Mijn relatie... is het ok?

[Gast Anon_phpbb]

Ben bijna drie jaar samen met een hele lieve jongeman (mijn vriend dus ). Hij is ooit Rooms-Katholiek op gevoed, maar doet er niets meer mee. Desondanks respecteert hij 't wel en als we ooit trouwen heeft hij geen problemen met voor de kerk trouwen en kinderen evt. Christelijk op te voeden.

Nu hebben mensen uit mijn categese groep (bijbelstudiegroep) regelmatig lopen roepen dat een relatie tussen een christen en een niet(nauwelijks) christen niet mag volgens de Bijbel etc etc.

Hoe zit dit? Het voelt wel ontzettend goed!

[Alex Tromp 0]

Weet niet meer waar de betreffende tekst staat, maar er is wel iets van die strekking aanwezig. Weet alleen niet of het zo strak gehanteerd moet worden. Er staat ook letterlijk dat het wel goed zit als de een wel gelovig is en de ander niet, dus dat is weer een mooi discussiepunt op zich.

Ik ken meerdere stellen waarvan eentje niet gelovig is. Dat is soms best moeilijk heb ik het idee, maar het is goed te doen. De wel gelovige personen in kwestie staan vol in het christelijke leven en zijn bijzonder actief in de kerk dus ik maak me er niet zo'n zorgen over.

[Michiel 14]

Quote:

Op vrijdag 25 juli 2008 13:41:13 schreef Alex Tromp het volgende: Weet niet meer waar de betreffende tekst staat, maar er is wel iets van die strekking aanwezig. Weet alleen niet of het zo strak gehanteerd moet worden. Er staat ook letterlijk dat het wel goed zit als de een wel gelovig is en de ander niet, dus dat is weer een mooi discussiepunt op zich.

Het staat in de brief aan de gemeente in Korinthe.

2 Korinthe 6

6:14      Wandelt niet onder andermans juk,

met ongelovigen;

want wat hebben gerechtigheid en

wetteloosheid samen,

of wat voor gemeenschap is er

voor licht met duisternis?-      

6:15      wat is de overeenstemming van Christus

met Beliar,

of wat is het deel voor een gelovige

met een ongelovige samen?-      

6:16      wat is de gelijkheid van Gods tempel

met afgodsbeelden?-

wijzelf immers zijn een tempel

van een God die lééft,

zoals God gezegd heeft:

'ik zal bij hen wonen en wandelen,

ook zal ik hun God zijn

en zij zullen mijn gemeente zijn

(Lev. 26,11-12);      

6:17      trekt daarom weg uit hun midden

en grenst u af!' zegt de Heer,

'raakt het onreine niet aan (Jes. 52,11),

dan zal ik u aannemen (Ez. 20,34)      

6:18      en u tot Vader zijn

en gij zult mij tot zonen zijn (Jer. 31,9),

en dochters,

zegt de Heer, de albeheerser.'

Echter Paulus geeft aan dat indien een van beide partners tot geloof komt, dat geen reden tot scheiding is. Wel waarschuwt Paulus om bewust te kiezen voor een relatie met een niet-gelovige.

[The Black Mathematician 82]

Zolang er wederzijds respect is voor elkaars levensovertuiging en je het eens bent over opvoeding van eventuele kinders, lijkt me dat er weinig mis is.

[Benedictus17 0]

Ik zou het in ieder geval vooral niet uit gaan maken omdat het zogenaamd niet zou mogen. Zeker niet als jullie het met elkaar eens zijn.

[hopeloos 0]

Quote:

Op vrijdag 25 juli 2008 13:34:11 schreef 17centuryRules het volgende: Ben bijna drie jaar samen met een hele lieve jongeman (mijn vriend dus ). Hij is ooit Rooms-Katholiek op gevoed, maar doet er niets meer mee. Desondanks respecteert hij 't wel en als we ooit trouwen heeft hij geen problemen met voor de kerk trouwen en kinderen evt. Christelijk op te voeden. Nu hebben mensen uit mijn categese groep (bijbelstudiegroep) regelmatig lopen roepen dat een relatie tussen een christen en een niet(nauwelijks) christen niet mag volgens de Bijbel etc etc. Hoe zit dit? Het voelt wel ontzettend goed!

