Janneke

'k Kijk uit naar de toekomst, of God wil dat ik m'n leven helemaal voor Hem inzet met alles wat ik doe, een heilig leven .

Verder ben ik nieuwsgierig of ik m'n dromen werkelijkheid kan maken en ehm, ik kijk uit naar volgend jaar, als ik mag gaan studeren.

Al sinds dat ik hier ben aangemeld staat er bij mij een plaatje van de zuil op Place de la Bastille, Parijs (de Colonne de Juillet). Het herdenkt de slachtoffers van de Revolutie in 1830.

Waarom? Ik heb werkelijk geen idee. Ik vond het gewoon een heel mooi plaatje.. zo met de wolk waar de zon doorheen komt.

Laatst was ik in Parijs en wilde ik er persé naar toe, want ik wilde hem natuurlijk nu ook in het echt zien, maar we hadden jammer genoeg geen tijd meer.

Op zondag 31 oktober 2004 12:44:58 schreef RobertF het volgende: Sjaloom Janneke, Ben jij dan toevallig naar de baptisten gemeente in Zoetermeer geweest, waar een mannenkoor inderdaad het Russische Onze Vader zong? Zo ja, dan heb je mijn vader horen preken!

Cool , was dat je vader??

Zeg hem dat hij het goed deed! Ik had er echt wat aan .

Dus ja, daar was ik .

Vandaag hoorde ik het Onze Vader in het Russisch, was ook wel apart .

In de NBV is het Onze Vader misschien wel duidelijk(er), maar ik ben toch meer voor het oude en vertrouwde. Sowieso vind ik de NBG'51 altijd wel mooi klinken, je luistert dan altijd naar mooie taal.

Bij de NBV luister je ook wel naar mooie taal, maar juist de wat oudere woorden uit bijvoorbeeld de NBG/Statenvertaling geven de Bijbel een extra tintje.

Toch zal ik de NBV'04 ook niet kunnen laten liggen waarschijnlijk .

M'n hele leven lijkt de laatste weken alleen maar uit knipogen te bestaan. Kon ik iedereen maar van die vreugde geven die ik in me voel.

Vanochtend weer een mooie preek.

Ik vind m'n plekje in een nieuwe kerk, krijg weer een geweldige relatie met m'n zus (die een periode minder was) en overal waar ik ga zie ik de schoonheid van God.

Vaak vraag je je toch af waar je dat allemaal aan verdiend hebt.

Maar toch fijn om te kunnen zeggen dat je echt gelukkig bent .

Op dinsdag 26 oktober 2004 22:42:52 schreef Wijtsma het volgende: Hallo, Ik speel harp, gitaar en een heel klein beetje piano. Oh ja, en ik zing natuurlijk! Ik ben eigenlijk op zoek naar mensen die opwekkingsmuziek hebben voor de harp? Heeft iemand enig idee? Ik las net dat er nog iemand al 9 jaar harp speelt... Groetjes!

Harpmuziek is er sowieso weinig, je moet er eigenlijk echt voor naar een harpcenter (al zijn die niet altijd in de buurt). Soms kan je wat vinden in de betere boekhandels, bijvoorbeeld bij Donner in Rotterdam. En misschien hebben ze ook wel iets in een christelijke boekhandel, al denk ik dat dat ook alleen voor piano/gitaar enz. zal zijn.

Raar toch eigenlijk. David speelde ook altijd op zijn harp .

Misschien is er wel opwekkingsmuziek voor harp, maar de kans is niet zo heel groot. Je kan dan de pianomuziek nemen en dan wat aanpassen met de mollen enzo (als je geen pedaal hebt).

Eigenlijk ben ik er ook naar op zoek, maar ik denk dat ik binnenkort maar een pianoversie van iemand ga lenen .

Nu heb ik een boek staan van Michael W Smith, maar dat is ook voor piano, en het speelt niet ideaal.

Dus of het is opnieuw schrijven of tevreden zijn met de piano versie waarschijnlijk .

Hé, dank jullie wel. 'k Voel me helemaal geweldig dat jullie (nog steeds) hierop reageren. Jullie zijn zo sweetie .

