Jyoti

Zoals velen voor mij, log ik me na lange tijd ook nog eens in om te reageren op dit toch wel bijzondere topic. Ik ben geloof ik al wel een jaar of 10 lid (sommigen kennen me misschien beter onder mijn oude nicknaam, Iriacynthe) en hoewel ik al een tijd niet actief meer ben, blijft credible een bijzondere plek in mijn hart hebben. Credible heeft me begeleid en voor een stuk ook gevormd in een hele zoektocht, van lichtjes rellerige maar wel nieuwsgierige agnostische tiener over wat minder rellerige maar nog steeds erg nieuwsgierige twijfelende theologiestudent, tot de professioneel kerkelijk geëngageerde volwassene die ik nu ben. Ik kan eerlijk zeggen dat mijn ontwikkeling als mens, en als gelovige, er waarschijnlijk anders uit gezien zouden hebben zonder credible.

Vele herinneringen komen in me op wanneer ik dit schrijf. Boeiende forumdiscussies natuurlijk, ook het soms leuke, soms best lastige werk achter de schermen toen ik nog moderator was, maar ook de meetings (die ene keer dat ik Indiaas gekookt had in m'n te kleine keukentje voor een bende crediblers!), de vriendschappen die uit credible zijn voortgekomen en nog steeds betekenisvol zijn (annzie, Kurt, looking your way ), de steun en tips die ik hier gevonden heb toen ik naar Nederland verhuisde en me een beetje verloren voelde, de (veel te) breed over het forum uitgesmeerde verliefdheid met een mede-credibler,... 10 jaar is lang, credible is veranderd, en ik zelf natuurlijk ook. Ik denk dat we elkaar positief hebben mogen beïnvloeden, credible en ik, en daar ben ik dankbaar voor.

Tegelijkertijd moeten we credible ook niet gaan de hemel in prijzen, perfect was dit forum nooit (kan ook niet) en bepaalde problemen zijn er altijd al geweest. Ik denk dat het niet meer dan eerlijk is om te zeggen dat de "hoogdagen" van credible achter de rug is. Dit forum is een medium geweest voor een hoop zaken, maar uiteindelijk is het slechts dat, en er zullen altijd wel andere media zijn waarop jongeren (en ouderen) in gesprek kunnen gaan over geloof. Dit is voor vele mensen een goede plek geweest, maar nu is het blijkbaar op, dat is het leven nu eenmaal, dingen komen en gaan. Ik voel niet de nood daar sentimenteel over te gaan doen. Niemand vaart wel bij stagnatie, een zinkend schip varende proberen te houden is in mijn ogen verloren energie die beter in iets anders gestopt kan worden. Ik vind deze beslissing dan ook begrijpelijk.

Bedankt allemaal, crew, ex-crew, leden, iedereen die voor en achter de schermen credible gemaakt heeft tot wat het is... Ik wens jullie allemaal oprecht het beste toe.

Oh, ik had je reply even gemist. Het weekend is intussen voorbij. Het was wel interessant, het ging door in een abdij, we volgden het getijdengebed mee en hadden daar tussenin een aantal colleges over de geschiedenis van die orde en hun spiritualiteit enzo. En een aantal van m'n medestudenten waren heel aardige mensen, een avondje lekker zitten ouwehoeren en pijproken (!!!) met een aantal van hen, grappig. Ik haal de gemiddelde leeftijd in de groep wel zo met een aantal decennia naar beneden!

Hmm... Als Nederlander zou ik eigenlijk maar al te graag een docent in Vlaanderen zijn eerlijk gezegd.

Nou, zo heel erg makkelijk vond ik het toch niet hoor.

Ik heb als tiener een lange relatie gehad met iemand waar ik erg verliefd op was, en waarvan ik er uiteindelijk achter kwam dat hij me meerdere keren bedrogen had. Best veel mensen wisten dat, en achteraf voelde ik me zo vernederd dat anderen dat wisten en ik niet... Ik had het zelf liever geweten. Maar verwacht niet dat die vriendin je dankbaar zal zijn, ze heeft alle redenen om heel boos op je te zijn.

Ik heb er wel wat moeite mee om een hele hoop blanke mensen die tot de meerderheidscultuur behoren en nooit ervaren hebben wat het is om gediscrimineerd te worden op basis van je huidskleur te horen zeggen dat zwarte piet geen probleem is. Blijkbaar is het dat wel voor een heel aantal mensen, dat afdoen als onzin vind ik weinig respectvol.

