De verkiezing van Israel

[P. Strootman 0]

De verkiezing van Israël

In een ander topic ging het heel kort over de verkiezing van het volk Israël. Naar aanleiding hiervan werd de opmerking geplaatst:

Misschien nog een keer Romeinen 9-11 lezen en dan met name Romeinen 11 op welke boom wordt daar geënt? Ik vind u hier het geheel en de heilsboodschap die Jezus Christus bracht erg versimpelen en lostrekken van het geheel van de Schrift.

Is dat zo? Maar waar is dan dat volk Israël, waarop de tot geloof gekomen niet-joden geënt worden? En hoe zit het dan heden ten dage met die verkiezing van Israël? Best de moeite waard om het eens te bespreken!

[mohamed 0]

Zeker de moeite waard, daar sluit ik me helemaal bij aan

In een notedop:

God scheidde van het huis van Israel (jer 3,8) reeds in het OT. Zij werd symbolisch uit Zijn huis gestuurd (Deut 24,1) en verstrooit onder de heidenen.

Hos 8,8

Israël is verslonden; nu zijn zij onder de heidenen geworden, gelijk een vat, waar men geen lust toe heeft.

Doordat ze aten met de heidenen (Ez 4,13) verloren zij hun identiteit als Israelieten. Ook mochten ze de wet niet meer proberen te doen.

Hos 9,4       

Zij zullen de HEERE geen drankoffers doen van wijn, ook zouden zij Hem niet zoet zijn, hun offeranden zouden hun zijn als treurbrood; allen, die dat zouden eten, zouden onrein worden; want hun brood zal voor hun ziel zijn, het zal in het huis des HEEREN niet komen.

Ik ben van mening dat het huis van Israel na de scheiding een met de heidenen zijn geworden en zo ook later in het NT werden aangeduid.

[HenkG 0]

Quote:

Op woensdag 05 maart 2008 19:18:30 schreef mohamed het volgende: Doordat ze aten met de heidenen (Ez 4,13) verloren zij hun identiteit als Israelieten. Ook mochten ze de wet niet meer proberen te doen.

Hoezo Gods leefregels niet meer hoeven proberen te doen? Is dat de reden dat Jezus ze nog eens naar boven gehaald heeft tijdens Zijn leven hier op aarde?

En ik denk niet dat ze hun identiteit verloren, alleen ze handelen er niet meer naar. De identiteit van de mens blijft in God Zijn schepper mijns inziens altijd dezelfde. Het is enkel de manier van omgaan ermee die mijns inziens wijzigt. Ze verliezen wel de claim op die identiteit, niet de identiteit zelf.

Quote:

Op woensdag 05 maart 2008 19:18:30 schreef mohamed het volgende: Ik ben van mening dat het huis van Israel na de scheiding een met de heidenen zijn geworden en zo ook later in het NT werden aangeduid.

Israël over 1 kam geschoren met de heidenen in het NT. Mijns inziens heb je dan toch wel een heel bijzondere manier van bijbellezen. Neem alleen al de hoofdstukken uit Romeinen zoals die in de beginpost van P. STrootman al even zijn aangehaald. Daar blijft toch duidelijk onderscheid uit spreken.

Maar naast dat onderscheid ook in zekere zin wel een gelijktrekking, namelijk door het uittrekken van bepaalde takken (Israel>heiden) of het enten van bepaalde takken (heiden>Israel). De hoofdstam blijft Gdos Volk, geworteld in Jezus' Verlossingswerk!

[mohamed 0]

Henk lees ook ff de verzen aub. Over het huis van Israel, nogmaals:

Hos 9,4

Zij zullen de HEERE geen drankoffers doen van wijn, ook zouden zij Hem niet zoet zijn, hun offeranden zouden hun zijn als treurbrood; allen, die dat zouden eten, zouden onrein worden; want hun brood zal voor hun ziel zijn, het zal in het huis des HEEREN niet komen.

Ik zou graag een plausibele verklaring van je zien voor deze vers als ik er zo ontzettend naast zit. En ook dit vers:

Am 8,2       

Toen zeide Hij: Wat ziet gij, Amos? En ik zeide: Een korf met rijpe vruchten. Daarop zeide de HERE tot mij: Rijp is het einde voor Israël, mijn volk. Ik zal het voortaan niet meer sparen.

Heeft God Zich soms versproken hier?

[HenkG 0]

Allereerst zie ik hier niet direct een aanwijzing in voor je eerdere opmerking.

Een aantal verzen uit

Quote:

Psalm 51 Want ik weet dat U er geen prijs op stelt dat ik U nu brandoffers zou brengen; daar gaat het U niet om. Het werkelijke offer waarop U wacht, is een aan U overgegeven geest van iemand die weet dat hij niet zonder U kan. En een hart dat geheel en al weet dat U de enige bent die helpen kan. Zulke mensen stuurt U nooit weg, mijn God.

En dan is het vooral aardig om even terug te lezen in

Quote:

Psalm 50 Luister, mijn volk! Israël, Ik zal nu spreken en tegen u getuigen. Ik ben God, uw God. Ik wijs u niet terecht omdat u verzuimd zou hebben Mij offers te brengen. Want Ik heb al uw brandoffers gezien.

God geeft duidelijk aan dat Hij blij is met offers die met het hart gegeven zijn. Dit betekent, zoals in Psalm 51 te lezen is dat het gegeven dient te worden vanuit de volle overgave van het hart aan God.

Hierop zinspeelt Hosea 9:4 als daar gezegd wordt dat offeranden zouden zijn als treurbrood. Er wordt niet met een oprecht hart geofferd. Mensen houden er hun eigen riten op na en doen dat onder het mom dat het voor God zou zijn. Dat is waar God geen behoefte aan heeft. Daarom noemt Hij het treurbrood...want het is voor Hem enkel spijs tot tranen, tot verdriet dat Hem wordt aangedaan.

[Aimé 0]

(Markus 11:12-14) . . . Toen zij de volgende dag uit Bethanië waren gegaan, kreeg hij honger. En uit de verte werd hij een vijgenboom gewaar die bladeren had, en hij ging ernaartoe om te zien of hij er misschien iets aan zou vinden. Maar toen hij erbij kwam, vond hij niets dan bladeren, want het was niet de tijd van de vijgen. Daarom nam hij het woord en zei ertegen: „Laat niemand in eeuwigheid meer enige vrucht van u eten.†En zijn discipelen hoorden het.

