Diabolus In Musica

[Andere Jas 2]

De tritonus, de overmatige kwart, kortom de diabolus in musica(check de eerste riff van bijvoorbeeld Black Sabbath - Black Sabbath). In de Middeleeuwen scheen deze Duivel in de muziek verboden te zijn geweest. Nou vroeg ik mij af door wie en precies op welke theologische grond? Is er iemand op dit forum datin toevallig theologisch spitten dit is tegengekomen?

Sowieso vind ik het wel grappig dat ver voor Hillsong en Opwekking er al dus een kerk was die schijnbaar gevoelsmatig een bepaald muzikaal interval was wat zo negatief op het gevoel werkte dat het gewoon verboden was. Veel kerkmuziek die is geschreven door de grote klassieke componisten moesten bijvoorbeeld ook eindigen op een Majeur akkoord omdat het geestelijke muziek is.

En mochten er solfège-technische fouten in de openingspost staan, niet slaan, ik ben slechts een drummer.

[Alex Tromp 0]

Geen flauw idee waar dit over gaat eigenlijk, ik ken alleen een uitspraak in de trant van 'we zingen/doen alleen hele noten omdat je dan lang kunt nadenken over wat je zingt', maar heb geen goed idee van hoe dat klinkt in de praktijk. Ben erg voor uptempo, ik zing zo vals dat het maar beter allemaal zo kort mogelijk kan zijn.

Ik hou toch maar even Rick Warren in gedachten over deze kwestie: 'Er bestaat niets zoals geestelijke muziek, alleen geestelijke teksten. Nergens in de Bijbel en andere geschriften is bladmuziek overgeleverd.'

[audacity 0]

ik weet wel dat het doel van Calvijn voornamelijk was dat het volk weer ging zingen in de eredienst. Hij was ook niet perse anti kunst en cultuur, maar wilde in de eredienst het Woord centraal houden.

* marlies gaat op zoek hoe de puriteinen over muziek dachten, want ze denkt dat daar het antwoord te vinden is

[Andere Jas 2]

Quote:

Op donderdag 17 juli 2008 08:29:58 schreef Alex Tromp het volgende: Geen flauw idee waar dit over gaat eigenlijk, ik ken alleen een uitspraak in de trant van 'we zingen/doen alleen hele noten omdat je dan lang kunt nadenken over wat je zingt', maar heb geen goed idee van hoe dat klinkt in de praktijk. Ben erg voor uptempo, ik zing zo vals dat het maar beter allemaal zo kort mogelijk kan zijn. Ik hou toch maar even Rick Warren in gedachten over deze kwestie: 'Er bestaat niets zoals geestelijke muziek, alleen geestelijke teksten. Nergens in de Bijbel en andere geschriften is bladmuziek overgeleverd.'

Hehe, ok, wat extra uitleg voor jou is sowieso handig lijkt me, een interval heeft niets met ritme te maken, een interval is de afstand tussen twee klanken in toonafstand. Op het klavier van een piano zijn afstanden tussen de witte toetsen een hele toonsafstand en tussen een witte en een zwarte toets halve toonsafstanden. De diabolus in musica is volgens mij drie hele toonsafstanden op het eerdergenoemde piano klavier.

[audacity 0]

en wikipedia heeft wederom een antwoord

Tritonus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Ga naar: navigatie, zoeken

De tritonus (afgekort TT) is elk muzikaal dissonant interval bestaande uit drie hele toonsafstanden (tri betekent drie).

Zoals de overmatige kwart, bijvoorbeeld van f' naar b':

De tritonus is in de evenredig zwevende temperatuur het enige interval dat hetzelfde klinkt als zijn omkering; de overmatige kwart is namelijk enharmonisch gelijk aan de verminderde kwint.

In de omkering: van b' naar f":

In de gelijkzwevende stemming bedraagt de frequentieverhouding precies de vierkantswortel uit 2 (het is exact de helft van één octaaf), ofwel 600 cents.

In de middeleeuwen was de tritonus als melodisch interval een verboden interval dat met de duivel werd geassocieerd. Men sprak van de diabolus in musica. In feite is de tritonus meer een harmonisch dan een melodisch interval; gezien het feit dat de muziek van de middeleeuwen meer melodisch dan harmonisch was georiënteerd, is die historische veroordeling dan ook begrijpelijk.

