Paralam

Je reactie viel mij nogal tegen. Als ik zeg, het is geen reële spiegeling en jij antwoordt met: "Toch wel", dan wordt het een beetje welles nietes. Het punt lijkt mij dat tussen minder belangrijk en waardeloos een kwalitatieve grens wordt overschreden wat niet kan met een overdrijving. Het is geen continuüm. En het antwoord op "Temeer daar de kern van wat Chiel zei, juist lag in de idee van een vermoede hiërarchie in de werkelijkheid, waaraan in de huidige maatschappij vaak voorbij wordt gegaan", maakte me ook al niet vrolijker. Dat de maatschappij onderdeel van de werkelijkheid is

Ja, vind ik ook een prachtige techniek, en gecombineerd met overdrijving kan het niet alleen een heel komisch effect geven, maar voor wie wil, ook lering. En in het onderhavige geval was het naar mijn smaak inderdaad erg grappig en zou je een vervolg van de discussie hebben verwacht in de zin van een finetuning van de standpunten. Maar daar koos Chiel niet voor en hij pakte het iets grootschaliger aan door, o.a. te stellen dat je hem woorden in de mond legde, die hij niet gezegd zou hebben. Nu is dat een verwijt dat bij gebruikmaking van spiegeling of vergelijkingen bijna altijd wel gemaakt ka

Ik heb een beetje nieuw op de site, en omdat deze discussie nog niet zo lang is, (dus enigszins overzichtelijk), wil ik eens proberen mee te praten. Bovendien is dit topic mooi gekleurd met rode en blauwe balken, dus zal het wel ergens over gaan. En het eerste wat mij opvalt is dat "Dat beloof ik", mag ik dat afkorten tot Dbi? , zegt dat hij Chiel geen woorden in de mond legt. Maar je zegt toch: "Inderdaad, kinderen zijn waardeloos"? "Inderdaad" suggereert toch dat Chiel dat gezegd heeft, en dat is toch niet zo? Maar goed, het was natuurlijk bedoeld als een grappige overdrijving, en dat vi