Wanneer de vijgeboom symbool stond voor Israël is alles zo klaar als een klontje.

[mohamed 0]

@ HenkG

Toen David de psalmen schreef was God nog getrouwd (2 Sam 3,10) met Israel.

1 Kon 2,11       

De dagen nu, die David geregeerd heeft over Israël, zijn veertig jaren; zeven jaren heeft hij geregeerd in Hebron, en in Jeruzalem heeft hij drie en dertig jaren geregeerd.

Israel was toen nog niet verstrooid onder de volken, hetgeen uiteraard pas na de scheiding (jer 3,8) conform de joodse wet gebeurde.

Deut 24,1

Wanneer een man een vrouw zal genomen en die getrouwd hebben, zo zal het geschieden, indien zij geen genade zal vinden in zijn ogen, omdat hij iets schandelijks aan haar gevonden heeft, dat hij haar een scheidbrief zal schrijven, en in haar hand geven, en ze laten gaan uit zijn huis.

Pas daarna ging dit vers in vervulling:

Hos 8,8       

Israël is verslonden; nu zijn zij onder de heidenen geworden, gelijk een vat, waar men geen lust toe heeft.

Ik hoor graag van je waar ik fout zit.

[Michiel 14]

Quote:

Op woensdag 05 maart 2008 22:22:47 schreef Aimé het volgende: (Markus 11:12-14) . . . Toen zij de volgende dag uit Bethanië waren gegaan, kreeg hij honger. En uit de verte werd hij een vijgenboom gewaar die bladeren had, en hij ging ernaartoe om te zien of hij er misschien iets aan zou vinden. Maar toen hij erbij kwam, vond hij niets dan bladeren, want het was niet de tijd van de vijgen. Daarom nam hij het woord en zei ertegen: „Laat niemand in eeuwigheid meer enige vrucht van u eten.†En zijn discipelen hoorden het. Wanneer de vijgeboom symbool stond voor Israël is alles zo klaar als een klontje.

Hoe leg je dan de relatie met Romeinen 11?

[Aimé 0]

Quote:

Op woensdag 05 maart 2008 22:45:14 schreef Michiel het volgende: [...]Hoe leg je dan de relatie met Romeinen 11?

Paulus kan niet geloofd hebben dat de Israëlieten als natie nog steeds Gods speciale gunst genoten, want de apostel uitte „grote droefheid en een onophoudelijk harteleed†wegens hun ongevoelige reactie op Gods goedheid (Rom. 9:2-5).

In Romeinen 9:6 voegt Paulus hieraan toe: „Het is echter niet zo alsof het [tot Abraham gerichte] woord Gods gefaald zou hebben. Want niet allen die uit [het natuurlijke] Israël voortspruiten, zijn werkelijk ’Israël’.†Merk op wat Paulus zegt: dat God, omdat de joden Christus verworpen hadden, hen niet langer als Israël beschouwde! De gezalfde gemeente van Jezus Christus’ volgelingen vormde nu het werkelijke „Israëlâ€, het instrument door middel waarvan God de gehele mensheid zou zegenen. — 1 Petr. 2:9; Gal. 3:29; 6:16; Gen. 22:18.

De joden als individuele personen werden echter niet door God verworpen, want Paulus betoogde: „Want ook ik ben een Israëliet.†Ja, afzonderlijke personen binnen de joodse natie, zoals Paulus, konden deel gaan uitmaken van het geestelijke Israël als zij Christus aanvaardden. Slechts „een overblijfselâ€, een minderheid, verkoos dit te doen. — Rom. 11:1, 5.

[Anomalie 0]

Quote:

Op woensdag 05 maart 2008 23:12:46 schreef Aimé het volgende: [...] Paulus kan niet geloofd hebben dat de Israëlieten als natie nog steeds Gods speciale gunst genoten, want de apostel uitte „grote droefheid en een onophoudelijk harteleed†wegens hun ongevoelige reactie op Gods goedheid (Rom. 9:2-5). In Romeinen 9:6 voegt Paulus hieraan toe: „Het is echter niet zo alsof het [tot Abraham gerichte] woord Gods gefaald zou hebben. Want niet allen die uit [het natuurlijke] Israël voortspruiten, zijn werkelijk ’Israël’.†Merk op wat Paulus zegt: dat God, omdat de joden Christus verworpen hadden, hen niet langer als Israël beschouwde! De gezalfde gemeente van Jezus Christus’ volgelingen vormde nu het werkelijke „Israëlâ€, het instrument door middel waarvan God de gehele mensheid zou zegenen. — 1 Petr. 2:9; Gal. 3:29; 6:16; Gen. 22:18. De joden als individuele personen werden echter niet door God verworpen, want Paulus betoogde: „Want ook ik ben een Israëliet.†Ja, afzonderlijke personen binnen de joodse natie, zoals Paulus, konden deel gaan uitmaken van het geestelijke Israël als zij Christus aanvaardden. Slechts „een overblijfselâ€, een minderheid, verkoos dit te doen. — Rom. 11:1, 5.

Hoe zie jij Israël dan Aimé? Of wat denk jij dat Israël in feite is?

[P. Strootman 0]

Op woensdag 05 maart 2008 20:08:52 schreef HenkG het volgende:

Quote:

Hoezo Gods leefregels niet meer hoeven proberen te doen? Is dat de reden dat Jezus ze nog eens naar boven gehaald heeft tijdens Zijn leven hier op aarde?

Wij moeten onderscheiden tussen de wet van de naasteliefde en de rituele wetten. De wet der naasteliefde is nooit afgeschaft. Ik heb er indertijd op gewezen, dat Luther de brief van Jacobus een strooien (waardeloze) brief noemde, omdat die - in tegenstelling met Paulus - beweerde dat de mens wel degelijke gerechtvaardigd kon worden uit werken der wet, namelijk door de wet der naasteliefde te vevullen. Die wetten zijn immers niet door Christus aan het kruis genageld

Quote:

] Israël over 1 kam geschoren met de heidenen in het NT. Mijns inziens heb je dan toch wel een heel bijzondere manier van bijbellezen. Neem alleen al de hoofdstukken uit Romeinen zoals die in de beginpost van P. STrootman al even zijn aangehaald. Daar blijft toch duidelijk onderscheid uit spreken.

