Spring naar bijdragen

Maccabeus

Members
  • Aantal bijdragen

    70
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

    Nooit

Berichten geplaatst door Maccabeus

  1. Maar, Computoon, de praktijk is nog wel eens anders dan de leer. Zo heb ik in Vlaanderen door een diocesane dienst goedgekeurde modellen voor echtscheidingsvieringen gezien.

    Zwijgen in geval van oorlog om olie is niet alleen politiek, maar is zwijgen bij massamoord. De aantijgingen tegen Pius XII, terecht of niet, hadden de RK Kerk ten tijde van de Irak-oorlog misschien moeten aanzetten wat moediger te zijn.

    Vrouwelijke priesters zijn ook in de RKK bij mijn weten niet voor eeuwig uitgesloten, alleen heeft paus Johannes Paulus II de discussie voor voorlopig gesloten verklaard. Ik meen dat de uitsluitend mannelijke priester gebaseerd is op traditie en geen dogmatisch theologisch punt is.

    Wat mij enorm gestoord heeft, is het zwijgen van de RKK bij de oorlog in Irak. En dat paus Benedictus G.W. Bush enorm onthaald heeft in het Vaticaan vond ik ernstig. G.W. Bush heeft onderzoeken lopen naar door hem gepleegde oorlogsmisdaden.

    Wat betreft de protestantse kerken vind ik dat zij teveel toegeven aan culturele druk inzake persoonlijke moraal.

    Maar ja, wie ben ik? nosmile.gif

  2. Quote:

    Het is niet de kerk, het zijn de kerkgangers dus.

    Interessant stuk, die kanselboodschap. Ik herken de bezorgdheid, vandaar deze draad.

    (Wat me trouwens opvalt is de werkheiligheid in de kanselboodschap. Als je je niet aan de wet houdt, ga je verloren want word je afgewezen. Gods wet is geestelijk en eist volmaakte gehoorzaamheid in al onze daden en werkzaamheden, zowel uitwendig als inwendig. En vervloekt is een iegelijk die niet blijft in hetgeen geschreven is in het boek der wet om dat te doen. En dat van de Oud Gereformeerde Gemeenten! Maar dat is even niet geheel on topic nu.)

  3. Quote:

    ... en dat hij niet de wil van God verzaakte ...

    Daar zit het probleem. Want welke aanpassing is een legitieme vertaling van het evangelie in de taal van de tijd, en welke is verraad aan de wil van God?

    Met internet zie ik geen problemen. Anderen vinden dat al te ver gaan (maar niet hier op dit forum puh2.gif ). Maar hoe zit het met

    * homohuwelijken,

    * vrouwelijke voorgangers,

    * de mis met het gezicht niet meer naar het oosten maar naar de mensen,

    * het goedkeuren van echtscheidingen (tot zelfs kerkelijke "echtscheidingsvieringen" toe),

    * de uitleg van God als 'nuttig idee'

    * het goedkeuren van euthanasie,

    * het zwijgen over oorlogen om olie,

    * de uitleg van de verrijzenis als symbolisch

    en ga zo maar door?

    De een zal alles in het bovenstaande lijstje zien als verraad aan de wil van God, de ander misschien als legitieme aanpassing aan de cultuur ten bate van het evangelie.

  4. Quote:

    Jezus draaide zich om, en bij het zien van de vrouw zei hij: ‘Wees gerust, uw geloof heeft u gered.’ En vanaf dat moment was de vrouw genezen.

    Mat.9:20

    We onderschatten nog altijd de kracht van onze eigen psyche, onze eigen geest. psychoneuro-immunoloog Cobi Heijnen: 'De psyche heeft effect op het lichaam'

    Het geloof in het weldadig effect laat de hersens ook al andere hormonen aanmaken en vermindert de aanmaak van stress hormoon.

    Zo wonderlijk is het ook allemaal niet. Geloof geneest, maar hetis niet direct het geloof in Jezus dat geneest, maar de instelling van de persoon. Ook het algemeen geloof dat men kan herstellen/genezen verricht soms al "wonderen" dat het omgekeerde ook het geval is, is een open deur.

