1 Timoteüs 5: 4-8

[mackie 0]

Hallo allemaal, ik had een vraag over het Bijbelgedeelte 1 Timoteüs 5: 4-8

\"Als een weduwe kinderen of kleinkinderen heeft, moeten die godvruchtig voor haar huishouding zorgen. Zo betalen ze hun voorouders terug, en dat is God welgevallig. 5 Een weduwe die helemaal alleen staat, houdt haar hoop op God gevestigd en blijft smeken en bidden, dag en nacht. 6 Maar een weduwe die losbandig leeft, is levend dood. 7 Houd hun dit voor, zodat ze een onberispelijk leven kunnen leiden. 8 Wie niet voor de eigen familie zorgt, zelfs niet voor huisgenoten, heeft het geloof verloochend en is slechter dan een ongelovige.\"

Het gaat mij vooral om de verzen 4 en 8. Moet ik deze verzen letterlijk nemen of moet ik ze in de context van die tijd zien?

Is het een verplichting voor ons dat we voor onze grootouders en ouders zorgen (het huishouden)? Dit lijkt mij dan zo'n beetje een fulltime baan. We hebben tegenwoordig in Nederland een goed sociaalvangnet en ouderenopvang dus moet je dan later je baan opzeggen om voor je bejaarde moeder te zorgen? Of zelfs voor broers en zussen en huisgenoten? En wat nu als je in het buitenland leeft en werkt en je familie, voor wie je zou moeten zorgen, in Nederland leeft? Moet je dan terug emigreren ofzo?

En dan de laatste zin...ik twijfel vaak hieraan. Je ziet super vaak op internet dat je als je eenmaal het geloof hebt aangenomen je bent gered, maar deze laatste zin laat toch duidelijk zien dat als je niet voor je familie zorgt, je het geloof verloochend hebt (waarschijnlijk dus het Koninkrijk ook niet mag betreden) en zelfs nog slechter bent dan ongelovigen.

Wat is het dus...? Ben je alleen door geloof gered of kun je door je daden, ondanks je geloof, toch worden afgewezen door de Heer? Alvast bedankt voor jullie antwoorden!

gr. mackie

[Andere Jas 2]

De daden bevestigen het geloof, dat je voor huisgenoten zorgt lijkt mij weer wijzen op een gedeelde verantwoordelijkheid naar God toe als gezin.

Volgens mij moet je een gezin zien als een soort rechtspersoon naar God toe waarin iedereen de verantwoordelijkheid draagt om de rechtspersoon godvruchtig te laten zijn. Als je op jezelf woont draag je alleen de verantwoordelijkheid naar God toe, heb je een gezin dan draag je ook de verantwoordelijkheid van het gezin naar God toe. Dit is dus de richtlijn voor weduwes.

Tenminste, zo interpreteer ik het dan.

[mackie 0]

@AndreasJ, "Dit is dus de richtlijn voor weduwes"

Dus als ik het goed begrijpt, moet je in jouw optiek dus wel je baan opgeven en alles om voor je bejaarde moeder of zus te zorgen..?En wat dan als je in het buitenland woont?

gr. mackie

[Andere Jas 2]

Treedt vers vijf in werking, hmmm? Bovendien snap ik niet waarom je meer godvruchtig zou worden als je je baan opgeeft.

[mackie 0]

Ik begrijp het niet meer...Wat is nu de bedoeling in praktische zin van deze verzen? Bejaardetehuizen zijn uit den boze omdat het nageslacht voor alles moet zorgen? En wat nu als je ouders gescheiden zijn, is je ma dan ook een weduwe geworden?

gr. mackie

[Robert Frans 1.535]

Sjaloom mackie,

Tegenwoordig hebben wij hier in Nederland allerlei voorzieningen waar oudere mensen gebruik van kunnen maken. Daarbij wordt dan ook soms een beroep op familieleden gedaan, indien mogelijk. In die tijd was dat er allemaal niet. Als je oud was en eenzaam, dan had je niemand die voor je zorgde. Daarom werden familieleden opgeroepen voor de ouderen te zorgen, zodat ze hun laatste dagen rustig kunnen slijten.

Dit betekent natuurlijk niet dat we daarom dit Schriftgedeelte kunnen negeren. Ook vandaag heb je je verantwoordelijkheid naar je ouders toe. Door ervoor te zorgen dat ze goede hulp krijgen, of desnoods in een fatsoenlijk bejaardentehuis komen, en door zelf een helpende hand uit te steken waar mogelijk. Een boodschapje kan zo gedaan zijn, of misschien kun je ze helpen met bijvoorbeeld de belastingformulieren.

Zelf de zorg op je nemen kan natuurlijk ook en is iets mooi's, maar niet iedereen kan dat in deze huidige samenleving. Daarom zijn er dus mogelijkheden voor professionele zorg. Wat je dan altijd wel zelf kunt doen, is naar je ouders blijven omzien door ze regelmatig te bezoeken, zodat ze niet hoeven te vereenzamen en ze dus wel je aandacht te blijven schenken, zoals zij jou aandacht hebben geschonken.

[mackie 0]

@RobertF, bedankt voor je antwoord! Zoals altijd zeer verhelderend...!

gr. mackie

[Andere Jas 2]

De bedoeling zoals ik hem opvat is dat binnen een gezin, in welke vorm dan ook, iedereen de verantwoordelijkheid heeft om zorg te dragen voor een godvruchtig geestelijk klimaat. Er wordt naar mijn inzien al vanuit gegaan dat (klein)kinderen zorgen voor een ouwe weduwe, gewoon omdat mantelzorg een logisch gevolg was in die tijd als ik me niet vergis. Een weduwe die nooit kinderen heeft gehad moet haar hoop vestigen op de voorzienende God (vers 5).

Als jij op jezelf woont heb je verantwoordelijkheid voor je eigen geestelijk leven, ga je bij je voor het gemak hypothetische alleenstaande oma wonen dan heb je ook de verantwoordelijkheid voor oma's spirituele leven omdat je dan in een huis woont.

[mackie 0]

ok, bedankt voor jullie antwoorden, het heeft allemaal zeer verhelderend gewerkt!

gr. mackie