Eenheid in verscheidenheid

[LodewijkNapoleon 0]

Uit een artikeltje over het Jodendom uit Communio:

Eenheid in verscheidenheid

Tegenover de eenheid zonder onderscheid die het boeddhistische nirwana lijkt voor te houden als toestand van bevrijding en geluk, tegenover een mystiek - ook in het Westen - die een eenheid met de godheid nastreeft als een opgaan van de druppel in de oceaan (waarbij de druppel zijn identiteit zou verliezen!) of als een terugkeer naar de ongescheiden toestand van de moederschoot, heeft de rabbijnse traditie meestal een visceraal wantrouwen gekoesterd voor mystiek omwille van de Bijbelse openbaring van een God van het Verbond, die de eigenheid van zijn verbondspartner eerbiedigt en diens vrijheid bevordert. De islam voegt zich bij het jodendom waar de Koran beweert dat Allah \"zich geen zoon heeft genomen\" en \"geen genoot heeft in het koningschap\" en \"niet tegen vernedering een verbondene behoeft\" (soera 17,111). Als ik beelden zie van de massa bedevaarders in Mekka allemaal in het wit gekleed, moet ik niet alleen denken aan het visioen van de ontelbare menigte geredden \"uit alle rassen en stammen en volken en talen\" uit het Bijbelboek Openbaring (7, 9), maar ook aan het verhaal in Genesis van Babel dat symbool staat voor het willen vasthouden aan één taal en één cultuur, voor de \"totalitaire\" of \"integristische\" droom van een monoculturele en uniforme samenleving. Elke Bijbelgeleerde weet dat vertalen altijd een \"verraad\" van de tekst betekent, en toch hebben de Kerken er steeds opnieuw voor gekozen de Bijbel in de liturgie voor te lezen in de volkstaal (in het Latijn \"vulgata\"!). De islam integendeel houdt vast aan de onvertaalbaarheid van de Arabische Koran.

Tegenover de eenmaking die de islamitische oemma beoogt, staat de joodse gevoeligheid voor het blijvende onderscheid tussen het joodse volk en de gojim (niet-joodse volkeren). Tegenover het proselitisme van de christelijke en islamitische tradities die beide slechts één heilsweg voor alle mensen zien, houdt de joodse overleving dat de gojim gered worden als zij zich houden aan de noachitische geboden, terwijl God alleen van de joden vraagt om de 613 voorschriften van de Thora te onderhouden.

Voor de christenen blijft dat de wereldvrede er slechts kan komen als alle mensen leven in de Geest van Jezus. In die zin is er slechts één heilsweg en dat is de verbondenheid met Jezus van Nazareth, de broer van alle mensen. Maar waar de geschiedenis van de christenen toont hoe gemakkelijk het christendom dreigde toe te geven aan de totalitaire droom, daar herinnert het blijvende bestaan van het joodse volk aan de noodzaak van de eerbiediging van het onderscheid, zowel individueel als collectief. De liefde eerbiedigt en bevordert de eigenheid en de \"autonomie\", niet alleen van elke afzonderlijke mens, maar ook van de verschillende culturen en volkeren. God kan op vele uiteenlopende wijzen gediend worden, zolang al die verschillende \"godsdiensten\" uitingen zijn van liefde en geen enkele vorm van geweld plegen.

De samenleving die erin slaagt te leven met een ander, is de samenleving die zal leven met de Andere die de Bijbelse geschiedenis ons openbaart en die ons leert het verschil te aanvaarden door onszelf te verliezen voor het welzijn van de ander. Deze opdracht is geen onmogelijk te vervullen plicht meer, maar een deugd die ons geschonken wordt, zogauw we durven vertrouwen op de liefde van God die in Jezus vlees en bloed is geworden. Dan is de ander geen bedreiging meer voor mijn identiteit, maar een broer of een zus voor wie ik niet anders kan dan willen dat hij of zij gelukkig is, omdat mijn diepste identiteit is: kind van God worden, zoals onze grote broer Jezus.

Als de christenen Jezus volgen in zijn liefde die Hem op het kruis bracht, dan kan het niet anders dan dat zij voor de joden en het joodse volk een plaats inruimen in hun hart en in deze wereld. En zelfs een bijzondere plaats omdat Jezus \"uit de joden\" is (vergelijk Rom. 9, 3-5) en omdat God nooit zijn verbond verbreekt (9,6; 11,29), want Hij is liefde en trouw (Ex. 34, 6). En de vervolgingen die het joodse volk vanwege christenen te verduren had en helaas soms nog te verduren heeft, is een bijkomende reden om hen met een bijzondere broederliefde te beminnen. De jodenmoord, waaraan christelijke en andere Europeanen zich in het midden van de twintigste eeuw schuldig hebben gemaakt, zou best mogen vermeld worden in de \"grondwet\" van de Europese Unie als een waarschuwing voor de komende generaties dat geen samenleving mogelijk is zonder eerbied - en zeg maar: zonder broederlijke bezorgdheid - voor het leven van iedere mens en elk volk.