Laatst was er weer een periode waarop dit gebed weer naar boven kwam, maar nu gaat het weer goed. Er komen steeds weer nieuwe dingen in m'n leven die me laten zien dat God de enigste is die mijn leven in de hand heeft.

Verder ga ik sinds kort naar een nieuwe kerk (baptisten), maak daar nieuwe vrienden en leer steeds meer dat ik me geen zorgen moet maken over de dag van morgen (het staat niet voor niks in de Bijbel ).

Ja, het gaat eigenlijk heel goed.

Toch zullen er nog veel mensen zijn die nog wel zo de angst in hun leven ervaren en veel in dit stukje herkennen. En daar zal ik voor blijven bidden. Alleen God kan je zekerheid terug geven.

@Oogje:

Dank je voor je posts in dit topic!

Ik kan me wel vinden in jouw visie hierop en het helpt me een stuk verder met een onderwerp waar ik me de laatste tijd veel mee bezig houd.

Soms kan iets heel vaak tegen je gezegd worden, maar het dringt niet tot je door. Nu dus opeens wel.

Ik dank God dat ik je nu opeens wel mocht begrijpen en ik dank Hem voor de woorden die jij hier neerzet .

Zo, ik had ook weer een paar dikke vandaag, whoei

Vanmiddag had ik een gesprek met m'n moeder over een onderwerp waar ze zichzelf de schuld van geeft. Ik gaf een reden (herhaalde die 5 keer op een andere manier, maar nog steeds drong het niet tot haar door wat ik zei) waarom het zo gegaan was zoals het was gegaan, en dat het haar schuld niet was.

Vanavond heeft m'n broer een gesprek met m'n moeder, over hetzelfde onderwerp. Hij komt naar boven, en zegt me 'Hé Janneke, ik sprak daarnet met mama over * en ze zei dat ik precies hetzelfde antwoord gaf als dat jij vanmiddag al had gegeven!'

Dat was mooi .

Daarnaast iemand een knipoog 'geven' en ook zelf een knipoog 'krijgen'. (Figuurlijk hè )

In 1 minuut tijd drie sms'jes krijgen met daarin 'beterschap' en 'ik mis je, het is stil zonder jou', van 3 verschillende mensen!

Een boekje pakken uit de kast, waar allemaal liedjes in staan die je vroeger vaak hebt gezongen, maar die al ver weg gezakt zijn (gelukkig staan de noten erbij, kan ik nog een keer de melodie ontcijferen ) en dan net dát liedje tegenkomen wat je moed geeft om weer door te gaan met alles om je heen:

Zomaar te gaan met een stok in je hand,

Zonder te weten wat je zult eten.

Zomaar te gaan met een stok in je hand;

Eindeloos ver is't beloofde land.

Zomaar te gaan, met Zijn woord als bewijs,

Altijd maar lopen, altijd maar hopen.

Zomaar te gaan met Zijn woord als bewijs;

Straks wonen wij in het paradijs.

Maar dan nog...

Als dat meisje goed had gepraat met haar ouders én met die jongen erbij, dan hadden ze erachter gekomen dat er helemaal geen sprake was van slechte bedoelingen en dan had heel die rechtzaak er niet hoeven te zijn.

Maar ja, dat is dus kennelijk niet gebeurd, of ik heb verkeerde denkbeelden over hoe zo een situatie bij mij zou verlopen.

Dat meisje had dan waarschijnlijk zelf ook wel wat meer kunnen zeggen in die zaak, wat ze kennelijk dus niet gedaan heeft, of daar kreeg ze de kans niet voor. Maar ze hadden het ook veilig moeten doen en ze hadden betere communicatie moeten hebben tussen de ouders en de 'kinderen'.

Maar 15 en 37 is inderdaad wel wat verschillend.

En 15 is sowieso nog wat jong, dus ik kan me niet goed voorstellen dat dit ook echt wat zou worden. Maar je weet het nooit natuurlijk.

Als je zelf niet in de situatie zit kan je er moeilijk over oordelen.

