Jalikaatje

Wellicht mosterd na de maaltijd, maar niet minder gemeend:

Alsnog gefeliciteerd!

Op zondag 06 juni 2010 21:00:13 schreef Eefz het volgende: Domme vragen bestaan niet zeggen ze toch altijd, en ik vind dat 'ze' over het algemeen gelijk hebben. Met niet zo goed of slecht bedoel ik eigenlijk allerlei omstandigheden die een stel uit elkaar zouden kunnen drijven. Veel stellen maken wel één of meerdere dips mee die variëren van kort/licht tot lang/zwaar. Je 'voelt' het (de liefde) allemaal niet meer zo, twijfelt misschien of de ander nog van je houdt of dat jij nog van je partner houdt, komt in een crisis waarbij je op de een of andere manier heel weinig meer communiceert (kan ook heel sneaky gebeuren door een hectisch leven met volgeboekte agenda's als je niet oppast en tijd voor elkaar blijft maken) of juist een periode met veel ruzie of onenigheid. (Gelukkig niet allemaal mijn eigen ervaring ) Of ziekte/depressie/overlijden van naasten/etc., dat kan ook erg veel negatieve effecten op een relatie hebben. Wij hebben elkaar niet voor niets trouw beloofd in "goede en kwade dagen, rijkdom en armoede, gezondheid en ziekte"... Mijn ervaring is dat juist ook door de slechtere tijden 'vol te houden' je er samen sterker uit komt. Mits je blijft (proberen te) communiceren en bidden...

Je neemt me de woorden uit de mond, zo bezie ik het ook

Het scheelt dat ik mijn vriend al jaren ken, zonder een liefdesrelatie met hem te hebben gehad. Die kwam pas later Denk dat zoiets ook wel meespeelt in de keuze om te trouwen, hoe goed je elkaar denkt te kennen. Dat je kunt zeggen 'ik weet met wie ik trouw, dus ook waar ik dingen minder leuk zou vinden.' Tenminste, dat vind ik belangrijk: niet meer 'verliefd-op-wolkje' zijn, maar down to earth.

Denk wel dat, wanneer ik echt verloofd zou zijn (wat niet zo gek lang meer zal duren, denk ik), de omgeving wel zou moeten wennen. Ik ben nog altijd 'de jongste dochter, het kleinste zusje' etc. Maargoed, tegen de tijd dat er daadwerkelijk getrouwd zou worden zijn we al ruim wat tijd verder. Dan moet iedereen maar gewend zijn

Hm, eerst maakte ik me er wel zorgen over 'wat zouden mensen er wel niet van zeggen?' Maar het is toch echt de keuze die wij zelf samen gaan maken, ik moet het wel of niet willen uit eigen beweging. En dat is gewoon gegroeid, het idee van 'met jou wil ik verder.' Wellicht omdat we laatst elkaars slechtse kanten hebben gezien, dat ik meer zeker ben. Ik zit niet meer op een wolkje met prachtige illusies over sprookjes, dat geeft wel rust op een vreemde manier. Omdat ik de keuze met hart én verstand (en in geloof) kan maken, weegt dat zwaarder dan eventuele nare reacties. Daarnaast moet ik eerst nog 5 maanden naar het buitenland, als we dat overleven kunnen wel alles aan, haha. Want pas daarna kunnen we echt dingen gaan uitzoeken, regelen, etc. Dus eenmaal verloofd, weet ik niet of we ook binnen een jaar getrouwd zijn. Wel binnen twee jaar

Dit topic is echt slecht voor mij

mijn vriend zegt dat ik goed op moet letten komende tijden, hij zou wel eens 'interessante vragen' kunnen gaan stellen

Whie, 18 maanden alweer

(Jalikaatje wil een verliefd-kijk-smiley)

Yep, ik ben twee keer alleen meegeweest. Er zijn best wat stelletjes en vriendengroepen, maar ook deelnemers die alleen komen

Dat vraag ik me ook wel eens af...

Misschien heb ik daarom zo'n afgrijselijk handschrift... Ik heb nooit zulke oefeningen gedaan.

