Pers

Net als de 'conclusie' (misschien beter: vooringenomenheid) dat het mogelijk is dat leven via de natuurlijke weg kan ontstaan.

Stel dat er inderdaad iets 'buitennatuurlijks' nodig is om leven te doen ontstaan. De wetenschap blijft zoeken naar natuurlijke wegen. Zolang deze weg niet gevonden wordt, zal men zeggen: 'We hebben het nog niet gevonden' (de aard van wetenschap is immers natuurlijk en materieel). Als leven dus via een onnatuurlijke weg ontstaan is, kan de wetenschap daar moeilijk achter komen, omdat het blijft proberen via de natuurlijke weg. Totdat het de wetenschap wel lukt om het ontstaan van leven via de natuurlijke weg aan te tonen, is zij een beperkt instrument in deze kwestie. (Waarmee ik uiteraard niet wil zeggen dat de wetenschap deze zoektoch moet staken. Integendeel, de wetenschap moet er alles (binnen haar mogelijkheid) aan doen om aan te tonen hoe leven is ontstaan.)

Het gif is ideeën, denkbeelden. Anti-gif staat op hetzelfde niveau als gif (anders is het geen anti-gif), dus anti-gif bestaat ook uit ideeën, denkbeelden. Stop met ideeën en denkbeelden hebben en het gif bestaat niet meer, het anti-gif bestaat dan ook niet meer. Dan is dus het hele probleem van het gif en het anti-gif verdwenen.

Als je alleen maar met feiten leeft en niet met ideeën of denkbeelden, dan kan er geen sprake zijn van gif of anti-gif, dan zijn er alleen feiten. Feiten kun je niet relativeren.

Inderdaad Kate, je begint het te begrijpen zie ik...

Maar niet wanneer je denkt dat je een relatie met God hebt. Dan is er alleen maar je denkbeeld, je idee.

Je leven kan wellicht inderdaad vol zijn van liefde. Maar mensen zijn niet vol van liefde. Ze zijn vol van ideeën, gehechtheid en de daarmee samenhangende verlangens en angsten. Er is helemaal geen plek meer voor liefde of voor God.

Ja, inzien dat de mens leegte is, dat zijn hele leven leegte is. En dat alle ellende die we voor onszelf maken voortkomt uit het weglopen van die leegte.

Het aardse leven lijkt dan al verrekte veel op de hel. Als we alle oppervlakkige relaties met mensen en alle vluchtige afleidingen even wegdenken, dan blijft precies dat over: Leegte!

Laten we haar niet vrezen, maar liever omhelzen!

We moeten helemaal niks. Ik zeg alleen dat woorden, hoe mooi ook, of hoop door ideeën, hoe fraai bedacht ook, geen werkelijke troost bieden bij het verlies van een dierbare. De pijn die is er, ook al begraaf je haar onder meters dikke lagen troost.

Bladzijden uit een boek scheuren heeft ook geen enkele zin. Ik stel liever voor de bijbel, of welk boek (of persoon) dan ook, niet als gezaghebbend te zien.

Dat wij op uiterlijk gericht zijn is ook geen wonder. Wij stammen immers af van dieren die het liefst paarden met de aantrekkelijkste soortgenoten. Nu zie ik ratten niet snel diepzinnige gesprekken voeren voor ze op de daad overgaan. Zij moeten het voornamelijk hebben van uiterlijk (en geur).

Voor mij is het vrij duidelijk dat dit een vlucht is. We ervaren verdriet over het verlies van een dierbare. We willen van het verdriet af, dus construeren we een hemel waarin we onze dierbaren zullen terugzien. Een soort vooruitschuiven van het verdriet is het eigenlijk, net zolang tot je het naar een plek hebt geschoven waar het verdwijnt. Maar ondertussen knaagt het verdriet nog steeds aan je. Het blijft altijd bij je, hoe veel ideeën je er ook op los laat.

Ik had het inderdaad over het gedrag van 'roofdier jongens'. Nu echt weer BOT (zie mijn vorige post)

Ik denk dat het probleem van de balans alleen kan bestaan omdat we een scheiding hebben gecreëerd tussen lichaam, geest en ziel. Tussen hogere verlangens en lagere. Tussen goddelijk en aards. Zonder die scheidingen is er alleen maar wat er is.

@ LaRosa: Ja

Tja, dat soort gedrag getuigt meestal niet van heel veel respect voor een ander.