En stel dat het wel allemaal goed zit, en je bent echt helemaal gelukkig met elkaar, dan moet je ook nog maar tegen het commentaar uit je omgeving kunnen.

Ah, gaaf!

Wel even wennen allemaal, maar echt geslaagd!

Wanneer zal jouw geloof standvastiger worden?

Als jouw partner gelooft? Of als hij/zij niet gelooft?

Ik zeg niet dat je niet van ongelovigen kan houden en dat je ze niet evenveel lief kan hebben als een gelovige! Ik zeg alleen dat ik geen relatie met een ongelovige zou willen, omdat het m'n geloof niet ten goede komt.

En er staat ook nergens dat je als gelovige je band met God zal moeten minderen, dat is onzin.

Ik speel 9 jaar harp, en zou graag nog eens willen leren drummen of djembé leren spelen...

Harp in een band gaat niet echt lukken, of je moet gigantisch veel versterkers hebben, maar dan nog is het een beetje vreemd . Orkest ook niet. Misschien, als ik nog eens tijd heb (en geld..), ga ik daar in spelen.

Verder lukt keyboard een beetje, maar daar heb 'k nooit lessen in gehad.

Echt leuk al die knipogen, je wordt er helemaal vrolijk van!

Gister had 'k ook nog een kleine.

Ik zat naar * te kijken die bij ons in de kamer stond en opeens kwam er een liedje van Elly & Rikkert naar boven drijven.

'Ik zegen jou in Jezus' naam.

Hij bewijst zijn trouw

Ik zegen jou in Jezus' naam

Hij blijft bij jou.'

Ik had het eigenlijk even voor hem moeten zingen, maar daar kwam niet van .

Aan de ene kant geef ik je gelijk, True Voice, heb je naaste lief als jezelf. En je kan ook veel van een ongelovig persoon houden. Maar vraag je je dan niet bij jezelf af of je dit wel wil? Voor jullie samen? Ja, je vindt elkaar geweldig, je houdt van elkaar, je wilt verder met elkaar. Maar die andere persoon gelooft niet. Er botst zoveel! De ander kan nog zoveel respect voor jou en je geloof hebben, maar je zult nooit met elkaar op 1 lijn komen te zitten. De ander zal je nooit volledig begrijpen, zal jouw geloof nooit volledig begrijpen. En dat is niet wat je wilt.

Zelf vind ik het belangrijk dat de persoon met wie je verder wilt gelovig is. Wat stel je voorop? Je geloof of de liefde voor de ander? Wat vind je belangrijker? Wat zet je op de eerste plaats? Ik denk dat je daar eerst een keuze voor moet maken en dan pas aan een relatie moet beginnen. Dan denk je ook wel 3 keer na voordat je aan een relatie met een ongelovige begint, hoe leuk die persoon ook mag zijn.

Nee, deze situatie ken ik niet, dus ik weet ook niet hoe ik erin zou handelen. En ik denk dus ook niet dat ik het ooit zal weten, omdat ik geen relatie wil beginnen met iemand die niet gelooft.

En ik kan me wel voorstellen dat je je ontzettend rot voelt als je het uit maakt met zo iemand, ik voelde me al zo toen ik het uitmaakte met iemand waar ik niet eens verliefd op was (al stond ik daar wel zelf achter dat ik dat deed ).

Ik weet het niet. Iemand in mijn naaste omgeving heeft een relatie met een ongelovige jongen, en zij zelf gelooft wel. Dit botst ook. Al is het alleen al tussen de families. Zij zit er ook mee dat hij niet gelooft, al had ze er in het begin meer problemen mee dan nu. Ze vindt helemaal geen steun bij de ander, hij gelooft helemaal niks (vind ik vreemd, maar goed) en is ook niet van plan om er iets aan te veranderen.

Voor mij is het moeilijk om te zien hoe ze langzaam haar geloof kwijt raakt, er niks meer aan doet. Terwijl ze oppervlakkig wel heel gelukkig met elkaar lijken.