Het onderscheid tussen Jood en heiden is wel weggenomen, HenkG.In Efez 2.14-17 staat:

Want Hij is onze vrede, die de twee een (1) gemaakt heeften de tussenmuur die scheiding maakte, de vijandschap weggebroken heeft, doordat Hij in zijn vlees de wet der geboden, in inzettingen bestaande, buiten werking heeft gesteld, om in zchzelf, vrede makende, de twee(de Jood en de heiden) tot een (1) nieuwe mens om te scheppen.

Quote:

Maar naast dat onderscheid ook in zekere zin wel een gelijktrekking, namelijk door het uittrekken van bepaalde takken (Israel>heiden) of het enten van bepaalde takken (heiden>Israel). De hoofdstam blijft Gdos Volk, geworteld in Jezus' Verlossingswerk!

Het is beslist niet een zekere gelijktrekking, maar een volledige gelijktrekking! Er bestaat dus geen hoofdstam meer! Het verlossingswerk van Jezus, waarover je het hebt, is het aan het kruis nagelen van de wet der geboden, in inzettingen bestaande. Want nu mogen we allen,zowel Joden als heidenen in een(1) Geest tot de Vader komen.Je bent teveel bezig in een evangelie, dat niet voor ons bestemd is!

---

Samengevoegd:

Quote:

Op woensdag 05 maart 2008 22:22:47 schreef Aimé het volgende: (Markus 11:12-14) . . . Toen zij de volgende dag uit Bethanië waren gegaan, kreeg hij honger. En uit de verte werd hij een vijgenboom gewaar die bladeren had, en hij ging ernaartoe om te zien of hij er misschien iets aan zou vinden. Maar toen hij erbij kwam, vond hij niets dan bladeren, want het was niet de tijd van de vijgen. Daarom nam hij het woord en zei ertegen: „Laat niemand in eeuwigheid meer enige vrucht van u eten.†En zijn discipelen hoorden het. Wanneer de vijgeboom symbool stond voor Israël is alles zo klaar als een klontje.

Dat ben ik volkomen met je eens!Israel bestaat niet meer als Heilsnatie. We lopen achter, al we dat leren en laten de rijkdom van het evangelie van Paulus ongebruikt liggen.

[Anomalie 0]

[edit]

[mohamed 0]

Quote:

Op woensdag 05 maart 2008 23:12:46 schreef Aimé het volgende: [...] Paulus kan niet geloofd hebben dat de Israëlieten als natie nog steeds Gods speciale gunst genoten, want de apostel uitte „grote droefheid en een onophoudelijk harteleed†wegens hun ongevoelige reactie op Gods goedheid (Rom. 9:2-5). In Romeinen 9:6 voegt Paulus hieraan toe: „Het is echter niet zo alsof het [tot Abraham gerichte] woord Gods gefaald zou hebben. Want niet allen die uit [het natuurlijke] Israël voortspruiten, zijn werkelijk ’Israël’.†Merk op wat Paulus zegt: dat God, omdat de joden Christus verworpen hadden, hen niet langer als Israël beschouwde! De gezalfde gemeente van Jezus Christus’ volgelingen vormde nu het werkelijke „Israëlâ€, het instrument door middel waarvan God de gehele mensheid zou zegenen. — 1 Petr. 2:9; Gal. 3:29; 6:16; Gen. 22:18. De joden als individuele personen werden echter niet door God verworpen, want Paulus betoogde: „Want ook ik ben een Israëliet.†Ja, afzonderlijke personen binnen de joodse natie, zoals Paulus, konden deel gaan uitmaken van het geestelijke Israël als zij Christus aanvaardden. Slechts „een overblijfselâ€, een minderheid, verkoos dit te doen. — Rom. 11:1, 5.

Hoorde de wilde olijfboom (Rom 11,17) van origine bij de olijfboom?

'Ik had u toch geplant, een edele wijnstok, een geheel getrouw zaad; hoe zijt gij Mij dan veranderd in verbasterde ranken van een vreemde wijnstok? (jer 11,17)'

[Anomalie 0]

Weet iemand waar de wijnrank symbool voor staat?

[mohamed 0]

Voor Israel (Hos 10,1) en Jezus (Joh 15,1)

Als de heidenen niet door God 'geplant' zijn, waarom wordt er dan gesproken van de oogst?

Mat 13,39

En de vijand, die het gezaaid heeft, is de duivel; en de oogst is de voleinding der wereld; en de maaiers zijn de engelen.

[Aimé 0]

Quote:

Op donderdag 06 maart 2008 16:41:54 schreef Anomalie het volgende: Weet iemand waar de wijnrank symbool voor staat?

Kan het zijn dat het een dionysisch symbool is van vervoering in het hiernamaals ?

[P. Strootman 0]

Op woensdag 05 maart 2008 22:45:14 schreef Michiel het volgende:

Quote:

]Hoe leg je dan de relatie met Romeinen 11?

Dat is niet zo moeilijk, Michiel! In Handelingen 28.28m schreef Paulus:

Het zij u dan bekend, dat het het heil Gods naar de heidenen gezonden is;die zullen dan ook horen.

Met dat heil God bedoelde Paulus, dat God de Geest zijns Zoons nu ook in onze (heidenen) harten uitgezonden heeft (Galaten 4.6) Hebben wij dan nog een bemiddelend volk nodig, Michiel? Jammer, dat je niet reageerde op de post waarin ik hierover schreef.We moesten opspringen van vreugde! God woont nu ook in ons. Ik denk, dat er veel, zeer veel, op de verkeerde plaats wordt gezocht. En wij zoeken het veel teveel buiten onszelf, in plaats van in ons. Wat moeten wij toch in vredesnaam met een Joods volk?

[mohamed 0]

Uit Eze 23:1t/m4 en Jer 31:31+32 blijkt duidelijk dat God Zich getrouwd beschouwde met het huis van Juda en Israel.

Doch nadat God van het huis van Israel scheidde (jer 3,8) waren zij voor de wet verloren.

