Ouders..

[Gast Anon_phpbb]

Ik heb al een tijdje een vriend en ik heb mijn ouders hier over verteld. Alleen ze vinden het niet goed dat ik met hem omga. Ik snap het niet want het is helemaal geen rare jongen. Ze willen niet eens dat ik hem mee naar huis neem, zo kunnen ze hem toch niet beoordelen! Ik zit er wel mee want ik wil geen ruzie met mijn ouders, maar ik ben wel erg verliefd op hem. Ik wil ook niet stiekem gaan doen, zou hem graag aan mijn ouders willen voorstellen.

[xxlisetxx 0]

Ze kennen hem helemaal niet?

[Esther 0]

Waarom vinden je ouders het niet goed dat je met hem omgaat?

[Morphogenesis 4]

Je bent 20!!

Dat kan je dan wel zo'n beetje zelf bepalen toch, ofniet?

[Jyoti 0]

Met zo'n post kunnen wij ook weinig advies geven aangezien we geen idee hebben wat de bezwaren van je ouders zijn. Zorg ervoor dat je eerst duidelijk weet waar hun probleem ligt, dan kan je nadenken over een oplossing.

Maar als je 20 jaar bent zou ik zeggen, als ze blijven moeilijk doen, stop dan gewoon met er aandacht aan te schenken. Dan zien ze je vriend maar even niet, vroeg of laat draait dat wel bij als blijkt dat de relatie serieus is.

[dingo 166]

Yup en er niet stiekem over doen maar gewoon zeggen wanneer je naar hem toegaat, met hem weggaat etc. Het is jouw vriend en misschien ooit de schoonzoon van je ouders en niet andersom.

[anastasia 0]

"Mam, pap, met alle respect, maar ik blijf niet eeuwig jullie kleine meisje. Als jullie niet met gefundeerde bezwaren komen, dan blijf ik gewoon met hem uitgaan. Jammer dat jullie hem niet willen ontmoeten, maar ik ben van plan uit te zoeken of dit een serieuze relatie kan worden."

[Aviator 0]

Quote:

Op zondag 10 mei 2009 15:39:51 schreef anastasia het volgende: "Mam, pap, met alle respect, maar ik blijf niet eeuwig jullie kleine meisje. Als jullie niet met gefundeerde bezwaren komen, dan blijf ik gewoon met hem uitgaan. Jammer dat jullie hem niet willen ontmoeten, maar ik ben van plan uit te zoeken of dit een serieuze relatie kan worden."

Ja, dat had ik toendertijd eens moeten zeggen

Soms zien ouders beren op de weg die er helemaal niet zijn en het erge is dan vaak ook nog dat ze dat niet willen onderkennen... Zoals de anderen al zeiden, ik zou eerlijk zijn en wat Anastasia zei zeggen Succes!

[Gast Anon_phpbb]

Bedankt voor jullie reacties!

Ik ben thuis de oudste en denk inderdaad dat mijn ouders het er moeilijk mee hebben dat ik ouder wordt. Ze vinden het een probleem dat hij 6 jaar ouder is dan ik en dat hij daarom meteen serieus verder wil. Ze denken dat ik daar nog niet aan toe ben, maar dat bepaal ik altijd nog zelf! Ik ben 20, geen 14 meer ofzo

[dingo 166]

Op die leeftijd word je inderdaad geacht oud genoeg te zijn maar of hij de ware is kun je alleen achter komen door hem te leren kennen. Aan de andere kant, het is nu lastig voor je maar waardeer het wel in je ouders dat ze bezorgd om je zijn. Laat dat o.a. blijken doordat je, ondanks de houding van je ouders, niet te hard van stapel te lopen met je vriend. Ook op zijn zesentwintigste hoeft hij bepaald niet bang te zijn om een overgeschoten muurbloempje te worden.

[metalhead4christ 0]

Ik zou persoonlijk juist bij een vriendin die niet serieus verder zou willen afhaken (en ik ben 18, moet je nagaan). Nu heb ik gelukkig een vriendin die wel serieus verder wil . Natuurlijk, in het begin weet je nog niet zeker wat je nou van elkaar denkt etc. maar hoe lang zijn jullie al bij elkaar. Mijn vriendin en ik wisten toch zeker na een half jaar of iets in die zin wel dat we met elkaar de toekomst tegemoet willen gaan.

En natuurlijk, verder gaan betekent niet dat wij nu al over 2 maanden gaan trouwen of iets dergelijks (alleen de geldkwesties al ).

Maar we zijn wel al 'mentaal getrouwd' met elkaar. Daarmee bedoel ik te zeggen dat we verstandelijk eigenlijk al in een soort van 'huwelijk' zitten. Alleen wij willen principieel niet samenwonen oid voor het huwelijk, dus dan houdt het daar op. Maar we werken wel naar een huwelijk toe.

Want wat is precies een relatie als je niet in diegene een potentiele huwelijkskandidaat is. Is het dan niet meer dan een 'uitprobeersel'?. In het begin is het dat natuurlijk altijd, je weet het in het begin nooit helemaal zeker. Maar ik zou geen relatie met iemand willen die mij ziet als 'eens zien hoe dit uitpakt' .

[WonderfulStar 0]

maar wat heeft het met de ouders van de ts te maken?

[metalhead4christ 0]

Gewoon, die ouders zijn blijkbaar een vriend die 'gelijk verder' zou willen als iets kwaads. Terwijl ik juist persoonlijk af zou haken op een vriend die niet verder zou willen. Het is hun persoonlijke mening, maar de ts is 20, en kan daarin ook haar eigen mening vormen.

Blijkbaar wil zij ook graag verder met haar vriend, aangezien hij dat ook wil, en ze bij hem wil blijven. Dus ik geef enkel ondersteuning voor haar punt .

Je ouders zien je blijkbaar niet graag 'weggaan' met iemand. Ik denk dat het beste wat je hierin kan doen jezelf duidelijk uitspreken tegenover je ouders. Ze zullen het misschien moeilijk hebben met het idee had hun dochter een man gevonden heeft waar ze een eigen gezin mee wil beginnen en dergelijke. Maar ze zullen daar toch ooit aan moeten wennen. Misschien helpt het om je vriend een keer gewoon 'zelf' uit te nodigen voor het eten. Bied aan om een keer te koken bij je ouders, en nodig hem uit om erbij te komen, laat hem komen zodra het eten ongeveer klaar is. Dan is hij geen 'onverwachte' gast voor jou, en is er sowieso genoeg te eten .

Ik ken natuurlijk je ouders niet, geen idee of zoiets zou werken, maar ik denk dat ik zoiets wel zou doen als mijn ouders problemen zouden geven .

[Esther 0]

Quote:

Op woensdag 13 mei 2009 22:26:36 schreef metalhead4christ het volgende: Misschien helpt het om je vriend een keer gewoon 'zelf' uit te nodigen voor het eten. Bied aan om een keer te koken bij je ouders, en nodig hem uit om erbij te komen, laat hem komen zodra het eten ongeveer klaar is. Dan is hij geen 'onverwachte' gast voor jou, en is er sowieso genoeg te eten .

Dat zou ik dus juist niet doen! Zo zet je je ouders op een vervelende manier voor het blok. Ze kan beter eerst met haar ouders erover praten, gewoon het gesprek gaande houden, stoppen als het de verkeerde kant opgaat en weer verdergaan als de hete hoofden afgekoeld zijn. Zo'n "verrassing" kan echt averechts uitwerken en ik denk dat haar vriend daar ook niet echt relaxed zit als haar ouders hem, laat ik het zo zeggen, ongastvrije blikken toewerpen...