    Dus je kunt geloven in om het even wat? verbaasd.gif

  5. Quote:

    Mensen veranderen door de eeuwen heen, en kerken zijn verenigingen van mensen, dus die veranderen ook.

    Maar de kerk is niet zomaar een vereniging van mensen, maar een vereniging die door Christus bijeengeroepen is. Uiteindelijk is Hij dus het criterium voor de kerk, en niet de meerderheid van stemmen, om maar eens wat te noemen.

    Paulus noemt Christus het hoofd van de kerk, en ook de sluitsteen die het hele bouwwerk in zijn voegen houdt. De kerk behoort uiteindelijk aan Hem. Daar kun je dus niet maar alles mee doen.

  6. De afgelopen dagen heeft de Anglicaanse bisschop Michael Nazir-Ali een preek gehouden waarin hij volgens The Guardian waarschuwt tegen syncretisme:

    The other danger to Christians and the Church of England was 'syncretism', the attempted reconciliation of opposing principles or beliefs, he said. 'It happens daily when we capitulate to the forces around us,' he warned. 'The values of culture are not necessarily values of the Christian faith.'

    Ik vertaal: Het andere gevaar voor christenen en voor de Kerk van Engeland was 'syncretisme' - de poging om tegengestelde principes of geloofsovertuigingen te verzoenen, zo zei hij. 'Het gebeurt dagelijks wanneer we capituleren voor de krachten om ons heen,' waarschuwde hij. 'De waarden van de cultuur zijn niet noodzakelijk de waarden van het christelijk geloof.'

    Nou is mijn stelling: Ook in Nederland passen de kerken zich teveel aan aan de cultuur en laten ze te weinig een profetische waarschuwing horen.

    Wat vinden jullie daarvan?

  7. Wij denken wel eens dat we veel gemakkelijker in Jezus zouden kunnen geloven als we Hem konden zien. Maar gelet op de reactie van zijn tijdgenoten, is dat niet zo.

    Geloven in Jezus vraagt overgave en van Hem het wonder verwachten. Als je denkt dat je Hem wel kent, kom je niet tot die overgave.

  8. Quote:

    [...]

    Misschien had Ismaël zijn enkel verstuikt?

    Wel een beetje flauw van Abraham om hem dan niet de tijd te geven om te genezen.

    Mijns inziens is het gewoon een vertaalfout. In het Hebreeuws zie ik helemaal geen probleem. Naar mijn mening is het in de NBV dan ook juist vertaald.

    De volgende morgen vroeg nam Abraham brood en een zak water, legde dat op Hagars schouder, gaf haar ook het kind mee en stuurde haar weg. Ze trok de woestijn van Berseba in en doolde daar rond.

    Wat ik in ieder geval flauw vind van Abraham is dat hij alleen wat water en brood meegeeft. Als hij zo rijk is dan kan hij toch wel een ezel missen? Die kun je vervolgens vol laden. Wie stuurt zijn ex-vrouw en zoon nu met een handjevol rantsoen een onbekend gebied in?

    Blijft natuurlijk het probleem dat Hagar haar 15 of 16 jaar oude zoon even later onder een struik werpt. Daar staat in vers 15 het Hebreeuwse woord shalak, en dat betekent toch echt "werpen".

    Shalak wordt onder meer gebruikt voor het werpen van Jozef in de kuil, van de staf van Mozes op de grond (die een slang werd) en het neergooien van de stenen tafelen door de boze Mozes.

    Het is dus toch een klein kind geweest. En ik houdt het er op dat hier twee verhaaltradities over Abraham door elkaar lopen.

  9. Ik kom op deze site de woorden 'abbonnementen' en 'geabbonneerd' tegen, bijvoorbeeld op Mijn Account / Mijn notificaties. Dat moet natuurlijk 'abonnementen' en 'geabonneerd' zijn. Klein foutje, maar wel een klassieke fout en het zou goed zijn deze te veranderen.

    Overigens goede site hoor. Mijn complimenten!