Het gaat er in de eerste instantie denk ik niet om of het wel of niet 'mag', maar (wat veel belangrijker is) of het gaat werken.

Het levert toch wel grote verschillen op en als je niet oppast, kan zoiets heel gemakkelijk tussen jullie in komen te staan (zelfs als je al bijna 3 jaar samen bent )

Ik denk echter niet dat het wel of niet samen 'mogen' zijn heel zwart-wit bekeken kan worden. Er zullen christelijke stellen zijn die misschien maar beter geen relatie kunnen hebben omdat ze uiteindelijk een negatieve uitwerking op elkaar hebben en er zullen 'gemengde' stellen zijn waarbij dat juist omgekeerd is.

[Nynthe 1]

Ik kan puur en alleen voor mezelf spreken natuurlijk:

* Als ik alles zou doen wat goed zou voelen, dan zou ik een behoorlijk raar leven hebben Kortom: dat iets goed voelt wilt niet zeggen dat het goed ís.

* Dat je partner iets respecteert is toch anders dan samen iets delen. En omdat in mijn geval geloof een heel belangrijk onderdeel is van mijn leven, wil ik dat kunnen delen en samen ervaren ipv alleen over praten.

[Alex Tromp 0]

Quote:

Op vrijdag 25 juli 2008 20:52:54 schreef Nynthe het volgende: * Als ik alles zou doen wat goed zou voelen, dan zou ik een behoorlijk raar leven hebben Kortom: dat iets goed voelt wilt niet zeggen dat het goed ís.

Ben het wel met je eens, maar als je na 3 jaar relatie zegt dat het met je partner goed voelt dan zegt dat toch iets meer over het gevoel dat je partner je geeft bij bijvoorbeeld eerste verliefdheid. Het is niet de makkelijkste weg met een ongelovige partner, maar het is goed te doen en ik denk dat je er dan toch als christen beter voor je partner kan zijn dan dat je het verbreekt omdat hij geen christen is.

[Propje 0]

ik denk wel dat je onderscheid moet maken tussen situatie dat 1 persoon in relatie tot bekering komt (terwijl ze eerst geen van beide christelijk waren).. of dat je als al-gelovige een relatie begint met een ongelovige.. Bij dat laatste denk ik dat je je idd niet teveel moet laten leiden door je gevoelens/emoties omdat die je soms een totaal verkeerde situatie op kunnen sturen.

Bovendien lijkt het me dat als je je geloof op nummer 1 in je leven probeert te zetten dat je dan graag wil dat degene met wie je de rest van je leven wilt gaan delen dat geloof/die overtuiging met je deelt..

maar iemand na zo'n lange tijd samen te zijn geweest zomaar van ene dag op andere aan de kant schuiven is ook niet echt 'christelijk gedrag'...

[timetraveler 0]

Quote:

Op vrijdag 25 juli 2008 13:34:11 schreef 17centuryRules het volgende: Ben bijna drie jaar samen met een hele lieve jongeman (mijn vriend dus ). Hij is ooit Rooms-Katholiek op gevoed, maar doet er niets meer mee. Desondanks respecteert hij 't wel en als we ooit trouwen heeft hij geen problemen met voor de kerk trouwen en kinderen evt. Christelijk op te voeden. Nu hebben mensen uit mijn categese groep (bijbelstudiegroep) regelmatig lopen roepen dat een relatie tussen een christen en een niet(nauwelijks) christen niet mag volgens de Bijbel etc etc. Hoe zit dit? Het voelt wel ontzettend goed!

Hallo 17centuryRules,

Je bedoeld waarschijnlijk referenties naar teksten over dat je geen "ongelijk span" mag vormen etc.

Wellicht dat je dan ook 1 Korintiërs 7:10-23 eens kunt lezen. Daar staat denk ik genoeg in om mee te nemen in je overwegingen. Vooral vers 13 en 14 zijn denk ik relevant. Ik heb het een uurtje of twee geleden gelezen, maar ik kan je niet uitleggen wat alles precies inhoud. Daar heb ik zelf nog wel wat tijd voor nodig.

