munanduman

En nu ook nog Michael Guglielmucchi..

"Twenty years from now you will be more disappointed by the things that you didn’t do than by the ones you did so. So throw off the bowlines. Sail away from the safe harbor. Catch the trade winds in your sails. Explore. Dream. Discover.†- Mark Twain

Ben ik het helemaal mee eens...

Het lijkt me belangrijk te onthouden dat dit één verslag is van iemand die jij of ik niet kennen. Bovendien is het (zeker voor een artikel in het ND) een 'gewenst' verslag. Er staan talloze positieve verhalen tegenover.

Nu wil ik hiermee niet dit verhaal weg wuiven; het is inderdaad zorgwekkend als het waar is. Ik heb echter verhalen gehoord van mensen die ik goed ken (o.a. mijn ouders), die compleet verschillen van het bovenstaande.

Hun ervaring was dat er een hele sterke nadruk op het evangelie lag, dat Bentley maar een klein onderdeel van 'het geheel' vormde, en dat het geheel vreemd, maar absoluut positief was.

Ik ben het gedeeltelijk met jullie eens; uit liefde voor je medemens, of mede-gelovige is het zeker goed om je ongerust te maken over hen, of om je over hen te ontfermen.

Echter, de situatie moet ook niet extremer gemaakt worden dan zij is: Todd Bentley is op geen enkele manier met 9/11 te vergelijken, en hij verdient zeker het predicaat 'gewelddadig' niet.

Maar, stel nou dat hij inderdaad een dwaalleraar is. Ongerustheid is dan op zijn plaats. Het 'waarschuwen' of informeren van mensen om je heen ook. Maar ik denk dat er twee belangrijke dingen zijn om in het achterhoofd te houden:

1) Héb en wíl je die verantwoordelijk hebben om een ander te overtuigen van het wel of niet dwaalleraar-zijn van Bentley?

Bij het lezen van de bijbel krijg ik sterk de indruk dat God mensen die zich verantwoordelijk maken, ook meer verantwoordelijk zijn. Denk aan 'leraren' die zwaarder 'gestraft' worden voor de dwaalleer waar ze een leerling in meevoeren. Dit geldt volgens mij net zo voor het waarschuwen van mensen bij iemand die wél in dienst van God blijkt te staan. En bovendien: het is erg makkelijk om als niet-verantwoordelijke aan de zijlijn kritiek te uiten op 'iets'. De vraag die ik mezelf in dit soort situaties probeer te stellen is dan: In hoeverre is het mijn arrogantie dat ik gelijk denk te hebben, in hoeverre is de ander mijn verantwoordelijkheid, en hoe zeker weet ik dat het belangrijk is dat ik mij hierover sterk uit laat?

Dan kom ik bij punt 2) God geeft verantwoordelijkheid, en lijkt hier vrij zwaar aan te tillen, ongeacht de 'goedheid/juistheid' van de verantwoordelijke.

Denk aan hoe David met Saul omging. God stelt leiders aan, geeft bepaalde bedieningen aan mensen, zelfs als dit imperfecte mensen zijn. Saul was een stevige zondaar. Toch bleef David hem trouw, zolang zijn directe verantwoordelijkheid aan God niet in het geding was. Ik denk dat hier een principe achter zit dat wij als (post-)moderne, individualistische, eigenzinnige mensen soms vergeten. Zeker als Nederlanders. Het zou mogelijk zijn dat God inderdaad Bentley een speciale 'bediening' geeft. Het zou ook goed kunnen (of nee, het IS zo) dat Bentley de fout in gaat. Is het dan onze verantwoordelijkheid om ten koste van eenheid in onze eigen omgeving een sterke mening te uiten over iets waar we het fijne niet van weten. Ik denk dat een zekere voorzichtigheid, en vooral dat een zekere compensatie voor ons individualistische, autoriteitsloze houding, een goede benadering kan zijn voor dergelijke fenomenen.

Om het praktisch te maken: Ben je voorganger, dominee, coach, jeugdleider, of wat voor persoon dan ook met een duidelijke (geestelijke) verantwoordelijkheid? Dan is het aan jou om goed over Bentley na te denken als je ermee geconfronteerd wordt, en goed na te denken voordat je keuzes maakt om het te 'accepteren' danwel af te wijzen. Ben je onder een verantwoordelijke die een dergelijke keuze maakt, dan lijkt het mij goed om niet direct op basis van artikelen en horen-zeggen je leider afvallig te zijn, of een wig in de eenheid te slaan. In plaats daarvan zou veel gebed, of een direct gesprek met de betreffende leider beter op zijn plaats zijn. Werkt dat niet, en heb je de oprechte overtuiging dat jouw geloof er onder lijdt: dan is de keuze aan jou.

