munanduman

Er is een interessante theorie/gedachte dat wij mensen inderdaad eens veel meer konden, maar dat we deze 'vaardigheden' kwijt geraakt zijn. Dit gebeurde bij de zondeval en/of op latere momenten.

Wellicht konden we vroeger inderdaad allerlei dingen die zich nu in het gebied van het 'occulte' bevinden. Het is niet voor niets dat de overgang van enkel natuurlijke vaardigheid (intuïtie) naar occulte 'gave' (helderziendheid) niet altijd duidelijk is. Ik denk dat het niet eenduidig menselijk danwel geestelijk (demonisch is).

Mocht het onderwerp je interesseren, dan raad ik je het boek 'De Latente Kracht van de Ziel' van Watchman Nee aan. Ik ben het niet met alles eens wat hij zegt, maar het is wel erg boeiend. Food for Thought.

Ook het boek Snow Crash haakt hier een beetje op in. In dat boek (fictie) komt een theorie naar voren dat ten tijde van Babel de mens veel meer kon met woorden, dat de taal in die tijd dichter bij de hersen-processen stond. Zie het als het verschil tussen spreken in machinetaal versus een scriptje. Machinetaal kan de complete pc aansturen, een scriptje beperkt zich in principe tot een bepaalde omgeving (browser, etc.).

but I ramble...

Ik zat in de trein. Leuk muziekje op (Damien Rice), lekker weer buiten (zonnig, strakblauwe lucht), afwisselend uit het raam te staren (spoor Alkmaar-Amsterdam) en een boek te lezen (vergeten). Ik zat in een rustige coupé (oudere dame schuin tegenover, leuk meisje aan de overkant bij het andere raam en verdere alle ruimte).

Bij Amsterdam Sloterdijk komt er een kale man binnen die het best te omschrijven is als een afgezakte dart-professional / huis-voetbalsupporter. Luid hijgend en zwetend ging hij naast me zitten, opende een blikje bier, nam enkele gulzige slokken...en keek me aan.

Nou zegt een blik erg veel. Althans, ik kan er vrij veel in lezen. Deze man keek me aan met een typische ik-wil-een-praatje-maken blik. Ik keek hem aan met een typische nou-ik-niet blik (dwz, opzichtig muziek harder zetten en naar m'n boek staren of m'n leven ervan af hangt)

Uiteraard hielp dat niet.

Vervolgens begint de man als hijgend en zwetend tegen me te praten. Hij stelt enkele onnozele vragen over mijn boek (iets over filosofie was het, geloof ik), begint uitgebreid te praten over filosofie op een manier die veel weg heeft van mijn gelul als ik iets te veel op heb. Precies hetzelfde eigenlijk, maar dan met iets meer zweet en hijg (althans, dat hoop ik).

Ik antwoord uit beleefdheid, en ga weer verder lezen in m'n boek (Ah, 'Zen and the Art of Motorcycle Maintenance'. ik weet het weer).

Toen kwam het. Meneer stoot me aan met z'n kleverige elleboog en wijst naar het 'leuke wijffie daaro'. Hij knipoogt veelbetekenend, ik glimlach ietwat gegeneerd en ga weer verder lezen in mijn pseudointellectuele boekje.

Meneer neemt nog een blikje bier (nummer drie) en begint te praten met het meisje. Hij probeert subtiel (zoals alleen een dronkaard dat kan) ons twee te 'koppelen'. Ik ongemakkelijk, zij ongemakkelijk...hij praat, zweet en hijgt onverstoord verder.

Na ongeveer twintig minuten staat de man op (hijgritme verhoogd, zweet bijna zichtbaar gutsend). Hij kijkt me aan, steekt opvallend z'n duim op, grijnst, knipoogt en strompelt weg. Ik glimlach naar het meisje. 'Wat een figuur,' zeg ik. Zij glimlacht terug.

Vervolgens raken wij in gesprek. Eerst over openbare dronkenschap, darten en voetbal, dan over filosofie, haar studie, mijn studie. We besluiten wat te gaan drinken samen. Dit gaat zo een tijdje door. Ze blijkt een dodelijke ziekte te hebben. Ik vergezel haar in haar laatste levensdagen. We hebben een mooie tijd, tot haar dood. Ik ben er kapot van, maar leef vol goede moeid verder.

Okee, die laatste paragraaf is niet gebeurd.

Ik moest ongeveer drie minuten later uitstappen en heb haar nooit meer gezien. Hem gelukkig ook niet. M'n shirt moest in de was.