Ik wil het niet te ingewikkeld voor je maken maar let wel op dat je losse bijbelteksten niet gebruikt om je eigen ideeën te bevestigen. Overigens net zo min als anderen die zouden moeten gebruiken om jouw iets aan te praten. De meeste teksten zijn in een bepaalde context geschreven. En die is net zo belangrijk, zo niet belangrijker dan één enkele zin.

Misschien dat iemand anders hier wat meer duidelijkheid over kan geven? Iemand?

[Davidvisser 0]

Het is denk ik niet iets wat wel of niet mag, ik denk dat je jezelf heel duidelijk moet vragen wat je er zelf van vind. Het feit dat je het hier vraagt, laat zien dat je er aan twijfelt.

Voor mezelf gesproken; Ik zou geen relatie willen hebben waarin ik niet samen volledig voor god zou gaan. Als iemand geen echte christen is, hoe wil hij dat dan voor zijn omgeving (kinderen) gaan spelen?

[MarinusCopy 0]

Ik denk dat het ook van de ongelovige partner afhangt. Ik zou er best veel moeite mee hebben om een christelijke partner te hebben. Maar dat is omdat ik door mijn opvoeding niet meer bepaald onbevooroordeeld naar het christendom zou kijken. Als je vriend dat niet heeft en je kunt kritiek op je religie goed handelen dan lijkt het me niet zo'n probleem.

[Ds Dre 0]

Ik lees nergens dat jouw vriend niet christelijk is. Je zegt dat hij kerkelijk is opgevoed en daar doet hij niks mee. Dat zegt me niet veel, hij heeft een relatie met een vrouw die er wel wat mee doet, dus wat houdt dat er niks mee doen dan in en wat zou hij dan wel moeten doen?

Tot slot de opmerking dat het goed voelt. Wat voelt er goed? Kortom je zegt me te weinig om verder op je vraagstelling in te gaan.

[vrijeFreddy 0]

Quote:

Op vrijdag 25 juli 2008 13:34:11 schreef 17centuryRules het volgende: Nu hebben mensen uit mijn categese groep (bijbelstudiegroep) regelmatig lopen roepen dat een relatie tussen een christen en een niet(nauwelijks) christen niet mag volgens de Bijbel etc etc. Hoe zit dit? Het voelt wel ontzettend goed!

Ik ken ook wel mensen die zeggen dat dat niet mag, maar zelf denk ik daar anders over.

Het zit zo: Jij bent een kind van God en dat betekent dat Jezus in jou woont. Wanneer iemand nu vriendschap met jou sluit, dan sluit diegene tevens ook vriendschap met Christus die in jou woont.

In feite is trouwen niet nodig, want trouwen doe je om God de eer te geven. Bij het sluiten van een huwelijk beloof je als het ware aan God dat je bij elkaar blijft. Tenzij jullie voor de wet (gemeenschap van goederen/huwelijkse voorwaarden) willen trouwen, is een huwelijk tussen een gelovige vrouw en een ongelovige man niet nodig. Hierbij volstaat een verbintenis en dat is iets tussen je vriend en jezelf.

Ik heb hier al vaker proberen uit te leggen dat het niet enkel het geloof in Jezus Christus is dat ons kan redden van de verdoemenis. Zo vind je in Matheüs 5 bijvoorbeeld een 8-tal gedragscodes die een mens zalig kunnen maken (vanaf vs. 3).

Zo lees je tevens in 1 Korinthe 7 : 14 dat de ongelovige man wordt geheiligd door het geloof van de vrouw en andersom. Zelfs hun kinderen zijn dan heilig.

Ik kan me ook niet voorstellen dat als je iets sterks voor je vriend voelt en het is wederzijds, dat God dan niet wil dat jullie bij elkaar zijn. Dus ik zou zeggen... Ja het is okee zo!!!

[timetraveler 0]

Quote:

Op zaterdag 26 juli 2008 15:07:52 schreef vrijeFreddy het volgende: [...]Zo lees je tevens in 1 Korinthe 7 : 14 dat de ongelovige man wordt geheiligd door het geloof van de vrouw en andersom. Zelfs hun kinderen zijn dan heilig.

Dat klinkt bekend...

[vrijeFreddy 0]

Hahaha ja... ^^