Julia

Het lijkt hier soms wel op de eeuwenoude discussie tussen bevindelijken die de geloofservaring vooropstellen en de orthodoxen die de letter van de wet aanhouden. Een waarachtig christelijke discussie, dat wel!

Geen correctie wat ik schreef, maar een bevestiging!

Not the roots but the fruits!

Ja, ik geloof dat Aeshna Cyanea hiermee de spijker op de kop slaat!

Kate schreef:

'Brahman en Tao bestaan niet, zij zijn leugens!'

Je mag dus wel van alles verkondigen, maar als je er op reageert is dat hier 'totaal niet op hun plaats!'

En als tao niet bestaat, dan bestaat het 'woord' of hoe je dat ook wilt vertalen of interpreteren ook niet en dus is in de redenering van Kate Gods woord in den beginnen verdwenen en bestaan we dus niet!

En Chinese christenen lezen ook de bijbel en hun woord voor woord is tao.

Dus in den beginnen was er tao.

Zo niet, dan klopt dit ook niet:

That which was from the beginning, which we have heard, which we have seen with our eyes, which we have looked upon, and our hands have handled, of the Word of life; ...

en dit ook niet:

Ce qui était dès le commencement, ce que nous avons entendu, ce que nous avons vu de nos yeux, ce que nous avons contemplé et que nos mains ont touché, concernant la parole de vie, - ...

en dit ook niet:

Das da von Anfang war, das wir gehöret haben, das wir gesehen haben mit unsern Augen, das wir beschauet haben, und unsere Hände betastet haben, vom Wort des Lebens ...

En dit klopt dan volgens Kate al helemaal niet:

О ТОМ, что было от начала, что мы Ñлышали, что видели Ñвоими очами, что раÑÑматривали и что оÑÑзали руки наши, о Слове жизни, - ...

En kijk hier eens, het woordje Logos:

Aquí la Palabra o Logos, que ya existía desde el principio, es llamada la Palabra de vida y puede identificarse tanto con el contenido del mensaje como con Jesucristo mismo, en quien esta vida se manifestó.

Geen tao, geen bijbel

Geen logos, geen bijbel...

P.S. Jammer dat ik hier even geen Chinese bijbel bij de hand heb!

Chinese christenen zeggen:

In den beginne was er tao.

Brahman is God; alle andere Indiase goden zijn een uiting, of aspect van Hem.

Ik wijs nogmaals op de overeenkomsten tussen het christendom en de Indiase genadereligie.

Joshua ben Josef was de naam, niet Jeshua.

Dat God humor zou hebben is vooral in de mode geraakt door de gesprekken van Neale Donald Walsch met God.

Hoewel je uit mijn mond niet zal horen dat God géén humor zou hebben, hoor!

Maar als grapjas zou ik Hem niet neerzetten.

'Maak geen godenbeelden, geen enkele afbeelding van iets dat in de hemel hier boven is of van iets beneden op de aarde of in het water onder de aarde. Kniel voor zulke beelden niet neer, vereer ze niet, want ik, de HEER, uw God, duld geen andere goden naast mij.'

Hiermee worden volgens mij althans ook fantasiebeelden bedoeld waarmee in in dit onderwerp zo rijkelijk wordt gesproeid.

Hiermee wil ik niet zeggen, dat ik geen last van fantasieën heb, maar gelukkig is er altijd wel weer een soort 'innerlijke stem' die me dan weer bij zinnen brengt en als ik voor Gods troon moet verschijnen, zal Hij mij niet vragen 'Waarom ben je geen Maria geweest? Eerder zal Hij - lijkt me - vragen: 'Waarom ben je Juliétte niet geweest?'

Voor jou gaat het misschien niet op Halloa, maar anderen ervaren dat anders.

Als je je iets exclusief toeëigent, gaat het in jouw ogen voor anderen niet meer op inderdaad. Maar dat betekent niet dat dat in werkelijkheid dan ook zo is. Jouw redenering is een beetje in de trant van als ik mijn ogen sluit is de wereld weg. Vele gelovigen roepen met hun heilige boeken in de hand dat zij het alleenvertoningsrecht hebben van verlossing en verlichting. God staat hier ver boven, lijkt me en hij heeft iedereen even lief zonder onderscheid, want onderscheid maken ligt niet Zijn aard. Dat kan je met de bijbel in de hand betwisten of bevestigen. Zo ook kunnen de andere heilige schriften dat.

Zo ook in de Indiase genadereligies en de islam.

