Verliezen van Fundamentele Rechten?

[Raido 0]

In hoeverre mag de overheid fundamentele rechten van de mens (volgens de Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens of Universele Verklaring van de Rechten van de Mens) ontzeggen?

Wij vinden het bijvoorbeeld heel normaal dat iemand een celstraf krijgt, terwijl dit in strijd zou kunnen zijn met artikel vijf (recht op vrijheid en veiligheid) van de EVRM, maar over het algemeen stuiteren ‘wij christenen’ heel hard als iemand voor de doodstraf is, omdat dit in strijd is met artikel 2 (recht op leven).

Zou je niet kunnen stellen dat een persoon die zich willens en wetens komt te misgaan richting bijvoorbeeld zijn medemens of de overheid rechten die anders fundamenteel zijn, kan verliezen?

Zou je niet kunnen stellen dat een persoon die een recht ontneemt aan een ander, zelf dit recht ontnomen dient te worden?

[Emma.U 0]

ik snap het niet

[snuffie 0]

Quote:

Op vrijdag 06 juli 2007 15:57:22 schreef Raido het volgende: Zou je niet kunnen stellen dat een persoon die een recht ontneemt aan een ander, zelf dit recht ontnomen dient te worden?

dus, even hoe ik dit heel zwart wit lees, iemand die een ander vermoord, ontneemt diegene dus het recht op leven, dus verliest zelf ook het recht op leven?

Ik weet het niet goed. Het is verschrikkelijk wat mensen soms doen, maar toch: verdiend niet iedereen een tweede kans, en een derde? In de bijbel staat dat je iedereen zeven maal zeventig maal moet vergeven. Daar valt het ontnemen van rechten toch niet onder denk ik..

[dingo 166]

Quote:

Op vrijdag 06 juli 2007 15:57:22 schreef Raido het volgende: [...] Zou je niet kunnen stellen dat een persoon die een recht ontneemt aan een ander, zelf dit recht ontnomen dient te worden?

Nee want één van de grondvesten van het recht is dat voor de wet iedereen gelijk is. Uiteraard hoort de dader gestraft te worden, maar verlies van zijn rechten betekent het einde van het recht.

[St. Ignatius 48]

Hmm, da’s een interessant topic. Daar ben ik zelf ook niet helemaal uit. De katholieke leer is uitermate pro-life en dus heeft eenieder het recht op leven, en is bijv doodstraf verwerpelijk maarrrrr er is een heel klein openingetje want er zijn omstandigheden denkbaar waarin het te rechtvaardigen valt waarin dat wel gebeurd. (kkk 2267)

Maar in welke gevallen zou een mens zijn rechten kunnen verliezen als hij compleet uit de bocht vliegt? Volgens oud-hoogleraar staatsrecht Couwenberg is dat afhankelijk van tijd en plaats. In een geval van oorlog kan ik mij dat wel voorstellen. (Daar valt dan ook de war on terror onder.) Had bijv Japan ooit gecapituleerd als er geen atoombom was gebruikt? Kan je met Al-Quaida op diplomatiek niveau onderhandelen? Is dat uberhaupt wel wenselijk?

We houden steevast vast aan de verwerpelijkheid van de doodstraf, en volgens mij ook terecht. Maar na elke beestachtige moord of verkrachting blijkt dat de opinie van een groot deel van de bevolking toch voor de doodstraf is. Wanneer zou je het dan toe moeten passen?

- Als vergelding, maar dat botst dan weer met fundamentele christelijke principes. Moet de overheid deze vergelding toepassen? Zo ja, dan moet je wel met heel strikte regelgeving hebben. De war on terror roeit een hoop taliban en andere mafkezen uit, maar ook een heleboel onschuldige burgers. Aan de andere kant, nazis zijn na WOII ook terechtgesteld o.b.v. vergelding.

- Afschrikking/preventie, we zien dat dat in de VS niet werkt. De gevangenissen puilen jaar in, jaar uit helemaal uit. De nucleaire dreiging in de koude oorlog werkte dan weer wel, maar is dat wenselijk?

Maar goed, het blijft een lastig dilemma.

edit: grammaticale fout

[Étoile 0]

Quote:

Op vrijdag 06 juli 2007 15:57:22 schreef Raido het volgende: In hoeverre mag de overheid fundamentele rechten van de mens (volgens de Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens of Universele Verklaring van de Rechten van de Mens) ontzeggen? Wij vinden het bijvoorbeeld heel normaal dat iemand een celstraf krijgt, terwijl dit in strijd zou kunnen zijn met artikel vijf (recht op vrijheid en veiligheid) van de EVRM, maar over het algemeen stuiteren ‘wij christenen’ heel hard als iemand voor de doodstraf is, omdat dit in strijd is met artikel 2 (recht op leven). Zou je niet kunnen stellen dat een persoon die zich willens en wetens komt te misgaan richting bijvoorbeeld zijn medemens of de overheid rechten die anders fundamenteel zijn, kan verliezen? Zou je niet kunnen stellen dat een persoon die een recht ontneemt aan een ander, zelf dit recht ontnomen dient te worden?

Maar dan moet iemand anders toch weer de dader het recht ontnemen, waarop diegene zelf weer dader wordt, die dat recht weer ontnomen moet worden etc. Dat wordt dan een oneindige keten toch?