Geloven op je eigen manier

[Gast Anon_phpbb]

Ik ben nieuw op dit forum. Ik heb al wat dingen hier gelezen. Ik ben zelf aan een twijfelaar met betrekking tot het geloof. Rationeel denk ik (als ik echt goed nadenk): nee, het idee dat er ergens boven een God zit die mensen geneest en alles ziet en hoort, daar heb ik moeite mee. Want waarom is er dan zoveel onrechtvaardigheid? Waarom leven er dan mensen in armoede? Als God mensen kan genezen, waarom is er dan nog armoede? Waarom wordt de ene mens wel genezen en de ander niet?

Ik ben erg benieuwd hoe jullie hierover denken.

Gevoelsmatig heb ik wel het gevoel dat er meer is. Ik bid ook en merk dat ik dat dat mij een goed gevoel geeft. Maar is dat God? Of is het mijn eigen innerlijk dat ik tot rust breng?

[Dagmar 0]

Welkom Sofie

Mijn eerste tip voor je vragen is: zoek rond in de topics hier. Er wordt wat af gediscussieerd en we zijn het lang niet altijd met elkaar eens op het gebied van waarom onrechtvaardigheid, waarom ziekte, waarom armoede.

En wat betreft je twijfels: geloven is niet rationeel. Nouja niet geheel. Ik denk zeker dat dat goede gevoel wat je krijgt als je bid tot God van God komt

[Gast Anon_phpbb]

Bedankt voor je reactie!

Ik vind het geloof 'moeilijk'. Is het een bewuste keuze die je op een gegeven moment maakt? Zo van: nu kies ik voor God?

Want mijn mening verandert nogal eens. Het ene moment denk ik: ja. Het andere moment denk ik: nee. En ik geloof niet in satan die me op dat moment het antwoord 'nee' influistert of zoiets.

[Jalikaatje 1]

Hoi Sofie, welkom!

Yep, geloven is soms ook moeilijk. Het is inderdaad een bewuste keuze die je maakt: ik kies voor God, ik kies ervoor in Hem te geloven en Hem te gaan gehoorzamen. En soms is dat hard werken! Maar je kunt zeggen dat het goed loont: een eeuwige levensverzekering

Dat je het gevoel hebt dat er meer is kan best kloppen, dat is er ook. En als je blijft zoeken dat weet ik zeker dat je zult vinden Blijf vooral bidden! Zoals Dagmar al zei: er is over heeeeel veel onderwerpen al gepraat in dit forum, maar ik denk dat je hier je vragen ook wel kwijt kan. Dan geven mensen hier óf een antwoord, óf een link naar waar je er meer over kunt lezen.

[Dagmar 0]

Quote:

Op dinsdag 15 december 2009 21:27:55 schreef Sofie het volgende: Bedankt voor je reactie! Ik vind het geloof 'moeilijk'. Is het een bewuste keuze die je op een gegeven moment maakt? Zo van: nu kies ik voor God? Want mijn mening verandert nogal eens. Het ene moment denk ik: ja. Het andere moment denk ik: nee. En ik geloof niet in satan die me op dat moment het antwoord 'nee' influistert of zoiets.

Tja, daar heb ik niet echt ervaring mee. Mijn geloof is geen keuze, ik kan gewoon niet anders. M'n bekering was dan ook een 'plotseling ontzettend zeker weten'.

Dat wil niet zeggen dat dat altijd zo gaat, zoals je hierboven kan lezen is het voor Jalikaatje wel een keuze om voor God te kiezen.

Maar kiezen voor God, daarvoor moet je wel eerst in Hem geloven. En ik denk dat het erg lastig is (als het al kan) om te zeggen 'Ja, en vanaf nu besluit ik voor mezelf dat ik geloof dat God bestaat' oid.

[Dubito 0]

Welkom, ongeveer een jaar geleden kwam ik her met dezelfde vraag. (Vandaar Dubito, dat is 'Ik twijfel' Al meteen in de eerste posts kwam het begrip 'keuze' ter sprake. Helaas kan ik niet precies meer achterhalen wat er gezegd werd, want 1 forumlid heeft al zijn posts verwijderd na een meningsverschil ofzo (het fijne ervan heb ik nooit begrepen)

maar goed, terug naar die keuze. Wat ik in het afgelopen jaar geleerd hebt is dat je die keuze niet bewust maakt zoals je bijvoorbeeld kiest welke opleiding je wilt gaan volgen. Ga je communicatiewetenschap studeren of toch maar fiscaal recht?