Mar 10

11 En Hij zeide tot hen: Zo wie zijn vrouw verlaat, en een andere trouwt, die doet overspel tegen haar.

12 En indien een vrouw haar man zal verlaten, en met een andere trouwen, die doet overspel.

Als God dus weer een verbond met het huis van Israel was aangegaan en overnieuw met hen 'getrouwd' zou zijn, dan zou God volgens de Joodse wet overspel plegen. Natuurlijk zou dit nimmer gebeuren en daarom zegt Paulus:

Ef 2,12       

Dat gij in die tijd waart zonder Christus, vervreemd van het burgerschap Israëls, en vreemdelingen van de verbonden der belofte, geen hoop hebbende, en zonder God in de wereld.

Als men ergens van vervreemd is, betekent dit ook dat men het ooit gekend heeft. Voor de scheiding waren de heidenen, het huis van Israel.

God was nog getrouwd met het huis van Juda toen Hij in het vlees kwam en nadat de Joden Hem hadden gekruisigd, was ook dat huwelijk (Rom 7,2) afgelopen.

Doch geloven de Joden niet dat Christus God was, waardoor zij ook de scheiding niet erkennen. Immers, als het 'maar een profeet' was die zij kruisigden, dan is hun Man niet gestorven en zijn ze ook geen weduwe.

Op 18,7       

Zoveel als zij zichzelf verheerlijkt heeft, en weelde gehad heeft, doet haar zo grote pijniging en rouw aan; want zij zegt in haar hart: Ik zit als een koningin, en ben geen weduwe, en zal geen rouw zien.

Quote:

Op donderdag 06 maart 2008 21:19:51 schreef P. Strootman het volgende: Wat moeten wij toch in vredesnaam met een Joods volk?

Hun geschriften en overleveringen zijn een bron van kennis die voor Christenen ook zeer de moeite zijn.

[Michiel 14]

Quote:

Op donderdag 06 maart 2008 15:27:31 schreef P. Strootman het volgende: Op woensdag 05 maart 2008 20:08:52 schreef HenkG het volgende: Wij moeten onderscheiden tussen de wet van de naasteliefde en de rituele wetten. De wet der naasteliefde is nooit afgeschaft. Ik heb er indertijd op gewezen, dat Luther de brief van Jacobus een strooien (waardeloze) brief noemde, omdat die - in tegenstelling met Paulus - beweerde dat de mens wel degelijke gerechtvaardigd kon worden uit werken der wet, namelijk door de wet der naasteliefde te vevullen. Die wetten zijn immers niet door Christus aan het kruis genageld.

Jezus maakte ook duidelijk dat de wet er niet is om puur om de wet te houden, maar dat we dat moeten doen om God te dienen. Hij maakte dit duidelijk door de genezing op de sabbath, de dag van heling. Juist op die dag genas Jezus een man en werd daarop aangesproken door de wetgeleerden, dit terwijl de dag van Sabbath bedoelt is om te herstellen (van een week arbeid).

Dat Luther niet helemaal snapte wat hij met Jacobus aanmoest, heeft misschien ook te maken met zijn denkwijze dat hij zich als een uiterst zondig mens beschouwde. Luther herhaalde regelmatig de zin "ik ben gedoopt, dus gered" en leek soms wel gek. Doordat Luther vanuit de zondewereld van de mens redeneerde pasde daar in zijn optiek niet in dat je door het houden van de wet vanuit liefde voor God gered zou kunnen worden. Hij kon dat niet staven met zijn gedachten en wilde dan ook Jacobus schrappen. Gelukkig is dat niet gedaan omdat er meer mensen wijs waren.

De wet in zijn geheel is nooit afgeschaft, dat wordt ook niet beweerd. De wet der geboden is volbracht door Jezus Christus Zijn zoenoffer. Niet afschaffen, maar volbrengen en dat is wel een verschil waar u overheen stapt. We kunnen dat ook lezen in 1 Johannes 4:

9 En hierin is Gods liefde ons geopenbaard: God heeft zijn enige Zoon in de wereld gezonden, opdat we door hem zouden leven. 10 Het wezenlijke van de liefde is niet dat wij God hebben liefgehad, maar dat hij ons heeft liefgehad en zijn Zoon heeft gezonden om verzoening te brengen voor onze zonden.

Niet afschaffen dus, maar verzoenen oftewel vrede/ vriendschap brengen tussen partijen. Jezus was gezonden met de opdracht om de verstoorde relatie met de mens te herstellen om ons te verzoenen met de wet, die wij niet kunnen houden keer op keer.

Quote:

Het is beslist niet een zekere gelijktrekking, maar een volledige gelijktrekking! Er bestaat dus geen hoofdstam meer! Het verlossingswerk van Jezus, waarover je het hebt, is het aan het kruis nagelen van de wet der geboden, in inzettingen bestaande. Want nu mogen we allen,zowel Joden als heidenen in een(1) Geest tot de Vader komen.Je bent teveel bezig in een evangelie, dat niet voor ons bestemd is!

Toch schrijft Paulus in Romeinen 11 over het enten van een olijfboom, indien er geen hoofdstam meer is waarop ent Paulus dan de boom?

Quote:

Dat ben ik volkomen met je eens!Israel bestaat niet meer als Heilsnatie.

We spreken dus over een vergeestelijking van Israël?

[mohamed 0]

Quote:

De wet in zijn geheel is nooit afgeschaft, dat wordt ook niet beweerd. De wet der geboden is volbracht door Jezus Christus Zijn zoenoffer. Niet afschaffen, maar volbrengen en dat is wel een verschil waar u overheen stapt

Niet?

Jer 31,31

Ziet, de dagen komen, spreekt de HEERE, dat Ik met het huis van Israël en met het huis van Juda een nieuw verbond zal maken;

Heb 8,13

Als Hij zegt: Een nieuw verbond, zo heeft Hij het eerste oud gemaakt; wat nu oud gemaakt is en verouderd, is nabij de verdwijning.

Het klopt dus niet wat je schrijft.

[Michiel 14]

Quote:

Op donderdag 06 maart 2008 21:19:51 schreef P. Strootman het volgende: Op woensdag 05 maart 2008 22:45:14 schreef Michiel het volgende: Dat is niet zo moeilijk, Michiel! In Handelingen 28.28m schreef Paulus: Het zij u dan bekend, dat het het heil Gods naar de heidenen gezonden is;die zullen dan ook horen.