Aeshna Cyanea begon erover en daar reageerde ik op.

Volgens mij waren de verschillende overtuigingen van de diverse wereldgodsdiensten over het kwaad nog niet eerder geplaatst. Wel die over haat en de Gulden Regel.

Nee, dit is geen logische implicatie van wat ik zei.

Klopt, er is een 'dood' stoffelijk overschot, dat wel natuurlijk.

Ja, ik geef hier mijn 'mening' weer. Daar is dit forum toch voor?

De 'duivel' is een beangstigend denkbeeld omdat hij buitengewoon machtig en buitengewoon actief schijnt. Hij wordt gezien als een kracht die met God in strijd verwikkeld is en Hem het bezit van Zijn scheppingen betwist. De duivel misleidt met leugens en bouwt koninkrijken waarin alles lijnrecht tegengesteld is aan God. En toch trekt hij mensen aan in plaats van ze af te stoten, en zijn ze bereid hem hun zielen te 'verkopen' in ruil voor geschenken die geen werkelijke waarde bezitten. Dit is volstrekt onzinnig.

Als God Zijn kinderen kent, en Jezus verzekert ons dat Hij ze kent, zou Hij ze dan in een situatie hebben gebracht waarin hun eigen vernietiging mogelijk was?

De 'verboden boom' werd de 'boom der kennis' genoemd. Maar God heeft kennis geschapen en gaf die vrijelijk aan Zijn scheppingen. Aan deze symboliek zijn veel interpretaties gegeven, maar je mag er zeker van zijn dat elke interpretatie die of God, of Zijn scheppingen in staat acht Hun eigen doel te vernietigen, het mis heeft.

Ons denken kan het geloof in de afscheiding heel werkelijk en heel beangstigend maken, en dit geloof IS de 'duivel'. Het is krachtig, actief, destructief en onmiskenbaar tegenovergesteld aan God, omdat het letterlijk Zijn Vaderschap ontkent.

Besef dat dit maaksel in het licht van de waarheid stellig zal oplossen, omdat zijn fundament een leugen is. Er is geen dood, maar er is wel een geloof in de dood.

Er bestaat geen duivel, maar er bestaat wel een geloof in de duivel.

Maar het onderwerp is hier niet Satan, maar verschillende geloven en hoe die zich tegenover elkaar verhouden. Vandaar dat ik maar weer eens met een lijstje kom van wat de grote wereldgodsdiensten zeggen over

KWAAD.

BAHA'I

De bron van alle kwaad is voor de mens het zich afkeren van zijn Heer en zijn hart richten op ongoddelijke zaken. In alle gevallen is matigheid gewenst. Als iets leidt tot buitensporigheid, zal het een bron van kwaad blijken te zijn.

BOEDDHISME

Kwade handelingen zullen onvermijdelijk bestraft worden en goede daden beloond met geluk. De goede mens zal het kwaad altijd verafschuwen en zichzelf zuiver houden.

CHRISTENDOM

Christenen zullen het kwaad haten en zullen zich zelfs van de schijn van het kwaad verre houden. Weten wat goed is en het niet doen is een zonde.

CONFUCIANISME

De Hemel bezoekt de mens met straf of geluk al naar gelang zijn goede of kwade handelingen. De beloning van goedheid is onvermijdelijk, evenals de bestraffing van het kwaad.

HINDOEÃSME

Hij die het kwaad in zich heeft kan er niet op hopen het eeuwige geluk te verwerven. De Hemel bestraft het kwade. Alle pijn en lijden ontstaat uit het kwaad.

JAÃNISME

Vermijd al het kwaad. Men zou een misstap begaan door iets verkeerd te doen of door iemands kwade daad goed te keuren. Breng anderen er niet toe om misstappen te begaan.

JODENDOM

Het kwaad is de oorzaak van het lijden. Iedereen is vervuld van het kwaad en moet berouw hebben. God zal hen belonen die van het kwaad vluchten en het goede najagen. God is altijd bereid om te vergeven.

MAZDEÃSME

Als een mens een oprechte poging doet om zichzelf elke dag te zuiveren van zijn kwade gedachtes, kwade woorden en kwade daden dan zullen daarna, zoals de dag volgt op de nacht, goede gedachten, goede woorden en goede daden volgen.