  10. Quote:

    [...]

    Uit het rituale voor het huwelijk:

    Door het doopsel dat immers het sacrament van het geloof is, worden een man en een vrouw eens en voorgoed ingelijfd in het verbond van Christus met de kerk. Hun echtelijke gemeenschap wordt zodoende opgenomen in de liefde van Christus en verrijkt door de kracht van zijn offer. Uit deze nieuwe levensstaat volgt dat een geldig huwelijk van gedoopten altijd een sacrament is.

    Omdat de ongedoopte niet is ingelijfd in het verbond van Christus met de kerk, en de echtelijke liefde van de twee echtelieden dus niet in de liefde van Christus wordt opgenomen krachtens hun beider verbondenheid met Christus. Denk ik ...

  11. Quote:

    Weet iemand hier toevallig waarom een kerkelijk huwelijk tussen een katholiek en een ongedoopte geen sacrament is?

    Uit het rituale voor het huwelijk:

    Door het doopsel dat immers het sacrament van het geloof is, worden een man en een vrouw eens en voorgoed ingelijfd in het verbond van Christus met de kerk. Hun echtelijke gemeenschap wordt zodoende opgenomen in de liefde van Christus en verrijkt door de kracht van zijn offer. Uit deze nieuwe levensstaat volgt dat een geldig huwelijk van gedoopten altijd een sacrament is.

    Helpt je dit verder?

  12. Quote:

    Het aardige is dat de passage over dat Hagar het kind op haar schouders zet, in de eerste lezing van vandaag volgens het katholiek bijbelrooster voorkomt. En bij de Willibrordvertaling uit 1995 staat er heel droog deze aantekening:

    Er zijn in dit verhaal verschillen met hfdst. 16 en 21. Volgens 16,16 en 21,5 zou Ismaël 14 jaar oud zijn geweest bij de geboorte van Isaak; hier schijnt hij nog een klein kind te zijn (vv. 14-16)

    Het meest aparte verhaal blijf ik nog altijd die van Lots vrouw vinden, die in een zoutklomp veranderde toen ze even omkeek terwijl haar thuis werd verwoest. Waarom een zoutklomp en niet gewoon dood neervallen of zo? Het schijnt dat men zo de vreemde zoutformaties wilde duiden daar, maar toch. Dit is echt het enige verhaal volgens mij waarin iemand echt in iets veranderd. Voor Lot moet dat wel een hele bizarre en schokkende waarneming zijn geweest. Hoe kun je nou zoiets verwerken?

    Misschien moeten we het verhaal met een korreltje zout nemen?

  13. Hi RobertF,

    Tja, die leeftijd in het Oude Testament. Maar stel dat het klopt wat je zegt, dat alles toen twee keer zo langzaam ging. Dan is de volgende uitspraak weer vreemd: Toen zei Hij: ‘Over een jaar kom Ik weer bij u terug; dan zal Sara, uw vrouw, een zoon hebben.’ Sara stond te luisteren bij de ingang van de tent, achter hem. Want een zwangerschap moet dan ook 18 maanden geduurd hebben. Of ontwikkelde de foetus zich in het huidige tempo om pas na de geboorte in de ontwikkelingssnelheid over te schakelen op 50%?

    Ach, ik wil de Bijbel helemaal niet belachelijk maken hoor. Ik houd enorm van de Heilige Schrift. Maar soms kom je wel eens dingen tegen die je wenkbrauwen doen fronsen, of waar je een beetje om moet lachen.

    Wat dacht je bijvoorbeeld van dit verhaal:

    Abimelek drong tot vlak bij de toren door en begon de aanval. Maar toen hij bij de toegang was en die in brand wilde steken, wierp een vrouw een molensteen op zijn hoofd en verbrijzelde hem de schedel. Onmiddellijk riep hij zijn wapendrager en beval hem: ‘Trek je zwaard en steek me dood; anders zeggen ze nog, dat een vrouw mij gedood heeft.’ Daarop stak de wapendrager hem dood.

    (Rechters 9,52-54).

    Zie je het voor je?

