Benedictus17

Okay Ol Moth dus. Hihi.

Hihi ik heb volgens mij maar twee mensen van credible ooit in het echt gezien. Weet niet of ze behoefte hebben aan dat ik hun naam hier vermeld... eentje is trouwens niet meer (weinig?) actief...

Drummen, ik kan een beetje drummen. Ik zit niet op les maar met wat potjes en pannetjes en zo kan je jezelf al een heleboel aanleren. En leuk om dat dan te doen op het drumstel op school.

Oh, mag geverfd haar ook? Dan heb ik er nog wel een paar... Gehgeh...

* Michiel nu met de IMG tag direct te zien... kijk ook eens in de FAQ

Ik heb ook lenzen. En het bevalt me prima. Ergens heb ik nog wel een bril liggen, maar die is een beetje verbogen...

Ik heb mijn lenzen altijd in, soms prikt het wel eens, maar dan doe ik ze gewoon even opnieuw in.

Griezelbus 2

Ik ben nu "De wereld van Sofie" aan het lezen.

Gaat over filosofie enzo. Heel interessant...

Ik ga naar de derde van het gymnasium.

*denkt...*

Op maandag 29 mei 2006 18:07:46 schreef Hester het volgende: [...]Samen met vriendinnen kwijlen (figuurlijk dan) op een leuke jongen/man en van alles over hem proberen te weten te komen en op stiekeme manieren contact proberen te maken. En zo. Die goeie ouwe tijd...

zoiets noemen wij op school dus 'stalken' (Iets wat we dan ook de hele dag door doen )

Volgens mij had ik deze hier nog niet gepost. Niet schrikken hij is nogal lang...

(We moesten een gedicht schrijven voor Nederlands, en het in de klas voorlezen, ik had het langste gedicht van iedereen.)

Onverwachte Gedachte.

Ik haat niet mezelf, ik haat niet het leven

Want hij heeft jou aan mij gegeven.

Zoiets moois had ik nooit durven wensen.

Ik ben gewoon anders dan anderen mensen.

Helaas moest jij al snel weer gaan,

Je hebt mij achtergelaten met jou baan.

Hoe heb je me dat eigenlijk aan kunnen doen?

Waarom is alles zo anders dan toen?

Ik sta hier nu alleen en verlaten,

Ik wil met niemand meer praten.

Ik heb angst voor de mensen.

En ik heb ook mijn grenzen.

Maar er is niemand die ernaar vraagt, of ze zelf maar weet.

En iedere keer dat iemand mij vergeet.

Voel ik die pijn in mijn hart.

En dan wacht ik met smart.

Op de dood,

Ja, dan voel ik me pas groot.

Voor de dood ben ik namelijk niet bang,

Want ik weet al heel erg lang.

Dat de wereld binnenkort vergaat.

Al het werk voor niets, het is gewoon te laat.

In wat voor vreselijke wereld ben ik terecht gekomen.

En ik had nog zoveel andere dromen.

Maar in deze wereld is er geen plaats meer voor.

Geen liefde, geen warmte, geen luisterend oor.

Ik ben niet mezelf

En als ik kijk naar het hemelgewelf

Denk ik aan god

En aan mijn lot

God is mijn steun, en jij geeft mij kracht

Want ik weet dat er verder toch niemand op mij wacht.

Ik voel me nu met iets verbonden,

wat ik nog niet eerder had gevonden.

Maar dankzij jou raakte ik er in geïnteresseerd,

Dankzij jou, heb ik al zoveel dingen geleerd.

En het liefst maakte ik jou ook van kant,

Maar je bent toch m’n zielsverwant

Het liefst wilde ik samen met jou de dood in gaan,

Maar jij hebt ook recht op een bestaan.

Jij hebt wel het geluk gevonden.

En je voelt je zeer verbonden.

Met god en alles en iedereen.

En alleen jij kan me helpen, maar dat weet er bijna geen een.

Ik ben een hopeloos geval,

En ik wacht op die knal.

Die ons allen zal verlossen van de oorlog, van het kwaad.

Van het vuil van de wereld, die samen met ons vergaat.

En de kans bestaat,

Dat de wereld binnenkort vergaat,

En dan is het te laat.

Dus laten we nu snel de wereld ontdekken en onze gedachten.

Daar moet je niet te lang meer mee wachten.