SIKHS

Als de kleren vuil en onrein zijn geworden, worden zij gereinigd met zeep. Als de geest bezoedeld is door misstappen, wordt hij zuiver gemaakt door de liefde van zijn Naam. Noem hen die in beslag genomen zijn door Maya, lust, woede en trots, kwade geesten. Noem hem die kwade handelingen verricht en de Meester niet kent, een kwade geest. Verwijder de zonde uit uw hart en dien anderen. Door God steeds te gedenken zullen al uw misstappen weggewassen worden.

SJINTOÃSME

Na drie jaren wordt het kwaad een gewoonte, een noodzaak. Zie geen kwaad, hoor geen kwaad, spreek geen kwaad.

TAOÃSME

Zij die kwaad doen bij daglicht mensen zullen hen bestraffen. Zij die in het geheim kwaad doen God zal hen bestraffen. Hij die zowel de mens als God vreest, is in staat om alleen te lopen.

De bron is wederom O.P. Gai.

Ik denk dat Satan niet bestaat omdat deze in de bijbel symbolisch is gebruikt (zoals er een levende God is, zo is is er geen levende duivel), door de Kerk misbruikt om angst aan te jagen en zo macht over anderen te verkrijgen.

En ik geloof niet dat Satan bestaat omdat ik deze nog nooit ervaren heb, dit in tegenstelling tot de Levende.

De mens kan kiezen, ook voor het kwade en dat kan je symboliseren door de duivel.

De duivel is een staaltje van duaal menselijk denken in mijn optiek. Een overblijfsel van simplistisch denken

In mijn zienswijze bestaat er wel duisternis, oftewel afwezigheid van God, en om deze afwezigheid in te vullen met de aanwezigheid van de duivel is een fabeltje.

De duivel, zoals die bijvoorbeeld bij Job voorkomt zie ik als een allegorie of metafoor.

Mijn reactie zou hetzelfde zijn, hoor, Ann!

Maar waarschijnlijk wordt er dan vaak bedoeld: de angst voor pijn. De ervaring van 'mogelijke' pijn is (zo heb ik het altijd ervaren) is vaak heftiger dan pijn zelf.

Het zien van pijn is ook soms zwaarder dan de pijn zelf. Je wilt toch soms a.h.w. het lijden van een ander overnemen?

De angst voor de dood wordt soms ook gecammoufleerd door te zeggen: 'Ik ben bang voor een pijnlijke dood'. Ik heb laatst een reportage gezien over z.g. hospices. Als je stopt met dokteren (waaronder pijnlijke behandelingen) en je toelegd op een waardig sterven en pijnbehandeling lijkt me dat minder pijnlijk dan je verzetten tegen het onoverkomelijke. Zie hierover het gedicht 'De tuinman en de dood'.

Bedoel je met je laatste zin Iggi's recente schrijfsels in mijn profiel? (Geldt ook voor Kate & Diako overigens, die ik - alleen in dat verband - voor de grap 'Diabolo' heb genoemd.)

Dat goed en kwaad onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden, zoals alle tegenstellingen trouwens, komt in mijn ogen omdat je anders geen onderscheid kunt maken.

Het kwaad is volgens mij een illusie, een denkbeeld dat voortspruit uit ontwikkelingsstoornissen. Dieren kennen geen kwaad, zij leven volgens hun instinct. Dieren zijn dus ook niet wreed. Zeker, als ik op televisie een leeuw een lief en onschuldig hertenjong zie besluipen lopen de rillingen over mijn lijfje en springen de tranen in mijn ogen en vind ik dat wreed en kies partij voor de zwakste... Deze wetten zijn echter niet medogenloos want er zit geen waardebegrip in. Het is een objectieve 'wet' van oorzaak en gevolg.

Een mens daarentegen kan sinds Genesis keuzes maken. Zelfs bij de verkeerde keuze laat God Kaïn niet in de steek. Het kwaad is dus in mijn ogen een biologische drift vermengd met zelfzuchtige motieven. Het komt, is mijn observatie, voort uit angst.

Een angst die ook door de Kerk werd aangewakkerd door een verkeerde interpretatie van jir'at hasjeem, de vreze des Heren.

Maar wat houdt dit 'vrezen' in? Moet het letterlijk worden genomen als bangzijn voor God? Waarom moeten wij bang voor God zijn? Dat hij in staat is om mijn leven weg te nemen? Dan is het eerder de dood dan God die ik vrees.

Of dat ik zal lijden? Dan vrees ik lijden, niet God.