In Handelingen 28 wordt ook nog iets anders geschetst, namelijk er wordt duidelijk gemaakt waarover Paulus spreekt:

17 Na drie dagen riep hij de Joodse leiders bij zich. Toen ze bijeengekomen waren, zei hij tegen hen: ‘Broeders, ofschoon ik ons volk niets heb misdaan en de gebruiken van onze voorouders niet heb geschonden, ben ik door de Joden in Jeruzalem gevangengenomen en uitgeleverd aan de Romeinen, 18 die me na verhoor wilden vrijlaten omdat er geen enkele grond was om mij ter dood te veroordelen. 19 De Joden tekenden daar echter bezwaar tegen aan, zodat ik me gedwongen zag me op de keizer te beroepen, overigens zonder mijn volk van iets te willen beschuldigen. 20 Dat is de reden waarom ik u verzocht heb hier met mij te komen spreken, want het is juist omwille van de hoop die Israël koestert dat ik deze boeien draag.’ 21 Ze zeiden tegen hem: ‘We hebben uit Judea geen brief over u ontvangen, en ook heeft niemand van onze broeders ons bezocht om iets slechts over u te berichten of kwaad van u te spreken. 22 Wel zouden we graag van u horen wat uw denkbeelden zijn, want het is ons bekend dat de groep waartoe u behoort overal op verzet stuit.’

23 Ze maakten een afspraak en kwamen op de vastgestelde dag in groten getale naar hem toe. Van de ochtend tot de avond legde Paulus getuigenis af en sprak hij uitvoerig met hen over het koninkrijk van God, terwijl hij hen op grond van de Wet van Mozes en de Profeten voor Jezus probeerde te winnen. 24 Sommigen lieten zich overtuigen door zijn woorden, maar anderen bleven ongelovig. 25 Ze werden het niet met elkaar eens en gingen uiteen, maar niet voordat Paulus nog een laatste woord had gesproken: ‘Volkomen terecht heeft de heilige Geest bij monde van de profeet Jesaja tegen uw voorouders gezegd: 26 “Ga naar dat volk en zeg: ‘Jullie zullen goed luisteren maar niets begrijpen, en jullie zullen goed kijken maar geen inzicht hebben. 27 Want het hart van dit volk is afgestompt, hun oren zijn doof en hun ogen houden zij gesloten. Met hun ogen willen ze niets zien, met hun oren niets horen, met hun hart niets begrijpen. Want anders zouden ze tot inkeer komen en zou ik hen genezen.’†28 U moet dan ook weten dat God deze boodschap van redding al aan de heidenen bekendgemaakt heeft; zij zullen wel luisteren.

30 Paulus verbleef twee jaar in het huis dat hij gehuurd had en ontving daar iedereen die naar hem toe kwam. 31 Hij verkondigde het koninkrijk van God en onderrichtte vrijmoedig over de Heer Jezus Christus, zonder dat hem iets in de weg werd gelegd.

Paulus spreekt hier tegen de Joodse gemeenschap in Rome en op basis van de wet van Mozes en de profeten kon hij aantonen dat Jezus de Messias is en een aantal van hen geloofde dit anderen niet. Allen die ongelovig bleven werden met een citaat van Jesaja geduid door Paulus. Paulus en Barnabas hebben zicht tot de heidenen gekeerd in Handelingen 13:46, omdat de Joden hen belasterde en weerspraken.

Quote:

Met dat heil God bedoelde Paulus, dat God de Geest zijns Zoons nu ook in onze (heidenen) harten uitgezonden heeft (Galaten 4.6) Hebben wij dan nog een bemiddelend volk nodig, Michiel?

Paulus sprak van het Koninkrijk van God, waarvan Jezus ons vertelde zoals te lezen is in Mattheüs 4:

23 Hij trok rond in heel Galilea; hij gaf er onderricht in de synagogen, verkondigde het goede nieuws van het koninkrijk en genas iedere ziekte en elke kwaal onder het volk.

en in Matteüs 13:

19 bij ieder die het woord van het koninkrijk hoort maar het niet begrijpt, komt hij die het kwaad zelf is en rooft wat hun in het hart is gezaaid; bij hen is op de weg gezaaid.

Het volk is niet bemiddelend, maar Jezus Christus zoals we dat uit de Schrift kunnen leren in Galaten 3:20, 1 Timotheus 2:5, Hebreeën 8:6, 9:15, 12:24. Het volk is juist het onderdelen en teken van het oude verbond. Jezus heeft dit verbond hernieuwd als volmaking van hetgeen Jeremia reeds schreef (31:33): Maar dit is het verbond dat ik in de toekomst met Israël zal sluiten – spreekt de HEER: Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen en hem in hun hart schrijven. Dan zal ik hun God zijn en zij mijn volk.

Jezus is de hogepriester geworden (Hebreeën 9:11) en heeft met zijn bloed het offer gereinigd, zoals Mozes ook middels bloed moest reinigen (Hebreeën 9:19). Jezus zijn offer is de bekrachtiging van het verbond, dat door Jeremia aangekondigd werd. Zo is hij dan bemiddelaar van een nieuw verbond; hij is immers gestorven om ons te verlossen van de overtredingen tegen het eerste verbond. Nu kunnen allen die geroepen zijn het beloofde eeuwige erfdeel ontvangen. (Hebreeën 9:15).

Voor wat betreft Galaten 4:6 is er al zoveel over gezegd, maar ach waarom niet nog een keer.

In 2 Korinthiërs 1 schrijft Paulus:

19 De Zoon van God, Jezus Christus, die wij, Silvanus, Timoteüs en ik, aan u verkondigd hebben, was immers ook niet iemand die ja zei en nee bedoelde. Hij belichaamt het ja. 20 In hem worden alle beloften van God ingelost; en daarom is het ook door hem dat we amen zeggen, tot Gods eer. 21 Het is God die u en ons Christus als fundament geeft, die ons allen heeft gezalfd, 22 heeft gewaarmerkt als zijn eigendom en ons als voorschot de Geest gegeven heeft.

De uitstorting van de Geest is een voorschot op hetgeen dat komen zal. Dit zal zijn de wederkomt van Christus waarnaar verwezen wordt in Hebreeën 9:28. Net zo zeker is het dat Christus, die eenmaal is geofferd om de zonden van velen te dragen, voor een tweede maal zal verschijnen om te redden wie hem verwachten, maar dan gaat het niet meer om de zonde.

