oppressed

Michiel, die collega van jou is dan verstandig geweest er vanaf het begin duidelijk over te zijn. Ik kan me voorstellen dat jongeren met een moslimachtergrond die derde- of latere generatie nakomelingen van nieuwkomers zijn en dus in de Nederlandse samenleving zijn opgegroeid evenals hun ouders, iets anders tegen zaken aankijken en wellicht niet zo onder de knoet van de imam of hun ouders zitten, om het maar eens zo te zeggen. Voor moslims met directe banden in een islamitisch land is dat volgens mij heel anders. Dat heeft natuurlijk ook te maken met de 'onverlichte' situatie waarin de islam

Beste Janis, dat dacht ik vroeger ook altijd. Maar als ik de ervaringen van allerlei mensen zie, geloof ik toch dat verschillende geloven soms nog harder kunnen botsen. (Ik wil niet te deterministisch zijn, dus vandaar dat ik zeg soms en kunnen). En over je voorgaande punt: over het algemeen komen moslims die christen zijn geworden in grote problemen, niet alleen met familie, maar vaak ook met religieuze of wereldlijke overheden in hun land van herkomst. Dit is ook al door o.a. Danny aangegeven in gesloten onderwerpen over de islam enkele maanden geleden. Verder geloof ik dat de houding bi

nou ja... - als er andere meningen en ervaringen zijn wil ik die ook graag horen...

Vanuit de islam bekeken: een islamitische vrouw mag inderdaad niet met een niet-islamitische man trouwen. Andersom mag dat wel, maar wordt het over het algemeen afgeraden. Dit staat ergens in de Koran of in de Hadith, wellicht dat ik dat later kan vinden. De reden dat er verschil wordt gemaakt lijkt me duidelijk: de man wordt als leidend gezien en men vreest dus met name dat de islam - die koste wat kost behouden moet blijven - in de verdrukking komt als de 'dominante echtgenoot' niet islamitisch is. Van een niet-islamitische man wordt derhalve vereist dat hij zich bekeerd tot de islam alvoren

Als je het dan toch ruimer wilt opvatten: Je kunt ook een mens figuurlijk doden door hem monddood te maken, door hem te negeren en hem links te laten liggen alsof hij dood is, door hem zijn menselijke waardigheid weg te nemen. Dat is ook bedoeld in de tien geboden.

Gerard, vraagje naar aanleiding van je citaten uit Leviticus. Je schreeft ergens hierboven dat je de bijbel letterlijk neemt. Hoe moet ik dat nu zien in de context van de citaten: vind je nu dat de doodstraf moet worden ingevoerd voor mensen die een homoseksuele relatie hebben of voor mensen die overspel hebben gepleegd? Gelukkig niet, want je laat met Paulus aan de Romeinen zien dat wij niet moeten oordelen. Moeten we dan ook helemaal niemand meer bestraffen voor bijvoorbeeld misdrijven? Ik bedoel dit niet als aanval op jouw argumenten, maar ik zit zelf een beetje in de knoop als men met ee

De Gereformeerde en Hervormde kerken en ik geloof ook de Lutherse kerk (tegenwoordig samen in 'De Protestantse Kerk in Nederland') en, Engelientje wat je nog vergeet, de Katholieke Kerk (in ieder gaval de Roomse, en ik denk ook Oud-katholieken e.d.) kennen inderdaad de kinderdoop, maar dat wil niet zeggen dat natuurlijk ook volwassenen zich kunnen laten dopen. Maar als je in die kerken als kind al gedoopt bent, hoeft/kun je je niet meer als volwassene laten dopen, want je bent al gedoopt. Zeg ik het zo goed?

JM, ja, maar dat geldt ook voor bv. een belijdenis, of voor het proberen je leven in te richten naar God en in Jezus voetsporen te treden in je doen en laten. En als een kind gedoopt wordt, neemt hij/zij natuurlijk niet bewust zijn/haar kruis op. Overigens betekent dat imho niet dat het verkeerd is kinderen te dopen - zij kunnen later alsnog zelf kiezen in hoeverre zij daarin doorgaan. Ik denk dat het goed is als gelovige ouders hun kinderen willen laten delen in de christelijke gemeenschap en dat doen door de (kinder)doop, zoals dat gebruikelijk is in o.a. de RK kerk en de Protestantse Ke

Hoi Tessa, Ik zou zeggen: je bent er erg mee bezig en dus denk ik dat je er 'klaar' voor bent. Het lijkt of je twijfel voortkomt uit de angst dat je je nu altijd euforisch 'in de Here' moet voelen of zo. Je groeit in je geloof, en je groeit je hele leven. Je bent nooit 'uitgegroeid', dus in die zin kun je wel altijd blijven wachten. Volgens mij is het feit dat je gelooft en dat je bereid bent te groeien in geloof een teken dat je 'gereed' bent. Aan de andere kant: de doop als zodanig heb je blijkbaar als kind gehad. Als jij je nooit van het geloof hebt afgekeerd, dan ben je al gedoopt. Het