TimF

En net weer eentje. Ik zit heel druk met alles met mijn studie etc. En dan komt net de 'irritantste' klant van de winkel op mij af en begint een heel verhaal tegen mij over rust en alles op je afkomen Schoot meteen de tekst weer door mijn hoofd dat we ons geen zorgen hoeven te mkaen voor de dag van morgen. Dat doet God al voor ons

Dankjulliewel voor jullie reacties Ik merk ook eerlijk waar dat ik door het verwoorden van mijn gevoelens hier ook al weer een stap heb gezet. Bedankt ook voor je aanbod Hongerige wolf missschien maak ik er gebruik van

Het dagelijkse metroritje van en naar school wat altijd mijn worship-momentje is. Vandaag ook zo heerlijk de metro was te laat en heb in de regen heerlijk meegezongen met mij favoriete nummer. In de metro is het dan net een beetje ongepast om mee te blèren Wat fijn dat God ook door tekortkomingen van onze maatschappij weer iets moois maakt Samengevoegd: En nog twee. Ik loop net naar beneden om wat te snaaien. Zie ik net paps een serie kijken waarin iemand aan het biechten is en precies de dingen opbiecht waar ik op dit moment ook mee zit. Hoe God zelfs pulpseries wil gebruiken En e

Volgens mij werd in die tijd de zee gezien als iets gevaarlijks, iets slechts. Naar ik meen komt 'Het Beest' ook uit de zee opdoemen. Daarnaast zou een wereld met alleen maar zoet water een stuk praktischer zijn

Ik vraag me af of God niet voor iedereen de 'deur' geopend heeft. En dat het aan ons is die deur te openen. God kan ons duwtjes in de goede richting geven door gebeurtenissen of mensen op ons pad te brengen maar uiteindelijk moeten wij toch zelf die deur openmaken. Naar mijn idee is God niet iemand die bepaalde mensen geen kans geeft en anderen wel. Ik denk dat iedereen de kans heeft. God houdt van iedereen die hij gemaakt heeft maar hij vraagt ons wel om zijn liefde te beantwoorden. Feit blijft wel dat ik het moeilijk vind dat sommige mensen wél door God worden 'aangeraakt' en anderen niet

Het lijkt mij juist dat het Christelijk leven behoorlijk saai zou zijn als God ons zijn woord had gegeven waarin voor iedere situatie waarin de mens ooit terecht zou kunnen komen staat wat het beste is. Volgens mij zit het er juist in dat we met elkaar, Gods woord en God zelf zijn schepping mogen ontdekken en op die manier steeds meer van God mogen ontdekken. Als ik daarbij een tekst mag aanhalen 26 Uit één mens heeft hij de hele mensheid gemaakt, die hij over de hele aarde heeft verspreid; voor elk volk heeft hij een tijdperk vastgesteld en hij heeft de grenzen van hun woongebied bepaald

Ik heb het verkeerd geformuleerd. Ik bedoel meer dat ik het voor mezelf moet loslaten niet mijn 'homo-zijn' want daar kan ik helaas weinig aan veranderen, wel de zonde waarin ik steeds terugval.

Via wat gesurf op het internet hier gekomen en na enkele pagina's doorgelezen te hebben denk ik dat ik hier mijn verhaal graag kwijt wil.Ik ben 18 jaar, christen en homo. Een half jaar geleden 'hakte' de realiteit er echt in dat ik op mannen val. Ik ben eigenlijk van jongs af aan al 'aangetrokken' geweest tot jongens. Toch heb ik altijd de schroom gevoeld om hier mee naar buiten te komen. Ik vind het zo enorm moeilijk om dit aan mijn ouders en omgeving te vertellen omdat ik het zelf zeg maar 'afkeur'. Voor mij persoonlijk voelt het niet goed om een relatie met een man te beginnen wetende dat i