Dit klinkt allemaal misschien wat overtrokken in de context van deze topic. Wellicht ben je het compleet oneens met mijn visie op hoe de bijbel autoriteit en verantwoordelijkheid ziet. Maar het doet mij gewoon pijn om te zien dat er grote problemen ontstaan die gewoon niet nodig zijn als er iets meer nederigheid en begrip zou zijn, in plaats van extreme standpunten. En waar hebben we het over? Een gast die maar een deel vormt van een opwekking, en een opwekking aan de andere kant van de wereld die waarschijnlijk de meerderheid van de Christenen niet raakt. Is dat nou reden voor kerkscheuringen en ruzies? Hebben we nou niets geleerd in onze lange geschiedenis van steeds weer nieuwe kerkstromingen en gebroken gemeentes, vaak om dingen die achteraf toch niet zo belangrijk waren, of vrij snel over waaiden... (denk bijvoorbeeld aan de Toronto blessing).

Hmm... einde betoog..

Bronze, ik heb van meerdere bronnen gehoord dat al die geruchten die er over hem rondgaan compleet verzonnen zijn, inclusief die over de engel Emma. Hij ontkent het in ieder geval zelf (

Nu wil ik hem hiermee niet verdedigen; ik ben er niet over uit wat ik van hem denk. Er zijn mensen die helemaal fan van Bentley zijn. Anderen zien hem als werktuig van de duivel. Feit blijft dat er in dit soort situaties erg veel zwartmakerij, ruzie ontstaat, en de nodige lading onzin verspreidt wordt.

Met name dat laatste stoort me. Er zijn (evangelische) kerken die uiteen vallen vanwege deze discussie, en dat lijkt me niet de bedoeling. Sinds wanneer is ons individueel 'gelijk' behalen belangrijker dan eenheid, liefde en geduld?

Als je niet direct onder 'leiding' van deze man staat, en zolang je geloofsleven er niet onder lijdt, waarom zou je er dan zo'n groot issue van maken, zoveel haat verspreiden, en eindeloze, overloze discussies voeren over deze man? Ik begrijp het niet...

Fantastisch nummer, die eerste. In erg veel nummers van hem is een diepe Christelijke boodschap te bespeuren, alleen blijft het mij onduidelijk of hij Christen is... weet iemand of er interviews met hem zijn waarin hij over zijn geloof vertelt?

Mijn persoonlijke ervaring is dat lokale organisaties en bevolking in heel veel gevallen weinig hebben aan (jongeren)projecten. Het schept een bepaalde verwachting bij de bevolking waar de organisaties niet aan kunnen voldoen, verstoort de gang van zaken en gaat hier vaak zelfs tegenin, en de projectleden zijn vaak niet erg 'cultuurgevoelig', wat ook weer problemen met zich meebrengt.

Natuurlijk zijn er uitzonderingen, ik ben absoluut niet tegen jongerenprojecten, maar ik ben van mening dat ze in een groot aantal gevallen meer negatieve dan positieve effecten op hun 'slachtoffer' hebben.

Dat gezegd hebbende, denk ik dat het grootste voordeel wordt behaald door de deelnemers zelf. Die raken enthousiast, worden uit hun leven wakker geschud, doen iets nuttigs tijdens hun vakantie, en leren veel over God en andere culturen. Dit heeft op zijn beurt weer een positief effect op de lange termijn, omdat deze deelnemers geinteresseerd raken in 'de zending'. Ik ken veel mensen die vervolgens voor langere tijd de zending in gaan, of actief financieel blijven bijdragen aan een project. Met name dat laatste is erg nuttig .

Laat ik daarbij wel zeggen dat ik hiermee niets wil zeggen over het nut van ontwikkelingshulp en het nut van de typische projecten waaraan dergelijke groepen meedoen; dat lijkt me een veel bredere, andere discussie...

Dat je censuur én willekeur zal houden en overal hebt is een feit én een dooddoener. Mijn punt was dat om willekeur te vermijden, je censuur zo spaarzaam mogelijk zou moeten toepassen.