En doe je dat wel,

Dan keer je weer snel,

Na je dood hier op de aarde terug.

En dan pas zullen jullie begrijpen wat ik hier bedoel,

Hoe ik me voel,

En dat we hier zijn met een doel.

Ja, mensen hebben gewoon pech,

Dat ze na deze levensweg,

Naar dit leven worden teruggekeerd,

En niet zoals ik,

Naar een andere wereld worden gereïncarneerd.

En dat alleen omdat ze niet na hebben gedacht,

Over die enorm grote goddelijke kracht.

Op deze wereld voel ik me gewoon niet thuis, tenminste; dat zegt mijn gevoel.

Maar er is toch niemand die begrijpt waar ik nu op doel.

Ik wil schreeuwen, krijsen, huilen.

Er is toch niemand die met me wil ruilen.

Niemand die mij horen wil,

Ja, daarom is mijn leven zo kil.

En je moet durven,

Die lasten van die filosofische vragen,

Al die dagen,

Met je mee te dragen.

Dat geeft druk,

En je voelt je geluk,

Langzaam wegstromen,

Weg uit je dromen.

En zelfs aan de mensen die je vertrouwt,

Durf en kan je niet zeggen,

Of zelfs maar uitleggen,

Dat je op een hele andere manier,

Van het leven hier houdt.

Zonder god voel ik me op deze wereld maar een kleine stip.

Niemand toont voor mij ook maar enkel begrip.

begrip voor mijn gevoelens, emoties, gedachten.

Begrip voor wat ik denk over spirituele krachten.

Dan wordt er om gelachen, en telkens weer.

Voel ik dan voor de mensen de grootste afkeer.

Behalve voor jou,

Want je moet weten dat ik van je hou.

Maar wel op een manier die de meesten niet kennen,

Die niet weten hoe ze hun zielsverwant moeten herkennen.

Alle mensen die ik ken hebben problemen,

En ik zou ze allemaal zo graag over willen nemen.

Die problemen draag ik eigenlijk al met me mee, zonder dat ze het weten.

Ja, ik zit met hun problemen, terwijl zij ze langzaam vergeten.

Ik zou ze zo graag nu willen helpen,

Hun bloeden te stelpen.

Maar ik kan het gewoon niet, hoe ik ook probeer.

Ik ben gewoon een lafaard, daar komt het telkens weer op neer.

En als alles zich begint op te hopen,

Begin dan maar vast met weg te lopen.

Dan sla ik alles en iedereen kort en klein,

Leedvermaak is soms best fijn.

En ik wil niemand wreken,

Ik wil geen harten breken,

Maar het moet,

Het voelt gewoon goed.

Fouten maak ik al genoeg.

Ik heb nog een hele lange weg voor de boeg.

Dingen uit het verleden wil ik vergeten, vermijden.

Dingen waar niet alleen ik onder heb moeten lijden.

Ik wil gewoon stoppen,

Met altijd alles maar op te kroppen.

En dan nog de mensen die lopen te zeiken,

Over wat ik allemaal in de toekomst zou moeten bereiken.

En op het moment dat mijn hoofd weer leeg is, zonder zorgen,

Ga ik weer geven om aardse dingen,

Zoals kleding, uiterlijk en dat soort bezittingen.

Maar eigenlijk scheelt me dat geen zier,

Want ik weet het: ik hoor niet hier…

De enige steun die ik ooit heb kunnen vinden,

Was toen ik me aan jou begon te binden.

Ik ben dan misschien niet van deze aarde,

Maar jij liet me tenminste in mijn waarde.

En niet de anderen,

Maar alleen jij kon me veranderen.

Jij bent de enige die heeft gezien,

Dat ik inderdaad iets anders verdien.

En het zou jammer zijn als ik me hierin vergis,

Want je moet weten dat ik je echt heel erg mis.

En als het dan toch niet zo is,

Ben ik toch blij,

Want jouw ziel hoort bij die van mij.

Met jou zou ik mijn leven verder op willen bouwen,

En ik denk dat ik jou het meest kan vertrouwen.

Je weet niet wat jij op dit moment met mij doet,

Maar ik kan je verzekeren: het voelt goed.

En elke keer als ik aan jou en je ideeën denk,

Weet ik het weer: Jij bent van God een geschenk.

Ik wil me niet meer verschuilen.

