Zondag: Lustdag of Lastdag

[Raido 0]

Zondagavond weer traditiegetrouw naar de Hersteld Hervormde Gemeente in de plaats mijner inwoning geweest. Zoals te doen gebruikelijk wordt er in de avonddienst aandacht besteed aan een Zondag uit de Heidelberger Catechismus, deze keer Zondag 38, over het vierde gebod.

Er komen wat dingen aan bod waar ik eigenlijk nog nooit zo gehoord had (of met mistige bewoordingen, dat ik het niet door had, dat kan ook).

1. De Zondag is een soort vvakantiedag die God ons gegeven heeft. Net als het huwelijk is dit een instelling die God ons bij de schepping gegeven heeft. In Genesis geeft God de sabbath (de rustdag) aan ons.

Later zal Jezus Christus de vaak misbruikte woorden 'de mens is er niet voor de sabbath niet de mens voor de sabbath'.

2. De rustdag is niet gebonden aan een bepaalde dag, in onze traditie is dat de zondag geworden. Deze dag is niet heilig van zichzelf, maar het is goed om deze te heiligen als christen. Heiligen is apart zetten, deze dag onderscheiden van de andere dagen omdat God ons deze rustdag heeft gegeven.

Dat onderscheiden kan op veel verschillende manieren, de Heidelberger Cathechismus zet een aantal dingen centraal:

a) De Woordverkondiging (dus naar de kerk gaan)

Het deelnemen aan de Sacramenten

c) Het geven aan de armen (door middel van collecte b.v.)

d) God aan te roepen.

De dominee (Den Oudsten) haalde nog een ander punt aan, het uitzien naar de eeuwige rustdag voor de kinderen van God. De rustdag is wat dat betreft een voorproefje op het Eeuwige Leven.

3. De Heidelberger Catechismus wil niet vervallen in wetticisme, het viel mij ook al op toen ik de Zondag voor de aanang van de dienst de stof even doornam. Er staat namelijk 'wat gebied God ons in het vierde gebod?' terwijl het vierde gebod alleen maar spreek over de verboden..

Het gaat dus niet om 'mag ik strijken, de wasmachine aandoen, fietsen, de auto wassen, of wat dan ook zondag'. De bedoeling is dat je de zondag heiligt, hem apart zet van de andere dagen, om in rust met God te beginnen.

Mijn vraag is nu, zie jullie de zondag als een lustdag (vreugde hebben in het opgaan naar Gods huis, om voor zijn Heilig Aangezicht te verschijnen?) of meer als Lastdag (Je mag dit niet en zus niet en zo niet).

De tweede vraag; die eigenlijk voortkomt uit de eerste: \"hoe vullen jullie je zondag in, wat doen jullie wel en wat doen jullie niet? Hoe heilig je de sabbat?\"

[Mutz 0]

voor mij heeft het lang geduurd voordat ik de sabbat (de echte) als lustdag kon zien. In eerste instantie heb / had ik het idee van niets mogen en dus ook niet tot rust mogen komen. Echter na het lezen van het stuk over Jezus en de Sabbat ben ik daar wat genuanceerder over gaan denken.

Nu en in de toekomst proberen we 'mooie' dingen te doen om deze dag te heiligen. Het lukt zeker niet altijd, maar het idee is er. Ik probeer iig niet te werken, wat voor mij echt heel lastig is. Ik probeer samen te zijn met mijn vriendin, ondanks de afstand.

Als je als stelregel hanteert dat je speciale dingen doet op de sabbat en de wereldse dingen even niet doet, kom je denk ik een heel eind.

Toch... ik denk dat tot rust komen en tot God komen 2 verschillende dingen kunnen zijn. Een dagje sauna doet mij tot rust komen, echter dit gaat niet lekker samen met het sabbatsgevoel. Aan de andere kant is het gezellig uiteten gaan met familie niet een sabbatse aangelegenheid, immers je geeft geld uit en laat iemand voor je werken, maar ik merk dat ik daardoor dat ik (familie)liefde ervaar die voor mij zeer groot is en een Gods geschenk.

Toch blijf ik het moeilijk vinden om me niet beperkt te voelen.

In Exodus staat trouwens zelfs een stuk over een man die gestenigd werd omdat hij hout verzamelde op sabbat dus tjsa...

Verder ben ik zeer benieuwd naar inspiratie mbt invullen van de sabbat. Dit omdat ik er nog steeds veel moeite mee heb. (en wellicht met mij velen).

