Holla

ik blijf bidden

Sterkte toegewenst...

Het eerste deel van het artikel (ik vond het te lang om helemaal door te lezen ) vond ik geweldig! Hier staat wat ik diep in mn hart al wist zo'n gevoel. Ik heb het niet heel nauwkeurig doorgelezen, dus misschien staan er dingen in waar ik het niet mee eens ben, maar op het eerste gezicht kon ik niets vinden Goed artikel!

Woven Hand

kan het ook in gewoon Nederlands?

Ik heb een hekel aan dat ik het idee heb dat ik heel druk ben, en ondertussen nix uitvoer

is niet helemaal waar, volgens veel moslims (misschien ook volgens de koran) is het zo dat christenen minder zwaar veroordeeld worden. Als je als christen dus netjes leeft, bidt, aalmoezen geeft etc, dan heb je nog wel een aardige 'kans' om naar de hemel te gaan. Verder is het bij de meeste geloven zo: hoe netter je leeft hoe meer zaligheid, dus dan maak je als christen ook nog wel aardig wat kans

Maar het spreekt me ook tegen om op die manier over geloven te denken

Ja duh. Maar DAT bedoel ik niet. Er zijn namelijk ook zat mensen die verandert zijn, en zijn gaan geloven (terwijl ze dat nooit van zichzelf gedacht hadden), en die NIET schizofreen of wat ook zijn.

Het hoeft niet per se zoiets als Paulus (licht uit de hemel, blindzijn, een stem horen) te zijn, het kan ook heel wat gematigder.

Gewoon een gevoel, een tjah nogal moeilijk te omschrijven. Iets waardoor mensen hun hele leven op de kop gooien om Jezus te volgen (dat hoeft ook niet letterlijk opgevat te worden, het kan ook verandering in levenshouding zijn).

Iets wat bijna iedereen die gaat geloven meemaakt, al kan het ook een proces zijn.

Dit wat ik hier nu beschrijf, is duidelijk genoeg niet via de opvoeding meegekregen, niet iets wat je van je ouders overneemt, maar een persoonlijke verandering. Zo'n verandering kun je niet afdoen met 'psychose'.

Hoe komt het dan dat er mensen zijn die zonder dat ze iets van plan waren, zonder dat ze God zochten, Hem toch vonden? Bekend bijbel-voorbeeld: Paulus. Paulus was op weg om christenen te vervolgen, en patsboem God spreekt tot hem en hij komt tot geloof.

Ook mensen die zo opgevoed zijn, kunnen dit hebben. Ze hebben vele bijbelverhalen gehoord, gebeden etc. En toch interesseert het ze niets. Dan kan er ook 'ineens' iets gebeuren waardoor ze helemaal omkeren (bekeren).

Er zijn veel gelovigen die zeggen: ik geloof omdat God me dat geeft, en niet omdat ik dat uit mezelf wil.

gecondoleerd...

Calm the storms that drench her eyes

Dry the streams still flowing

edit: had ze kinderen?

ahjah... eigenlijk best logisch. Dankjewel

okeej

btw: het lijkt idioot om te vinden dat je geen voorbehoedsmiddelen mag gebruiken, want stel: je zit met 10 kinderen (of meer) opgescheept. Maar zijn er ook nog andere argumenten? God is toch idd de Schepper van het leven? Mag je daar tegenin gaan?

btw2: ik ben het verder wel met jullie eens hoor, maar wel vanuit egoistische redenen zegmaar; ik zou ook niet elk jaar een kind willen. Maar er zijn mensen die vinden dat je geen voorbehoedsmiddelen mag gebruiken, en ik weet nooit zulke overtuigende argumenten waarom het wel zou mogen... vandaar

Is dit nog on-topic?

Goed punt Hester. Vaak vergeet ik zulke mensen ook...en voel ik niet aan hoe iemand zich voelt. Ik heb te vaak niet door dat iemand zich eenzaam voelt, of dat het niet goed gaat.

hoe menselijk en hoe fout.

Ik zal bidden

GEWELDIG! Vooral die oude dan he, zo'n lief schattig ootootje

Wil ik ook

Ik zei: *Christen, maakt me weinig uit wat voor soort alhoewel het handig is als hij uit een iets-aan-de-zware-kant gezin komt, dan snapt hij me beter denk ik*

dus jij hoeft niet zwaar te zijn ofzo, als je maar gelovig bent.

En eigenlijk boeit het me verder sowiso bar weinig

wat vat je niet? t eerste, of tweede stuk van mn zin?

alst maar ietsjepietsje sterker is dan dat van mij en jij hoeft niet zwaar te zijn natuurlijk he... je ouders wel

:S heb je ook een nederlandse versie? Is iets handiger misschien (en eigenlijk moet dat ook)

fotootje int fototopic? alsjeblieeeft!?

Maar dat klinkt zo simpel!

Zo werkt het tussen mensen toch ook niet? Iig niet zo snel, er moet tijd overheen gaan etc. *pff* ik vind dit moeilijk!

Maarjah, misschien is het inderdaad werklijk zo dat God vergeeft als je spijt en berouw hebt, ook al heb je het welbewust gedaan...

ROFL

Tis wel heel herkenbaar wat je schrijft...*zucht*

Het is om moe van te worden.

Maar denk eraan dat God hoe dan ook alles in Zijn hand houdt, ook als er geen waarheid lijkt te zijn en iedereen elkaar tegenspreekt...

*knuf van mij*

Ja, en omdat de joden dus 'op onverklaarbare wijze' de ziekte niet kregen, werden ze duivels genoemd en zijn ze vreselijk vervolgd. Toen wist men nog niet dat het door de reinigingswetten kwam. Ze hadden minder last van de pest, en vervolgens werden ze vervolgd.

BTW ik denk wel dat bidden heel veel zin heeft, maar bidden en verder er niets aan doen dat lijkt me God verzoeken.

Zullen we weer ontopic gaan? Volgens mij vergeten jullie de werkelijke vraag

Bedoel je dat je denkt dat je gestraft gaat worden omdat je het welbewust hebt gedaan?

Ik vind dit ook lastig. Soms weet je heel goed dat iets fout is, en toch doe je het! Hoe kun je hier nu vergeving voor krijgen? Het is toch veel te makkelijk om te zeggen: ik heb (welbewust) gezondigd, maar nu heb ik spijt dus God vergeeft me wel weer...

Als je antwoord geeft, probeer je dan zo'n situatie voor te stellen dan begrijp je beter hoe iemand zich op dat moment voelt.