Bij geloven werkt het anders. Alles wat je in je leven meemaakt heeft er invloed op, alle ervaringen. Je kunt inderdaad niet zomaar zeggen: "En vanaf vandaag geloof ik wel/niet in God."

Probeer je gevoel te volgen denk ik. Dat gevoel werpt vragen op, en die kan je dan voor jezelf proberen te beantwoorden. Die antwoorden zijn ook weer ervaringen en kunnen dus het geloof beïnvloeden. Bij mij duurde het een aantal maanden vanaf het moment dat ik er meer bewust over ging nadenken en het heeft mijn leven zeker in positieve zin beïnvloed. Maar wat ik wil zeggen, er was dus nooit een moment waarop ik ineens een keuze maakte, terwijl ik daar wel naar opzoek was een jaar geleden.

[ode 0]

Dag Sofie, leuk dat je meedoet.

Hoe ben je zelf ingesteld? Ga je meer op je gevoel af of op je verstand? Als je een gevoelsmens bent, kunnen verstandelijke antwoorden je niet altijd bevredigen en andersom kunnen emotionele antwoorden niet altijd bevredigen als je meer rationeel bent ingesteld.

Geloof kun je volgens mij vanuit beide instellingen benaderen. Toch zul je nooit een pasklaar antwoord vinden op die moeilijke waaromvragen, welke benadering je ook kiest. Als je wacht met geloven tot je die antwoorden hebt gevonden, kun je volgens mij wel wachten tot je een ons weegt.

Wat me opvalt, is dat je bidt. Tot God, neem ik aan. Als je tegen iemand gaat praten, heb je voor jezelf besloten dat diegene bestaat. Toch? Dus zo kun je best -al twijfelende- toch al een paar stappen zetten in de richting van geloven in God. Succes!

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op dinsdag 15 december 2009 21:27:55 schreef Sofie het volgende: Bedankt voor je reactie! Ik vind het geloof 'moeilijk'. Is het een bewuste keuze die je op een gegeven moment maakt? Zo van: nu kies ik voor God?

Allereerst welkom!

Stel, je bent verliefd, en het is wederzijds. Ga je dan zomaar ineens bedenken dat het wel een goed idee is om te gaan trouwen? Sommige mensen doen dat, meestal in Hollywood. Ik in ieder geval niet. Meestal ga je er eerst eens goed over nadenken, en vraag je je af of je verliefd bent, of je überhaupt een relatie met deze persoon wilt, wie deze persoon eigenlijk precies is en of je hem of haar vertrouwt. Pas na een heel proces, waarin je je soms verzet tegen je irrationele gevoelens, je onzeker bent, wantrouwig, en waarin het soms zelfs even uit gaat tussen jullie om wat voor reden dan ook, kom je op het idee om te gaan trouwen. En die beslissing, die maak je uit vertrouwen. Dat vertrouwen is vergelijkbaar met geloof, want geloof is niet een feit constateren, maar geloven is vertrouwen op God.

Als je wilt weten of jij op God kunt vertrouwen, kun je Hem zoeken in gebed waarin je Hem om het geloof vraagt en vooral stil bent om naar Hem te luisteren, door te praten met christenen en door in de Bijbel te lezen. Afgezaagd, maar zo werkt het.

In ieder geval leuk dat je d'r bent, veel plezier.

[thuleen 0]

Hey Sofie,

Ik heb speciaal voor jou een account aangemaakt kwam toevallig op dit topic via google.