Want nu sta ik hier, in de regen,

En zonder jou kan ik er niet meer tegen,

Om elke dag weer mijn zorgen van morgen,

Van me af te spoelen.

Jij laat me telkens even afkoelen.

Het is geen kilte,

Maar meer een verkoelende stilte,

Die mij kust.

Want jij geeft mij rust.

Ik mis in mijn leven de balans,

Maar door jou heb ik de kans,

Om die te ontplooien,

Dingen weg te gooien,

Dingen kwijt te raken,

En een nieuw begin te maken.

En dit wil ik ook nog even kwijt,

Want ik heb heel veel spijt,

Van de dingen die ik je heb aan gedaan.

Ik had meer rekening met je kunnen houden,

En terwijl we elkaar vertrouwden,

Heb ik je voorgelogen,

En het ergste van al: ik heb je bedrogen.

Ja, we waren vrienden,

Maar jij was iemand die een beter persoon dan ik verdiende…

Kunnen we het verleden niet gewoon laten gaan?

Ik kan ermee leven,

Dus hierbij heb ik je vergeven.

En ik wil je smeken,

Je niet op mij te wreken.

Degene die ik nu heb aangesproken,

voelt zich al tijden door mij gebroken.

maar ik heb je vergeven,

en we kunnen beiden weer verder leven.

Misschien klinkt dit heel vreemd allemaal,

Maar dit is een keer mijn verhaal.

En voor het voorlezen van dit gedicht heb ik zelf kunnen kiezen,

En vertel dit door,

Want zeg nou zelf,

Wat heb ik hier op deze wereld nu nog te verliezen?

1. Wat voor mobiel heb je, wat voor functies zitten er op?

Ik heb een Nokia 3410 (jeeej eindelijk weer!). Naja, je kan er niet zo superveel mee, maar het is een handig en degelijk ding...

2. Abbo of prepaid?

Prepaid (Telfort)

3. Hoeveel beltegoed jas je er per maand doorheen?

Heel erg weinig, ik gebruik dat ding nauwelijks.

4. Staat hij altijd aan?

Nee, haast nooit. Alleen als ik hem moet gebruiken haha.

5. Wat staat er in je laatste smsje?

Leuk!

6. Wat is het nut van een mobiel?

Handig als je opgehaald moet worden uit school en je moeder weet niet precies wanneer je uit bent, kan je sms-en. (Dat is dan ook eigenlijk het enige wat ik met dat ding doe. )

eeeh ja...

Ooh, the pirates of the caribbean vind ik echt een meesterlijke film.

Ik wil echt zo'n zelfde outfit als jack sparrow...

Eeh.. ik zocht iets op over iemand... en toen vond ik hem op deze site en toen heb ik me ook maar aangemeld haha. En TOEN ben ik me erg gaan interesseren in geloof enzo. Dankzij mijn eigen nieuwsgierigheid dus...

Dat herken ik ja. Als het 3 pagina's zijn is het zo gevonden, maar soms zijn het er veel meer!!!

Ik draag als ik naar de kerk ga gewoon wat ik normaal ook draag. (gewoon een broek en een trui bijvoorbeeld, lekker simpel)

Maar ik ben op kerstnacht met een kerstpakje (kort rood rokje en een truitje met wit randje) naar de kerk gegaan. Werd geen probleem van gemaakt, in tegendeel juist!!!

is dat een stille hint???

Hhm daar zit wat in...

Raido, ik vind mezelf nog wel een beetje jong om te trouwen hoor hahahahahah!!!

Wat een enorme stoere kleding is dat allemaal zeg!! Zo zou ik er dus echt wel bij willen lopen . Geweldig!!!

Die trouwjurk is mooi zeg!!!

******

God is de maan,

God is de zon,

God is het leven,

God is de bron.

God is pijn,

God is verdriet,

God is de liefde,

God zie je niet.

God is de zon,

God is de maan,

God is het leven,

God is bestaan.

God is geen haat,

God is geen hel,

God is de liefde,

God voel je wel.

God is de liefde,

God is een ster,

God zit in jou,

God is niet ver.

God zit in vriendschap,

God zit in geven,

God zit in geluk,

God zit in leven.

God is voor jou,

God is voor mij,

God is voor allen,

God gaat niet voorbij.

**********************8

Wil ik dood of wil ik leven,

wl ik stelen, wil ik geven,

wil ik denken, wil ik doen,

wil ik snijden of een zoen.

