Aviator

Pffff, ik heb even rust nodig

Vandaag de walvis buik (lees huis) schoongepoetst, meubels verzet en bekeken wat leuk staat en lampen opgehangen... Ik wil toch minstens zien dat in niet in de poel van maagzuur stap! (lees: een boek wil kunnen lezen als het buiten donker is )

Ik moet echt niet lang nadenken over maagzuur hoor, daar word ik altijd wat misselijk van. (verbeeld hier een kotssmiley)

Alle mensen, "mijn kinderen" hebben nog betere fantasie!

Ik denk dat ik iets inslik om wakker te worden als die vis gaat spugen! Misschien helpt het om de buikwand te bewerken...

Soms maakt het me gewoon al heel blij als ik lekker een uurtje eerder weg kan van mijn werk

Haha, gezelligerd ben jij hoor, Annzie

Ik voel me gevleid Robert

Oke, oke, ik knijp mijn neus, ogen en oren wel dicht, dan ga ik ook wel in de vis zitten...

(wanneer gaan we uit die vis )

LOL

Mag ik gewoon in een bootje ronddobberen? Ik zie het niet zo zitten in de buik van een vis...

Yeah, succes

in letterlijke zin is dat denk ik ook zo, maar ik denk dat de uitdrukking "jezelf zijn" dat niet betekend. Zoals ik in mijn post uitlegde, heeft het te maken met het accepteren van jezelf...

Naar mijn idee zien wij "het jezelf zijn" heel anders en is het niet met elkaar te vergelijken...

Ik heb mezelf pas leren accepteren toen ik mijzelf bekeek zoals God naar mij kijkt. Tekortkomingen horen daarbij en juist door God kan ik dat accepteren en openstaan voor anderen en voor God.

Wil je nu beweren dat met "jezelf zijn" je een egoistisch verlangen najaagt? Dat is absoluut niet wat ik bedoelde met "jezelf zijn". Wanneer je schijn oprecht bent in je bedoelingen ben je echt niet jezelf, hoe christelijk je misschien ook over komt. Het gaat er denk ik juist om dat je God vraagt om die instelling je eigen te laten worden. Dat God het verlangen in je legt om oprecht te zijn in bedoeldingen en dus dit aan te leren en te accepteren in jezelf.

Ik krijg een beetje het idee dat mijn mening als een verkeerde gedachte gezien wordt. Maar naar mijn idee kun je nooit Gods wegen en visie accepteren zolang het niet je eigen intenties zijn of worden. Je hebt Gods accepterende inzicht nodig om tot dat niveau te komen. Dat is dan echter mijn zienswijze...

Dat je daarvoor vaak je geest moet overwinnen, is niet meer dan normaal. Dat je jezelf vaak in goede gewoonten moet oefenen door ze gewoon te dóén, ook al "voelt het niet goed," is ook niet meer dan normaal. Maar hoe vaker je dat doet, hoe gemakkelijker het zal gaan en hoe meer het bij je natuur zal horen. Pas als je koste wat het kost "jezelf wilt zijn," zul je jezelf des te harder verliezen en ben je gewoon één van de vele mensen, in plaats van die unieke heilige die Christus van jou wil maken.Ik denk dat ik het hiermee eens ben, dat je ook in dit jezelf kan zijn...

Op woensdag 21 juli 2010 23:55:51 schreef Olorin het volgende: Ik denk dat jezelf zijn enerzijds en anderzijds het je anders voordoen in de hier gegeven context niet met elkaar in strijd hoeft te zijn. Het is belangrijk denk ik dat je in een relatie jezelf kunt zijn en de ander je lief heeft en jij de ander, en niet een rol die je speelt. Maar het is denk ik ook fijn als je tegelijk fijn, aantrekkelijk, gezellig en leuk voor je partner wilt zijn. Ik kan bijvoorbeeld heel laks zijn met een zesjes mentaliteit, maar graag wilt dat mijn partner trots op me kan zijn en dan enorm mijn best doen. En dat kan dan ook voldoening geven en jezelf misschien wel veranderen, dat wat je graag voor hem\haar wilt zijn dat ook zelf worden. Dat is ook een stukje liefde denk ik. Weten dat ze ook van je zou houden op een klamme plakkerige warme dag, maar ondanks dat toch maar gaat douchen en fris en fruitig naar haar toe komen.