[Raido 0]

Quote:

voor mij heeft het lang geduurd voordat ik de sabbat (de echte) als lustdag kon zien. In eerste instantie heb / had ik het idee van niets mogen en dus ook niet tot rust mogen komen. Echter na het lezen van het stuk over Jezus en de Sabbat ben ik daar wat genuanceerder over gaan denken.

Over of de zondag nou wel of geen sabbathdag is wil ik het hier niet hebben.

Quote:

Nu en in de toekomst proberen we 'mooie' dingen te doen om deze dag te heiligen. Het lukt zeker niet altijd, maar het idee is er. Ik probeer iig niet te werken, wat voor mij echt heel lastig is. Ik probeer samen te zijn met mijn vriendin, ondanks de afstand.

Dat begrijp ik, maar is dat een vorm van heiliging?

Quote:

Als je als stelregel hanteert dat je speciale dingen doet op de sabbat en de wereldse dingen even niet doet, kom je denk ik een heel eind.

Ik doe voornamelijk heel veel dingen niet, omdat dat heel goed ook op andere dagen kan. Tot op vandaag de dag heb ik nog nooit iets gekocht op sabbat of met het openbaar vervoer gegaan. Bij ons thuis bellen we het liefst niet op sabbat, geen radio, geen was, geen gestrijk niet de auto wassen dat soort dingen. Ik ga dat eigenlijk steeds meer waarderen. Niet dat door deze dingen de sabbat heiliger wordt, maar om de dag gewoon aan God te wijden.

Quote:

Toch... ik denk dat tot rust komen en tot God komen 2 verschillende dingen kunnen zijn. Een dagje sauna doet mij tot rust komen, echter dit gaat niet lekker samen met het sabbatsgevoel. Aan de andere kant is het gezellig uiteten gaan met familie niet een sabbatse aangelegenheid, immers je geeft geld uit en laat iemand voor je werken, maar ik merk dat ik daardoor dat ik (familie)liefde ervaar die voor mij zeer groot is en een Gods geschenk.

De rust is vooral het 'niet werken', dat komt vaker voor in de Bijbel. De Bijbel gebruikt het woord haat ook heel vaak als 'niet liefhebben'. Rusten is voor mij ook niet zozeer, dik relaxen en chillen, maar vooral niet werken.

Quote:

Toch blijf ik het moeilijk vinden om me niet beperkt te voelen.

Door wie?

[Mattijs 0]

Ik voel me alles behalve beperkt op de zondag.

Voor mij zit de heiliging 'm vooral in het feit dat ik op zondag bij uitstek met mijn geloof bezig ben. Door middel van kerkgang (veelal als muzikant, dus bijna elke week een andere kerk, maar oke...) ontmoeting met een jeugdvereniging e.d.

Daarnaast ben ik persoonlijk redelijk wars van al die "je mag dit niet en je moet dat" toestanden.

Ik ga best wel eens een koopzondag af en ik doe wat dat aangaat niet heel veel anders dan op een zaterdag. Het vrij zijn en niet werken is een vanzelfsprekendheid voor mij, denk wel dat "het apartzetten" daardoor makkelijker wordt.

[Raido 0]

Quote:

Het vrij zijn en niet werken is een vanzelfsprekendheid voor mij, denk wel dat "het apartzetten" daardoor makkelijker wordt.

Maar waar verschilt je zondag dan in van de zaterdag? Alleen de kerkgang?

[Andere Jas 2]

Ik vind op zondag naar de kerk gaan heerlijk, sinds ik het fenomeen middagdiensten op 5 uur heb ontdekt vind ik het helemaal fantastisch. Eerst uitslapen, lekker ontbijten/lunchen, de hele middag wat rustig aandoen en dan een kerkdienst en lekker avond eten.

Dit doe ik meestal thuis maar als ik niet thuis ben zit ik meestal bij de ouders van mijn vriendin waar ongeveer hetzelfde ritme wordt aangehouden op de zondag.

Ja, zondagen zin wel mijn oplaaddagen voor de rest van de week, zowel lichamelijk als geestelijk. Zeker als ik in Drenthe zit bij de ouders van de vriendin, lekker in een natuurgebied, geen internet, geen scooters en een veel mooiere omgeving.

[Mattijs 0]

Quote:

Op maandag 10 november 2008 23:53:17 schreef Harm-Jan het volgende: [...]Maar waar verschilt je zondag dan in van de zaterdag? Alleen de kerkgang?

Nou, heel eerlijk..