Maar ik ben blij om te horen dat men censuur hier erg vind meevallen. Ik ben zelf forums gewend waar minimale (maar toch onverbitterlijk strenge) censuur werd toegepast, maar dat zullen dan wel uitzonderingen geweest zijn.

Ik ben trouwens wel benieuwd waarom dit topic verwijderd werd. Ik ken weinig andere forums waar een dergelijke censuur wordt toegepast en ik wil het graag begrijpen.

Is het in het kader van een meer 'groen' forum; bits en bytes besparen? Is het om nutteloze gesprekken te vermijden? Zo ja, waarom zijn er dan zoveel andere 'nutteloze' topics?

Het is niet zozeer dat ik het erg vervelend vind, ofzo, maar het lijkt me gewoon een beetje raar als er zomaar slotjes op topics gezet worden omdat een of andere moderator ze nutteloos vind. Dat werkt arbitrair machtsmisbruik in de hand, en ik heb altijd geleerd dat een moderator vooral dient om reactief bij te sturen, en niet proactief de onderwerpen te bepalen.

Overigens, als deze discusie vaak gevoerd is mag je me gerust negeren. Het is niet iets waar ik wakker van lig, meer nieuwsgierigheid.

Naam: Damien Rice

Style: Pure Awesome

Beetje als: Ray LaMonagne

Luister: Piratenbaai, iTunes

Christelijk (dus of de band/artiest uit christenen bestaat): vast niet

Omschrijving: Pas weer "Closer" gezien, een van mijn lievelingsfilms. Er worden een aantal nummers van Damien Rice prominent gespeeld tijdens de film, waaronder de fantastische beginscene. Hierdoor werd hij groot.

de muziek van Damien Rice is heerlijk melancholisch, net-niet-gelikt, eenvoudig. Met name de zang van Lisa Hannigan tilt zijn muziek boven het gros van de singer-songwriters uit.

Wat ik bijzonder vind aan hem is dat hij erg veel gevoel in zijn stem legt. Doet me af en toe wel eens aan de meester, Jeff Buckley, denken.

Oh, en de teksten zijn fantastisch. Ik moest bij het luisteren denken aan de periode dat ik deze muziek net ontdekt had. Ik ging door een nogal, euh, woelig fase (een vrouw...wanneer eens niet...*zucht*), en zijn debuutalbum "O" was een bizarre soundtrack van mijn leven. Ik luisterde afhankelijk van de situatie naar bepaalde nummers en begon pas later op de teksten te letten. Die bleken precies bij elke situaties te passen. Heel bizar. En mooi.

oh ja, zo'n rond schijfje...maar ik had begrepen dat muzikanten daar nauwelijks mee ondersteund worden en vooral de kas van grote maatschappijen hiermee gespekt wordt. En dat het daarom beter is geld te steken in concerten en merchandise. Maar misschien is dat een ander rond schijfje?

Wat is een 'cd' trouwens? Is dat zo'n vierkant dingetje met twee gaatjes waar je muziek op kan zetten en dan afluisteren wanneer je wilt? Zelfs onderweg? Op een wokmen ofzo.

Of is het een programma voor de pc om muziek te luisteren? Zoals iTunes.

Eerst even een kort vraagje: om welke reden is het frontpage artikel niet gelinkt aan dit forum? Zou dat niet logisch zijn? Ik ben (alweer) vrij nieuw, dus misschien snap ik niet helemaal hoe de boel hier in elkaar zit..

Enfin. Wat betreft het artikel: ik vond het erg goed geschreven. Ik had ofwel een sterk veroordelend/cynisch artikel, ofwel een enkel lovend artikel verwacht. Een verslag van je eigen ervaring vind ik een erg goede middenweg. Zelf weet ik nog niet wat ik van TRIN moet denken, maar mijn broertje is er helemaal weg van, en ik ken veel mensen die er erg positief door beïnvloedt zijn...

De HTC Touch Diamond is ook mooi, inderdaad. Ik ben toch voor de iPhone gegaan omdat ik a) als apple freak niet anders kan en de potentie van iphone apps zoveel groter is dan wat er verder op de markt is. Dat zijn in ieder geval de belangrijkste punten.

Vooral de applicaties (en de brede ondersteuning van ontwikkelaars hiervoor) zullen de iPhone groot maken, denk ik. In feite is het gewoon een PDA, met het voordeel dat er heel veel software voor ontwikkeld wordt.

