Archillion

Even een vraagje. Ik heb nu een nieuwe laptop gekocht, draaiend op Windows 8. T enige probleem dat ik tot nu toe tegen gekomen ben is dat er geen Microsoft Office op staat. En dat ik deze dus nog moet gaan kopen. Is dit echt nodig? Of is er ergens iets dat net zo goed werkt, maar dan gratis te krijgen is. Het gaat mij er vooral om dat ik Word documenten op kan stellen voor school. Dus.. Anyone?

Open Office is gratis, dacht ik.

A depressed homosexual isn't very gay.

Dragons are Always horny.

When I throw away my cornflakes... I'll be a cereal killer?

So, what was Hermaphroditus a Greek god of anyway?

Waiter! – Oui monsieur? – No, Playstation actually, but I’m here to eat.

Ik vind deze versie leuker!

Richting de afgrond.

Maar met de oudere generatie ook hoor. Gisteren zat ik aan tafel te eten met mijn ouders, hadden ze geen tijd voor mij omdat ze allebei bezig waren op hun iPad. Apple maakt alles kapot.

Welk fictief personage zou jij vragen om je te beschermen tijden een nieuwe Apocalyps? (En nee, Jezus is geen fictief personage.)

Misschien was hij wel gelukkig met zijn leven en de vrijheid en heeft hij daarom besloten om niks met het geld te doen. Wel goed van hem om het bedrag te verdelen over zijn collega's, maar het zal inderdaad niet veel helpen.

Zonet een hele freaky droom gehad.

Act I ~

Ik was op de basisschool, waar ik blijkbaar les had. Samen met de andere kinderen hard aan het werk, zoals je op de basisschool doet. Aan het einde van de schooldag probeerden wat vrienden mij cola te geven, maar op zo'n manier van: "We hebben er iets in gestopt, hihi."

Ach, ik ben ook niet de beroerdste en dronk het gewoon op. Het smaakte goed. Toen vertelde ze dat ze er een poeder voor je oksels hadden in gedaan. Wat.

Na schooltijd, het was kwart voor acht 's avonds en ik liep naar mijn auto, die ineens een zilver bestelbusje was geworden. Ik kreeg een bericht dat er een stageplek voor me was gevonden en daar moest ik om acht uur zijn. Ik stapte in mijn bestelbus en weg was ik, benieuwd waar ik stage ging lopen.

Act II ~

Halverwege het rijden veranderde mijn prachtige bestelbus opeens in een fiets. Ik reed door het dorp, maar het was afgezet en er stonden van die soldaten, zoals de mensen met de hoge hoedjes die het Britse paleis bewaken. Ik fietste er maar om heen en kwam toen om twintig over acht aan op de plek die mijn tomtom aangaf. Ja, mijn auto was weg, maar de tomtom werkte gelukkig ook op de fiets, blijkbaar. Het was inmiddels schemerdonker. (Ik zag het oude gebouw waar ik moest zijn en dacht op dat moment aan een vorige droom die ik heb gehad, maar misschien was dat helemaal geen vorige droom, maar een droom in een droom, of zoiets. Blijkbaar had ik al eerder een stageplek in datzelfde gebouw gekregen, maar was toen op het laatste moment weg gegaan.)

De voordeur ging open en een oude vrouw heette me welkom. Ik zei dat ik te laat was doordat ik het niet kon vinden, maar dat was niet erg. Ik ging naar binnen en kon mijn fiets in een achterkamertje zetten. Het was een oud huis, maar ook een doolhof. Ze gaf me een rondleiding, en ik merkte dat verschillende trappen naar niks gingen, die stopten gewoon bij een muur.

De vrouw nam me mee naar een kelder en daar stonden een stuk of tien bedden en het grootste deel ervan was gevuld met oude mensen. Ik dacht: "Neee... neeeee! Ik ben in de zorg terecht gekomen!"

Om de kelder te verlaten moest je je aan een balk aan het plafond ophijsen en weet ik veel hoe je daarna eruit kwam. Maar je mocht Niet op een bed stappen, anders gingen de oude mensen grommen.

Boven gekomen stond er in de keuken een bord voor me klaar, met daarop een berg sla en twee witte broodjes. Arme ik was nu helemaal ongelukkig. Ik zou hier een week moeten stage lopen en dan ook nog eens oude mensen helpen, brrrrr.