Omdat ik veel in de gospel doe, merk ik dat ik eigenlijk dag in, dag uit met mijn geloof bezig ben. De ene keer natuurlijk wat intensiever dan de ander, maar toch.

En daar waar je kunt zeggen, maar waarom dan de zondag geen aparte dag?

Die vraag zou je in die zin ook kunnen omdraaien volgens mij:

Waarom alleen en nou juist die zondag?

Ik hecht er juist waarde aan om ook de rest van de week ermee aan de slag te zijn.

En de zondag gebruik ik voor specifiek de eredienst e.d., da's waar. Maar ik zie de waarde van de zondag vooral in het samenzijn met mijn broeders en zusters.

[Holla 0]

Quote:

Op maandag 10 november 2008 22:48:03 schreef Harm-Jan het volgende: a) De Woordverkondiging (dus naar de kerk gaan) Het deelnemen aan de Sacramenten c) Het geven aan de armen (door middel van collecte b.v.) d) God aan te roepen.

Ik vind dat je c wel weinig de nadruk krijgt in de meeste kerken en onder de meeste christenen (ook in jouw voorbeeld). Collectegeld geven is goed, maar het gaat allereerst meer naar de kerk dan naar de armen, en verder is het ook wel erg makkelijk in deze tijd waarin de meeste mensen wel een paar euro per week kunnen missen. Volgens mij heb ik het in een (gg)preek ook eens zo horen uitleggen dat de zondag ook bedoelt is voor het bezoeken van eenzamen, gevangenen, wezen en weduwen.

Ik probeer deze vier dingen op de volgende manier te doen:

a. Naar de kerk gaan of een preek luisteren

b. niet, tot mijn spijt, aangezien ik geen belijdenis heb gedaan.

c. Het bezoeken van iemand van wie ik weet dat ze veel pijn heeft, niet makkelijk bij andere mensen op bezoek kan gaan, en zich bij mij op d'r gemak voelt. Het schiet er de laatste tijd bij in, en dit topic spoort mij er bij aan om het weer vaker te doen.

d. In de kerk, met name. Zou daar buitenom ook vaker mogen.

Verder vind ik het lastig hoor, om de zondag echt als een aparte dag te zien. Ik heb bijv. afgelopen zondag de hele zondagmiddag half-life zitten spelen

Bovendien wil ik graag naar de kerk gaan, maar kost het me 's ochtends moeite om eruit te komen. Ik ga dan vervolgens wel, maar tegenwoordig kom ik zo vaak 'leeg' de kerk uit dat ik grote moeite heb om de tweede keer weer te gaan. Helemaal als er mensen in mijn omgeving zijn die ook niet twee keer gaan, en je er een half uur voor moet fietsen voordat je een keer bij de kerk bent. En het concreet maken van 'God aanroepen' de rest van de zondag vind ik ook lastig.

Tips, anyone?

[Mutz 0]

Quote:

Ik vind op zondag naar de kerk gaan heerlijk, sinds ik het fenomeen middagdiensten op 5 uur heb ontdekt vind ik het helemaal fantastisch. Eerst uitslapen, lekker ontbijten/lunchen, de hele middag wat rustig aandoen en dan een kerkdienst en lekker avond eten.

Ja middagdiensten, waar kan ik tekenen? Het is toch vreselijk dat je op sabbatochtend vroeg op moet staan, nette kleding moet aantrekken, snel nog strijken, haar goed, half slaperig in de auto om dan in de kerk een paar uur te zitten.

Middagdiensten zijn inderdaad een verademing. Lekker met elkaar ontbijten langzaam wakkerworden, badderen, omkleden en relaxed kerkwaards.

@Harm-Jan

ik haal uit jouw geschreven teksten eigenlijk alleen maar dingen die je laat, en juist niet de dingen die je wel doet. Is het laten van dingen voor jou gelijk aan heiligen? Of kun jij ook heiligen door bepaalde dingen wel te doen?

Heb jij door dingen te laten voor jou een manier gevonden om van je lastdag een lustdag te maken? Komt het laten van dingen uit je hart of uit je hoofd? Wordt je er gelukkig van dingen te laten? Je schrijft namelijk dat je het steeds meer begint te waarderen, dat klinkt mij in de oren alsof je het nu nog steeds niet helemaal doet. (toch lastdag?)

Quote:

c) Het geven aan de armen (door middel van collecte b.v.)