Het hele sinterklaasfeest dan maar afschaffen gaat natuurlijk helemaal nergens over, maar ik ben het eens met Raido dat er best manieren denkbaar zijn om het feest net wat anders in te vullen, zonder dat het minder leuk wordt. Een feest dat leuk is voor iedereen, da's toch alleen maar mooi? Waarom moét die Piet per se op een stereotiepe neger lijken? Hangt het succes van het sinterklaasfeest nu echt daar van af?

Haha, dat was inderdaad maar de eerste in een lange rij bizarre huisgenoten.

Ik ga opnieuw een beetje studeren, in avond- en weekendonderwijs. Ik kijk er best naar uit, maar door omstandigheden heb ik de eerste twee (korte) bijeenkomsten gemist, waardoor ik er nu meteen in zal vallen met gelijk een heel weekend (dus ook daar eten en slapen.) Vind het wel spannend hoor, aangezien ik mijn medestudenten en docenten dus helemaal nog niet ken!

Haha, geweldig. Die van Ursa komt soms wel in de buurt.

In mijn hoofd is Ursa ongeveer zoiets:

Ik heb een jaar een huisgenoot gehad die pastafarian was. Altijd lachen als er Jehova-getuigen langskwamen. Hij had voor dat soort gelegenheden zelfs een ooglapje aan een haakje achter de deur hangen dat hij dan opzette.

Op den duur kwamen ze niet meer. Volgens mij zijn we op een zwarte lijst gekomen oid.

Oh dit topic is geweldig! Sommige beelden zijn echt zo herkenbaar. Ben nu wel benieuwd wat voor beeld jullie van mij hebben hoor. (Zal wel eerder voor de oudere garde zijn denk ik, aangezien ik tegenwoordig nog maar zelden post.)

Ik las ooit ergens "He went from holding stars, to clutching Mary's finger." Dat vond ik een mooie zin, die me wel geschikt lijkt voor een kerstkaart. Succes met je kaarten!

Bidden is voor mij vaak danken. Ik bid ook wel veel voor anderen (ook voor mezelf hoor), de laatste tijd meer omdat dat ook bij mijn werk hoort. Maar danken blijft voor mij wel de basis. Verder is stilte ook belangrijk in mijn gebedsleven, en ervaar ik met anderen zingen en samen eten enzo soms ook als gebed. Ik heb wel de ontzettende luxe dat dagelijks gebed deel uitmaakt van mijn professionele leven, dat voedt me heel erg merk ik.

Ik ben zo ontzettend blij met mijn baan. En dat is eigenlijk elke dag het geval. (Hoewel ik nu ook gewoon blij ben dat het weekend is hoor!)

Ik voel me te moe en futloos om iets zinnigs te doen, maar niet moe genoeg om maar gewoon naar bed te gaan. Misschien moet ik maar gewoon lekker ouderwets wat gaan credible-ouwehoeren ofzo...

Ik eet vanavond een soort van pittige ratatouille met tomaat, paprika, courgette, champignons en sojabrokjes door. En obscene hoeveelheden knoflook. Zometeen aardbeien met balsamico-stroop en munt als toetje. Tussendoor heb ik ook nog hummus voor morgen op de boterham gemaakt.

Ja, klopt. Ze komt niet veel meer op credible schijnt het, maar volgens mij zou ze het wel ok vinden als je haar eens een PM zou sturen. Maar goed nu BOT! (he, dat mod-zijn verleer je niet he... )

Haha, een paar maanden geleden had ik dit topic echt kunnen volspammen met vervelende werkverhalen, maar nu heb ik gelukkig een fantastische baan met geweldige collega's, maakt echt zo'n verschil! Ik ben er elke dag dankbaar voor, heerlijk is dat.

Er is op credible trouwens een meisje dat aan haar eerste jaar theologie in Leuven bezig is, maar ik weet haar nicknaam niet meer... Weet iemand wie ik bedoel? :/ Misschien leuk voor jou om haar even te spreken, zij kan je wat recentere informatie geven over het reilen en zeilen aan onze faculteit. Maar mij mag je ook gerust PM'en als je vragen hebt hoor.

Ik heb besloten om mij aan een (verkorte) bachelor theologie te wagen.

Heb vrijdag mijn aanvraag tot toelating verzonden en wacht nu vol spanning af of ik ben toegelaten. *spannend*

Leuk! Waar zou je dat gaan studeren?