Ik begrijp je twijfel, maar ik zou je een paar vragen willen stellen.

je zegt dat je gevoel je zegt dat er wel iets meer is, waarom zou dit geen persoonlijke God kunnen zijn? het feit dat wij mensen als wezens met een persoonlijkheid/karakter gemaakt zijn is al bewijs genoeg dat er ook 'iets' moet zijn dat ons een persoonlijkheid heeft gegeven. dingen zoals evolutie zouden dit nooit kunnen doen. een persoonlijkheid moet gecreerd zijn door een persoonlijkheid (volg je het nog?)nu vraag 2:

stel nou ik zou een koning zijn van een groot en sterk land, en ik zou beslissen dat ik mijn buurland wil innemen en ik stuur mijn grote leger op dat land af, kunnen wij God dan nog de schuld geven van het leed dat deze actie als gevolg heeft? nee het is de schuld van de koning. God had het misschien wel kunnen tegenhouden, maar wat voor nut zou onze vrije wil nu hebben als we geen kans krijgen om het kwade te doen? god verlangt ernaar dat wij het goede doen, maar wij luisteren helaas niet naar hem.

zo dat was het zo ongeveer wel vraag alsjeblieft verder als er nog wat is.

Gr. sjoerd

[Computoon 0]

Quote:

Op dinsdag 15 december 2009 21:15:06 schreef Sofie het volgende: Ik ben nieuw op dit forum. Ik heb al wat dingen hier gelezen. Ik ben zelf aan een twijfelaar met betrekking tot het geloof. Rationeel denk ik (als ik echt goed nadenk): nee, het idee dat er ergens boven een God zit die mensen geneest en alles ziet en hoort, daar heb ik moeite mee. Want waarom is er dan zoveel onrechtvaardigheid? Waarom leven er dan mensen in armoede? Als God mensen kan genezen, waarom is er dan nog armoede? Waarom wordt de ene mens wel genezen en de ander niet? Ik ben erg benieuwd hoe jullie hierover denken. Gevoelsmatig heb ik wel het gevoel dat er meer is. Ik bid ook en merk dat ik dat dat mij een goed gevoel geeft. Maar is dat God? Of is het mijn eigen innerlijk dat ik tot rust breng?

Daar moet je achter zien te komen. God is in ieder geval geen 'projectie' van het eigen gevoel. God heeft zich geopenbaard, Hij neemt het initiatief. Als de mens op dat initiatief van de kant van God ingaat en Hem antwoord gaat geven, vertrouwen in Hem gaat stellen, dan is er sprake van geloof. Geloof heeft ook te maken met hoop. '(...) Het geloof is de vaste grond van wat wij hopen, het overtuigt ons van de werkelijkheid van onzichtbare dingen' (Hebreeën 11, 1).

Ook al geloven alle christenen in de Drie-ene God, toch zijn er net zoveel vormen van geloofsbeleving als er christenen zijn. Bij de een speelt het verstand een grotere rol, bij de andere het gevoel.

Vragen als 'waarom de een wel wordt genezen en de ander niet'... ik denk dat die menselijkerwijs niet te beantwoorden zijn. In tegenstelling tot vragen als: 'waarom is er armoede' en 'waarom is er onrechtvaardigheid'. Daar zou je vanuit het geloof wel een antwoord op kunnen geven. God heeft alle mensen geschapen met een vrije wil. Die vrije wil kan zich richten op 'hoe God het bedoeld heeft' maar uiteraard ook de andere kant in werken, namelijk als mensen zelf gaan bepalen wat goed en kwaad is. Zo is de zonde ontstaan; niet door God gewild maar als gevolg van het verkeerd inzetten van de vrije wil, namelijk tegen God in.

Als het Rijk Gods hier op aarde meer vorm had gekregen dan nu, zou bijv. de welvaart beter verdeeld zijn. Maar daarvoor heb je wel mensen nodig die hieraan, met Gods genade, in zijn Geest willen meewerken. Als teveel mensen het eigen belang voorop stellen, komen ergens anders altijd anderen wat te kort.

[Bangkok Impact 0]

Quote:

Op donderdag 17 december 2009 18:09:19 schreef Computoon het volgende: [...] God is in ieder geval geen 'projectie' van het eigen gevoel.

Dat is maar zeer de vraag. Uit recent onderzoek blijkt dat wanneer gelovigen als ze gevraagd wordt naar de opinie van God, hetzelfde deel van de hersenen gebruiken als wanneer ze gevraagd wordt naar hun eigen persoonlijke mening over hetzelfde onderwerp. Nu kan dat toeval zijn, maar er werd in dat zelfde onderzoek ook gevraagd naar wat de opinie van iemand anders (een specifiek bekend persoon) zou zijn in dezelfde kwestie. Toen gebruikte de gelovige proefpersonen wel een ander hersengebied.