Ik vind dit persoonlijk een te makkelijk en gemaakt punt. Het afgelopen jaar heb ik genoeg geld gegeven aan goede doelen, maar niet op een sabbat. En ik zou het hypocriet vinden om juist die schenkingen te doen op een sabbat, omdat het een sabbat is. Het wordt er voor mij niet mooier van.

Daarbij wordt datzelfde geld vast niet nog dezelfde sabbat uitgegeven aan deze armen.

Quote:

Bij ons thuis bellen we het liefst niet op sabbat, geen radio, geen was, geen gestrijk niet de auto wassen dat soort dingen.

Waarom bel je het liefst niet? Ik kan me juist voorstellen dat je dierbare mensen (familie) etc even op sabbat belt om ze je zegeningen toe te wensen.

Als het gaat om het idee dat je dan geld uitgeeft, pak je dan ook geen water, gebruik je dan ook geen gas of electra? Zijn er Christenen die dat doen?

Uiteindelijk kun je je net zo erg laten beperken totdat je de hele dag in bed blijft liggen/ op de bank gaat zitten oid. Dat beeld is voor mij een anti climax. Een echt schrikbeeld. Nee liever dingen bewust doen dan dingen laten.

Overigens maakt het naar mijn idee behoorlijk uit of je van vrijdagavond to zat avond de sabbat viert of de zondag. Niet om theologische redenen, maar puur praktisch. Bij het vieren van de sabbat ben je eigenlijk je hele weekend kwijt. Je shopdag, je wekelijkse boodschappen, etc. Zondag kost je vrij weinig, eigenlijk gewoon een dagje.

Hierdoor is voor mij het gevoel van beperkt zijn een stuk groter.

hartelijke groet,

jurjen

[Holla 0]

Overigens: wanneer je door de weeks ook veel bezig bent met Gods woord (a), en met het aanroepen van God (d), wanneer je bijvoorbeeld bij een Christelijk bedrijf werkt of in de kerk een functie hebt, kan ik me voorstellen dat het lastiger wordt om de zondag apart te zetten. Hoe zie jij dat voor je, Harm-Jan?

[Mutz 0]

Quote:

Volgens mij heb ik het in een (gg)preek ook eens zo horen uitleggen dat de zondag ook bedoelt is voor het bezoeken van eenzamen, gevangenen, wezen en weduwen

Wezen, weduwen, ouderen en armen worden in de wetboeken van mozes inderdaad genoemd.

Quote:

En het concreet maken van 'God aanroepen' de rest van de zondag vind ik ook lastig.

Wij proberen dat doen door de schoonheid van de schepping te vinden in de natuur, in dieren, in liefde of in muziek oid. Je kunt natuurlijk ook een 'dagwake' houden en de hele dag gaan bidden. Vrees alleen dat je er dan vermoeider uitkomt dan begint.

Overigens:

Wat hanteren jullie dan voor de zondag als start en eindpunt? wakker worden->slapen gaan? zonsopgang->ondergang? (dus vanaf zaterdagavond?) zondagochtend -> maandagochtend?

[audacity 0]

voor ik naar de hervormde kerk ging, heb ik de zondag nooit echt als rustdag gezien. Sinds ik hervormd ben, ben ik de zondag meer gaan waarderen.

Het is een feest om zondag gewoon uit te kunnen rusten en dat probeer ik ook zoveel mogelijk te doen. Aan de andere kant doe ik ook niet moeilijk over het kopen van een ijsje of een familieverjaardag.

ik merk dat het in mijn kerk gewoonte is dat je op zondag niets doet en dat men moeite heeft als men een keer een ijsje koopt zegmaar, terwijl ik dat niet heb, aangezien het voor mij geen gewoonte (lees culturele bagage is) maar iets wat ik actief probeer te beleven.

[Raido 0]

Quote:

Ik vind dat je c wel weinig de nadruk krijgt in de meeste kerken en onder de meeste christenen (ook in jouw voorbeeld). Collectegeld geven is goed, maar het gaat allereerst meer naar de kerk dan naar de armen

Als het goed is komt de collectezak van de Diakonie altijd eerst Dat is die met de grote D er op

Inderdaad, laten we daar duidelijk over zijn, het is heel makkelijk om je centjes elke zondag in het 'D'-zakje te stoppen en verder niets te doen voor de armen en de eenzamen. Ik ben niet helemaal zo'n persoon (niet om beter te zijn hoor), bij mij blijft het niet bij een centje in het 'D'-zakje.

