulogía 0]

Quote:

Op maandag 11 januari 2010 19:59:53 schreef Skippy het volgende: Dat er een nieuw verbond is, wil toch niet zeggen dat dingen van het oude verbond per definitie niet meer bruikbaar zijn?

Klopt, als het maar in een juist perspectief wordt gezet.

Quote:

Op maandag 11 januari 2010 20:01:28 schreef Ramòntezuma het volgende: Maar dan is er toch geen probleem? Het gaat erom dat God aan Zijn eer komt. En daar David heel mooi kon dichten lijkt het mij niet meer dan voor de hand liggend dat wij zijn psalmen af en toe zingen.

Inderdaad. Ik zie ook geen probleem.

[Ramòntezuma 0]

Quote:

Op maandag 11 januari 2010 20:05:33 schreef Eulogía het volgende: [...]Inderdaad. Ik zie ook geen probleem.

hahaha! Lekker langs mekaar heen gepraat

[HenkG 0]

HEER, God, mijn redder,

In dit vers (2) spreekt de redding toch zeker door in deze psalm. Verder tekent de psalm nu juist dat een met God levend mens nog genoeg te doorstaan heeft. Verschil zit hem in de erkenning van God als Redder, hoe ver dat soms ook te zoeken lijkt in dit leven. Hij is er! Dat is wat voor mij toch spreekt uit deze psalm.

[Eulogía 0]

Quote:

Op maandag 11 januari 2010 20:08:35 schreef Ramòntezuma het volgende: hahaha! Lekker langs mekaar heen gepraat

Ik geloof wel dat de ene psalm beter bij het nieuwe verbond past dan de andere. Psalm 91 zegt wat mij betreft meer over het nieuwe verbond dan psalm 88. Psalm 88 zegt wat mij betreft meer over de situatie van het oude verbond. Ook traditionele religieuzen maken onderscheid tussen de psalmen. Zij zingen ook niet snel over psalm 137:9 ('gelukkig hij, die uw kinderen zal grijpen en tegen de rots verpletteren.')