Afhankelijk van hoe een hele hoop dingen lopen ga ik misschien ook weer terug studeren. Het is nog maar heel erg "misschien" hoor, maar ik vind het wel interessant als optie.

Net vandaag de toelating gekregen

Ik ga het volgen aan de Katholieke Universiteit Leuven (kan in België nergens anders). Wordt grotendeels zelfstudietraject als werkstudent. Druk druk, maar daar houden we wel van

Ga jij ook iets in die richting studeren?

Leuk! Ik heb zelf theologie gestudeerd in Leuven, maar al een paar jaar geleden hoor. Ik werk momenteel als pastor en ik twijfel erover om, als ik in deze sector blijf werken (wat momenteel nog een grote "als" is hoor, ik heb maar een tijdelijk contract) toch maar terug naar de faculteit te keren, ook als werkstudent dan, om nog een vijfde jaar pastoraal bij te studeren.

@Hen: Ehm, het zou m'n derde studie zijn, maar eigenlijk is het dus gewoon een vervolg op m'n eerste studie.

Ik heb al de hele week niet echt tijd/zin om boodschappen te doen dus ik heb vanavond maar wat geïmproviseerd met gewoon de standaarddingen die ik altijd wel in huis heb. Soms wel fijn, zo lekker simpel wat bij mekaar bedenken zonder allerlei speciale dingen te gaan halen. Het wordt een soort pittige risotto met tempeh, sjalot, chilipeper, spinazie, boontjes, kurkuma en knoflookloof. Staat nu lekker te koken, het ruikt al prima!

Ik heb besloten om mij aan een (verkorte) bachelor theologie te wagen.

Heb vrijdag mijn aanvraag tot toelating verzonden en wacht nu vol spanning af of ik ben toegelaten. *spannend*

Leuk! Waar zou je dat gaan studeren?

Afhankelijk van hoe een hele hoop dingen lopen ga ik misschien ook weer terug studeren. Het is nog maar heel erg "misschien" hoor, maar ik vind het wel interessant als optie.

Ik denk niet dat er echt een bepaald argument doorslaggevend is bij mij. Ik geloof wat ik geloof omdat dat resoneert met heel mijn hart, ziel, weten, voelen, ervaren, enzovoort.

Hey Iria, welkom terug.

Hey! Ik had kunnen weten dat jij natuurlijk nog steeds op credible zou rondhangen. Heb je nu eindelijk de eerste plaats qua aantal posts bereikt?

Ik ben ook opgegroeid met een moeder die niet zo goed kon koken, maar dan vooral fantasieloos. Elke dag maar weer gekookte aardappelen, groente van het seizoen, vlees, jus. Pap toe. We hadden wel alle groente uit eigen tuin, daarom lus ik denk ik wel zo ongeveer alles want je leert dan als kind al dat je niet het hele jaar broccoli kunt eten. Sowieso at ik pas op mijn achttiende broccoli, want dat hadden we niet. Broccoli vond mijn vader te veel gedoe met de rupsen.

Oh, dan heb ik toch nog hoop, ook voor mezelf haha. Mijn moeder kookte altijd aardappels, jus, alle soorten groente, bieten, spruiten, geen gezeur, da's gezond, maar dan geen vlees. Altijd een kaasplak of bruine bonen met brood. Ik heb nog wel leren koken in het studentenhuis, allemaal vegorecepten, die mijn vleesetende kinderen niet lusten. Echt lastig, als je geen lekkere recepten met vlees kunt klaarmaken.

Was wel lekker trouwens die vegohap: aardappelpuree en prei met ananas, kerrie, rozijnen, banaan, in laagjes met kaas ertussen en eroverheen in de oven.

Klinkt wel bijzonder met die banaan ertussen!

Als je zelf altijd geleerd hebt vega te koken, kun je dat misschien beter gewoon proberen voor de kinders, maar dan de recepten wat aanpassen aan kindersmaak. Kun je er nog altijd af en toe een stuk vlees bij maken als je dat belangrijk vindt (of je anders te veel gezeur krijgt ) maar zo kook je tenminste het soort dingen die je goed kunt koken. Heb je ook meteen een grotere kans dat je kinderen genoeg groenten eten.

De hindoe-godin Durga. Girl power in een sari.

Wat heeft jou deze week echt (in positieve of negatieve zin) geraakt?