Quote:

en verder is het ook wel erg makkelijk in deze tijd waarin de meeste mensen wel een paar euro per week kunnen missen. Volgens mij heb ik het in een (gg)preek ook eens zo horen uitleggen dat de zondag ook bedoelt is voor het bezoeken van eenzamen, gevangenen, wezen en weduwen.

Klopt, dat zou een hele goede invulling zijn. Deels doe ik dat ook, ik ga elke zondag naar het bejaardentehuis waar mijn oma woont (eenzaam, weduwe) vaak kijk ik ook nog even bij de buurvrouw om de hoek. Toen mijn opa nog leefde kwamen we vaak op de afdeling met demente mensen, dat was wel gezellig maar ik vind het altijd een beetje eng.

Ik vind het overigens erg jammer dat in mijn woonplaats de jeugdvereniging niet op zondagavond na de kerkdienst is. Er is hier ooit (in West naar mijn weten) een preekbespreking geweest, maar dat was dan wel dinsdagavond of iets dergelijks, nog steeds niet op de rustdag zelf.

Quote:

En het concreet maken van 'God aanroepen' de rest van de zondag vind ik ook lastig.

In de HC wordt het een reden genoemd om naar de kerk te gaan (a.k.a. de onderlinge bijeenkomst niet nalaten). Het is niet de bedoeling om de hele dag of in de kerk te zitten, of te bidden, of een oudvader te lezen

Quote:

Mutz Ja middagdiensten, waar kan ik tekenen? Het is toch vreselijk dat je op sabbatochtend vroeg op moet staan, nette kleding moet aantrekken, snel nog strijken, haar goed, half slaperig in de auto om dan in de kerk een paar uur te zitten.

Dat soort problemen heb ik nou nooit, je wordt wakker om half negen en rond half tien zit je dan in de kerk. Ik heb er niet echt heel veel moeite mee. Misschien komt dat ook doordat ik zaterdagavond niet heel lang in een kroeg ga zitten. Ik zorg dat ik om 12 uur thuis ben, omdat dan de rustdag begint voor mij

Quote:

Middagdiensten zijn inderdaad een verademing. Lekker met elkaar ontbijten langzaam wakkerworden, badderen, omkleden en relaxed kerkwaards.

Wij hebben drie diensten op een dag, waarvan ik er twee bezoek. De ochtend en de avonddienst, toch zou ik het fijner vinden als ze de ochtenddienst om 10 uur doen en de avonddienst om half 7, dat is relaxer

Quote:

ik haal uit jouw geschreven teksten eigenlijk alleen maar dingen die je laat, en juist niet de dingen die je wel doet. Is het laten van dingen voor jou gelijk aan heiligen? Of kun jij ook heiligen door bepaalde dingen wel te doen?

Ja zeker, maar die zijn al genoemd toch? a) de onderlinge gemeenschap, het onder het woord zijn c) deelnemen aan de sacramenten d) het gedenken van de armen e) het aanroepen van Gods naam. Lijken mij de perfecte dingen om de zondag mee apart te zetten. De HC spreekt overigens ook over de 'eeuwig durende sabbath' dat gaat in eerste instantie over het hiernamaals, maar ik zie er ook een continuiteit met de rest van de week in. De Sabbath 'moet' geheiligd worden, dat wil niet zeggen dat je de rest van de week niet bid, bijbel leest, de armen gedenkt of wat dan ook. De Sabbath is het begin van de week, de rest volgt daarna.

Quote:

Heb jij door dingen te laten voor jou een manier gevonden om van je lastdag een lustdag te maken?

Deels wel, bijvoorbeeld dat ik niet voor school bezig wil zijn op de sabbat. Dat doe ik soms toch wel, ik geloof ook niet dat ik daarmee de sabbat ontheilig of zoiets. Maar ik vind het heerlijk om gewoon mijn computer uit te laten voor schoolwerkzaamheden, lees mijn mail niet, pak geen telefoon op als het klasgenoten betreft. Ze weten dat ook overigens

Quote:

Komt het laten van dingen uit je hart of uit je hoofd?

Uit beide, het een kan niet zonder het ander. De Bijbel spreekt namelijk over 'Geloof met geheel uw hart, met geheel uw verstand én met al uw krachten', ik vind het verschil ook niet zo vreselijke groot. De meeste 'hartdingen' zijn niet automatisch beter dan de meeste verstanddingen. Ik vind het wel goed om soms dingen op te offeren voor iets groters, dingen die ik graag zou willen doen en toch nog steeds niet doe op de sabbat. Denk bijvoorbeeld aan een kerkmeeting in een plaats waar ik alleen met het OV kan komen. Ik zou dolgraag naar die meeting willen, maar ik heb nog steeds niet het OV genomen op de sabbat en dat wil ik eigenlijk zo houden. Niet dat ik het verkeerd vind overigens

Quote:

Wordt je er gelukkig van dingen te laten?