De Geest is gekomen om te getuigen van Christus en Zijn wederkomst, de Geest vergezeld ons gedurende het aardse leven en zal getuigen van Jezus onze Heer. Ook in Romeinen 8 legt Paulus de relatie tussen de Geest der waarheid en de Geest der aanneming een link tussen enerzijds de Heilige Geest en dat deze ons ter getuige zal zijn. Ook Petrus schrijft dat de Geeste en getuige zal zijn voor ons. Zie 1 Petrus 1:2, 4:14

Quote:

Jammer, dat je niet reageerde op de post waarin ik hierover schreef.

Ach ik ben ook wel eens een dagje niet aanwezig...

Quote:

We moesten opspringen van vreugde! God woont nu ook in ons. Ik denk, dat er veel, zeer veel, op de verkeerde plaats wordt gezocht. En wij zoeken het veel teveel buiten onszelf, in plaats van in ons.

U zoekt het veel te veel in u zelf. De Schrfit leert dat het God is die de relatie met de mensen wil herstellen middels zijn Zoon, wij moeten daarvoor dat onmenselijke offer aannemen. Het is nog steeds existentieel om de relatie met God aan te gaan. Als dank daarvoor mogen wij de Heilige Geest ontvangen die onze getuige zal zijn.

Quote:

Wat moeten wij toch in vredesnaam met een Joods volk?

Door de afwijzing van het Joodse volk heeft God zich gericht tot de gehele wereld en zonder dat Joodse volk is er geen vernieuwd verbond in Christus, zonder dat volk is er geen boom om ons op te enten, zoals Paulus ons uitlegd in Romeinen 11. Zonder dat volk zou het heilswerk van Christus er niet geweest zijn.

[Michiel 14]

Quote:

Op vrijdag 07 maart 2008 10:29:40 schreef mohamed het volgende: Niet? Jer 31,31 Ziet, de dagen komen, spreekt de HEERE, dat Ik met het huis van Israël en met het huis van Juda een nieuw verbond zal maken; Heb 8,13 Als Hij zegt: Een nieuw verbond, zo heeft Hij het eerste oud gemaakt; wat nu oud gemaakt is en verouderd, is nabij de verdwijning. Het klopt dus niet wat je schrijft.

Waar zegt Christus dat Hij de wet afschaft? En als hij dan de wet zou afschaffen waarom wordt er dan gesproken over het zoenoffer? Christus zelf zegt zelf dat er geen tittel van de wet vervallen zal.

[HenkG 0]

Quote:

Op vrijdag 07 maart 2008 10:29:40 schreef mohamed het volgende: [...] Niet? Jer 31,31 Ziet, de dagen komen, spreekt de HEERE, dat Ik met het huis van Israël en met het huis van Juda een nieuw verbond zal maken; Heb 8,13 Als Hij zegt: Een nieuw verbond, zo heeft Hij het eerste oud gemaakt; wat nu oud gemaakt is en verouderd, is nabij de verdwijning. Het klopt dus niet wat je schrijft.

Lees eens verder in de Brief aan de Hebreeën.

Quote:

Hebreeën 10 1 ¶ Daar de Wet slechts de schaduw bezit der toekomstige goederen en niet het wezen dier dingen zelf, kan ze onmogelijk door offers, welke men jaarlijks opdraagt op dezelfde wijze, hen die er aan deelnemen, ééns en voor al tot volmaaktheid brengen. 2 Zou anders het offeren niet hebben opgehouden, omdat dan de offeraars ééns en voor al waren gereinigd en zich geen zonden meer waren bewust? 3 Maar nu wordt integendeel ieder jaar de gedachte aan zonde opnieuw daardoor opgewekt. 4 Want het is onmogelijk, dat het bloed van stieren en bokken zonden wegneemt. 5 Daarom zegt Hij bij zijn Intreden in de wereld: Offers noch gaven hebt Gij gewild, Maar een Lichaam hebt Gij Mij bereid. 6 Brand- en zoenoffers behaagden U niet, 7 ¶ Toen zeide Ik: Zie Ik kom! In de boekrol staat van Mij geschreven, Uw wil te volbrengen, o God! 8 Daar Hij nu eerst heeft gezegd: "Offers en gaven, brand- en zoenoffers hebt Gij niet gewild, behaagden U niet," ofschoon ze volgens de Wet worden geofferd; 9 en Hij vervolgens sprak: "Zie Ik kom, om uw wil te volbrengen;" zó heeft Hij het eerste afgeschaft, om het tweede in te stellen. 10 Uit kracht van die wil zijn wij ééns en voor al geheiligd door het Offer van het Lichaam van Jesus Christus. 11 En terwijl iedere priester, dag in dag uit, dienst staat te verrichten en meermalen dezelfde offers opdraagt, welke toch nimmer de zonde kunnen wegnemen, 12 heeft Hij daarentegen, ééns en voor al, één enkel Offer gebracht voor de zonden, "en is Hij gezeten aan Gods rechterhand," 13 in afwachting "tot zijn vijanden neergelegd zijn als voetbank voor zijn voeten." 14 Immers door één enkel Offer heeft Hij de geheiligden, ééns en voor al, tot volmaaktheid gebracht. Dit getuigt ons ook de heilige Geest. 15 Want nadat Hij gesproken heeft: 16 "Dit is het Verbond, dat Ik sluit Met hen na deze dagen," Spreekt de Heer: Mijn wetten zal Ik prenten in hun harten, Ik zal ze schrijven in hun verstand; 17 En hun zonden en ongerechtigheden Zal Ik niet langer gedenken. 18 Welnu, waar deze vergeven zijn, daar is geen offer voor de zonde meer nodig. 19 ¶ Welnu dan broeders, daar we de vaste zekerheid hebben, dat door het Bloed van Jesus de weg tot het Heiligdom ons open staat, 20 —een nieuwe en levende weg, die Hij ons heeft gebaand door het Voorhangsel heen, namelijk dat van zijn Vlees, 21 daar we eveneens "een Hogepriester over Gods Huis" hebben: 22 zo laat ons toetreden met een oprecht hart en in volle geloofsovertuiging; onze harten door besprenkeling gezuiverd van een slecht geweten, ons lichaam door rein water gewassen.

