Spring naar bijdragen

DutchPeanut

Members
  • Aantal bijdragen

    776
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

    Nooit

Berichten geplaatst door DutchPeanut

  1. Quote:
    Op zondag 23 juli 2006 11:10:39 schreef jeffrey_1989 het volgende:

    Yeah de eerste die het met me eens is!
    engel.gifpuh2.gif

    inderdaad een rotlied. Kzit er nu aan te denken en tzit nu ook in mijn hoofd, vooral dat melodietje asejere je blablabla cry.gif

  2. Quote:
    Op vrijdag 21 juli 2006 19:52:25 schreef Liset het volgende:

    Ik kan me ? droom nog als de dag van gister herinneren. Ik was 12 jaar en mijn opa was kort geleden overleden. Ik hield zielsveel van die man, we waren twee handen op ? buik en ik heb er echt heel veel verdriet van gehad. Een week na zijn dood droomde ik dat ik hem in de stad zag staan. Ik stond ongeveer 10 meter van hem vandaan en ik kon niet dichterbij komen. Hij stond daar met zijn fiets (hij kwam altijd met de fiets naar ons toe) En het enige wat hij zei was: Zorg goed voor je moeder, houdoe. En toen was hij ineens weg. Ik werd wakker en ik had een heel rustig gevoel! Maar toen ik er over na begon te denken vond ik het ineens wel heel raar. Maar ik ben blij dat ik hem in mijn dromen heb gezien en dat hij dat tegen me heeft gezegd.

    Mooie droom zeg. Doet me denken aan een vriendin van me, die droomde dit ( haar verhaal stond zelfs in de visie ) :

    Telefoongesprek vanuit de hemel.

    “Een geliefde oom van mij is na een kort ziekbed overleden. Door alle drukte had ik geen tijd gevonden om echt afscheid van hem te nemen. Daar voelde ik me schuldig over. Nu ik terugkijk, zie ik dat God zich hierdoor in mijn leven heeft geopenbaard.â€ÂÂ

    “Bijna anderhalf jaar geleden hoorden we dat er bij Ome Roel voor de tweede keer kanker werd geconstateerd en dat de vooruitzichten weinig hoop boden. Hij was een fijne, vrolijke man, die veel betekende binnen de familiekring. Er ging dan ook een schok door ons heen. Maandenlang heeft hij nog kunnen genieten en plezier gehad, maar toen sloeg de ziekte toe. Een tijd waarin Ome Roel verzorging nodig had en naar het ziekenhuis moest, ging voorbij.

    Totdat de tijd van echt afscheid in onze ogen wel erg dichtbij kwam. Hij getuigde van zijn Vader, onze Vader in de hemel. Wij hoefden niet om hem te huilen. Het zou immers goed zijn? Dat gaf rust in de familiekring. Maar toch: zo’n oom te moeten missen, viel wel erg zwaar. Ik wilde daarom graag ook heel bewust afscheid nemen. Helaas is het zo niet gegaan. Mijn laatste woorden aan Ome Roel waren: ‘Doeg, Ome Roel. Sterkte. Ik denk dat ik in de komende week nog wel een keer langskom!’ Zijn antwoord daarop was: ‘Fijn!’

    Maar in die week die volgde, viel er voor mij schijnbaar geen enkel stukje tijd vrij te maken voor mijn zieke oom. En de dagen daarna, tja, toen was het te laat. Ik had niet echt afscheid genomen, door mijn ‘drukke’ tijd. Ik kreeg een vreselijk schuldgevoel tegenover Ome Roel. Hoewel ik Gods nabijheid sterk mocht ervaren tijdens de begrafenis en de periode erna, bleef het aan me knagen. Totdat het enkele weken geleden op een bijzondere wijze verdween, door middel van een droom.

    De telefoon ging. Ik rende naar beneden om, met lichte tegenzin, de telefoon op te nemen. Ik hoorde ontzettend veel ‘lawaai’, allemaal trompetten en andere muziekinstrumenten, jubelende mensen! Kortom, mijn indruk was: Een geweldig groot feest! Ik hoorde verder geen stem, dus ik vroeg: ‘Met wie spreek ik?’ Een stem zei: ‘Marijke, ben jij het?’ Er werd geen naam genoemd, maar aan de stem hoorde ik dat het Ome Roel was! In een flits ging mij voorbij wat dit wel niet betekende, ik sprak met Ome Roel vanuit de hemel! Ik schreeuwde door de telefoon: ‘Ome Roel! Ome Roel!’ ‘Ja, Marijke, ik ben het, Ome Roel… Het is hier geweldig. Hoor je het? Hoor eens.’ Ik luisterde scherp en hoorde allemaal stemmen roepen: ‘Het is feest in de hemel! Het is feest! Jouw Ome Roel is binnen!’ Weer de stem van Ome Roel: ‘Hoor je het? Het is geweldig hier! Zo’n geweldige menigte! En erg mooi! Maar Marij... Ik ga weer! Doeg, Marijke, tot straks!’ Toen viel er een stilte aan de lijn, maar ook in de huiskamer. Ik stond perplex.

    Ik werd wakker en zat rechtop in bed. Eerst was ik bang, heel erg bang, want zijn woorden in mijn droom waren: ‘Tot straks.’ Gedachten schoten door mijn hoofd: ‘Wat zou dat betekenen? Is mijn einde ook al in zicht!? Maar ik ben er nog niet klaar voor!’ Minuten heb ik zo gezeten, vol angst. Zo bang, totdat ik recht in de ogen van Ome Roel keek, op een foto van hem die op mijn kast stond. Ik voelde een vertrouwde rust en ik wist het: dit is het! Dit is de plaats die Ome Roel heeft verdiend. Dit is de plaats waar God woont!

    In de dagen daarna merkte ik dat mijn schuldgevoel helemaal verdwenen was.

    Het was een opluchting voor mij, maar het mooiste was nog dat God Zich op deze manier aan mij had geopenbaard. Aan mij had Hij laten zien wat Zijn belofte is en dat Hij Zijn belofte nakomt. Bij die God is alleen redding, bij Hem is eeuwig leven, bij Hem wil ik horen! Voor altijd. Door deze geweldige en bijzondere ervaring ben ik veel gaan nadenken over wat God voor mij betekent. Ik kies voor Hem, voor mijn hele leven! Daarom hoop ik volgend jaar belijdenis te doen van mijn geloof. En voor dit alles heeft God mijn lieve, betekenisvolle oom gebruikt.â€ÂÂ

    Marieke Vlietstra

  3. Quote:
    Op zondag 16 juli 2006 23:32:33 schreef K. het volgende:

    People, ik ben nog steeds de enige die popmuziek heeft gestemd... ga mij niet wijsmaken dat van alle users ik de enige ben die popmuziek luistert...
    boosrood.gif

    popmuziek vind niemand hier leuk flower.gif metal das de echte schit worshippy.gif

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid