Nanoe

Quote: Op woensdag 16 september 2009 00:18:39 schreef Iriacynthe het volgende: [...] Lijkt me zeer waar. De vraag is dan natuurlijk wat je doet: geen relatie aangaan, of misschien je instelling veranderen. Ik ben bang dat mijn instelling niet veranderd, ook al zou ik het wel willen... Alleen zoals ik nu ben, is het niet mogelijk dit te veranderen ben ik bang. Ik heb besloten om hem uit mijn hoofd te zetten en geen relatie met hem aan te gaan. Het gaat zeker helpen dat ik hem nu 9 weken niet zie! (Waarschijnlijk) Bedankt voor jullie reacties

Ja, alleen heb ik daar veel meer moeite mee! Ik hoop dat we op Reflector (JV) mooie gesprekken mogen hebben. Het eerste onderwerp wat behandeld wordt, is waarschijnlijk bidden, daarna behandel ik vergeving! Ik hoop hierna met meerdere mensen over het geloof te kunnen praten. En ook omdat ik moeite heb met zo mensen benaderen, ben ik gaan zoeken en hier terecht gekomen! Wat me echt heel goed doet!

Ik denk dat als ik het zo lees, verstandiger is om hem uit mijn hoofd te zetten. Proberen geen tot weinig omgang met hem te hebben, totdat hij uit mn hoofd is! Ik ben bang dat het gewoon niet mogelijk is om met mijn instelling zo'n relatie aan te gaan!

Het vraagt zeker acceptatie, maar ik weet zeker dat het heel moeilijk is om elkaar te begrijpen, als je er allebij anders over denkt! Je kunt volgens mij moeilijk goede gesprekken hebben. Het zal altijd dan om overtuiging gaan, wat juist weer strijd opleverd. Of heb ik dat mis?

Klopt, alleen hoe kun je een goede relatie krijgen, als je er allebei anders over denkt?

Ik denk dat deze situatie inderdaad wel klopt. En ook precies de omschrijving is waarom ik het de vorige keer uit heb gemaakt. Geloof is voor mij belangrijk! Zou hij het opmerken dat het voor mij zo belangrijk is? Zich eigen af gaan vragen waarom het voor mij zo belangrijk is. Zich daardoor meer gaat intresseren en uit eindelijk ook oprecht in God geloofd en dit ook laat merken? Of mag ik zo niet hopen, zo niet denken?

Heb al eens een vriend gehad, die niet hetzelfde geloofde als mij. Dit pakte echt niet goed uit!! Hier ben ik weer bang voor, zeker omdat hij naar mijn idee God aan de kant heeft gezet!

Zit nu zelf bij Funkyfish.nl te neuzen (via vriend doorgelinkt gekregen) Het geeft vaak wel meteen duidelijkheid over hoe diegene is! Ben zelf niet echt van de datingsite, maar om er te kunnen kijken, moet je aanmelden... (geloof ik) Daarnaast kun je op funkyfish.nl ook vriendschappen opbouwen!

Klopt, maar de tekst die ik pas in zijn msn las, geeft mij twijfels. Wat bedoelde hij daarmee, zet hij God aan de kant en leeft zijn eigen leven? Zo kwam het op mij over! De manier van geloven, zoals zijn familie het doet, ben ik inderdaad gedeeltelijk niet mee eens. Let wel gedeeltelijk. Maar wat als hij inderdaad God aan de kant heeft gezet?

Waarom niet proberen om mee naar de kerk te krijgen? Het lijkt mij logisch dat als je iemand kennis wil laten maken met het geloof, dat je diegene mee naar de kerk neemt, toch?

Ik loop nu stage in een dierenwinkel. Daarvan zijn beide eigenaren christelijk. Bidden dus ook voor hun eten. Ik moet zeggen dat ik het toch wel erg makkelijk vindt! Op school vind ik het een stuk lastiger! Ook al kom ik er wel voor uit dat ik een christen ben. Merk ook dat als ik zeg dat ik christen ben, dat ik een soort van uitgelachen wordt. In deze klas minder dan in de vorige, het scheelt denk ook wel dat deze klas vorig jaar al een christelijk meisje in de klas had.

Ik vond het juist heerlijk om een vriend te hebben. Ik kon met hem over het geloof praten, mijn ding over het geloof bij hem kwijt. Helaas was dit met andere zaken niet zo. Ergens vind ik het ook wel lekker om single te zijn. Je kan doen wat je wil! Maar ik mis de gesprekken over het geloof!

Je vindt een half gelovige jongen leuk, en nu? Ik zal hier eerst even duidelijker over zijn! Met half gelovig bedoel ik iemand, die wel geloofd dat God bestaat. Maar daar geen enkele blijk van geeft. Hij doet me eerder aan een ongelovige denken! En nu moet ik juist op hem verliefd worden! Wat doe je dan? Ga je het aan. Hem proberen mee naar de kerk te krijgen? Of doe je hier niks mee? Ik zit hier mee en kom er niet uit! Ergens in de bijbel staat, ga geen relatie aan met een ongelovige. Maar wat als het nu wel goed uitpakt?

Ik snap je punt! Ik zit daar zelf nu ook mee! Heb een relatie met een gelovige jongen gehad en ben blij dat ik weet wat dit inhoud. Vindt nu een niet-gelovige jongen leuk, maar besef dat dit niks kan en mag worden! Het enige wat ik nu kan doen is bidden tot God, om te vragen of Hij die jongen uit mijn hoofd wil zetten en een gelovige jongen in mijn leven wil "zetten" Ook ben ik aan het kijken voor reizen bij de HGJB, maar deze zijn bijna allemaal al volgeboekt! Deze reizen (zoals al eerder aangegeven) brengt je onder de christelijke jongeren. En heb ook al meerdere verhalen dat daa