AnnaLouise

Je zou best een regel over lawaai overdag en lawaai 's nachts kunnen maken. Zelfs met een uitzondering tot een bepaald hoger niveau voor een aantal minuten. Maar Bonjour, hoe zie je een norm voor je (en dan bedoel ik een concrete norm, niet een vaag begrip als "lawaai") die je in de wet kunt omschrijven en die maakt dat je een windgong kunt verbieden? Dat je je stereo niet op 10 mag zetten is logisch, en dat mag nu ook al niet. Maar het ging om een windgong. Zoveel herrie maken die dingen niet. Ik snap best dat het irritant kan zijn. Maar objectief is het niet heel veel dB. Er zijn genoe

Ik vraag me af hoe mensen zo'n wet dan voor zich zien. Dus heel concreet: hoe moet die wet geformuleerd worden, als het doel is dat die buren hun windgong weg moeten halen? - "je mag geen geluid maken waar andere mensen last van hebben" --> niet haalbaar. Dan kan iedereen die zijn buren een hak wil zetten absurde eisen gaan stellen. Tot en met een verbod op wc doortrekken. - "je mag geen windgong ophangen" --> extreem gedetailleerd. Dan krijg je een absurd wetsartikel met verboden op allerlei ornamenten, en rechtszaken over of het opgehangen stukje bamboe nu wel of niet onder de defi

* graaft oud topic op * Ik krijg de indruk dat dit topic vooral uitgaat van mensen die in de kerk teleurgesteld zijn, of anderszins negatieve gevoelens bij de kerk hebben, en er daarom niet komen. Bij mij is het meer een praktisch+ingewikkeld+relatiedingetje. Mijn man gaat sinds kort naar een kerk die mij niet zo aanspreekt. Ik ben niet in de kerk opgegroeid, voel me om diverse redenen het meest thuis in de katholieke kerk, maar ik ken er hier ter plekke niemand, en mijn man heeft niks met katholiek. Elk naar een eigen kerk gaan vind ik ook vreemd voelen, in de praktijk ga ik dus niet n