Het probleem is dat bepaalde natuurlijke (mentale) 'remmingen' wegvallen. Wat mij betreft valt het gebruik van paddo's daardoor in hetzelfde gebied als hypnose, meditatie en dronkenschap.

Als je het nog iets breder ziet, zou je ook oosterse en alternatieve geneeswijzen, vormen van mystiek, of zelfs bepaalde films in deze categorie kunnen plaatsen.

Het is allemaal niet per sé direct fout, maar het tast bepaalde beschermingen aan en is daarom gevaarlijk.

De grote reden om hallucinogene middelen te gebruiken is juist die 'verlichting'. Ik vind het typisch dat vrienden van me die hier ervaring mee hebben, altijd praten in de trant van 'je krijgt een andere kijk op de wereld. Een bepaald soort diepe wijsheid, of zelfs helderheid'.

Probleem is dat die mentale verlichting, die openheid, vaak leidt tot spirituele openheid.

De reden waarom drugs vaak extra hard veroordeeld worden, naast het probleem van verslaving, is dat het effect van drugs groter is. Staar je hier echter niet blind op! Een van m'n beste vrienden die met occultisme te maken gehad heeft, heeft persoonlijk ervaren dat dingen als dronkenschap en zelfs bepaalde muziek die op stond bij het uitgaan, bijdroegen aan zijn problemen.

Blijf dus alsjeblieft gewoon ver van deze dingen! Ik kan me voorstellen dat de verleiding groot is; een vriend van me gebruikte ook paddo's en kon verbluffend goed reclame maken hiervoor...Ook iets wat me in het algemeen opvalt; enerzijds wel respect voor elkaars mening en geen 'directe' verslaving, maar anderzijds wel een sterke drang om iedereen over te halen 'het ook eens te proberen'.

Misschien is het goed om gewoon die vriend te vragen er niet meer over te beginnen?

Breng het in elk geval in gebed, zodat God jou kan vertellen hoe hij hierover denkt.

Edit: Nog een kanttekening. Besef dat wij mensen lichaam én geest zijn. Veel problemen, of verschijnselen zijn wel degelijk wetenschappelijk te verklaren (of soms enkel te beschrijven, een klein maar essentieel verschil). Dit betekent echter niet dat er niet een geestelijke dimensie aan vast zit. Vaak uit bijvoorbeeld bezetenheid, of occulte belasting, zich in 'onschuldige' ziektes.

Leuk idee, maar in de praktijk gaat het meestal anders: rijkdom leidt tot decadentie, excessen en luiheid.

Daarbij is het idd wel zo dat zaken als milieu luxeproblemen zijn, maar zelfs bij mensen met luxe wordt er meestal weinig over nagedacht.

Natuurlijk is werken nuttig, gezond en nodig. De voorbeelden die jij noemt zijn dan ook allemaal banen die in dat opzicht maatschappelijke waarde hebben.

Waar het me meer om gaat is de vicieuze cirkel van hard werken om meer te kopen, een steeds ingewikkeldere maatschappij die niet, of nauwelijks tot groter geluk leidt etc.

Ik ben opgegroeid in Albanië, het armste land in europa. Wat mij opviel was dat de mensen ondanks de enorme armoede, corruptie en infantiele economie, gelukkig waren. Albanezen werken minder hard, leven simpeler (velen hebben niet eens een auto) en hebben mede hierdoor veel sterkere sociale banden met hun buren/familie etc.

Nu wil ik het ook niet idealiseren, er was genoeg rottigheid daar, maar op z'n minst gezegd verbaasde het me dat het écht zo is dat eenvoud, armoede (in de zin van geen overmatige luxe) en een zekere primitief-heid het geluk enorm kan bevorderen.

Maar daarnaast blijft het zo dat zij veel van onze cultuur kunnen leren, ook op het gebied van banen, economie en levenswijze. 'werken' heeft dus wel degelijk 'nut'...

In dat geval raad ik je aan dit forum te verlaten en meteen te gaan evangeliseren. Ik ben al binnen, dus met mij praten is niet 'nuttig'.

Het kan ook allebei...

Dat zonder meer. Toch ben ik dan benieuwd welke aspecten van een kerkelijke stroming het dichtst bij die weg liggen en welke aspecten het best weggelaten kunnen worden.

Wat ik zelf heel apart vind is het hele idee om 'gewoon' te gaan werken, carrière te maken enzo. Dit is natuurlijk geen unieke beleving, maar MK zijn betekent bijna automatisch dat je ouders een groot deel van je leven vrijwillerswerk gedaan hebben, meestal specifiek op Christelijk vlak.