Wil ik breken of verbinden,

wil ik helen of verslinden,

wil ik wel of wil ik niet,

wil ik liefde of verdriet.

Wil ik zitten, wil ik staan,

wil ik blijven, wil ik gaan,

wil ik dag of wil ik nacht,

wil ik hard of wil ik zacht.

Wil ik ruzie of vriendinnen,

wil ik woorden, wil ik zinnen,

wil ik druk filosoferen,

wil ik rustig mediteren.

Wil ik slap zijn, wil ik kracht...

Nee, ik wil slapen...

Rust Zacht...

********************

Iedereen wil steeds meer,

het houdt toch allemaal op een keer!

Hoewel de wereld maar langzaam vergaat,

is het, voordat je het weet, al te laat.

Hoe langer we doorgaan,

hoe moeilijker het wordt.

Dus laten we opschieten,

het leven is al zo kort.

En ik vraag me af,

wat zijn we eigenlijk laf,

als we iets moeten doen voor elkaar.

We maken onze beloftes niet waar.

Alles gaat maar over seks en geweld.

We weten niet eens meer wat we moeten doen met ons geld.

Jij bent de baas, jij bent knecht.

Zo werkt dat niet, iedereen hetzelfde recht.

Laten we elkaar helpen en begrijpen,

en vooral niet er tussen uit knijpen.

Keer op keer blijf ik herhalen:

geven is voor gelukkige mensen, wegnemen voor vandalen.

Dus dit is de test voor ons leven:

10% nemen en 90% geven.

*************************************

God heeft ons het leven gegeven,

dus bouw geen muur om je heen,

maar zet je deuren open

en laten we hopen

het geluk en de vrede te vinden.

*************************

Was ik maar dood in plaats van in leven.

Al was het maar voor even.

Even rust, even leeg

alsof iedereen even zweeg.

Geen kwaad of haat,

geen ruzie of verdriet.

Geen geluid, alleen stilte.

Alles even niet.

*******************************

Ik zie de zin van het leven niet meer in.

Eindigt het met een punt, of wordt het juist een nieuw begin.

Het heeft geen zin te zwoegen

zonder doel voor ogen,

niets te mogen

dan braaf te zijn,

dat doet pijn.

De zin van het leven is lol te hebben,

maar ik kan het niet meer aan.

Ik moet gaan...

Vaarwel...

************************

De dag is vol haat,

vol ruzie,

vol kwaad.

De dag doet pijn

in mijn hart,

niet fijn.

De nacht verzacht

het stressvol kloppen van mijn hart.

met haar liefdevolle kracht...

*******************************

Ik snij, ik snij,

ik voel me niet blij.

Ik bloed, ik bloed,

ik voel me niet goed.

Ik zou zo graag gaan,

naar een land,

waar ik een beter bestaan

zou kunnen krijgen.

Vol rust en vrede,

niemand valt je in de rede.

De maan luistert naar mijn hart,

De zon luistert naar mijn verstand.

En niemand zou denken:

'Wat is er toch met haar aan de hand?'

***************************

Laat me gaan,

Ik wil niet meer bestaan.

Ik wil naar een plek zonder zorgen.

Geen morgen

geen dag

geen nacht...

alleen maar die kracht

van geluk.....

************************

Het leven is mooi,

het leven is prachtig

en ik luister aandachtig

naar de geluiden uit de natuur.

Het is zo puur

ik wil hier niet weg

zelfs als ik het zeg.

Die sterke kracht

verzacht de pijn

in mijn hart.

De zon schijnt

de pijn verdwijnt

in de lucht

een vogel op zijn vlucht

onbewust,

vol van rust...

***********************

God is niet hier,

God is niet daar,

God is in alles,

Ook al klinkt dat wat raar,

Het is echt waar...

********************

Ik wil rust, gewoon rust,

er is toch niemand die mij kust,

Geen arm om mijn schouder heen.

Niemand die mij wil.

Zo slaak ik mijn allerlaatste gil...

*********************************

Zo, dat zijn mijn gedichten.. nogal veel maarja.

Ze lijken eigenlijk wel op elkaar, maarja.. ik kan ook niet echt goede gedichten schrijven he

En nee, ik snij niet en ik wil ook niet dood, alleen ik had gewoon hele 'vreemde' inspiratie.

ik zie uit naar de zomer *zucht*