Als 'voorproefje' heb ik een tijd zitten rommelen met een 'gekraakte' ipod touch (jailbroken). Allerlei software geinstalleerd en veel gebruikt waaronder:

een uitgebreid notitieprogramma

een wikipedia applicatie

een soort geintegreerd woordenboek programma dat ook synoniemen, etymologie(?), vertaling naar andere talen en mogelijk zelfs uitspraak van een woord geeft,

een programma om je computer van een afstand te kunnen bedienen (VPN)

de mogelijkheid bestanden op de iphone te zetten en meestal ook te openen (pdf, html, doc, ppt, jpg, etc.)

een ebook reader dat beter werkt dan 'professionele' ebook readers (met backlit scherm als enig nadeel)

op deze reader een flinke lading boeken en bijbelvertalingen.

Nu zijn deze dingen in theorie mogelijk op andere telefoons, maar het feit dat de iphone gewoon OSX draait en veel ontwikkelaars heeft maakt het grote verschil.

AMERSFOORT - Bij een brute overval op een project in Kakamega in Kenia zijn vorige week donderdagavond vijf Nederlandse deelneemsters aan een werkvakantie verkracht. De reis was een initiatief van de christelijke organisatie Livingstone uit Amersfoort.

Bron: Reformatorisch Dagblad

Verschrikkelijk nieuws...

Vooral schokkend omdat ik een heel aantal mensen ken die regelmatig met Livingstone op reis gaan, en ik ben sowieso al lange bekend met de organisatie (zoals velen hier wellicht).

9 Crimes - Damien Rice. Eerste nummer van z'n nieuwe album en tot m'n verbazing vaak twee keer op een dag op de radio! Echt cool, want ik hoor hem normaal nooit 'mainstream'.

Niet het beste nummer van het album, maar ik klaag niet . En Lisa, de zangeres met de goddelijke stem die meestal ondersteunt en te weinig te horen is, zingt veel in dit nummer.

De inhoud van D&D is in grote mate gebaseerd op wat Christenen over het algemeen onder 'occult' verstaan. Echter, het is een spel, dus niets ervan is 'echt'. Als je iemand neerknalt in GTA, ben je toch ook geen moordenaar?

In interessante, maar hele aparte vraag is of het fout is om zoiets te spelen. De precieze definitie van 'occult' is dan minder belangrijk.

Ik denk dat de vergelijking met GTA wat dat betreft ook opgaat. De dingen die je in D&D en op D&D gebaseerde games doet, zijn in 'het echt' volgens de Christelijke leer fout. Hetzelfde geldt voor GTA. Demonen oproepen, 'channelen', moorden, met hoeren in je auto van bil gaan, etc. Heb je geen moeite met GTA, dan heb je waarschijnlijk geen moeite met D&D.

Heb je echter wel moeite met D&D, maar niet met GTA, of andere spellen die 'foute' dingen simuleren, dan moet je jezelf afvragen waarom je dat vindt. Wellicht is het een inconsequente redenering, voornamelijk gebaseerd op je achtergrond en cultuur (het occulte is bij ons erg ongewoon, extreme gewelddadigheid en vrije seks deel van onze 'pop-culture'.

Persoonlijk heb ik moeite met mensen die D&D, Lord of the Rings, Harry Potter en dergelijke afdoen als 'fout', maar geen oog hebben voor geweld en seks in onze maatschappij. Voor mensen die met beiden erg voorzichtig zijn, heb ik enorm veel respect.

Zelf denk ik dat beiden niet per definitie fout zijn, maar ik vraag me wel eens af in hoeverre God er blij mee is dat we (veel) tijd besteden aan het nabootsen van 'foute' dingen.

(en met fout bedoel ik; volgens de meest gangbare Christelijke denkbeelden onacceptabel)

Tot zover mijn gedachten hierover...

De hoofdpersoon uit Prison Break lijd aan dezelfde kwaal als Kate uit Lost; meer dan één gezichtsuitdrukking kent hij niet.

Maar even serieus en wat positiever: Ik heb stukjes gezien van Prison Break en afgezien van de belachelijke premisse (inbreken om uit te breken? Met een kaart op je lichaam?) zag het er erg leuk uit. Is de kwaliteit goed gebleven in het verdere verloop van de serie?

Persoonlijk ben ik meer een Veronica Mars en Heroes fan. Heroes is net bij aflevering 8 in de VS (dus duurt nog even voordat het in Nederland is) en schijnt wel wat te lijken op The 4400. Er vindt in de VS een grote migratie plaats van ontevreden Lost fans (ik ben er een van) die Seizoen 3 (en eigenlijk 2 ook al) vonden tegenvallen.