Hier ben ik het ook mee eens

Het zijn van jezelf hoeft ook helemaal niet te betekenen dat je jezelf nooit zou schamen of dat je door het jezelf zijn niet zou uitsloven voor je lief. Ik denk dat jezelf zijn inhoud dat je jezelf kent en dat accepteerd en ook toestaat om jezelf te zijn in situaties. Ik kan bijvoorbeeld heel verlegen zijn/ overkomen. In die situaties ben ik mezelf en ik sta mezelf ook toe om verlegen te zijn.Ik heb geaccepteerd om rode wangen te krijgen en erger mij daar niet meer aan... Als je jezelf bent wil dat niet zeggen dat je perfect bent en nooit schaamte gevoelens hebt of dat je maling hebt aan iedereen. Jezelf zijn is denk ik weet hebben van je gevoelens en je goede en slechte eigenschappen en dat ook toestaan van jezelf. Dat je daardoor niet uit het veld laat slaan maar er op een positieve manier mee om weet te gaan.

Ook hierin ben ik het met je eens. Ik denk dat het jezelf zijn er ook inzit, dat je je neer legt bij je keuze en open staat voor jezelf en anderen om je gedrag aan te passen zonder negatieve gevoelens voor of over jezelf.

Ik heb alleen de OP gelezen en niet alle reacties daarna, om zo blanco te zijn in mijn eigen reactie.

Voor mij was er 1 sleutel, die ervoor gezorgd heb dat ik ben wie ik ben en dat ik ben bij degene die voor mij het meest perfect is:

Leer jezelf zijn, in je slechtste eigenschappen en in de beste eigenschappen. Leer dat te accepteren en leer de punten die je van jezelf niet acceptabel vindt te veranderen. Verander niet omdat de ander dat wil, want dat houdt je nooit lang vol...

Als jij dingen van jezelf niet accepteerd, kan je partner dat sowieso niet doordat je zelf constant in conflict bent over dat deel wat je zelf niet accepteerd van jezelf.

Toen ik mijn partner leerde kennen was ik dat punt voorbij, mezelf accepteren, waardoor ik mezelf kon en nog steeds kan zijn. Het heeft voor mij altijd heel "normaal" verlopen, onze relatie. Doordat ik mezelf was, kon ik mijn partner nemen zoals hij was en viseversa.

Daarnaast ben ik dan ook wel iemand die gelooft in een "klik". Naast het volledig kunnen accepteren van elkaar en van jezelf, moet er nog een extratje zijn dat die relatie onderscheid van andere relaties in je leven....

dat is denk ik hoe ik het zie en ervaar.

Succes!

Op zaterdag 17 juli 2010 01:10:13 schreef TheSunIsGod het volgende:

Gooi die bijbel es aan de kant en denk zelf na ok?'

Al die vage teksten, daar kan toch niemand wat mee?

We leven nu in 2010.

Als ze dat in Rome nu ook eens snappen,wordt het misschien nog wat met de RK-kerk.

Zo niet,dan lopen er alleen maar mensen weg uit de kerk.

Mensen zijn tegenwoordig intelligent genoeg om in te zien dat je zelf mag nadenken en niet al je levenswijsheid uit 1 of ander gedateerd boek hoeft te halen.

Hey das vervelend, je kiezen getrokken en dan overgeven... sterkte!

Die spuit klinkt wel een beetje scary... Ik kreeg een mond water mee om mee te spoelen, dat is denk ik wel fijner/ makkelijker.

Sterkte!

Op vrijdag 16 juli 2010 23:31:33 schreef annzie het volgende: Een spuit om het gat mee schoon te spuiten? Ieell.. Ik hoop dat het nog een hele tijd duurt voordat ik mijn verstandskiezen krijg (en ze eruit moeten).. Succes ermee

Voor iedereen is het weer anders. Toen ik ze liet trekken werd ik gewaarschuwd voor veel pijn, omdat ze nogal wat moesten doen om ze eruit te halen.

Uiteindelijk heb ik 4 kiezen in twee keer laten trekken en maar 1 keer een paracetamol genomen. Ik had er geen last van, alleen een blauwe wang.