Nee, niet automatisch. Het klinkt alleen net alsof ik de gehele sabbat zit te bedenken wat ik nou wel of niet zou doen. Het is hier in mijn woonplaats en thuis gewoon het geval dat wij een aantal dingen 'gewoon' niet doen. We proberen ons daar ook gewoon aan te houden en ik geniet eigenlijk van elke zondag, niet automatisch van de preken in mijn gemeente maar wel van de dag an sich.

Quote:

Je schrijft namelijk dat je het steeds meer begint te waarderen, dat klinkt mij in de oren alsof je het nu nog steeds niet helemaal doet.

Als je een puber bent en je mag van alles niet wat de andere kindjes wel op straat doen op zondag is dat heel vervelend, ook dingen als waarom mag je niet bellen, radio luisteren, computeren, met de auto naar weet ik veel waar heen etc heb ik nooit kunnen waarderen. Nu, in een periode waarin ik uit moet kijken dat ik niet over de kop ga, vind ik het best fijn dat ik gewoon heel veel dingen niet 'doe' met als uitgangspunt 'dat kan morgen ook nog wel'. Ik vind dat wel fijn, ik waardeer dat.

Quote:

Ik vind dit persoonlijk een te makkelijk en gemaakt punt. Het afgelopen jaar heb ik genoeg geld gegeven aan goede doelen, maar niet op een sabbat. En ik zou het hypocriet vinden om juist die schenkingen te doen op een sabbat, omdat het een sabbat is. Het wordt er voor mij niet mooier van. Daarbij wordt datzelfde geld vast niet nog dezelfde sabbat uitgegeven aan deze armen.

Dat komt dan vooral door je bril (niet negatief) waardoor je dit leest. Er staat niet dat je alleen op de sabbat de armen moet gedenken, maar wel dat het een uitstekende dag is omdat te doen Niets meer en niets minder. Als je dat op deze manier wilt lezen, zou dat ook betekenen dat je niet op woensdag naar de kerk mag, niet woensdag mag dopen of het avondmaal houden, God niet mag aanroepen... Lijkt mij een beetje stug. En ja, absoluut zoals ik al eerder zei, heel veel mensen maken zich er makkelijk van af

Quote:

Waarom bel je het liefst niet? Ik kan me juist voorstellen dat je dierbare mensen (familie) etc even op sabbat belt om ze je zegeningen toe te wensen.

Omdat wij de sabbat met ons gezin vieren en de gemeente. Onze oma zien we 's avonds, andere oma zaterdagavond (en ik ga er nog wel eens even op de koffie na de kerkdienst). Mijn ooms en tantes zien we vaak bij oma op zaterdag, andere ooms buiten onze woonplaats komen 1x in de twee weken zaterdags bij oma in het bejaarden tehuis, we zien ze dus wel Het bellen is niet omdat wij niet willen bellen, maar ook weer een ding van 'nou, zo heiligen wij persoonlijk de sabbath'. Bij mijn vriendin thuis is het de gewoonte om even een zondagavondbelrondje te houden tussen oma's en kinderen. Vind ik ook een goede manier hoor

Quote:

Als het gaat om het idee dat je dan geld uitgeeft, pak je dan ook geen water, gebruik je dan ook geen gas of electra? Zijn er Christenen die dat doen?

Ja die mensen zijn er, de laatste tijd komt daar verandering omdat de Strict Baptist steeds kleiner worden en veel mensen lid worden van de Independent Baptists. In Nederland weet ik niet of dit voorkomt, vast

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op dinsdag 11 november 2008 10:40:52 schreef Holla het volgende: Verder vind ik het lastig hoor, om de zondag echt als een aparte dag te zien. Ik heb bijv. afgelopen zondag de hele zondagmiddag half-life zitten spelen Bovendien wil ik graag naar de kerk gaan, maar kost het me 's ochtends moeite om eruit te komen. Ik ga dan vervolgens wel, maar tegenwoordig kom ik zo vaak 'leeg' de kerk uit dat ik grote moeite heb om de tweede keer weer te gaan. Helemaal als er mensen in mijn omgeving zijn die ook niet twee keer gaan, en je er een half uur voor moet fietsen voordat je een keer bij de kerk bent. En het concreet maken van 'God aanroepen' de rest van de zondag vind ik ook lastig. Tips, anyone?