En Veronica Mars....blijft een constante topserie. Ze zijn nu begonnen aan serie 3, ondanks slechte ratings en een constant gevaar dat ze moeten stoppen. Veronica Mars is het beste te omschrijven als Nancy Drew (boeken) + Buffy the Vampire Slayer - het bovennatuurlijke. Als je van (film) noir houdt vind je deze serie wel leuk.

Enfin, om BOT te gaan, weet iemand hoe ver ze in Nederland achter lopen op de VS wat betreft deze serie?

Ik merk wel dat er een verschil is tussen alleen zijn en rustig zijn, of rust hebben. Ik ben heel vaak alleen, maar zit dan met een onrustig hoofd, eh, onrustig te zijn. Het kost vaak een lange tijd van alleen zijn voordat dat allemaal weggeëbt is.

De week van stilte in Taizé heeft me geleerd dat dit erg lang kan duren en dat het in de meeste gevallen niet genoeg is om sporadisch langere tijd alleen te zijn. Het moet misschien een levensstijl worden, om echt effectief te zijn?

Is er een christelijke variant op Radiohead? Damien Rice? Elliott Smith? The Smiths?

Schrijven lukte bij mij nooit. Toch heb ik mezelf altijd als schrijver gezien, om een of andere reden. Sinds ongeveer een jaar lukt het allemaal wat beter en schrijf ik korte verhalen, houd ik m'n weblog bij en ben ik ook bezig met andere 'schrijversdingen' (soms een gedicht, of rommelen met een script ofzo). Ik ben nu nog echt op een punt waar ik m'n eigen 'ding' probeer te ontdekken, wat voor genre's bij me passen enzo.

Schrijven is leuk!

Een goed boek, leuke, rustige muziek en een grote pot thee op m'n kamer! Ook ga ik vaak 's avonds laat een stukje wandelen door de binnenstad van Alkmaar. Heerlijk!

Oh, en ik ben een tijd krantenjongen en postbode geweest. De rust 's ochtends vroeg mis ik echt wel eens. Het is echt heerlijk om om half zes 's ochtends in je uppie door de natuur en de stad te fietsen.

Vreemd genoeg vind ik nu vaak m'n rust in hele drukke omgevingen. Op school ga ik vaak expres in de kantine of een andere drukke plaats zitten, gewoon kijken naar mensen, of lezen met het geroezemoes om me heen. Waarom ik dat rustgevend vind, weet ik eigenlijk niet.

Delicate (youtube) van Damien Rice.

De regel: "Why'd you sing Halelujah if it means nothing to you?" en later "Why'd you sing with me at all?" spookt echt al maanden lang door m'n hoofd. Ik hoorde hem voor het eerst tijdens een aflevering van Lost (voor de kenners, ergens in seizoen een als ze rond het kampvuur zitten), en ben daardoor fan van Damien Rice geworden.

In context gaat het volgens mij om een relatie die gewoon heel erg...ingewikkeld en gevoelig is. Angst om te snel te gaan, angst om iets verkeerd te doen, angst dat de ander misschien minder voelt dan je denkt.

Zoals meestal het geval is, spookt het nummer door m'n hoofd omdat ik nu precies in zo'n situatie. Alleen dan tussen mij en God (tekst dus niet een op een te vertalen ). Mooi nummer in ieder geval.

Ik denk dat het beste advies is: Wees relaxt. Ga niet actief zoeken naar 'de ware', of zelfs naar 'een relatie'.

Probeer in plaats daarvan gewoon relaxt relaties op te bouwen met anderen. Ga nieuwe mensen ontmoeten (credible meeting?!?), stap uit je vertrouwde omgeving, durf intiatieven te nemen. Wat ook handig kan zijn, is om te bedenken wat voor type mens jij bent, wat voor type mens bij jou past (vaak toch een beetje een tegenpool, maar ook weer niet helemaal), en dan te bedenken waar je dat soort mensen tegenkomt. Maar ga daar ook weer niet te veel over nadenken. Je vindt leuke mensen vaak op de meest onverwachte plaatsen en in de meest onverwachte situaties!

Op een gegeven moment ontmoet je vanzelf iemand met wie het extra 'klikt'. Ga dan ook niet meteen moeilijk doen, maar probeer gewoon rustig de relatie op te bouwen...

Dat is in ieder geval mijn ervaring.

Oh en bidden schijnt ook te kunnen helpen