Toen de hechting los liet, heb ik ze met een pincet eruit getrokken omdat ik last had van loshangende draadjes. Zo zie je maar weer, bij de een is het vervelender dan bij de ander

Op woensdag 14 juli 2010 22:49:53 schreef JoostG het volgende: Overigens is het dus diezelfde zondag toevallig een jaar geleden dat we jou voor het laatst gezien hebben

sssssst! Dat had je niet moeten zeggen Ik heb jullie al uitgenodigd hoor

Op woensdag 14 juli 2010 22:41:12 schreef JoostG het volgende: Volgende week zondag 1 jaar Joost en ***

Is dat alweer een jaar... haha, en 2 jaar en 10 maanden geleden onmoette je haar voor het eerst

Voor de jongeren onder ons die nog op zoek zijn naar een (studenten) kamer :

Kraken is niet onchristelijk, het verbod erop wel, vindt Martin Geuzendam (foto), kraker te Deventer en gelovig. De Raad van Kerken is het met hem eens. „Het is een christelijke plicht om te zorgen voor een dak boven het hoofd.â€

Hij is kunstenaar, gelooft in God en woont in een kraakpand. Vooral dat laatste leidt bij anderen weleens tot gefronste wenkbrauwen en vragende gezichten. Toch kan hij als gelovig mens prima uitleggen waarom hij ongevraagd in andermans bezit bivakkeert. Dat zegt Martin Geuzendam (31), terwijl hij taxerend een rijtje schilderijen van zichzelf bekijkt. Op de doeken staan Hebreeuwse schrifttekens en verwijzingen naar verhalen uit het Oude Testament.

Lees verder in Trouw

Op woensdag 14 juli 2010 10:08:43 schreef Joost het volgende:

Je zou het toch maar op je dak hebben staan

Smaken verschillen...

Ik snap eigenlijk niet waar ze zich druk over maken, de teksten op bushokjes enz laten ze ook weken tot jaren staan. Daarnaast is het geen rijtjes huis waardoor iedereen er tegenaan zit te staren vanuit huis... alleen wat proviciale wegen, wat maakt het toch uit.

Ik vond het wel leuk om te zien toen ik er langs reed. Ook vond ik het bord "Jezus is liefde" bij de A20 (afrit alexandrium) leuk, die hangt er nu geloof ik niet meer.

@ Asteraceae: het actief zijn noemde ik als algemeen

Het is inmiddels al weer een dagje later, iedereen heeft er een nachtje over geslapen en wellicht kunnen we er nu op een andere manier naar kijken.

Ik weet zelf hoe het is om crewlid te zijn, soms lijkt het net of je echt niets goed kan doen en of je moderatiefouten breed uitgemeten moeten worden... Gebruikers bedoelen dat niet altijd zo, maar door de missende non-verbale communicatie, komen de dingen al snel verkeerd en hard over.

Laat je als crew daarbij ook niet te snel uit het veld slaan, durf een fout toe te geven en pak de feedback punten eruit om onderling te bespreken en daar iets mee te doen (de keuze is dan er wel iets mee te doen of niet, dat hangt van jullie inzicht af).

De fout is voor een bepaald deel toegegeven. Zo heeft Henriette aangegeven dat ze de admodnote wellicht anders had moeten formuleren. Het was naar mijn idee niet zozeer een discussie, wel werd er een mede gebruiker op de persoon gespeeld.

Ik merk in de feedbacktopics dat er nogal wat gebruikers vallen over Leiderschaft, dat lijkt mij een duidelijk singaal dat daar dus iets niet goed gaat. Als crew denk ik dat je haar ook best mag aanspreken op haar postgedrag in het algemeen, los van haar reacties van gister. Het is prima als je een topic hebt om je hart te luchten en te uiten wat voor vervelend leven je leidt. Toch denk ik dat het verkeerd is om dit constant te ventileren, wat wel steeds met pieken gebeurd. Daarnaast moeten gebruikers er rekening mee houden dat hier geen therapeutische hulpverlening desk aanwezig is. Ga iets met je problemen doen ipv het jaar in, jaar uit, hier rond te strooien.... Dit mag de crew van mij ook vaker richting gebruikers kenbaar maken, dat verwacht ik ook van de crew om credible een leuke plek te laten zijn voor ALLE gebruikers.

Als laatste vind ik de vergelijking tussen acties bij de ene gebruiker als bij de andere altijd een moeilijke questie. Vanuit mijn crew verleden weet ik dat je als gebruiker niet altijd 100% op de hoogte bent van wat er achter de schermen gebeurd, dat neemt niet weg dat je er naar kunt vragen. Daarnaast denk ik dat dit een fenomeen is dat elke crew af en toe voor de voeten geworpen krijgt en dat het uiteindelijk altijd een subjectieve beoordeling is.

Wanneer ik nog crew was geweest, zou ik de OP weg gehaald hebben in het (nu gesloten) feedback topic.

De reden dat het weggehaald was, lijkt me duidelijk en ik zou niet weten waarom het in de FB wel moet blijven staan. De betreffende gebruiker die het FB geopend had en de crew weten over welke post het gaat, is het dan echt nodig dat nogeens iedereen dat te zien krijgt om zich erover te buigen en in te mengen? Maar goed, dat is mijn persoonlijke mening.