Dit is voor mij al een voorbeeld om niet in het bootje te stappen met een ongelovige. Trouwens, als je echt met elkaar verder wilt, trouw je dan in de kerk? Eigenlijk kan dit niet, wat moet hij in de kerk? Ja zeggen tegenover God, terwijl hij helemaal niet gelooft dat er een God bestaat? Nee, lijkt me niet verstandig.

Het is je eigen beslissing wat je doet. Niemand anders kan die voor je maken en daarom zegt de één in dit topic tegen de ander 'ik vind dat het wel kan', terwijl de ander juist vindt van niet.

Ik denk dat het in zo een situatie er allemaal vanaf hangt wat je op de eerste plaats wilt zetten. Je geloof of je relatie.

Ik denk dat een leus of uitspraak wel goed is. Zelf heb ik het eigenlijk nooit, iig niet met christelijke teksten. 't Moet wel een goede tekst zijn, daar schud je mensen een beetje mee wakker, en je hebt snel een discussie.

Vlaggen, spandoeken, ik vind echt dat je dat zelf moet weten. Als jij je er fijn bij voelt, vooral doen. Behalve als je er irritant bij gaat worden.

Er loopt bij mij een jongen op school die heeft een T-shirt met op de achterkant 'All people hate me'. Je ziet wel altijd dat iedereen het even leest, maar zet er dan een leuke tekst op (Misschien staat er iets interessanters op de voorkant, daar heb ik nog nooit naar gekeken . Misschien kent 1 van jullie het ook...?).

Offering - Third Day (ook omdat het gewoon zo een mooi nummer is )

*geconfronteerd

Ehm.. een beetje herkenning roept het wel op.

Alleen niet richting skate kleding. Ik ging op een gegeven moment richting gothic, maar nu moet ik er helemaal niks meer van hebben (en nee, ik zeg niet dat ik tegen gothic ben, 't ligt een beetje anders ). Naja, jij zou dus nooit zo gaan rondlopen, en als ik aan een skater denk komt echt niet als eerste een beeld naar boven van een persoon met een 'God hates us all' T-shirt. Laat jij toch een T-shirt maken met 'God loves us all' .

Knipoog:

's Avonds over straat lopen en opeens zie je al de bloemen, de lucht en alles anders en dan dus maar zingend over straat lopen .

Na het eten even uit de bijbel lezen en zien dat je vriendin (die niet gelooft) geraakt wordt door het stukje wat er gelezen wordt. Als je dan weer alleen bent lees jij het ook nog even door, en hup, daar zit jij ook met tranen over je gezicht.

En dan ook nog een bijbeltekst naar iemand sturen en dat blijkt dan net een bijzondere tekst voor die persoon te zijn, zonder dat jij het wist.

En dat allemaal op 1 avond !

Ik ga hard bidden.

Eigenlijk deed ik dat heel de vakantie al, ook voor jullie allemaal en 't forum in zijn (haar?) algemeenheid.

En nog meer

Tuurlijk wil ik ook voor jullie bidden.

Het is al een tijdje geleden dat ik het schreef. Toen ging het niet zo goed. Nu gaat het beter en ben ik minder bang enzo. En ik ben gegroeid in m'n geloof.

Ik bid ervoor dat dat bij jullie ook gebeurt.

Gisteravond had ik ook weer een mooie .

Tijdens gebed wist ik 'opeens' wat ik wilde in de toekomst en ik had een muziekje op en elke regel van de tekst klopte bij het moment! Geweldig !

[edit]

Ann, 't is duidelijk dat je ergens mee zit .

Geef het tijd, verwerk het eerst zelf, anders kan je het iemand idd niet vergeven. Je zal verschillende visies op de situatie krijgen en uit één van die visies kan je persoon X (of meerdere personen X) vergeven. Dit kost tijd (bij mij meer dan een jaar ), maar het is wel nuttig!

Probeer er met anderen over te praten of dingen op te schrijven zodat je het allemaal op een rijtje hebt/krijgt. Verplaats je ook in persoon X, en vraag je af waarom je persoon X niet zou vergeven. Als je God om hulp vraagt, zal je deze perso(o)n(en) uiteindelijk wel kunnen vergeven, omdat dat Hij dat van je wil.

Sterkte