Act III ~

De volgende ochtend werd ik wakker in één van de zolderkamers waar ik mocht logeren. Ik ging naar de keuken en de deur naar een binnenplaats stond open. Ik ging naar buiten en er stond een vrouw te roken. We zeiden tegelijk 'hoi'. Ik herkende haar, want het was WonderfulStar. Ze vroeg mij of haar haarkleur veel veranderd was, het was donkerblond.

Daarna ging ik terug naar mijn kamer. Ik deed twee stoffen in een lage schoenendoos en het deksel erop. Het begon ontzettend te roken dus ik deed mijn dakraam open en legde de doos op het schuine dak. Even later stond het in brand. Naast mijn bed lag een berg troep met daar tussen twee onderarmen van zo'n plastic skelet. Ik pakte er één om daarmee de doos van het dak af te duwen, zodat die op de binnenplaats terecht zou komen.

Toen ging de wekker en werd ik gelukkig wakker uit dat gekkenhuis.

Misschien wel een leuke vraag; wat zou jij doen je dominee/priester/voorganger tien euro gaf om te vermenigvuldigen?

Jammer, maar was wel te verwachten na het nieuws dat de laatste Star Wars games in ontwikkeling tijdelijk stop waren gezet.

@Eulogiá: Prachtig verhaal.

En ook iemand stopte het in de grond?

Goed om te horen dat er in ieder geval geen hard feelings zijn tussen jullie.

Jammer om te horen Ken, en Cobybryant natuurlijk ook.

Zowiezo.

het is wel zoiezo he

Toendertijd nog wel. Maar taal veranderdt continue.

Zowiezo.

Ik weet het eerlijk gezegd niet meer. Ik heb de afgelopen paasdienst van onze kerk gemist. Maar logisch is natuurlijk een preek afgestemd op het lijden en de opstanding van Jezus en bijbehorende psalmen en gezangen. Aangezien het een speciale dienst is, zullen er waarschijnlijk ook worhipliederen gezongen worden. En wordt de orgel versterkt door piano en trompetten.

Hoe eet jij een tompouce?

Altijd kippenvel momentjes.

Mooi om te lezen.

de plaatjes lukken nog niet zo...

Ja, verdorie.. het is gewoon een hartje-smiley. Ik zie ze wel gewoon. Maar ik zal ze even weghalen.

"Het was een koude winterdag en buiten scheen de zon ruim 32 graden."

???????????????????????????????????????

En je zegt 'het meisje die ik hier maar even J noem'

de volgende zin noem je J bij haar volledige naam.

Creatieve vrijheid.

Omdat ik mijn verhaal nog niet verteld heb, hier een uitgebreid verslag. Het begon allemaal ruim anderhalf jaar geleden. Het was een koude winterdag en buiten scheen de zon ruim 32 graden. Ik, Archillion was aan het uitrusten van een lange dag slapen en niks doen en keek wat rond op internet. Dit was allemaal voor mijn Credible-carrière, dus ik had nog geen doel in mijn leven. Op Facebook had gewoonPaul een album aangemaakt voor foto’s van vrachtwagens. Zelf heb ik daar weinig mee, maar ik maakte een opmerking over Optimus Prime (Vrachtwagen die in een robot verandert). Ik heb gewoonPaul helaas niet zover kunnen krijgen dat hij de Transformers films ging kijken, maar goed. Een paar dagen later kreeg ik een melding dat nog iemand in dat fotoalbum had gereageerd, dat was een meisje die ik in mijn verhaal maar even “J†noem.

Dus ik zei: “Joon, jij hier?â€

En J reageerde met: “I’m everywhere.†Ofzoiets.

Toen heb ik haar toegevoegd, want ik spaar Crediblers zoals Ash Pokémon spaart.

Vanaf dat moment begon ze wel eens tegen me aan te praten op de Facebook chat, maar ik besteedde er verder weinig aandacht aan. Ik vond haar toen nog een beetje een vreemd meisje.

Een paar weken gingen voorbij. Op 1 januari 2012 wenste ze mij een gelukkig nieuw jaar en ik vertelde haar dat ik daar niet aan doe.