Probeer wat meer als crew te sturen in topics door mee te lezen en te reageren, dus jezelf wat meer te laten zien. Verder denk ik dat het ook wel eens gezegd mag worden dat het fijn is dat we een crew hebben die zich inzet voor credible, bereid is om hun acties te bespreken en fouten toe kunnen geven! Bedankt!

Diaan

Ik ben denk ik vooral ontroerd wanneer ik moe ben en oververmoeid/ overwerkt. Ik huil niet zo heel snel, maar op die momenten is het allemaal sneller "erg" en kan er een traan komen bij situaties waarbij ik dat normaal niet heb.

Ik kan eigenlijk niet begrijpen dat mensen gaan huilen om een film of tv

Op maandag 05 juli 2010 22:41:40 schreef Morphogenesis het volgende: Is het een inktjet of een laserprinter?

laserprinter...

Op maandag 05 juli 2010 11:55:34 schreef Minifan het volgende:

Voor sommige plaatjes moet wel een erg grote verbeelding hebben

uhhh ik mis het denk ik...

Ergens vind ik het een vreemde reactie... hoewel ik mij wel kan voorstellen dat mensen "iets" willen doen om hun ongenoegen kenbaar te maken.

God veranderd niet door wat priesters gedaan hebben, je doop ongeldig laten verklaren doet God meer onrecht aan dan dat je de priesters in kwestie ermee bereikt...

"Eén van de meest bekende benaderingen om te getuigen is om mensen te vertellen hoe je leven is veranderd van iets verschrikkelijks, tot iets prachtigs. U snapt vast wat ik bedoel. Dat klinkt vaak als: 'ik was vroeger depressief, ik voelde me rot omdat ik ontslagen kon worden, en vroeg me af of mijn leven het waard was om het te leven. Toen ik christen werd, werd mijn huwelijk echter beter, kon ik het beter vinden met mijn baas, en werd ik vrolijker.' Het idee hierachter is dat wanneer Jezus in je leven hebt, het je beter afgaat. Ik noem dit 'verbeterd leven getuigen'," stelt Clay Jones, hoogleraar apologetiek

"Veel christenen moedigen ons aan om op deze manier het Evangelie te brengen. Uiteindelijk is dit ook een makkelijke manier om te getuigen omdat je je veel kan herinneren. Het is ook relevant voor anderen, omdat je dingen vertelt die daadwerkelijk in jou leven zijn gebeurd."

Voor verdere informatie en bron: klik hier.

[preview]Het reformatorische Driestar College in Gouda heeft regels gesteld voor gebedsgroepjes in de school. Zo is kringgebed niet toegestaan ,,vanwege de diversiteit van opvattingen hierover''[/preview]

Ook moet een gebedsgroepje onder leiding staan van een docent en moet het gebed altijd vooraf worden gegaan door Bijbelstudie.

De afgelopen tijd ontstonden er spontane initiatieven van groepjes leerlingen, die in lokalen gingen bidden voor de school, de docenten en de leerlingen.

,,Dit initiatief bleek een grote aantrekkingskracht te hebben op de leerlingen'', meldt het Jaarverslag over 2009. De schoolleiding zegt op zichzelf blij te zijn met de bidders, maar vindt dat degelijke initiatieven wel moeten passen binnen de uitgangspunten van de school, en dat iedereen zich er bij thuis moet kunnen voelen.

Meer hierover kunt u lezen in het Nederlands Dagblad van zaterdag 26 juni.

Bron: Nederlands dagblad.

Harriet Sherwood keek altijd op tegen haar grootmoeder. Maar als ze de beslissing neemt haar oma te volgen in haar gevecht tegen sociale ongelijkheid, belandt ze uiteindelijk in de gevangenis.

Harriet kon niet voorzien dat de agent die haar arresteerde, Tommy O’Reilly zou zijn – de grootste vijand uit haar jeugd en een beruchte pestkop. In de gevangenis heeft Harriet alle tijd van de wereld en vult haar dagen met het ophalen van herinneringen aan de drie generaties vrouwen die haar zijn voorgegaan. In elk verhaal klinkt de kracht van haar familie en het diepe geloof in de rechtvaardige God sterk door. Uiteindelijk helpen de herinneringen Harriet om haar eigen doelen te bepalen en geven haar de moed om ze na te streven.

Bron: Kok uitgeverij