Jir'a is verbonden met eerbied, een gevoel van huivering voor de grootheid van God:

"Heel het volk was getuige van de donderslagen en lichtflitsen, het schallen van de ramshoorn en de rook die uit de berg kwam. Bij die aanblik deinsden ze achteruit, en ze bleven op grote afstand staan. Ze zeiden tegen Mozes: ‘Spreekt u met ons, wij zullen naar u luisteren. Maar laat God niet met ons spreken, want dan sterven we.’ Maar Mozes antwoordde: ‘Wees niet bang, God is gekomen om u op de proef te stellen en u met ontzag voor hem te vervullen, zodat u niet meer zondigt.’ En terwijl het volk op een afstand bleef staan, ging Mozes naar de donkere wolk waarin God aanwezig was."

Als liefde voor God ons dichter bij de Eeuwige brengt, is er dan nog plaats voor angst?

'Mijn hoofd rust op zijn linkerarm,

met zijn rechterarm omhelst hij mij.'

Maar zelfs als de linkerhand van God mij wegduwt, weet ik dat God mij ook vasthoudt om mij dichter naar zich toe te trekken.

Ook dit is onderdeel van het geloofsmysterie.

Rense,

Rudolf Otto was ook theoloog, maar vooral godsdiensthistoricus. Leuk dat je het woord 'heerschappij' noemt. Hij schrijft daarover (http://home.tiscali.nl/~mensenzoon/index.htm):

"Deze koning (Varuna) had zijn koninkrijk, zijn kshatram. Dat een koning een koninkrijk heeft, is vanzelfsprekend. Echter, waar het hier op aankomt is, dat ‘het rijk’ niet pas eerst bij Zarathustra een bijzondere klank krijgt, maar dat dit reeds in het antieke Asurië het geval was. Het wordt een duidelijke term en speelt zijn eigen rol. Rig-Veda VII 87 beschrijft hoe hij zijn koninkrijk uitbreidt over de gehele wereld:

'Een koning over deze gehele bestaanswereld,

Voert zijn koninkrijk tegen alle weerstand in naar de zege.'

Het is de kshatra varshishta, het meest glorierijke koninkrijk (Zarathustra noemt het de chshathra vahistha). Het is jyotishmat kshatram, het stralende koninkrijk. Het is anapyam, dat wil zeggen het voor niemand anders behalve voor hemzelf bereikbare rijk. Het is avihritam, dat wil zeggen het niet aan hem te onttrekken rijk. Het is getooid, hooggezeten, glorieus. Het wordt soms zelfs een yajata (Iraans yazata) genoemd, een offerwaardige. De verzelfstandiging van het begrip komt op deze wijze naderbij. Het is geestelijk, waarheidslievend en doelgericht. En het gebed luid:

'O, dat wij

In uw uitgestrekte rijk,

Dat velen beschermd, verenigd moge worden'."

"Kshatra heeft aanvankelijk niet de betekenis van koninkrijk als machtsgebied in de zin van het regeren over een land, volk, staat of district maar meer als heerschappij zoals onder een meester, heer, vorst of koning. Iemand valt onder het begrip 'heer', en wordt ook als zodanig aangeduid, wanneer deze kshatra bezit. Het is de essentie van het heer-zijn. Tegelijk betekent het de waardigheid, de heerlijkheid en de glorie van degene die het bezit, de 'majesteit' van de koning. Maar hiermee verbindt zich meteen een andere associatie: 'kshatra' is gelijktijdig in beweging, het is macht en kracht, dwingend heersend gezag en in het bijzonder zegevierend gezag dat vijanden en weerstand overwint. Het is in staat machtige effecten te sorteren. Met name kan het als goddelijke kracht ordenen, vormen en scheppen. De parallelle en ook bijkomende betekenis van kshatra als de macht van de heer voegt zich onmiddellijk samen met soevereine waardigheid."

Heel interessant, zo zie je maar weer hoe een onderwerp over verschillende geloven ons tot het koninkrijk, of heerschappij brengt...

Godzijdank ken ik Satan niet.

Hoogstens zou je je ego satanisch kunnen noemen, allerlei bedenksels die je proberen te weerhouden. Als ik al kwaad zoek, dan zoek ik het in mezelf en breng het naar boven naar het licht en het is al verteerd voordat het maar ook in de buurt van Gods altaar komt.