Hier wordt duidelijk over de vernieuwing gesproken waar ook Hebreeën 8 het over heeft. Daarbij wordt, zoals al even verduidelijkt in de teskt, gebruik gemaakt van twee aan elkaar verbonden termen: "Wet" en "wetten". De context beziend lezen we hierin de bekende tweedeling van Gods Wet in

de rituelen ("Wet" uit bovenstaand gedeelte);

de leefregels ("wetten" uit bovenstaand gedeelte).

Met de vernieuwing in Jezus' Offer wordt het eerste deel, zo blijkt uit de tekst, opgeheven, maar het tweede deel blijft bestaan onder het nieuwe verbond. Dit laatste is ook het meest logisch als we Jezus' prediking hier op aarde bestuderen, want daarin komen we toch heel duidelijk een verdiepingsslag van die leefregels tegen: lees de Bergrede eens en dan met name het gedeelte waarin Jezus bij herhaling spreekt "Gij hebt gehoord dat tot de ouden gezegd is...".

[P. Strootman 0]

Op vrijdag 07 maart 2008 10:38:48 schreef Michiel het volgende:

Quote:

]In Handelingen 28 wordt ook nog iets anders geschetst, namelijk er wordt duidelijk gemaakt waarover Paulus spreekt. Paulus spreekt hier tegen de Joodse gemeenschap in Rome en op basis van de wet van Mozes en de profeten kon hij aantonen dat Jezus de Messias is en een aantal van hen geloofde dit anderen niet. Allen die ongelovig bleven werden met een citaat van Jesaja geduid door Paulus. Paulus en Barnabas hebben zicht tot de heidenen gekeerd in Handelingen 13:46, omdat de Joden hen belasterde en weerspraken. Paulus sprak van het Koninkrijk van God, waarvan Jezus ons vertelde zoals te lezen is in Mattheüs 4: 23 Hij trok rond in heel Galilea; hij gaf er onderricht in de synagogen, verkondigde het goede nieuws van het koninkrijk en genas iedere ziekte en elke kwaal onder het volk.

Ja! En? ben ik geneigd aan je te vragen. Jezus predikte het Koninkrijk Gods, dat aan Israël opgericht zou worden mits de Joden Jezus aangenomen zouden hebben. Paulus deed dat ook! Maar er kwam een moment, dat Paulus en Barnabas het volgende zeiden:

Het wat nodig, dat eerste tot u, Joden, het woord God werd gesproken, doch nu gij het verstoot en u het eeuwige leven niet waardig keurt, zie, nu wenden wij ons tot de heidenen, want zo heeft de Here het geboden.

En dit was het begin van het terugwijken van het Koninkrijk dat aan Israel opgericht zóu worden. Dat die wonderen en tekenen in de Handelingentijd, toen het Koninkrijk der hemelen nog nabij was, nog plaats vonden, was geen wonder. Maar wat was er intussen gebeurd? Het verschil tussen Joden en heidenen, was weggenomen, want God had zijn Geest nu óók in de harten der heidenen uitgezonden. Daarop doelde Paulus toen hij in Handelingen 28.28 schreef, dat het heil Gods naar de heidenen gezonden werd. Wij, niet-joden, hebben dus géén bemiddelend of uitverkoren volk meer nódig, want God woont door zijn Geest nu ook in in ons, heidenen!

Quote:

Het volk is niet bemiddelend, maar Jezus Christus zoals we dat uit de Schrift kunnen leren in Galaten 3:20, 1 Timotheus 2:5, Hebreeën 8:6, 9:15, 12:24. Het volk is juist het onderdelen en teken van het oude verbond. Jezus heeft dit verbond hernieuwd als volmaking van hetgeen Jeremia reeds schreef (31:33): Maar dit is het verbond dat ik in de toekomst met Israël zal sluiten – spreekt de HEER: Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen en hem in hun hart schrijven. Dan zal ik hun God zijn en zij mijn volk.

Galaten 3.20 en 1 Timotheus 1.5 kunnen we niet met elkaar vergelijken, want Jézus Christus is de méns Jezus Christus, die inderdaad het volk Israel vrijkocht. De nadruk in die teksten valt op de persóón van Jezus. Maar met de naam Christus Jezus valt de nadruk op de Géést, die mens geworden is. Ook voorzichtig zijn met andere uitspraken van de apostelen der besnijdenis. Zij zijn echt niet áltijd voor niet-joden bedoeld!

Quote:

Jezus is de hogepriester geworden (Hebreeën 9:11) en heeft met zijn bloed het offer gereinigd, zoals Mozes ook middels bloed moest reinigen (Hebreeën 9:19). Jezus zijn offer is de bekrachtiging van het verbond, dat door Jeremia aangekondigd werd. Zo is hij dan bemiddelaar van een nieuw verbond; hij is immers gestorven om ons te verlossen van de overtredingen tegen het eerste verbond. Nu kunnen allen die geroepen zijn het beloofde eeuwige erfdeel ontvangen. (Hebreeën 9:15).

In het O.T. wordt nergens gezegd, dat het bloed van Jezus ons zou verlossen van onze overtredingen. Wat maken wij ons toch druk over het verlossen van onze overtredingen? Véél drukker dan over de Gave van Gods Geest! En zoals je ongetwijfeld weet, is de brief aan de Hebreeën uitdrukkelijk gericht aan een volk, dat een offerdienst had. Natuurlijk kunnen wij veel uit deze brief leren, maar hij heeft wat de offerdienst in het O.T. betreft, niets aan ons te melden!

Quote:

Voor wat betreft Galaten 4:6 is er al zoveel over gezegd, maar ach waarom niet nog een keer.

Ik weet het. Michiel. Het slaat kennelijk niet aan. Maar je weet hóeveel tegenstand ook Paulus ontmoette. Zijn evangelie is nóóit aanvaard! Toen niet, maar ook nu niet.

Quote:

In 2 Korinthiërs 1 schrijft Paulus: 19 De Zoon van God, Jezus Christus , die wij, Silvanus, Timoteüs en ik, aan u verkondigd hebben, was immers ook niet iemand die ja zei en nee bedoelde. Hij belichaamt het ja. 20 In hem worden alle beloften van God ingelost; en daarom is het ook door hem dat we amen zeggen, tot Gods eer. 21 Het is God die u en ons Christus als fundament geeft, die ons allen heeft gezalfd, 22 heeft gewaarmerkt als zijn eigendom en ons als voorschot de Geest gegeven heeft.

