Negatieve omgeving

[Eekhoorn 0]

Hallo allemaal,

Ik ben al een paar uur bezig met hier een bericht te schrijven. Ik wis het steeds, begin weer op nieuw en kom er maar niet uit wat of hoe ik het kan zeggen.

Ik heb veel meegemaakt maar ben desondanks best positief ingesteld. Ik heb niet zoveel mensen om mij heen. Ik heb moeite met contacten. De mensen om mij heen reageren regelmatig negatief op dingen die ik zeg, denk of doe. Of ze reageren door met mij mee te praten/doen, terwijl ze in werkelijkheid het niet goed vinden. "Maar ze bedoelen het goed." Anderen leven met angst ((over)bezorgdheid?) en zeggen daarom vaak tegen mij dat ik dingen niet moet doen, voorzichtig moet zijn, "pas op, want...", "zou je dat wel doen..." etc.

Ik merk dat het mij enorm aan het belemmeren is. Ik heb behoefte aan (eerlijk/oprecht) positief contact. Steun. Vertrouwen. Dat mensen meedenken, of helpen als ze kunnen/willen. Ik wil vooruit, in plaats van tegengehouden worden of dat ik mij in allerlei bochten moet wringen omdat er mogelijk, misschien, eventueel een 'obstakel' op mijn weg zou kunnen zijn of komen. Ik ben gerust realistisch, denk na over wat ik doe, ik doe niet zomaar wat. En natuurlijk is het goed bedoelt van deze mensen en ergens ben ik dankbaar om vooraf gewaarschuwd te worden ipv dat ze mij aan mijn lot overlaten en als het verkeerd gaat zeggen "ja dacht ik al".

Maar zoals het nu gaat, gaat het niet goed. Ik heb het gevoel het niet goed te kunnen doen. Ik voel mij niet serieus genomen - alsof wat ik zeg en doe niet gezien en/of gehoord wordt. Ik heb het gevoel dat mensen geen vertrouwen hebben in mij. Ik voel mij erg alleen omdat ik weinig positiviteit, steun en vertrouwen om mij heen heb. Ik vind het moeilijk om steeds te maken te krijgen en te worstelen met de negativiteit en angst/(over)bezorgdheid van andere mensen. Dit gaat ten koste van mij. Het kost mij veel energie en ik ga hier aan onderdoor. En dat wil ik niet.

Herkent iemand dit? Hoe gaan jullie hier mee om of hoe zouden jullie hier mee omgaan?

Wat kan ik doen om een (positieve) verandering in deze situatie te krijgen? Ik vind het heel moeilijk om dit met de mensen te bespreken. "Ze bedoelen het goed" is mij zoveel ingeprent, dat ik het gevoel heb daarom er niets van te mogen zeggen. Ik wil de mensen niet kwetsen. Ze steken immers tijd in mij, doen moeite voor mij. Maar des te moeilijker vind ik het dat het zo gaat. Want ze helpen mij er niet mee. In tegendeel. Ik heb er last van en raak hierdoor in de problemen.

Groetjes, eekhoorn

[Robert Frans 1.653]

Als ze het werkelijk goed bedoelen, dan is er vast wel met ze te spreken over hoe ze hun feedback ook op een voor jou prettige manier kunnen brengen. Zo niet, dan kun je best enige twijfel hebben over of ze echt wel rekening met je willen houden, of enkel gewoon willen dat jij doet dat zij zeggen.

Ik ken die mensen niet en ik ken jou ook niet, dus ik kan weinig concreets zeggen over jouw casus. Maar het is altijd goed om met mensen over dit soort dingen te praten. Want waarom zou bijvoorbeeld zoiets simpels als een vakantie uitgebreid besproken en gepland moeten worden, maar zou men over écht belangrijke dingen moeten zwijgen?

Het is dan ook heel wel mogelijk dat zij werkelijk niet doorhebben dat ze op een voor jou onprettige wijze handelen, omdat hun ideeën en verwachtingen over feedback heel anders kunnen zijn dan die van jou. Niet per se beter of slechter, maar anders. Ieder mens is immers uniek en uiteindelijk bespreek je daarom het beste sámen wat goede feedback is, net zoals bijvoorbeeld vriendschap ook sámen wordt gedefinieerd.

Ze handelen dan dus uit onwetendheid en daar is maar één oplossing voor, namelijk er met ze over praten.

Je zult dus toch moeten proberen om het gesprek hierover aan te gaan. Als ze zich gekwetst voelen, vraag dan waaróm en wat zij dan liever anders zien. Geef duidelijk aan dat je hun feedback wel degelijk waardeerd, maar dat je graag met hen wil afspreken hoe deze voortaan op een voor iedereen prettige manier kan worden gegeven.

Het is dan heel wel mogelijk dat ze inderdaad écht niet vervelend wilden zijn, dat ze misschien zelfs hun excuses aanbieden en heel welwillend met je hierover willen spreken. Als jij dan ook net zo welwillend en goedgezind bent, dan kan daar wel degelijk iets zinnigs en goed uitkomen.

[Eekhoorn 0]

Ieder mens is immers uniek en uiteindelijk bespreek je daarom het beste sámen wat goede feedback is, net zoals bijvoorbeeld vriendschap ook sámen wordt gedefinieerd.

Ik ben het met je eens, maar deze ervaring heb ik helaas niet.

Ik heb weinig contacten, maar in de contacten die ik had/heb bepalen/bepaalden de ander(en) altijd wat ik wel of niet mag/mocht en hoe het contact eruit ziet/zag.

Dit is niet hoe ik het wil. Maar ik kan mensen ook nergens toe dwingen. Alternatief is dan maar geen contact. Tja. Daar loopt het nu dan ook vaak op uit. Maar ieder mens heeft nu eenmaal ook wel eens behoefte aan mensen om zich heen. En iemand om te bellen als er wat is. Die mensen zijn er niet in mijn leven.