Zie ook link

[Eulogía 0]

Dus?

[WonderfulStar 0]

@Bangkok Impact: dat het bééld wat mensen van god hebben een projectie is wat gevormd wordt door hun zelf betekent niet dat god dat zelf ook is.

[Bangkok Impact 0]

Dus je kunt niet zomaar zeer stellig beweren dat God ' in ieder geval geen projectie van het eigen gevoel' is. Dat zul je moeten aantonen. Mijn bijdrage aan het gesprek is wat info die de andere kant op wijst.

[MarinusCopy 0]

@ Bangkok Impact

Ik zou als hypothetische christen makkelijk kunnen tegenwerpen dat God mij een ingeschapen moraal heeft gegeven, en dat wat God wil uiteindelijk dat is wat ik "echt" wil vanwege mijn ingeschapen moraal.

Verder sluit ik me aan bij Dubito dat geloof geen keuze is. Ik heb nooit gekozen voor mijn atheisme, en in feite heb ik me er best lang tegen verzet.

[Bangkok Impact 0]

@MarinusCopy. Dat klopt. Je kunt als je God almachtig acht al dit soort zaken toewijden aan een God die continu de mensheid op een dwaalspoor probeert te brengen. Volgens mij creeer je dan voor jezelf een absurd godsbeeld. Je zult dus eerst voor jezelf een werkbare definitie moeten maken van het woord 'God'. En je vervolgens afvragen of die God echt bestaat.

[Aimé 0]

Quote:

Op dinsdag 22 december 2009 01:10:46 schreef Jb het volgende: Ik denk dat ik al bij al, ondanks alles wat ik reeds op deze drie maanden Credible heb gepost, geloof op mijn manier. Ik geloof nog steeds in een Opperwezen. Zelfs al raak ik opnieuw in de ban van mijn oude leerboeken wb evolutie en biologie, dan nog denk ik: er is iets. Maar wat? Ik laat dat achter me. Ik geloof dat dat Opperwezen een plan met me heeft, maar de rest is volledig aan mezelf. Als kind van mijn tijd, is moraal me er zonder God ingelepeld; geloven in een moraliserende God is moeilijker dan ik dacht.

Zijn natuurwetten maar ook Zijn morele wetten zijn onveranderlijk.En men dient er rekening mee te houden voor ieders welzijn.

[TheLostSon 0]

Ik heb ongeveer hetzelfde pakket als jou Sofie. Niet gehad maar nog steeds, ook pas sinds een maand of 4-5. Ik ben van mijn 5e tot ongeveer mijn twaalfde levensjaar christelijk evangelisch opgevoed. Ik sprak vol overtuiging tegen familie, mensen die er ook maar over begonnen, er behoefte aan hadden of waarbij ik zoiets had dat die het maar is moesten horen wie God is en hoe goed hij is voor iedereen.

Nu ruim 9 jaar later is het in de jaren volledig verwaterd (vandaar mijn naam: The Lost Son). Ik ben God kwijt en ik voel een leegte. Ik bid wel maar dan heb ik het gevoel wat jij ook hebt. Als ik een probleem heb en ik ga bidden dan heb ik het gevoel alsof ik zelf alles op rijtje zet en dat de oplossing ligt in het feit dat je tot rust komt en dat je alles goed gaat relativeren.

Ik zit ook met 1000 vragen in me hoofd die ik vroeger toen ik nog jong was zo voor mezelf zou kunnen beantwoorden. Maar ik weet de antwoorden niet meer.

Wat er hier al werd gezegd: als je op al je vragen eerst een antwoord wilt hebben dan kan je wachten tot je een ons weegt. Ik denk dat je jezelf moet geven aan God. Je moet hem accepteren, je zal hem moeten geloven in alles wat je doet. En je zal ook nooit moeten vergeten dat jij als mens zijnde gemaakt bent naar het evenbeeld van God.

Als jij iets wilt dan kan je dat krijgen. Maar jij hebt een zelfbewustzijn en daarom kan je altijd naar Gods wil leven en voor jezelf inschatten wat goed en kwaad is. Ook in de kleine dingetjes.

Naja.. ik praat vol overtuiging maar ik ben er ook nog niet uit hoor.

In ieder geval heel veel succes op de weg naar God.