'Wat is het nut', vraag ik me dan af, 'als je de hele dag werkt, alleen om de westerse economie te spekken?' Het is natuurlijk veel meer dan dat, levensonderhoud is niet geheel onbelangrijk , maar toch. De consumptiemaatschappij is een vrij westers verschijnsel en als je er niet in opgegroeid bent is het nog afschuwlijker dan het voor de meesten al is.

'Een mission-kid (MK) is een zendingskind dat een groot deel van zijn jeugd heeft doorgebracht in een andere cultuur dan de thuiscultuur van zijn ouders. Terug in Nederland ervaart hij zichzelf daardoor als buitenlander, die een nieuwe samenleving leert kennen.' (Visie, eo)

Ik ben zo'n mission-kid en las met grote interesse het artikel in de Visie. Door het artikel ben ik weer gaan nadenken over mijn aparte jeugd.

Ook al ben ik nu al drie jaar terug in Nederland, er blijft een zeker ontheemd gevoel hangen. Ik zou Nederland nooit mijn thuis noemen. Bovendien zijn er een heel aantal andere dingen waar ik nog steeds tegenaan loop. Zo voelt het nederlands nog steeds raar, praat ik over Nederland alsof het niet mijn land is, droom ik in het Engels en verbaast de Nederlandse kilheid me.

Mijn vraag: Herkent iemand zich hierin? Ik weet van in ieder geval één iemand hier dat hij ook een MK is, maar da's alweer lang geleden. Kennen jullie MK's? Zo ja, is het te merken, of valt het nooit op?

Dat zeker. Het klinkt misschien een beetje flauw, maar charismatische/evangelische Christenen kunnen enorm veel leren van 'de rest' en andersom. Vaak belichten verschillende stromingen een ander aspect van het Christendom. Het is erg belangrijk die verschillen te zien, te erkennen en te respecteren.

De waarheid ligt meestal ergens in het midden. Het kan dan erg helpen om de extremen te bestuderen. Om te kijken in hoeverre het een 'foute' extremiteit betreft en in hoeverre het enkel een 'nuance' is.

geloof het of niet, maar niet iedereen is bekend met 'het evangelie'. Het zou me niets verbazen dat als je een willekeurig voorbijganger vraagt hoe het nou precies zit met 'die Jezus', je een antwoord krijgt dat voor geen meter klopt.

Althans, dat is mijn ervaring met niet-Christenen.

Ik weet niet of jij een Christen bent, maar vaak zijn dingen zo vanzelfsprekend voor ons dat we het ons niet voor kunnen stellen dat iemand het niet weet.

Besef dat de christelijke grondslag in onze cultuur erg snel verdwijnt / verdwenen is...

Neemt niet weg dat ik het met je eens bent dat Lewis niet erg subtiel bezig is geweest in The Lion, The Witch and The Wardrobe. De verdere Narnia boeken zijn gelukkig (meestal) wat subtieler in hun boodschap.

Radiohead

De absolute nummer 1 van mijn lijstje. Radiohead is zo heerlijk...apart. Soms erg ingewikkeld, maar soms geniaal eenvoudig. En Thom Yorke heeft de beste zeurstem ter wereld. Meesterlijke klaagzangen! Topnummers: Talk Show Host (zo'n eenvoud...), Paranoid Android, Exit Music (for a film), Packt like Sardines in a Crushd tin box, Street Spirit

Damien Rice

Deze heb ik ontdekt via de serie Lost, waarin een van z'n nummers gespeeld werd (Delicate). Een van de meest bijzondere artiesten als het gaat om emotie in een nummer leggen. Echt heel bijzonder en inhoudelijk zijn z'n nummers erg herkenbaar. Topnummers: Delicate, The Blower's Daughter en Lonelity. (Hij's ook te horen in de film Closer. ook een aanrader).

Sufjan Stevens

Aparte muziek. Een combinatie tussen 'orkestraal'(?) en folk. Ofzoiets. Is bezig om voor elke staat in de VS een album te maken (meest recent en beste: Illinois). Live in Paradiso was hij super. Hij schijnt Christen te zijn en heeft een heel mooi nummer geschreven over het onbegrip dat een jongen ervaart als zijn vriendin aan kanker sterft, ondanks verwoedt gebed en hoop voor genezing. Bizar, kiest Winamp nu nét dat nummer uit de duizenden die ik in m'n lijst heb... Topnummers: John Wayne Gacy Jr., Casimir Pulaski Day, The Tallest Man, The Broadest Shoulders.

Elliot Smith (en Iron & Wine)

Supergoeie muziek. Zijn latere album schijnt wat van de beatles weg te hebben.