Ik heb toch nooit ontkend, dat Jezus de Zoon van God was? En vergeet ook niet, dat óók de brief aan de Korinthiers hoofdzakelijk gericht is aan Joden.

Quote:

De uitstorting van de Geest is een voorschot op hetgeen dat komen zal. Dit zal zijn de wederkomt van Christus waarnaar verwezen wordt in Hebreeën 9:28. Net zo zeker is het dat Christus, die eenmaal is geofferd om de zonden van velen te dragen, voor een tweede maal zal verschijnen om te redden wie hem verwachten, maar dan gaat het niet meer om de zonde. Alweer uit de brief aan de Hebreeën. Christus is inderdaad geofferd om de zonden van velen (niet: allen) te dragen. Jezus zélf zei ook, dat de Zoon des mensen zijn leven zou geven als losprijs voor velen. Maar Christus Jezus, de mensgeworden Geest Gods, die heeft zijn leven gegeven als een losprijs voor allen. Je ziet, Michiel, dat we het woord Gods recht moeten snijden, Wát is bestemd voor de Joden en wat voor ons? En waarom niet eens méér aandacht, voor Paulus uitspraak: Één voor allen gestorven. Dus zijn allen gestorven. Paulus heeft het hier over de Geest Gods, die voor állen gestorven is, maar dat dan ook állen gestorven zijn. Dat gaat dus over de geestelijke dood, die álle mensen gestorven zijn. En het gaat in de Schrift hoofdzakelijk over déze doodstoestand! Wat het Pinkstergebeuren betreft, mogen wij de Gave van de Geest een voorschot noemen? Het was een zichtbaar teken voor wat zich onzichtbaar voltrekt in de mens U zoekt het veel te veel in u zelf. De Schrfit leert dat het God is die de relatie met de mensen wil herstellen middels zijn Zoon, wij moeten daarvoor dat onmenselijke offer aannemen. Het is nog steeds existentieel om de relatie met God aan te gaan. Als dank daarvoor mogen wij de Heilige Geest ontvangen die onze getuige zal zijn.

Die relatie is al hersteld, Michiel. Zéker wat God betreft, want Hij wóónt met zijn Geest in ons. Zoek ik het teveel in mijzelf? Ik denk altijd aan de woorden van Paulus:

Christus in u, de hoopt der heerlijkheid.

En dan: Waaruit bestaat verlossing? Niet uit enig historisch geloof of kennis van iets, dat afwezig is, of zich op afstand bevindt. Maar uitsluitend en alléén uit het leven van God, ofwel Christus, die in ons opnieuw tot leven gewekt en geboren is. Wij beseffen het niet, maar de geboorte van Jezus is ten diepste ónze geboorte. Lees 2 Korinthe 13.5.

Quote:

Door de afwijzing van het Joodse volk heeft God zich gericht tot de gehele wereld en zonder dat Joodse volk is er geen vernieuwd verbond in Christus, zonder dat volk is er geen boom om ons op te enten, zoals Paulus ons uitlegd in Romeinen 11. Zonder dat volk zou het heilswerk van Christus er niet geweest zijn.

Hoe kun je dit zeggen, Michiel? Augustinus heeft eens gezegd, dat wat men tegenwoordig de christelijke godsdienst noemt, al bestond in de oudheid en niet ontbrak in de begintijden (maar dan in een andere vorm) van het menselijk geslacht. En meen je wérkelijk, dat wij nú nog een boom, nodig hebben, waarop wij, gelovige niet-joden, geënt moeten worden? Waar is die boom dan? Hebben wij niet zélf de Geest ontvangen. Wie met déze Geest gezalfd is, schreef Johannes, die heeft niemand meer nodig! Dus ook geen volk Israël! En hoe kun je beweren, dat er zónder het volk Israel geen heilswerk van Christus geweest zou zijn?

Lees 1 Johannes 1.1 eens heel aandachtig, Michiel:

Hetgeen was van den beginne, enz.

En dan lezen we de evangeliën, waarvan Johannes zégt, dat hetgeen zij gehoord hebben, en gezien hebben en met hun handen getast hebben van het Woord des levens, al was van den beginne.

Een cryptische omschrijving van zeer hoge betekenis!Uiteindelijk is het zo, Michiel, dat niet de mens Jezus, maar dat God onze grote God en Heiland is, namelijk Christus Jezus (de Géést, die in Jezus was) die Zich voor ons gegeven heeft om ons vrij te maken van alle ongerechtigheid. Je kúnt het heil niet tweeduizend jaar geleden laten beginnen, want zou er dan vóórdat Jezus geboren werd, géén Heiland geweest zijn?

[Anomalie 0]

Quote:

Op vrijdag 07 maart 2008 10:38:48 schreef Michiel het volgende: U zoekt het veel te veel in u zelf. De Schrift leert dat het God is die de relatie met de mensen wil herstellen middels zijn Zoon, wij moeten daarvoor dat onmenselijke offer aannemen. Het is nog steeds existentieel om de relatie met God aan te gaan. Als dank daarvoor mogen wij de Heilige Geest ontvangen die onze getuige zal zijn.

Jezus zegt:

Wie de woorden uit mijn mond indrinkt,

zal worden als ik

en ik zal worden als hij

en de verborgen dingen zullen hem geopenbaard worden.

Evangelie van Thomas, Logion 108

Als Jezus al zegt dat wij kunnen worden als Hij, waar blijft dan de scheiding tussen God en onszelf? Die is er niet! Daarom zei de Islamitische mysticus Al-Hallaj: "Ik ben de Waarheid (Allah)."

Hij werd hiervoor ter dood veroordeeld door de orthodoxe moslims van zijn tijd, maar een latere Al-Ghazali, het 'bewijs van de Islam', zij dat het juist het grootste teken van nederigheid was, omdat Al Hallaj zijn bestaan ontkende en slechts het bestaan van God erkende. Er is niets dan God.

Wij leven in God en God leeft in ons.

Wie de Schrift geestelijk interpreteert, zal hetzelfde herkennen, met name in de woorden van Jezus. En al wie hier naar leeft, zal behoren tot het volk van Israël.