Weer een paar dagen later voegde ze mij dus toe op msn. Zij was thuis vanwege examens en ik was thuis vanwege een uitgebreide vakantie. We raakten wat aan de praat en van een beetje praten ging het naar hele dagen praten en “Naar bed toe? Het is nog maar half drie in de nacht?!â€.

Afijn. Waar ik eerst nog dacht dat we niks gemeen hadden en ik me afvroeg waarom ze steeds tegen mij ging praten, was het nu moeilijk om iets te vinden wat we niet gemeen hadden. Het begon wel wat te kriebelen en op vrijdag de 13e vertelde we elkaar tegelijkertijd dat we verliefd op elkaar waren. J kwam uit België en ik wou graag haar stem horen. Dus had ze voor mij een opname gemaakt. De helft verstond ik niet (nu versta ik gelukkig wel het meeste) maar ze had een heel schattig Vlaams accentje.

Toen was het allemaal heel erg spannend. We wouden graag afspreken, maar blablabla.

Heel even leek het erop dat onze liefde vroegtijdig geëindigd ging worden, maar nee. Het was net in de periode dat ik een reis naar Amerika ging maken. Die stond al vast, dus ik kon het niet meer afzeggen. Ik had er helemaal geen zin meer in, wat depri dat J en ik niet mochten afspreken. Maar toch maar gegaan.

Alhoewel, de eerste dag stopte halverwege het opstijgen het vliegtuig ermee. Dus de volgende dag poging twee, en toen kwam ik wel aan in het land van de rijzende zon, Amerika. Ik had me voorgenomen om veel te gaan doen, maar nee hoor. J moest zo nodig heel de dag op msn zijn en ondanks het tijdsverschil waren we weer veel aan het praten. Maar ik heb me wel vermaakt en toen ik in Orlando naar The Wizarding World of Harry Potter ging heb ik zoals beloofd een Hedwig knuffel gekocht.

Niet veel later was het alweer tijd om terug te gaan naar het ijskoude Nederland. De vlucht duurde lang en dankzij een duivelse baby (die gedurende de vlucht van twaalf uur geen moment zijn kop heeft gehouden) heb ik niet kunnen slapen. We kwamen aan in de ochtend of vroege middag en ik had J gesmst dat ik een geel vest aan had en mijn bril op. Misselijk van de zenuwen haalde ik mijn koffer op, die was loodzwaar. Toen richting de welkomsthal. Mijn ouders even gesmst dat ik J zou ontmoeten en dat ze maar even verderop moesten gaan staan. Smooth.

Toen door de deur, en ik zag haar niet! Maar gelukkig zij mij wel. Ze was wel wat klein, maar voor mij een perfecte knuffellengte. Snel door naar huis, in de auto keken we nog Joseph: King of Dreams, een speciale film voor ons. Thuisgekomen heb ik haar dan verkering gevraagd. Toen was het alweer tijd om naar huis te gaan voor J. De trein reed natuurlijk niet, wat wil je met de NS, dus mijn vader bracht haar naar Antwerpen. Op de terugweg vanuit België liet ik heel eventjes mijn ogen rusten…

…En vier maanden later werden we gezegend met twee konijntjes.

(Voor de rest van het avontuur, zie een ander topic)

Mooi verhaal Lobke, het zal wel koud zijn geweest daar hoog in de bergen van de Himalaya!

Haha.

Maar super Lobke. En zo te horen gaat het al vele jaren goed. Met een boel kinderen en kleinkinderen erbij?

Waarom doet me dit aan 1 april denken? Oh ja het is 1 april!

Hoe kreeg jij verkering, Lobke?

http://www.google.nl/intl/nl/landing/nose/

Google Nose.

"Street Sense-auto's hebben miljoenen kilometers aan luchtjes geïnhaleerd en geïndexeerd."

Bij ons ook (de mijne )

Is jouw tweede al niet bijna een jaar oud?

Bijzondere ochtenddienst hier. Aan het begin van de dienst gaan staan want er was iemand overleden (gisteren). Je zou denken, een domper. Maar juist dat is Pasen: de dood heeft geen kracht meer en we mogen in vertrouwen sterven. Wel apart, dood en opstanding zo dicht op elkaar.

En in een dienst hier werd er een baby gedoopt.

Dood en nieuw leven.