Uiteindelijk heeft de plaats van het jodendom geen ander motief dan Gods liefde: \"Niet omdat u talrijker zou zijn dan de andere volkeren, heeft de Heer Zich aan u verbonden en u uitgekozen, want u bent het kleinste van alle volkeren, maar omdat de Heer u liefhad en Hij de belofte aan uw vaderen wilde nakomen, daarom heeft de Heer u met sterke hand bevrijd uit de slavernij, uit de hand van de farao, de koning van Egypte\" (Deut. 7, 7-8). Tegelijk heeft het een roeping meegekregen als getuige van Gods liefde: licht en zegen te zijn voor de volkeren. Die opdracht is nog lang niet vervuld. Zolang zal het jodendom nodig blijven \"tot de volheid der volkeren zal zijn binnengegaan ... \" (Rom. 11, 5).

Dit borduurt ook weer voort op de \'Communio & andersheid\'-gedachte waar ik al een tijd door geraakt ben.

Nou wat ik eigenlijk wilde voorleggen; is dit niet de kern van het Christendom? Van een geloof waarvan zelfs God relatie is van drie totaal verschillende Personen? En meteen ook hetgeen dat altijd het meest onder vuur ligt? Ik ben wel benieuwd naar commentaar op de 'Communio & andersheid'-gedachte.

[Timon 0]

Prachtig thema. Weet je dat het ook de kern is van ons één zijn in Christus? Zoals we ook leren uit oa 1 Kor 12, gaat het er niet om dat alle christenen precies hetzelfde zijn. We hebben verschillende gaven en talenten, maar één Heer. Zoals het lichaam uit vele delen bestaat, bestaat het Lichaam van Christus dat ook. Daarin is ruimte voor de Rooms Katholieke Kerk die zo groot is wereldwijd en zo'n lange traditie heeft, dat ik misschien wel kan stellen dat zij de romp van het lichaam vormen. Er is ruimte voor de armen (vaarwel welvaartsevangelie ), voor de Reformatorischen, die ik vanwege hun down-to-earth mentaliteit als de voeten zou kunnen beschouwen. Ook voor de Evangelicalen is er ruimte binnen het lichaam. Als ik ze met handen vergelijk, kan iedereen daar wel wat van maken Dan heb ik de Orthodoxen, Anglicanen etc nog nieteens genoemd, maar ook zij hebben hun eigen (onmisbare) plaats en functie binnen het lichaam. Alle vergelijkingen hierboven gaan natuurlijk mank, maar het komt er ten diepste op neer dat alle denominaties/stromingen die Jezus erkennen als de opgestane Heer, onder Hem staan en op Hem (als hoofd) gericht zijn, tot dat Lichaam behoren.

Daarom vind ik het jammer dat de hand vaak zegt tegen de voet "ik heb jou niet nodig". Want we hebben elkaar juist ontzettend hard nodig als we als Zijn lichaam in de wereld willen staan. Dan missen we belangrijke functies en werken we elkaar zelfs tegen als we niet samen werken.

Dan moeten we ook niet proberen één te zijn door de verschillen te ontkennen, maar juist mét onze verschillen elkaar zoeken in de verbondenheid met Christus.

[Sacerdos 0]

Eenheid in verscheidenheid een kreet uit de jaren 80 en oecumene.Hoe dan ook de verschillen staan nog recht overeind,kort samen gevat 1054,1517,1723.Wat wel mogelijk is dat Christenen altijd met elkaar kunnen bidden,zeer zeker met de protestantse kerk gemeenschappen die ook de Getijden onderhouden.

[Timon 0]

Ik vraag me af hoe anderen hier over denken...

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op donderdag 15 januari 2009 15:01:34 schreef Timon het volgende: Ik vraag me af hoe anderen hier over denken...

In de uitwerking wel wat anders dan jij. Maar qua sfeer kan ik er erg in meekomen.

Toch is die opmerking van CvW elders (weet niet meer waar) wél een goede om bij stil te staan, ook omdat het hier wel juist betrekking op heeft.

[audacity 0]

lieverds, jullie zijn best wel off topic......zullen we weer on topic gaan? Ik heb het topic maar weer eventjes aangebezemd en wat weggehaald

[Sacerdos 0]

Eenheid in verscheidenheid is al zo een tegenstelling en een valse oecumenische uitvinding uit een bepaalde hoek.Eenheid is eenheid en verscheidenheid is verscheidenheid dus verschil en die verschillen zijn zeer groot,lees de draden maar is op dit forum.