Geef je hierboven niet al zelf een beetje het antwoord? (schop, kont, wilskracht, stokken achter de deur enz.)

Zoals met zoveel 'problemen' in het leven zijn de oplossingen vaak simpel, bijna op het banale af.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op dinsdag 11 november 2008 10:47:12 schreef Holla het volgende: Overigens: wanneer je door de weeks ook veel bezig bent met Gods woord (a), en met het aanroepen van God (d), wanneer je bijvoorbeeld bij een Christelijk bedrijf werkt of in de kerk een functie hebt, kan ik me voorstellen dat het lastiger wordt om de zondag apart te zetten. Hoe zie jij dat voor je, Harm-Jan?

Mag ik eens een poging wagen?

Als je vaak met je vriend optrekt, dan kan je omgang heel gewoontjes worden, wat niet eens heel verkeerd is trouwens. Maar als je dan iets anders doet, wat niet eens spectaculair hoeft te zijn, maar gewoon ánders dan anders (weekendje weg, dagje uit, bepaalde ongebruikelijke activiteit doen), dan geeft dat vaak weer nieuwe impulsen aan een relatie. Met God is dat niet anders. De zondag apart zetten voor 'quality time' en de activiteiten van de zaterdag en de zondag daar ook op afstemmen indien nodig.

Dat is zo wat ik me dan bedenk he?

[Holla 0]

Ja, maar ik bedoel (om jouw voorbeeld ook even te gebruiken) meer een stel wat non-stop 'bijzondere' dingen doet samen. Ook wel eens op de bank hangt, maar ook heel vaak dingen doen die een gewoon stel 'anders' zou noemen.

[Étoile 0]

Hmm, ik ben net een sinusgrafiek wat dit betreft, al heb ik er de laatste tijd wat meer stabiliteit in. Ik heb (soms extreem) veel slaap nodig en daarom heb ik vaak ook moeite 's ochtends naar de kerk te gaan. MEestal doe ik het wel, sleep ik mezelf uit bed, douche, stap in de auto en ga naar de kerk en duik 's middags nog een uurtje m'n bed in. Meestal voel ik me dan na de dienst ook een stuk beter als dat ik niet geweest ben. Als ik niet ga dan lijkt het net of het geen zondag is. Dingen kopen op zondag doe ik liever niet, al is het geen wet denk ik. Ik zorg bijv. dat ik niet hoef te tanken op zondag, geen boodschappen doen op zondag, niet naar koopzondagen ga etc. Anderzijds koop ik wel een treinkaartje als ik met de trein ga. Dat probeer ik niet te veel te doen, maar soms ga ik op zondagavond vast terug naar m'n kamer. Als ik maandagochtend vroeg college heb ga ik liever 's avonds met de trein dan 's ochtends om kwart voor 6 te moeten opstaan om de bus te kunnen halen en dan pas om half 6 's avonds klaar te zijn met college en naar m'n kamer te kunnen. Dat is heel simpel: dat trek ik niet. Bij dit soort dingen probeer ik altijd de afweging te maken wat beter is voor mij en of het nodig is.

Buiten de dienst(en, al bezoek ik er meestal 1 omdat de avonddienst wat verder weg is ) moet ik eerlijk bekennen dat ik m'n zondag niet zo erg heilig. Ik ga vaak lekker fietsen of paardrijden, maar ik ben niet zo met God bezig. Ook rijd ik (of m'n moeder en dan ga ik mee) wel eens een wedstrijd op zondag, al probeer ik dan wel te vragen om me na de middag in te plannen, zodat het niet de kerkgang belemmerd. Wat ik soms lastig vind hierin, is dat ik geen ondersteuning, advies of gewoontes mee krijg of heb gekregen van thuis. Het was gewoon nooit echt een issue, zondag is een dag als alle anderen, alleen hoef je niet naar het werk.

[Bliever 0]

Voor mij is elke dag als de sabbat, in die zin, dat ik elke dag gebruik om God te heiligen door mijn leven.

Dingen als niet tanken, bellen e.d. komen op mij nog al bekrompen over, je kunt toch ook bv. bezig zijn met een bijbeltekst tijdens het tanken? Ik denk niet dat God zich druk maakt om deze details, maar of je geheel voor hem leeft.

Overigens wil ik uiteraard niemand tegen de schenen schoppen, maar dit is mijn visie op de sabbat, en diegene die de sabbat anders invullen, moeten dat vooral invullen, zoals zij denken dat goed is.