Queen

Ja sorry. Ze zullen vast erg fout zijn, maar de muziek is geweldig. Topnumers: Nevermore, Bohemian Rhapsody, The Miracle

Norah Jones, Katie Melua, Tom Waits

Lekkere muziek met Norah Jones bovenaan. Topnummers: In the Morning, Spider's Web, Seven Years, Piece by Piece

Eervolle vermelding

Red Hot Chili Peppers - Staan standaard in m'n playlist. topnummers: Can't Stop, Under the Bridge, Scar Tissue, Higher Ground

The Strokes, Franz Ferdinand - oo//o/

Eisley, Loreena McKennit en Jeff Buckley. Van die laastste raad ik vooral Lilac Wine en Hallelujah aan.

Pff, sorry als ik wat, eh, weggevoerd werd, om een engelse uitspraak te misbruiken.

Denk het niet.

Het punt is dat Derren Brown dit bewust doet om te bewijzen dat je geen 'zwarte magiër' hoeft te zijn om bepaalde trucjes uit te voeren. Althans, dat beweert hij. Hij legt na afloop uit op welke manieren hij haar gemanipuleerd had.

Ik ben het met je eens dat voodoo fout is, ik probeer alleen dit te plaatsen. Feit is dat psychologische trucs soms eng effectief kunnen zijn. Wanneer is iets niet meer een truc? Is er eigenlijk wel een scheidslijn?

Een mogelijk antwoord is dat het niet uitmaakt. Dat manipulatie net zo goed magie is als 'occulte' magie. Ik kan me ook vaag herinneren dat er in een bijbelvers in één adem manipulatie/misleiding samen met toverij genoemt wordt, of dat het een vorm van toverij is.

Maar begrijp je waarom die scheidslijk () niet zo simpel is?

Iets niet kijken enkel omdat het aanstootgevend of respectloos is, vind ik een beetje kortzichtig.

En wat is precies het criterium om te bepalen dat het niets met psychologie te maken heeft, maar zwarte magie is? Dat is juist het punt; de scheidslijn is in dit geval erg lastig. Dat maakt het moeilijk, maar juist daarom ook zo fascinerend.

Ja, hè

En die van mij...

Edit: Waarom laat hij het plaatje niet zien? Volgens mij volg ik precies de aanwijzingen...

Het punt (en het interessante) is juist dat dit op het grensgebied ligt. Ik was niet van plan me er direct mee bezig te houden ...

Ik heb zo ongeveer alles van Derren Brown gezien en gelezen en ben nu bezig me nog meer in NLP te verdiepen. Het is een heel interessant (pseudo?)wetenschappelijk gebied.

Zijn werkwijze simpel wegverklaren als 'handige psychologie' vind ik wel een beetje te simpel.

Heb je zijn voodoo-pop truc gezien? De kung-fu mind punch waarin hij van achteren zonder fysiek contact iemand een stoot geeft? De aflevering waarin hij mensen laat vallen in de geest (dit om te bewijzen dat het christendom ook 'nep', maar zonder vervolgens te verklaren hoe het wel zit)?

Om het andersom te bekijken: wordt demonie ook niet afgedaan als een psychische stoornis? Er is een verschil tussen iets wetenschappelijk verklaren en iets wetenschappelijk beschrijven, of een naam geven.

Zelf vind ik het een interessant gebied, juist omdat het zo grijs is. Ik weet nog niet wat ik ervan moet denken. Het is in ieder geval goede tv..

Ik ben al lange tijd erg geinteresseerd in het fenomeen 'Neuro-Linguistic Programming' (NLP). Dit naar aanleiding van een programma dat in Engeland erg populair, waarin de illusionist Derren Brown het ene na het andere ongelooflijke trucje uithaalt. Een groot deel van zijn trucs zijn een combinatie van 'oude' goochelaarstrucs, maar het unieke van zijn show is de sterke nadruk op psychologische trucs.

Af en toe legt hij uit hoe hij een bepaalde truc heeft uitgevoerd. Veel daarvan is te accepteren als een goed voorbeeld van een psychologisch trucje. Het subliminaal inbrengen van bepaalde gedachten, het lezen van lichaamstaal etc.

Ook al is er in zijn 'werk' niet een duidelijke grens, heb ik toch vraagtekens bij zijn gebruik van hypnose. Ik heb begrepen dat hypnose een belangrijk bestanddeel van NLP is. Bovendien kan ik me herinneren dat hypnose sinds kort erkend is in de wetenschappelijke wereld.

Mijn vraag: Wat is het? Is het fout? Zo ja, Waarom? Heeft iemand hier ervaring mee?

Oh. en een warm welkom aan mij op dit forum...