Dat vroeg ik me nu net af...

En waarin verschillen haar standpunten van de CU (behalve dat ze de CU nadoet en alle dingen waar ze het niet mee eens is weglaat ofzo?)

Hehe, als Nederlander kan ik het niet geloven want het klinkt bizar goedkoop Houd jij je hart maar vast als je hierheen wilt

Stemwijzer zegt bij mij: CDA, VVD, CU. Ik geloof dat dat wel klopt, maar ik ga hoogstwaarschijnlijk voor CU. Op welke manier maakt het eigenlijk uit op welke persoon van een partij je stemt?

Mwah, je kunt ook voor 156 pond per week wonen, maar da's weer erg enthousiast Maar het schijnt dat ik voor ongeveer 210euro per maand kan wonen met gratis internet (incl bed, bureau, dessoir, wasbak en gedeelde douche+keuken)

Dat geldt ook voor mij. Daarnaast is het meer versplinteren, ik vind het toch goed om wat christelijke stemmen in de kamer te hebben (hoewel seculiere partijen net zo goed christelijke standpunten kunnen hebben) en met allemaal kleine partijen wordt dat nog lastig. Denk ik.

In het kader van hart luchten: hoe kan het nu dat ik zowat geld overhoud in mijn begroting voor het buitenland De huisvesting op de campus is echt achterlijk goedkoop geloof ik... Nu breng ik het overschot maar onder onder het kopje 'lokale uitstapjes etc.'

Terwijl ik een poosje terug nog lag te piekeren waar ik in hemelsnaam het geld vandaan moet halen. En dan heb ik nu mijn salaris nog niets eens met de inkomsten meegeteld...

Oeh, als het daar gaat gebeuren wil ik nog wel eens serieus gaan overwegen om ook te komen.

(niet dat ik een keukenprinses ben ofzo, verder dan creatieve kip in bladerdeeg kom ik niet, maar ik kan een hoop met chocola )

Nou het punt is... ik ben zo goed in presenteren dat voorbereiding niet nodig is. Maar altijd denk ik van te voren: misschien had ik het iets vaker door moeten lezen dan twee keer. Maar elke keer wordt ik de hemel in geprezen dat ik het zo goed doe. Zie dan maar eens voorbereidingsmotivatie te vinden

Op woensdag 02 juni 2010 10:35:32 schreef JoostG het volgende: Als het kalf bijna de pijp aan St Maarten heeft gegeven, komt RobertF vertellen dat de put gedempt had moeten worden

BOT... Ik heb straks een presentatie van een kwartier die ik nauwelijks heb voorbereid. Eens kijken of ik me er weer doorheen weet te mazzelen met mijn praat-skills.

Per sms uitmaken, da's erg laf... Hij durft zelf niet eens open te communiceren.

Sterkte meid.

Yep, hier nog eentje

Vroeger (op het middelbaar) was ik ook niet echt miss Populair, ik tekende veel in pauzes of tijdens saaie lessen. Ik ben niet bijster goed, maar ik krijg toch redelijk wat dingetjes uit mn potlood. Maar ik heb het al heel lang laten liggen, eigenlijk gewoon geen tijd meer gehad, of geen zin.

Wel heb ik een jaar of twee geleden nog een portret geschilderd van mn beste vriendin en ik, waar ik best tevreden mee ben. Nu beperkt de creativiteit zich tot krabbeltjes in college aantekeningen. Heb eigenlijk wel weer zin om het op te pakken...

Mja, het helpt mij altijd om te bedenken dat ik later deze zorg niet meer zal hebben. Hopelijk heb ik nu geen dooddoener naar je hoofd gesmeten

(wat trouwens niet wegneemt dat, ook al zijn de zorgen later anders, dat de zorgen van nu niet flink rot kunnen zijn)

voor iedereen met studiefrustraties... Over 10 jaar hoef je je hier lekker niet meer druk over te maken

Mijn dag was vandaag al minder bah dan gisteren

Gefeliciteeeeeerd

Dat snap ik, maar het zou prettig zijn als je links zou plaatsen zodat wij weten waar jij jouw informatie vandaan haalt.