[Gast]

Voor mij is de zondag in de eerste plaats om lekker te relaxen. Meestal slaap ik uit, ga ik aan mijn huiswerk en wandel ik met mijn huiswerk. Tegelijkertijd is het ook een dag waar ik meestal wel wat tijd met Jezus doorbreng, door muziek, lezen of bidden.

Dus dat is mijn zondag. Zonder kerk..., tenminste zonder de kerk tussen de vier muren.

[Gast Anon_phpbb]

De zondag, wat een heeeeerlijke dag! Lekker naar de kerk 's ochtends en 's avonds en 's avonds lekker m'n vrienden weer even zien die ik door de weeks nooit zie door m'n studie. Overdag de dag doorbrengen met heel soms in drukke periodes wel wat huiswerk, maar voor de rest toch lekker gitaar spelen, zingen, muziek luisteren of bellen met mijn überlieve indonesische vriend waar we uitgebreid onze kerkdienst bespreken. Ja de zondag is voor mij echt een dag om uit te rusten en even lekker bij te komen van de afgelopen week en energie op te doen voor de volgende week. Maar vooral ook de relatie met God opdiepen, samen met vrienden of familie of soms gewoon alleen samen met God.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op dinsdag 11 november 2008 19:37:59 schreef Noizz Maker het volgende: Voor mij is de zondag in de eerste plaats om lekker te relaxen. Meestal slaap ik uit, ga ik aan mijn huiswerk en wandel ik met mijn huiswerk. Tegelijkertijd is het ook een dag waar ik meestal wel wat tijd met Jezus doorbreng, door muziek, lezen of bidden. Dus dat is mijn zondag . Zonder kerk..., tenminste zonder de kerk tussen de vier muren.

Welke andere kerk is er? Een kerk is geen individu.

[Étoile 0]

Quote:

Op dinsdag 11 november 2008 19:31:47 schreef Bliever het volgende: Voor mij is elke dag als de sabbat, in die zin, dat ik elke dag gebruik om God te heiligen door mijn leven. Dingen als niet tanken, bellen e.d. komen op mij nog al bekrompen over, je kunt toch ook bv. bezig zijn met een bijbeltekst tijdens het tanken? Ik denk niet dat God zich druk maakt om deze details, maar of je geheel voor hem leeft.

Waarom direct bekrompen als iemand iets laat omdat hij of zij dat goed acht?

Want hoe leef je dan voor Hem? Toch door daden? Overigens ben ik met tanken meestal vooral bezig met : pasje, pincode, pompnummer, tank openmaken, slang erin, benzine erin, kijken naar de pomp hoeveel geld ik al kwijt ben, etc, Dan heb ik echt geen hand vrij om een bijbel vast te houden. Ik denk dat het juist goed is om tijd apart te zetten om over bijvoorbeeld een bijbeltekst na te denken.

[Andere Jas 2]

Quote:

Op dinsdag 11 november 2008 20:12:58 schreef Machiavelli het volgende: [...] Welke andere kerk is er? Een kerk is geen individu.

Misschien een old school hagepreek, èchte Reformatie.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op dinsdag 11 november 2008 20:28:33 schreef AndreasJ het volgende: [...] Misschien een old school hagepreek, èchte Reformatie.

Maar ook dat is een gemeenschap. Mijn bezwaar ligt niet zozeer in locatie alswel de individualistische insteek.

[de vegaloog 0]

In de RKK begint de zondag al met de avond ervoor. Dat is bij jullie ook bekend. Bijvoorbeeld; Sinterklaasavond op 5 december, terwijl St. Nicolaas op 6 december is, Kerstavond op 24 december, terwijl Kerst op 25 december valt, enz. Daarom kun je de zondagsviering op de zaterdagavond houden. Komende zondag wordt het wel weer een vroegertje; ik treed met een koor op in Klazienaveen. Daar moet ik dan ok 8.15 inzingen. Da's nog niet het probleem. Ik kom dan namelijk bij mijn vriendin vandaan, en... die woont nogal een eind fietsen daarvandaan. Ik zet zaterdagavond de wekker om 5.00 uur.

Verder heb ik van mijn ouders meegekregen, dat je op zondag geen dagelijkse werkzaamheden doet; geen was, geen grasmaaien, niet tanken, geen verbouwing, enz. Ik probeer dat ook te doen. En over het algemeen lukt mij dat prima!

[Étoile 0]

Is dat overgenomen vanuit het jodendom?