Nog steeds kan het echter die duistere symboliek hebben: in veel zware rockmuziek, bijvoorbeeld heavy metal, wordt dit interval veelvuldig gebruikt om een 'eng' of 'dreigend' sfeertje neer te zetten. Om dezelfde reden wordt het gebruikt in filmmuziek, de Duitstalige Wikipedia noemt Leonard Bernsteins Maria uit de West Side Story als voorbeeld. Een andere bekende tritonus komt voor in Benjamin Britten's War Requiem.

In de heletoonsreeks is de tritonus veelvuldig aanwezig. Vanwege het exotisch karakter van het interval werd het dan ook veel in impressionistische muziek toegepast. Ook de moderne klassieke componisten gebruikten het interval veelvuldig, omdat de tritonus als interval de twee meest van elkaar verwijderde tooncentra in zich verenigt.

[bewerk] Septimale tritonus

De septimale tritonus ook wel Huygens' tritonus of BP kwart genoemd is de toon die 7/5x zo hoog is als de grondtoon. Deze toon is een van de tonen van de septimalenreeks. De toon is consonant met de grondtoon, omdat ze gezamenlijk de consonante boventoon 7/1 delen (voor de septimale tritonus is die boventoon een 5/1-boventoon). De toon is tevens harmonieus met andere septimalen (7/6, 7/4, 7/3, 7/2) welke allen niet in de gelijkzwevende stemming en andere Westerse stemmingen voorkomen. Curieus genoeg is de toon in tegenstelling tot de grondtoon niet consonant met het octaaf. Omdat de toon verder tevens geen enkel harmonisch verband vertoont met andere tonen die harmonisch zijn tot de grondtoon, is hij onbruikbaar in veel toonschalen. Dit is de reden dat de aangepaste verwante toon uit de gelijkzwevende stemming, de halve toon tussen de kwart en de kwint, als dissonant en moeilijk toepasbaar in toonladders beschouwd wordt.

De Septimale tritonus wordt, evenals de andere septimalen uit de septimalenreeks, gebruikt in de toonschaal van de moodswinger.

bron

[Dagmar 0]

Ik snap het nog ook

Nieuwschierige Dagmar speelt die tritonus op piano, en inderdaad, het klinkt 'eng'. Zo'n toontje wat ze in tekenfilms gebruiken als er iets gevaarlijks gaat gebeuren.

Dat wil je niet in je Mis

[Morphogenesis 4]

Ik heb Metal: A headbangers journey gezien, leggen ze daar uit wat\hoe, waar en waarom die tritonus nogwattus gespeeld wordt.

---

Samengevoegd:

Wacht, op youtube staat het

link

Is wel engels btw.

[Olorin 155]

Quote:

Op donderdag 17 juli 2008 00:49:26 schreef AndreasJ het volgende: De tritonus, de overmatige kwart, kortom de diabolus in musica(check de eerste riff van bijvoorbeeld Black Sabbath - Black Sabbath). In de Middeleeuwen scheen deze Duivel in de muziek verboden te zijn geweest. Nou vroeg ik mij af door wie en precies op welke theologische grond? Is er iemand op dit forum datin toevallig theologisch spitten dit is tegengekomen?

Wel eens van gehoord. Wel vaag aangezien Hildegard van Bingen de duivel wel teksten gaf in haar muziekstuk, dat kon dan wel. Of het licht maar net aan tijd en plaats natuurlijk...

Quote:

En mochten er solfège-technische fouten in de openingspost staan, niet slaan, ik ben slechts een drummer.

Als je dat excuus te vaak gebruikt werkt het op den duur niet meer.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op donderdag 17 juli 2008 00:49:26 schreef AndreasJ het volgende: Sowieso vind ik het wel grappig dat ver voor Hillsong en Opwekking er al dus een kerk was die schijnbaar gevoelsmatig een bepaald muzikaal interval was wat zo negatief op het gevoel werkte dat het gewoon verboden was.

Men was anders in oa de kloosters in de middeleeuwen wel degelijk bewust van de invloed van muziek op gevoel bewust.

Dat die muziek zo klinkt is echt geen stom toeval.

Vraag niet om bronnen, ik ben maar een simpele historicus in spe.