Blazoengeschal en Jubeljaar (Leviticus 25)

[TTC 1.560]

Nogal vaak wordt er gesproken over blazoengeschal voor het aankondigen van iets bijzonders, het is een oud gebruik dat schijnbaar uit de aandacht werd verdreven. Een Jubeljaar herinnert hieraan, het is een periode waarin tal van economische maatregelen de sociale cohesie bevorderen nadat een situatie scheefgetrokken werd. Er stelt zich de vraag wat dit vandaag zou betekenen, steeds meer mensen buigen zich terecht over deze kwestie. Een en ander is terug te vinden in Leviticus 25,  niets nieuws onder de zon. Als introductie, gaan we straks het blazoengeschal over heel de wereld horen?

Citaat

Lev 25, 8-55 stelt het jubeljaar centraal en de sociaal- economische consequenties daarvan, Lev 25, 36-37 is hiervan een uitloper. Na verloop van zeven sabbatjaren zal het vijftigste jaar er een zijn van invrijheidstelling van slaven en teruggave van bezit voor alle inwoners van het land. Als algemene regel geldt Leviticus 25,13 dat ter gelegenheid van het jubeljaar iedereen in zijn vroeger bezit moet worden hersteld. Wanneer iemand zijn schuld niet kon aflossen, kon de schuldeiser de eigendommen in beslag nemen. Echter, men benadrukt het ‘vruchtgebruik’ van de afgenomen eigendommen ‘want wat verhandeld wordt, is het aantal oogsten’ (Lev 25, 16). Het land behoort enkel aan God toe.  Bovendien is er tevens de mogelijkheid tot degressieve schuldaflossing. Wanneer men zijn eigendom juist na een jubeljaar is kwijtgeraakt kan men, mits genoeg middelenverwerving, zijn eigendom binnen de termijn van vijftig jaar terugkopen. Bij deze verkoop wordt rekening gehouden met de termijn waarbij de schuldeiser reeds zelf winst uit de oogsten van die bepaalde eigendom heeft kunnen halen. Centraal staat dus het feit dat men als gelovige geen absoluut eigendomsrecht heeft. Het is dan ook verboden zoals Leviticus 25, 36-37 aangeeft jouw volksgenoten te laten verkommeren. Als je volksgenoot je iets leent, mag je geen rente vragen hierop. Het is verboden winst te maken op de armoede van je volksgenoot. (bron)

[TTC 1.560]

Uit Leviticus 25:8-10, zo gezien zou het 'blazoengeschal' elke 50 jaar van kracht zijn, een periode waarin herverdeling van bezittingen centraal staat. 

• Gij zult u ook tellen zeven jaarweken, zevenmaal zeven jaren; zodat de dagen der zeven jaarweken u negen en veertig jaren zullen zijn.
• Daarna zult gij in de zevende maand, op den tienden der maand, de bazuin des geklanks doen doorgaan; op den verzoendag zult gij de bazuin doen doorgaan in uw ganse land.
• En gij zult dat vijftigste jaar heiligen, en vrijheid uitroepen in het land, voor al zijn inwoners; het zal u een jubeljaar zijn; en gij zult wederkeren een ieder tot zijn bezittingen, en zult wederkeren een ieder tot zijn geslacht.

Andere bronnen spreken zelfs van om de drie jaar.

[TTC 1.560]

Het Jubeljaar wordt in verband gebracht met het heden, een grote verzoening (Jom Kippoer) is mogelijk op voorwaarde dat er een consensus gevonden wordt. Het 'blazoengeschal' komt hiermee in een ander daglicht te staan, zeker gezien de magnitude van deze omwenteling van wereldformaat. En dat op zich is vrij schokkend, het gaat immers om een oud gebruik waarvan akte in de Bijbel.

Citaat

Hoge schuldenniveaus en kwijtscheldingsprogramma’s zijn van alle tijden. Zo’n 2000 jaar voor aanvang van onze jaartelling – ten tijde van de Egyptische farao’s en het koninkrijk van Mesopotamië – speelde dit ook al. Bekend is bijvoorbeeld de code van Hammurabi, koning van Babel, daterend uit 1762 voor Christus. In deze code is vastgelegd dat onder bepaalde omstandigheden schulden worden kwijtgescholden. Destijds waren de kwijtscheldingen functioneel om de stabiliteit van de leefgemeen­schap te continueren. Heersers wilden de sociale cohesie behouden door te voor­komen dat mensen te veel schulden of eigendommen hadden. Vandaag de dag kan schuldannulering een pragmatisch onderdeel zijn van een monetaire reset. 
http://www.economie-macht-maatschappij.com/debt-jubilee.html