  14. Quote:

    Ook het in Hebreeuws betekend dat niet dat hij haar het kind op de schouder legde. Hij gaf haar het kind. Ik zie het probleem niet. Zie ook de Naardense Bijbel en de Complete Jewish Bible.

    Okay. Stel dat je gelijk hebt (wat vreemd zou zijn, want waarom vertalen zoveel vertalingen dan zo eigenaardig), wat doe je dan met het volgende vers. Ik citeer nu de Statenvertaling.

    Genesis 21,15: Als nu het water van de fles uit was, zo wierp zij het kind onder een van de struiken.

    Probeer eens een jongen van 15 of 16 onder struiken te gooien. Dat valt je niet mee!

  15. Quote:

    De statenvertaling vertaald het anders:

    Gen21:14 Toen stond Abraham des morgens vroeg op, en nam brood, en een fles water, en gaf ze aan Hagar, die leggende op haar schouder; ook gaf hij haar het kind, en zond haar weg. En zij ging voort, en dwaalde in de woestijn Ber-séba.

    Dat klopt. Maar ze geven aan dat er iets is bijgevoegd dat niet in het Hebreeuws staat, namelijk de woorden "gaf hij haar". Die woorden drukken ze dan ook schuin af.

    Zonder die woorden staat er in de Statenvertaling: Toen stond Abraham des morgens vroeg op, en nam brood, en een fles water, en gaf ze aan Hagar, die leggende op haar schouder; ook het kind, en zond haar weg.

    De ";" staat er niet in het Hebreeuws en suggereert een scheiding die niet in de grondtekst staat. Niet voor niets vertalen velen dan ook conform de Willibrordvertaling waarmee ik begon.

    Bijvoorbeeld de NBG: De volgende morgen vroeg nam Abraham brood en een zak water, en gaf het aan Hagar, dat leggende op haar schouder, alsook het kind, en hij zond haar weg.

    De Groot Nieuws Bijbel: De volgende morgen, heel vroeg nog, gaf Abraham aan Hagar wat voedsel en een leren zak met water. Hij zette het kind op haar schouder en stuurde haar weg.

    Alleen de Nieuwe Bijbel Vertaling poetst (zoals zo vaak) deze oneffenheid weg: De volgende morgen vroeg nam Abraham brood en een zak water, legde dat op Hagars schouder, gaf haar ook het kind mee en stuurde haar weg.

  16. Ik ben wat aan de Bijbel aan het lezen. En nu zie ik iets vreemds.

    In Genesis 16,16 staat: Abram was zesentachtig jaar, toen Hagar hem Ismael baarde.

    In Genesis 21,5 staat: Abraham was honderd jaar, toen zijn zoon Isaak geboren werd.

    Toen Isaak geboren werd, was Ismael dus ongeveer 14 jaar oud.

    Dan groeit Isaak op en wordt van de borst genomen (21,8). Laten we aannemen dat dit een klein jaartje verder is, dus Ismael is inmiddels ongeveer 15. Maar dan wordt Sara geïrriteerd door het lachen van Ismael (21,9) (ja, die pubers kunnen zo irritant lachen, dus dat klopt nog wel e_53.gif ) en wil Sara dat Abraham Hagar met haar zoon Ismael wegjaagt. Abraham vindt dat niet zo geslaagd, maar God overtuigt hem.

    En dan komt het. Houd in gedachte dat Ismael inmiddels 15 jaar is: Abraham voorzag Hagar de volgende morgen van brood en een zak water, zette het kind op haar schouder en zond hen weg. (21,15)

    Een jongen van 15 op de schouder van zijn moeder? verbaasd.gif Kan iemand mij dit uitleggen?

  17. Je zou eens kunnen zoeken naar een tweedehands exemplaar van 'De Nieuwe Katechismus'. Dat boek is wel zo'n 40 jaar oud, maar de RK leer staat er goed in uitgelegd.

    Je kunt ook het Geloofsboek van de Belgische bisschoppen lezen. Dat is herdrukt en volgens mij in de RK boekhandel.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid