Gods child

Quote: Op woensdag 02 maart 2005 19:19:12 schreef Michie23 het volgende: Je kan de Heilige Geest ook hebben zonder gedoopt te zijn, de doop is 'slechts' een symbool, mensen willen graag gelijk hebben, vandaar. Wat bedoel je precies met dat 'mensen willen graag gelijk hebben, vandaar'?

Ik ben geen dierenfan, maar ik vind dit filmpje toch wel erg triest. Ik kan alleen maar heel moeilijk geloven dat dit echt gebeurt.

Quote: Op dinsdag 22 februari 2005 20:17:05 schreef Susanne het volgende: Jij leest ook veel als ik t goed doorheb? Ja. Ik lees erg graag. Die theologische thrillers en romans vind ik leuk, maar vaak wel simpel. Dus als ik wat meer 'uitdaging' wil, lees ik liever literatuur.

Quote: Op zondag 13 februari 2005 13:44:56 schreef Anna het volgende: dit is dat liedje.... voor wie het (nog) kent Er is een stad voor vriend en vreemde diep in het bloemendal (enz) GEWELDIG MOOI LIED!!

Volgens mij is het: I walk, by faith each step by faith I walk, by faith, I put my trust You.

Quote: Op dinsdag 22 februari 2005 20:13:45 schreef Susanne het volgende: Die van hizkia zijn: God is mijn lied, God is mijn sterkte en God is mijn redding Hmm ik was lichtelijk in de war..

Uhm.. wat nu in me opkomt is Frank Peretti. Die schrijft vooral over de strijd tussen engelen en demonen. Bijvoorbeeld: 'De duisternis aanwezig', 'licht door de duisternis', 'de eed', 'de bezoeking'. Verder weet ik even geen titels. En romans over Bijbelverhalen, vind je dat ook leuk? Lynn Austin schreef bijvoorbeeld over Hizkia (3 delen, ik geloof dat ze heten: God is mijn licht, God is mijn sterkte en nog een waarvan ik de titel niet weet). Thom Lemmons schreef 'De timmerman die het kruis moest maken' en volgens mij ook 'Jeremia, de man die huilde'. Als ik nog iets bedenk zet ik het

'k hou niet zo van wit...

En dan ook een voor mij

Leuk taam (ook al had ik die al eens gezien )

Wel joh taam dat is leuk!! Ik ben heel benieuwd in elk geval

ah ik snap het. Maar Ann was degene die het niet kon zien oke, nu is het offtopic geblaat weer klaar.

ik snap het nog niet.. zal wel weer aan mn haarkleur liggen. Wat ik zei tegen Lady Kebiss was in elk geval serieus bedoeld.

ligt het aan mij dat ik je reactie niet begrijp groninger?

Quote: Op dinsdag 08 februari 2005 10:30:21 schreef Lady-Kebiss het volgende: Nog een creadingetje van mij! Als ik heel erg onrustig ben, ga ik het liefste naar een kralenwinkel en ga ik daar zitten rijgen. (...) En zie hier een resultaat: [afbeelding] En hier even ingezoomd... [afbeelding] Echt SUPERCOOL!!! onwijs mooi

De Narnia-boeken van Lewis zijn trouwens ook leuk.

'Kinderjaren' van Jona Oberski is ook mooi. Ik houd niet van oorlogsboeken, maar dat boek vond ik wel mooi.

Goede boeken... Even kijken wat er in me opkomt. -'Op het randje van de eeuwigheid' van Randy Alcorn is mooi. (alleen spontaan weet ik niet meer waar die precies over gaat... maar hij is echt mooi, bijzonder) - De Bijbel -'Het rama-document' van Paul Maier is een leuk boek. -'Het geheim' van Anna Enquist voor wie van pianospelen houdt. -'Het theater, de brief en de waarheid' van Harry Mulisch voor wie houdt van boeken die je met zo'n gezicht achterlaten:

echt waar!!! toen ik het las vond ik het zo onwijs cool, dat ik heel graag de wijs erbij wilde horen, maar die bestaat niet? of heb je die ook zelf geschreven? echt cool joh! onwijs gaaf! (dit was even mijn blije uitbarsting )

sweet little lie: waar heb je dat liedje vandaan? ben wel benieuwd naar de wijs

Evangelische boekwinkel Kom en Zie Bermweg 278 Capelle aan den IJssel 0104507093 Niet zo erg groot, maar je hebt er best heel veel en er werken aardige mensen oh ja, site: http://www.komenzie.nl/winkel/

Ik ben het eens met Diana. Goed gezegd

Oke, ik heb nog eens nagedacht. Er is inderdaad een verschil tussen de pedagogische tik, die géén pijn doet, maar een kind even laat schrikken (en dus niet enórm laat schrikken!) en harde klap. En toch vind ik dat je zo lang als je kunt die pedagogische tik moet uitstellen. Want waar ligt de grens tussen een tik en een klap? En hoe makkelijk geef je je kind nog een tik, als je het al eens eerder hebt gedaan? En zou een kind daar ook niet aan wennen? En wanneer is een tik te hard? Ik vind dit echt moeilijke vragen, en daarom denk ik dat je op moet passen met je kinderen dingen leren

Ik heb 'nee' gestemd. Ik heb slechte herinneringen aan een klap krijgen als je 'stout' was. Daarom denk ik niet dat ik het later over mijn hart kan verkrijgen om mijn kinderen te slaan. Eerder werd al iets gezegd over op de gang moeten zitten in plaats van een klap krijgen. Ik weet dat op de gang zitten.. (oh nee, wij moesten altijd in de keuken ) bij mij veel beter werkte dan een klap. Ik voelde dan echt dat ik iets verkeerds deed en dat ik dus even 'verstoten' werd om na te denken over wat je anders moest gaan doen. Een klap deed pijn. Ik was bang als ik een klap kreeg, niet een beetje

Ik heb Doelgericht leven ook gelezen, afgelopen zomer. Heb er denk ik 44 dagen over gedaan, en de laatste 4 dagen heb ik niet gelezen. Gek, maar ik was het helemaal zat. Ik vond het best goed om het boek te lezen en bewust bezig te zijn met je doel hier op aarde. Maar ik heb in het boek niet echt veel dingen gelezen die erg nieuw voor mij waren. Ik vond het prettig alles weer even op een rijtje te zien, maar het is maar 1 keer gebeurd dat ik dacht: 'oh, dus zó zit dat!' Ik wil trouwens neit afkrakerig overkomen, helemaal niet, ik wil gewoon vertellen hoe ik het lezen van dit boek vond.