Maar ervaar je, in de praktijk, op het moment dat je zoiets ziet, die 'roofdier jongens' als lager dan jezelf (als je heel eerlijk bent)?

Omdat je programmering anders is. Je lichaam reageert evengoed min of meer hetzelfde. Jij kiest er waarschijnlijk (bewust of onbewust) voor om niets met deze lichamelijke reactie te doen.

Wat is er absurd aan? Mensen zijn gewoon diertjes die seks willen als ze een geslachtsrijp exemplaar van het andere geslacht zien. Vervolgens reageren ze volgens hun programmering met als brandstof hormonen en voila, gedrag verklaard. Niets absurds aan. Gewoon net als bij apen, leeuwen, strontvliegen en ratten.

Het is echt vreselijk oppervlakkig om de wereld en de mens op te gaan delen in 'hogere' en 'lagere', goddelijk en aards.

Wie zegt dat mensen hun gedachten niet mogen opschrijven. Je voelt je toch niet aangetast in je diepzinnigheid hoop ik?

Dit soort geneuzel hoort wat mij betreft ook bij het uiterlijke. 'Kijk mij eens diepzinnig bezig zijn.'

Lucifer, drager van het licht. Laten we even een vergelijking maken met een Griekse mythe, namelijk die van Prometheus. In het kort:

Zeus wil niet dat mensen vuur hebben. Prometheus steelt het vuur en geeft het aan de mensen (drager van het vuur). Zeus is hierover verbolgen en laat Prometheus vastketenen. Een adelaar zijn steeds weer aangroeiende lever opeet. Ook stuurt hij Pandora naar de aarde. Pandora mag de doos die ze bij zich heeft niet openen, maar doet dit uiteraard toch. Hiermee laat ze alle ellende in de wereld.

Prometheus is eigenlijk dezelfde figuur als de slang (die vaak gelijkgesteld wordt aan Satan) in het paradijs. Prometheus geeft de mensheid vuur/licht/kennis, net zoals de slang Eva verleidt om van de boom der kennis te eten. Pandora vervult de rol van Eva, als de vrouw die tegen de uitdrukkelijke waarschuwing van God (in dit geval oppergod Zeus) toch haar nieuwsgierigheid niet kan bedwingen en daarmee ellende over de wereld roept (in christelijke termen, de zondeval).

Het verschil tussen lucifer/satan/de slang en Prometheus is dat de laatste de mensheid wil helpen. Prometheus mag uiteindelijk ook op de Olympus vertoeven. Lucifer is dus niet het pure kwaad, vanuit deze visie.

Het gaat hier niet om virussen. Het gaat hier niet om de natuur. Het gaat puur om het feit dat het niet meer nodig is om dieren te doden om ze op te eten en toch doen wij het. Prima als het je keuze is om vlees te eten, maar geef gewoon toe dat je het doet omdat je het graag eet. Ga niet de schijn ophouden dat het om meer gaat dan je eigen genoegen.

Heb je nog nooit van vegetariërs gehoord?

Misschien, maar is het niet wat grof om tot het moment dat we weten of dieren kunnen lijden ze maar aan lijden bloot te stellen?

En als jij vlees wilt eten, moet je dat ook vooral wel doen. Ik vind het alleen gek als je als reden opgeeft dat de mens 'nu eenmaal een aaseter is', 'dat er in de natuur ook gedood wordt' en omdat zus en zo in de bijbel staat. Geef dan gewoon toe dat het je niet kan schelen en dat je nu eenmaal graag vlees eet.

Ook dieren zetten hun voedsel niet zo efficiënt in vlees om dat er een verhouding van 1:1 is, lijkt me vrij helder. Dat is de reden waarom alle dieren poepen.

Kom op zeg, we kunnen toch nadenken? We negeren zoveel biologische en bijbelse gegevens, vaak uit eigenbelang. Maar als ons eigenbelang erdoor in het geding komt, dan laten we het even handig vallen.

Het is FEIT dat wij hier in het westen ook zonder vlees gezond kunnen leven. Het is een FEIT dat er leed komt kijken bij het produceren van vlees (zeker in de bio-industrie). Wij hebben het denkvermogen gekregen om ons niet te voegen naar biologische gegevens. Geef me dus een reden om vlees te eten.

Misschien kort door de bocht, maar wel waar. Weerleg het eens.

Dat is een andere discussie. Rechtvaardig eerst je eigen handelen, voor je naar rechtvaardiging van anderen gaat vragen.