Ik vond een heel mooi stukje over waar dit onderwerp over gaat, ik plak:

Verschillende religieuze idealen

'Alle verschillende godsdiensten en overtuigingen zijn de

verschillende tonen en wanneer die worden samengevoegd

ontstaat er muziek. U zou kunnen vragen, waarom in ieder

tijdperk niet de gehele muziek werd gegeven maar slechts een

enkele toon. Het antwoord luidt dat er een tijd is in het

leven van een klein kind wanneer een rammelaar genoeg is; voor

de viool komt een andere tijd in het leven. Gedurende de tijd

van de Chaldeeën, de Arabieren, de Romeinen of de Grieken

werden verschillende religieuze idealen gebracht. Aan weinigen

werd de muziek geopenbaard, aan de massa slechts een toon. Dit

bewijst dat deze muziek altijd heeft bestaan en dat alleen de

mensen er in het algemeen niet aan toe waren om die te

begrijpen en daarom kregen zij slechts een toon. Maar het

gevolg was dat diegene aan wie de toon C was gegeven en een

ander aan wie de toon G was gegeven samen vochten; waarbij

ieder zei: 'De toon die aan mij is gegeven is de juiste toon';

en er zijn altijd zielen geweest die gezegd hebben 'G is goed'

en andere die gezegd hebben 'C is goed'. Het zijn allemaal

goede tonen en als zij met elkaar verbonden worden, dan

ontstaat er muziek. Dit toont aan dat er een uiterlijke

werkelijkheid van de godsdienst is en dat is de vorm, en een

innerlijke werkelijkheid en dat is de wijsheid. Wanneer

wijsheid de ziel heeft gezegend, dan heeft de ziel de

goddelijke muziek gehoord.

En de woorden van Christus 'Ik ben Alfa en Omega' - wat

betekenen die? Dat dit alleen zo was toen Hij als Jezus kwam?

Nee; dat die muziek hoort bij Alfa en Omega, de Eerste en de

Laatste. Zij die hun hart afgestemd hebben om naar muziek te

luisteren, die hun ziel hoog genoeg verheven hebben, zij

hebben deze goddelijke muziek gehoord. Maar zij die met hun

rammelaar speelden, hun enige toon, zij twisten, de een met de

ander. Zij zouden een viool geweigerd hebben; ze waren daar

nog niet aan toe; zij zouden niet geweten hebben hoe ze die

konden bespelen.' (I.K.)

Of zoals ECIW het zegt: 'Is hij Gods enige helper? Nee, zeker

niet. Want Christus neemt vele vormen aan met verschillende

namen, totdat hun eenheid kan worden herkend.'

M. Daneels (7 januari 2001)

Hierbij een paar overwegingen van mij:

Het leven is geen wedstrijd in oud worden.

Een mens moet ook van ophouden weten.

De commerciële en medische industrie probeert zoveel mogelijk te verdienen.

Mijn schoonmoeder was op een bepaald moment klaar om te gaan; zij was a.h.w. aan het versterven. Dat is een natuurlijke manier van doodgaan als je tijd daar is. Mijn schoonvader, die erg ziek was heeft toen ingegrepen, eigenlijk tegen de wil van haar in.

Na een lange lijdensweg, hij kon zich niet 'overgeven', stierf hij en zijn vrouw heeft nog jarenlang verdwaasd en zonder plezier voortgeleefd.

Waarom zou het bij mensen zoveel anders zijn dan bij andere 'zoogdieren'?

Ik hoop, dat als mijn tijd gekomen is, ik mij daaraan zal kunnen overgeven en zoals ik het nu zie hoef ik geen medicijnen, behalve misschien pijnstillers maar zelfs dat weet ik niet zeker omdat door het lijden heengaan ook een normale mogelijkheid is.

Ik hoop dat ik kan zeggen, genoeg is genoeg.

En laten we wel wezen, de dood is toch een verlossing?

'De mensheid bedriegt de dood.

Je kan alleen jezelf bedriegen.

'De dood is een noodzakelijk kwaad.'

Waarom kwaad? Een eeuwig leven op dit ondermaanse vind ik geen prettig vooruitzicht.

'De waarde van leven daalt vanwege deze kwestie.'

Je leeft om te leven tot de dood erop volgt.

De tuinman en de dood, door P. N. van Eyck

Een Perzisch edelman:

Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,

Mijn woning in: “Heer, Heer, één ogenblik!

Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,

Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.

*

Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,

Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.

Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan,

Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!â€â€”

*

Van middag (lang reeds was hij heengespoed)

Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet.

“Waarom,†zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt,

“Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?â€

*

Glimlachend antwoordt hij: “Geen dreiging was 't,

Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast,

Toen ik 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan,

Die ik 's avonds halen moest in Ispahaan.â€